Temat interpretacji
skutki podatkowe przekazania zysku na kapitał zapasowy
Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 16 listopada 2017 r. (data wpływu 17 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przekazania zysku na kapitał zapasowy jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 17 listopada 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przekazania zysku na kapitał zapasowy.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: Wnioskodawca, Spółka) jest podmiotem działającym na rynku nieruchomości. Jednym z podstawowych profili działalności Wnioskodawcy jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z).
Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe. Wnioskodawca przypuszcza, że rok podatkowy 2017 zakończy dodatnim wynikiem finansowym. W 2018 r. zostanie sporządzone i zatwierdzone sprawozdanie finansowe Wnioskodawcy, po czym nastąpi podział zysków. Wspólnicy Spółki planują podjąć uchwałę o przekazaniu części wypracowanego zysku na kapitał zapasowy Spółki.
Wspólnicy Spółki nie planują zmieniać umowy spółki. Przekazanie części zysku na kapitał zapasowy nie będzie wiązało się ze zmianą umowy spółki ani z powiększeniem wkładów Wspólników.
Ponadto, przekazanie części zysku na kapitał zapasowy Wnioskodawcy na podstawie uchwały Wspólników nie będzie miało charakteru pożyczki, dopłaty, depozytu nieprawidłowego ani oddania praw majątkowych do nieodpłatnego używania.
W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca zastanawia się, czy w związku z planowanym przekazaniem części wypracowanego zysku na kapitał zapasowy będzie ciążył na Wnioskodawcy obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy przekazanie części zysku wypracowanego przez Spółkę na jej kapitał zapasowy mocą uchwały Wspólników będzie skutkowało opodatkowaniem tej czynności podatkiem od czynności cywilnoprawnych?
Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie części zysku wypracowanego przez Spółkę na jej kapitał zapasowy mocą uchwały Wspólników nie skutkuje opodatkowaniem tej czynności podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Uzasadniając swoje stanowisko, Wnioskodawca wskazał, że zasady funkcjonowania spółek komandytowych, jak też zasady podziału i wykorzystania zysku tych spółek, określają przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1577, ze zm. dalej: Kodeks spółek handlowych). Do kwestii pokrycia straty oraz podziału zysku w spółce komandytowej znajdują, w oparciu o art. 103 Kodeksu spółek handlowych, odpowiednie zastosowanie przepisy dotyczące spółki jawnej. Oznacza to, że do udziału w zyskach i stratach komplementariuszy na podstawie art. 103 Kodeksu spółek handlowych stosuje się odpowiednio art. 51-53. Zgodnie z art. 51 § 1 w zw. z art. 103 Kodeksu spółek handlowych każdy ze wspólników spółki komandytowej ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku, bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Art. 52 § 1 i 2 Kodeksu spółek handlowych regulują, że wspólnik może żądać także podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego, przy czym jeżeli wskutek poniesionej przez spółkę straty udział kapitałowy wspólnika został uszczuplony, zysk przeznacza się w pierwszej kolejności na uzupełnienie udziału wspólnika.
Wspólnikom spółki komandytowej pozostawiona została swoboda w zakresie podejmowania decyzji, co do sposobu rozdysponowania zyskiem. Podstawą takiej decyzji są postanowienia umowy spółki bądź uchwała Wspólników. Odnosząc powyższe do okoliczności przedstawionych w zdarzeniu przyszłym, zdaniem Wnioskodawcy nie budzi wątpliwości, że Wspólnicy mają prawo dysponować zyskiem spółki komandytowej i bezwzględnie nie są obowiązani do jego wypłaty. Zysk Spółki może zostać przekazany na kapitał zapasowy.
Decyzja Wspólników o pozostawieniu zysku w spółce i przeznaczeniu go na kapitał zapasowy nie oznacza trwałego zwiększenia majątku spółki (z natury rzeczy kapitał zapasowy jest kapitałem, z którego mogą być dokonywane wypłaty w kolejnych latach na rzecz Wspólników), zaś pokrycie straty (bilansowej) poniesionej w latach poprzednich przez spółkę jest obowiązkiem Wspólników, spełnianym w związku z postanowieniami art. 52 Kodeksu spółek handlowych.
Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1150) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają:
- umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
- umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
- umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
- umowy dożywocia,
- umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,
- ustanowienie hipoteki,
- ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
- umowy depozytu nieprawidłowego,
- umowy spółki.
Przepis art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi, że podatkowi temu podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi, że w przypadku umowy spółki, za zmianę umowy spółki uważa się przy spółce osobowej - wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania.
Katalog czynności cywilnoprawnych podlegających podatkowi od czynności cywilnoprawnych jest katalogiem zamkniętym. Oznacza to, że nikt nie ma prawa włączyć do katalogu czynności podlegających podatkowi od czynności cywilnoprawnych takich czynności (zdarzeń) cywilnoprawnych, które wprost nie zostały wskazane w art. 1 cyt. ustawy.
Decyzja Wspólników o sposobie podziału zysku w spółce komandytowej mieści się w pojęciu czynności cywilnoprawnej. Podział zysku i jego zatrzymanie w Spółce są pojęciami znanymi i dobrze opisanymi na gruncie prawa handlowego. Przekazanie zysku na kapitał zapasowy stanowi odrębną czynność cywilnoprawną i nie jest pożyczką, dopłatą, depozytem nieprawidłowym ani oddaniem praw majątkowych do nieodpłatnego używania.
Dopłata jest instytucją opisaną w Kodeksie spółek handlowych i stanowi odrębny typ czynności cywilnoprawnych. Wnioskodawca zauważył, że dopłaty są wprost wymienione w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych jako czynność kwalifikująca się do ujęcia jej w definicji zmiany umowy spółki. Podział zysku i jego zatrzymanie w Spółce także jest zdarzeniem (czynnością) rozpoznaną w Kodeksie spółek handlowych. Nie jest to jednak czynność wymieniona w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych jako czynność kwalifikująca się do ujęcia jej w definicji zmiany umowy spółki. Nie jest również wymieniona w art. 1 ust. 1 pkt 1 tej ustawy jako czynność opodatkowana tymże podatkiem. Nie ma żadnych podstaw, aby traktować te czynności odmiennie i uznać, że mimo że przekazanie części zysku na kapitał zapasowy nie jest wymienione w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych, to podlega opodatkowaniu tym podatkiem.
Czynność przekazania części zysku Spółki na kapitał zapasowy nie została wymieniona w katalogu czynności objętych opodatkowaniem podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Nie została również wymieniona w art. 1 ust. 1 pkt 2 ani w art. 1 ust. 3 pkt 1 tejże ustawy. Nie podlega więc opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych ze względu na to, że nie została wymieniona w katalogu czynności opodatkowanych ww. podatkiem.
Jednakże o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Zatem, jeżeli zostanie podjęta określona czynność prawna, a stosunki układają się w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne są rzeczywiste prawa i obowiązki stron danej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.
Należy się więc zastanowić, czy czynność opisaną w zdarzeniu przyszłym można byłoby zakwalifikować w odmienny sposób.
Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe. Wnioskodawca przypuszcza, że rok podatkowy 2017 zakończy dodatnim wynikiem finansowym. W 2018 r. zostanie sporządzone i zatwierdzone sprawozdanie finansowa Wnioskodawcy, po czym nastąpi podział zysków. Wspólnicy Spółki planują podjąć uchwałę o przekazaniu części wypracowanego zysku na kapitał zapasowy Spółki.
Przekazanie części zysku na kapitał zapasowy Wnioskodawcy na podstawie uchwały Wspólników nie będzie miało charakteru pożyczki, dopłaty, depozytu nieprawidłowego ani oddania praw majątkowych do nieodpłatnego używania.
Przekazanie części zysku na kapitał zapasowy Spółki mogłoby zostać uznane za inna czynność cywilnoprawną tylko wtedy, gdyby Wspólnicy w uchwale nadali tej czynności cechy pożyczki, dopłaty, depozytu nieprawidłowego lub oddania praw majątkowych do nieodpłatnego używania. Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wspólnicy nic zamierzają tego zrobić. Oznacza to, że nie ma żadnych podstaw, aby zakwalifikować czynność opisaną w zdarzeniu przyszłym jako inną czynność cywilnoprawną niż wyłącznie przekazanie części zysku na kapitał zapasowy
Zgodnie z przedstawionym zdarzeniem przyszłym Wspólnicy Spółki nie planują zmieniać umowy spółki ani powiększać wkładów Wspólników, Nie zostanie więc dokonana żadna czynność cywilnoprawna, z którą ustawodawca wiązałby powstanie obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.
Podsumowując, Wspólnicy Spółki planują podjąć uchwałę o przekazaniu części wypracowanego zysk na kapitał zapasowy Spółki. Wspólnicy Spółki nie planują zmieniać umowy spółki. Przekazanie części zysku na kapitał zapasowy nie będzie wiązało się ze zmianą umowy spółki ani z powiększeniem wkładów Wspólników. Ponadto, przekazanie części zysku na kapitał zapasowy Wnioskodawcy na podstawie uchwał Wspólników nie będzie miało charakteru pożyczki, dopłaty, depozytu nieprawidłowego ani oddania praw majątkowych do nieodpłatnego używania. Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca stwierdził, że w opisanym zdarzeniu przyszłym nie zostanie wykonana żadna czynność cywilnoprawna, z która ustawodawca wiąże powstanie obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych. Na Wnioskodawcy nie będzie więc ciążył obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z przekazaniem części wypracowanego zysku na kapitał zapasowy Spółki.
Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał wyroki sądu administracyjnego oraz szereg interpretacji indywidualnych dotyczących poruszonego we wniosku zagadnienia.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy w powyższym zakresie.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej