Temat interpretacji

Czy przy zawarciu opisanej we wniosku umowy dożywocia, obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych spoczywa na Wnioskodawczyni czy na nabywcy własności nieruchomości i w jakiej wysokości?

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 02 lutego 2018 r. (data wpływu 07 lutego 2018 r.), uzupełnionym 15 i 19 marca 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy dożywocia jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07 lutego 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy dożywocia.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 23 lutego 2018 r. znak: 0114-KDIP3-2.4011.79.2018.2.MZ, 0111-KDIB4.4014.51.2018.3.LB wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 15 marca 2018 r. (wniesienie brakującej opłaty) oraz 19 marca 2018 r. (wpływ pisma uzupełniającego).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni w 1990 roku nabyła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu w drodze przekształcenia przysługującego jej prawa do lokalu mieszkalnego z lokatorskiego na własnościowe. Dnia 29 marca 2017 roku doszło do ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego, które zostało przeniesione na Wnioskodawczynię.

Z uwagi na podeszły wiek oraz obecny stan zdrowia Wnioskodawczyni rozważa zbycie lokalu mieszkalnego na rzecz syna w ramach umowy dożywocia.

Zbycie to nastąpi jednak przed upływem 5 lat od daty przekształcenia w odrębne prawo własności.

W związku z powyższym opisem zadano po przeformułowaniu w uzupełnieniu wniosku m.in. następujące pytanie:

Czy przy zawarciu opisanej we wniosku umowy dożywocia, obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych spoczywa na Wnioskodawczyni czy na nabywcy własności nieruchomości i w jakiej wysokości?

Zdaniem Wnioskodawczyni, przy zawarciu przez Wnioskodawczynię umowy dożywocia opisanej we wniosku najprawdopodobniej nie będzie spoczywał po jej stronie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ obowiązek podatkowy spoczywa na nabywcy w wysokości 2%.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają wskazane w nim czynności cywilnoprawne, w tym umowy dożywocia.

Podstawę opodatkowania przy umowie dożywocia w myśl powołanej wyżej ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi wartość rynkowa nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego (art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy). Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Stawki podatku od czynności cywilnoprawnych określa przepis art. 7 ww. ustawy (Wnioskodawczyni przywołała treść ust. 1 pkt 2 tego przepisu).

Natomiast w myśl art. 4 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy przy umowie dożywocia ciąży na nabywcy własności nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawczyni tylko i wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1150) podatkowi podlegają umowy dożywocia.

W myśl art. 4 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie dożywocia ciąży na nabywcy własności nieruchomości.

Podstawę opodatkowania przy umowie dożywocia w myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy stanowi wartość rynkowa nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego. Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

W świetle art. 7 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy od czynności cywilnoprawnych od umowy dożywocia, stawka podatku wynosi 2%.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni rozważa zbycie lokalu mieszkalnego na rzecz syna w ramach umowy dożywocia.

Przenosząc przywołane przepisy na grunt analizowanej sprawy potwierdzić należy stanowisko, że na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek podatkowy z tytułu planowanej umowy dożywocia. Jak słusznie Wnioskodawczyni stwierdziła obowiązek ten ciąży na nabywcy nieruchomości. Stawka podatku wynosi 2% podstawy opodatkowania, określonej w wysokości wartości rynkowej.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo wskazać należy, iż przedmiotowa interpretacja zgodnie ze złożonym wnioskiem została wydana wyłącznie dla Wnioskodawczyni. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualną). Funkcja ochronna płynąca z przedmiotowej interpretacji, wynikająca z przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej, ma zastosowanie wyłącznie dla Wnioskodawczyni.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej