Temat interpretacji
Czy w wyniku opisanego wyżej zaistniałego stanu faktycznego (zawarcia umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i przeniesienia jego własności w trybie art. 11 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych) na Wnioskodawczyni ciążył obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2011 r. (data wpływu 13 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i przeniesienia jego własności jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 13 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i przeniesienia jego własności.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Spółdzielnia mieszkaniowa, zgodnie z obowiązkiem określonym w ustawie z dnia 14 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych oraz zmianie niektórych innych ustaw ogłosiła przetarg na ustanowienie odrębnej własności lokalu mieszkalnego, do którego prawa lokatorskie wygasły w wyniku eksmisji. Przepis art. 11 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że w przypadku wygaśnięcia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia, z zastrzeżeniem art. 15, ogłasza nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia opróżnienia lokalu, zgodnie z postanowieniami statutu, przetarg na ustanowienie odrębnej własności tego lokalu, zawiadamiając o przetargu w sposób określony w statucie oraz przez publikację w prasie lokalnej. Pierwszy przetarg został ogłoszony w trybie przetargu ograniczonego dla członków spółdzielni mieszkaniowej nie posiadających zaspokojonych potrzeb mieszkaniowych, przetarg ten nie został rozstrzygnięty ze względu na brak oferentów. Drugi przetarg został ogłoszony w trybie przetargu nieograniczonego na tych samych warunkach jakie zostały przyjęte dla przetargu pierwszego.
W związku z uzyskaniem w wyniku drugiego przetargu prawa do ww. lokalu mieszkalnego, Wnioskodawczyni uzyskała pierwszeństwo na zawarcie umowy o ustanowienie odrębnej własności lokalu mieszkalnego. Po wpłacie w wyznaczonym terminie wyliczonej kwoty spółdzielnia mieszkaniowa przeniosła na Wnioskodawczynię aktem notarialnym własność lokalu - została zawarta umowa ustanowienia odrębnej własności lokalu i przeniesienia własności. Z tytułu podpisania ww. aktu notarialnego Wnioskodawczyni uiściła podatek od czynności cywilnoprawnych.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy w wyniku opisanego wyżej zaistniałego stanu faktycznego (zawarcia umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i przeniesienia jego własności w trybie art. 11 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych) na Wnioskodawczyni ciążył obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych...
Zdaniem Wnioskodawczyni, ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych w art. 1 ust. 1 pkt 2a stanowi, iż podatkowi podlegają, m.in. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych, zaś w art. 10 ust. 1 pkt 2, że notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego.
W zawiązku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, że na osobach, z którymi spółdzielnia zawarła umowy w formie aktu notarialnego o ustanowienie i przeniesienie własności lokalu mieszkalnego, nabytego w trybie art. 11 ust. 2 ww. ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych nie ciąży obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, jako że czynności te nie są objęte zakresem przedmiotowym tej ustawy.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.), podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają:
- następujące czynności
cywilnoprawne:
- umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
- umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
- (uchylona),
- umowy darowizny w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
- umowy dożywocia,
- umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności w części dotyczącej spłat i dopłat,
- (uchylona),
- ustanowienie hipoteki,
- ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
- umowy depozytu nieprawidłowego,
- umowy spółki;
- zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4;
- orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.
Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.
Zgodnie z art. 10 ust. 2 ww. ustawy, notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego.
Zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zm.), w przypadku wygaśnięcia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia, z zastrzeżeniem art. 15, ogłasza nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia opróżnienia lokalu, zgodnie z postanowieniami statutu, przetarg na ustanowienie odrębnej własności tego lokalu, zawiadamiając o przetargu w sposób określony w statucie oraz przez publikację ogłoszenia w prasie lokalnej. Pierwszeństwo w nabyciu lokalu mają członkowie, którzy nie mają zaspokojonych potrzeb mieszkaniowych i zgłoszą gotowość zawarcia umowy o ustanowienie i przeniesienie odrębnej własności tego lokalu. W przypadku zgłoszenia się kilku uprawnionych, pierwszeństwo ma najdłużej oczekujący. Warunkiem przeniesienia odrębnej własności lokalu na takiego członka jest wpłata wartości rynkowej lokalu.
Powołany przepis wskazuje, że czynność prawna, skutkiem której jest ustanowienie odrębnej własności lokalu i przeniesienie jego własności, stanowi czynność odrębną od wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych umów sprzedaży czy też zamiany, których dokonanie powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych. Czynności takiej nie można uznać również za inną, wymienioną w tym przepisie. Oznacza to, że ustanowienie odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przeniesienie jego własności, dokonane w trybie art. 11 ust. 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W konsekwencji, z tytułu zawarcia ww. umowy na Wnioskodawczyni nie ciążył obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu