Temat interpretacji

Czy transakcje dokonywane na podstawie Umów będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2017 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy cash poolingu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy cash poolingu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka lub Wnioskodawca jest spółką prawa polskiego podlegającą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem CIT od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy). Spółka jest obecnie uczestnikiem systemu cash-pooling w ramach rozliczeń dokonywanych w złotych polskich. Konsekwencje podatkowe na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych rozliczeń w ramach tego modelu były przedmiotem interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPB2/4514-306/16-4/JG1).

Dodatkowo, Spółka postanowiła przystąpić do struktury cash-pooling, której przedmiotem będzie rozliczanie transakcji realizowanych w walutach obcych (poprzednia umowa dotyczyła wyłącznie transakcji realizowanych w złotych polskich). Podstawą funkcjonowania struktury będzie umowa zarządzania środkami pieniężnymi w walucie obcej oparta na zasadach cash-pooling (dalej: System). Umowa w tym zakresie została zawarta z B. (inaczej Umowa A). Umowa ta reguluje też kwestie rozliczeń cash-pooling w zakresie transakcji realizowanych w złotych polskich. Tym samym, Umowa A jest to umowa, która precyzuje prawa i obowiązki uczestników systemu cash-pooling w sposób niesprzeczny z postanowieniami umów z bankami, tj. X Bank SA w odniesieniu do cash-poolingu Złotowego oraz C. w odniesieniu do cash-poolingu walutowego (będącego przedmiotem niniejszego wniosku).

Jak wskazano powyżej, przedmiotem obecnego zapytania są konsekwencje podatkowe w zakresie cash-pooling walutowego, gdyż konsekwencje podatkowe struktury złotówkowej były przedmiotem interpretacji podatkowej (sygn. IPPB2/4514-306/16-4/JG1), która potwierdziła, że rozliczenia pomiędzy stronami złotówkowego systemu cash-pooling nie podlegają PCC.

Struktura walutowa cash-pooling do której Spółka zamierza przystąpić obecnie, oparta jest na ww. Umowie A oraz regulowana jest postanowieniami umownymi Umowy konsolidacji sald ( Umowy C) zawartej pomiędzy Spółką BA (dalej: Lider) oraz C. (dalej: Bank). Na tej podstawie Spółka (i) otworzyła rachunek bankowy w euro oraz (ii) stała się członkiem Systemu obsługiwanego przez Bank. System ma umożliwiać konsolidację rozliczeń z BA oraz potencjalnie innymi podmiotami z grupy B.

System umożliwiać będzie uczestnikom Systemu korzystanie ze środków finansowych udostępnionych przez innego uczestnika/innych uczestników. W przypadku udostępniania kapitału lub korzystania z kapitału w ramach Systemu, każdy z jego uczestników odpowiednio otrzymuje lub płaci odsetki.

Na podstawie regulacji ustalonych w Umowie C. na rachunku każdego uczestnika Systemu przyjęty jest określony poziom dziennego salda (np. zero w przypadku Wnioskodawcy). Mając na uwadze powyższe, transakcje związane z uczestnictwem w strukturze Cash-pooling realizowane są w następujący sposób:

• Środki powyżej poziomu dziennego salda zostają automatycznie przeniesione na rachunek Lidera;
• Środki na pokrycie salda ujemnego zostaną przekazane z rachunku głównego na rachunek uczestnika.

Rolą Banku w Systemie jest zapewnienie jego funkcjonowania, tj. obsługa techniczna Systemu, zapewnienie infrastruktury informatycznej niezbędnej do jego funkcjonowania oraz dokonywanie transferów pomiędzy uczestnikami Systemu (w zautomatyzowany sposób, tj. za pomocą programów informatycznych). Z tytułu czynności wykonywanych w ramach obsługi systemu Bank pobiera opłaty. Część z tych opłat mogą ponosić uczestnicy Systemu, w tym Spółka (np. opłata za prowadzenie rachunku bankowego).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy transakcje dokonywane na podstawie Umowy A oraz Umowy C. będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcje dokonywane w ramach Systemu nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Uzasadnienie stanowiska Spółki:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.; dalej: ustawa o PCC) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona),
4. umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona),
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o PCC).

Z powyższego wynika, że ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o tym, czy podlega ona opodatkowaniu tym podatkiem, czy też nie decyduje jej treść (tj. elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, decydujące będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

W tym miejscu wskazać należy, że umowa typu cash-pooling, jaką niewątpliwie stanowią analizowane Umowa A i Umowa C., pozostają na gruncie prawa polskiego umowami nienazwanymi. Nie zostały one także wymienione w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym, z uwagi, iż katalog ten jest katalogiem zamkniętym, analizowane umowy mogłyby generować obowiązek zapłaty PCC wyłącznie w sytuacji zakwalifikowania ich jako innych umów wymienionych wprost w art. 1 ustawy o PCC. Zdaniem Spółki jednak taka sytuacja, w przedstawionym przypadku, nie wystąpi.

Celem nadrzędnym Umowy A i Umowy C. jest ułatwienie planowania, zwiększenie płynności, ograniczenie grupowych wydatków z tytułu odsetek, uproszczenie transakcji gotówkowych i rozszerzenie elastyczności w zakresie rozliczeń finansowych. Potwierdzają to brzmienie zapisów umów oraz zgodny zamiar uczestników Systemu, które wskazują, że Umowa A oraz Umowa C. mają regulować działania w zakresie gospodarowania wolnymi środkami finansowymi w ramach Grupy B. w celu zapewnienia skutecznej i terminowej realizacji bieżących zobowiązań uczestniczących w Systemie spółek z Grupy B.

Umów tych nie można zatem uznać za umowę sprzedaży, zamiany, czy depozytu nieprawidłowego. Przede wszystkim natomiast Umowy te, pomimo, że zawierają w sobie pewne elementy pożyczki, to (jak wskazywano powyżej) nie wyczerpują one istotnych jej znamion. Zgodnie bowiem z art. 720 Kodeksu Cywilnego dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. System rozliczeń typu cash-pooling natomiast polega na umożliwieniu lepszej gospodarki finansowej grupy kapitałowej. Dzięki tej usłudze można skompensować niedobory środków przedsiębiorstw należących do danej grupy nadwyżkami innych przedsiębiorstw należących do tej samej grupy oraz korzystnie zagospodarować nadwyżkę środków netto. Z uwagi na planowany model rozliczeń uczestnicy Systemu nie wiedzą przez kogo i w jakiej wysokości zostaną wykorzystane zgromadzone przez nich nadwyżki. Brak jest zatem charakterystycznego dla umowy pożyczki zobowiązania do przeniesienia na określony podmiot określonej kwoty pieniędzy.

Dodatkowo, procesy zarządzania płatnościami oraz nadwyżkami finansowymi na podstawie umów mają na celu nie tylko umożliwienie pozyskania finansowania przez część uczestników systemu, lecz również umożliwiają (i) optymalizację kosztów związanych z transferami bankowymi oraz (ii) usprawnienie procesu dokonywania wzajemnych płatności i rozliczeń w ramach Grupy B.

Zdaniem Spółki, biorąc pod uwagę, iż Umowy A i Umowa C. nie odpowiadają żadnej z umów wymienionych w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (w tym umowie pożyczki), nie będą one podlegały opodatkowaniu PCC.

Niniejsze stanowisko znajduje potwierdzenie również w interpretacjach organów podatkowych przykładowo:

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 20 kwietnia 2017 r. (sygn. 0114-KDIP3-2.4014.8.2017.1.LS):
  
  W związku z powyższym, należy stwierdzić, że skoro zawarcie umowy cash poolingu nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych a czynności tego typu nie można zakwalifikować, np. jako umowy pożyczki czy też innej czynności tym katalogiem objętej, to tym samym - z powyższych przyczyn - czynności dokonywane w ramach umowy cash poolingu dotyczące zarządzania wspólną płynnością finansową nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, nie mieszczą się bowiem w katalogu czynności ściśle wymienionych jako podlegające opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
  Zatem umowa o wspólnym zarządzaniu płynnością finansową - zerowanie sald (umowa cash poolingu), do której przystąpi Wnioskodawca oraz świadczone w jej ramach czynności nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 26 maja 2017 r. (sygn. 0114-KDIP3-2.4014.21.2017.1.LS):
  
  W przypadku cash poolingu mamy do czynienia z trzema przynajmniej podmiotami, a mianowicie: podmiotem posiadającym wolne środki finansowe, podmiotem posiadającym niedobór tych środków oraz podmiotem występującym w roli pośrednika działającego we własnym imieniu.

Z tytułu uczestnictwa w tych transakcjach dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot. Uczestnik cash poolingu posiadający wolne środki nie wie, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika. Tak samo uczestnik, który posiada niedobory nie wie, środkami którego podmiotu zostaną one zniwelowane. Tym samym nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji, jak też jej przedmiot, ponieważ źródłem, z którego zostanie zasilony rachunek o saldzie debetowym, jest - co do zasady - rachunek zbiorczy, na którym gromadzone są wolne środki wszystkich posiadających je uczestników cash poolingu lub też rachunek któregoś z uczestników, który posiada saldo dodatnie.

Przedstawiona we wniosku konstrukcja cash poolingu, jako sposobu gospodarowania wolnymi środkami finansowymi uczestników (sposobu zarządzania płynnością finansową) niewątpliwie zawiera w sobie pewne elementy kredytowania jednych podmiotów przez drugie. Nie sposób jednak uznać, że wyczerpuje ona wszystkie elementy przedmiotowo istotne dla umowy pożyczki. Czynności tego typu nie można wobec tego uznać jako umowy pożyczki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1150) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona)
4. umowy darowizny w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona)
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają również zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Należy stwierdzić, że umowa cash poolingu pozostaje umową nienazwaną. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz. 459 z późn. zm.) w księdze trzeciej zobowiązania nie zawiera przepisów odnoszących się do tego typu umowy.

Umowa cash poolingu jest najbardziej zbliżona swoją konstrukcją do umowy pożyczki wymienionej w katalogu określonym w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Jednakże nie jest taką umową, bowiem w myśl art. 720 § 1 ustawy Kodeks cywilny, dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Przedstawiona we wniosku konstrukcja umowy cash poolingu, jako sposobu zarządzania płynnością finansową uczestniczących podmiotów, pomimo zawierania w sobie pewnych elementów pożyczki, nie wyczerpuje istotnych jej znamion. Cash pooling polega na umożliwieniu lepszej gospodarki finansowej grupy kapitałowej. Dzięki tej usłudze można skompensować niedobory środków podmiotów należących do danej grupy nadwyżkami innych podmiotów należących do tej samej grupy oraz korzystnie zagospodarować nadwyżkę środków.

W przypadku cash poolingu mamy do czynienia z trzema przynajmniej podmiotami, a mianowicie: podmiotem posiadającym wolne środki finansowe, podmiotem posiadającym niedobór tych środków oraz podmiotem występującym w roli pośrednika działającego we własnym imieniu.

Z tytułu uczestnictwa w tych transakcjach dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot. Uczestnik cash poolingu posiadający wolne środki nie wie, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika. Tak samo uczestnik, który posiada niedobory nie wie, środkami którego podmiotu zostaną one zniwelowane. Tym samym nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji, jak też jej przedmiot, ponieważ źródłem, z którego zostanie zasilony rachunek o saldzie debetowym, jest co do zasady rachunek zbiorczy, na którym gromadzone są wolne środki wszystkich posiadających je uczestników cash poolingu lub też rachunek któregoś z uczestników, który posiada saldo dodatnie.

Przedstawiona we wniosku konstrukcja cash poolingu, jako sposobu gospodarowania wolnymi środkami finansowymi uczestników niewątpliwie zawiera w sobie pewne elementy kredytowania jednych podmiotów przez drugie. Nie sposób jednak uznać, że wyczerpuje ona wszystkie elementy przedmiotowo istotne dla umowy pożyczki.

Czynności tego typu nie można wobec tego uznać jako umowy pożyczki.

W treści wniosku wskazano, że Wnioskodawca postanowił przystąpić do struktury cash-pooling, której przedmiotem będzie rozliczanie transakcji realizowanych w walutach obcych. Podstawą funkcjonowania struktury będzie umowa zarządzania środkami pieniężnymi w walucie obcej oparta na zasadach cash-pooling. Umowa w tym zakresie została zawarta z B. Umowa ta reguluje też kwestie rozliczeń cash-pooling w zakresie transakcji realizowanych w złotych polskich. Tym samym, Umowa A jest to umowa, która precyzuje prawa i obowiązki uczestników systemu cash-pooling w sposób niesprzeczny z postanowieniami umów z bankami, tj. X Bank SA w odniesieniu do cash-poolingu Złotowego oraz C. w odniesieniu do cash-poolingu walutowego. Struktura walutowa cash-pooling, do której Spółka zamierza przystąpić obecnie, oparta jest na ww. Umowie A oraz regulowana jest postanowieniami umownymi Umowy konsolidacji sald zawartej pomiędzy Spółką B. oraz C. Na tej podstawie Spółka (i) otworzyła rachunek bankowy w euro oraz (ii) stała się członkiem Systemu obsługiwanego przez Bank. System ma umożliwiać konsolidację rozliczeń z B. oraz potencjalnie innymi podmiotami z grupy B. System umożliwiać będzie uczestnikom Systemu korzystanie ze środków finansowych udostępnionych przez innego uczestnika/innych uczestników. W przypadku udostępniania kapitału lub korzystania z kapitału w ramach Systemu, każdy z jego uczestników odpowiednio otrzymuje lub płaci odsetki. Na podstawie regulacji ustalonych w Umowie C. na rachunku każdego uczestnika Systemu przyjęty jest określony poziom dziennego salda (np. zero w przypadku Wnioskodawcy). Mając na uwadze powyższe, transakcje związane z uczestnictwem w strukturze Cash-pooling realizowane są w następujący sposób:

• Środki powyżej poziomu dziennego salda zostają automatycznie przeniesione na rachunek Lidera;
• Środki na pokrycie salda ujemnego zostaną przekazane z rachunku głównego na rachunek uczestnika.

Rolą Banku w Systemie jest zapewnienie jego funkcjonowania, tj. obsługa techniczna Systemu, zapewnienie infrastruktury informatycznej niezbędnej do jego funkcjonowania oraz dokonywanie transferów pomiędzy uczestnikami Systemu. Z tytułu czynności wykonywanych w ramach obsługi systemu Bank pobiera opłaty. Część z tych opłat mogą ponosić uczestnicy Systemu, w tym Spółka (np. opłata za prowadzenie rachunku bankowego). Wskazana instytucja nie została wymieniona w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zatem, jeżeli nie przyjmie ona charakteru żadnej z czynności w nim wymienionych, wówczas transakcje dokonywane na podstawie Umowy A oraz Umowy C. nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że skoro zawarcie umowy cash poolingu nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych a czynności tego typu nie można zakwalifikować, np. jako umowy pożyczki czy też innej czynności tym katalogiem objętej, to tym samym z powyższych przyczyn czynności dokonywane w ramach umowy cash poolingu dotyczące zarządzania wspólną płynnością finansową nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych; nie mieszczą się bowiem w katalogu czynności ściśle wymienionych jako podlegające opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zatem transakcje dokonywane na podstawie Umowy A oraz Umowy C. nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej