Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Działając na podstawie:
art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia Ordynacja podatkowa /t.j. Dz. U. Nr 8 z 2005r., poz. 60 z późn. zm./, po rozpatrzeniu wniosku o wydanie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu sprzedaży nakładów poniesionych na wybudowanie stoiska handlowego
stwierdzam, że:
w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego stanowisko zawarte we wniosku jest nieprawidłowe.
U Z A S A D N I E N I E
Na podstawie zawartej z Urzędem Miejskim umowy dzierżawy gruntu wnioskodawca jest w posiadaniu stoiska handlowego o pow. 9 m˛ zlokalizowanego w hali targowej, położ. w Gdyni przy ul. . Aktualnie wnioskodawca zawiesił prowadzoną dotychczas działalność a stoisko wydzierżawił córce. Wnioskodawca zamierza w przyszłości sprzedać nakłady poniesione na wybudowanie przedmiotowego stoiska, co wiążę się z obowiązkiem uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych. Zdaniem wnioskodawcy, za uregulowanie powstałego zobowiązania podatkowego odpowiadać będzie kupujący.
Stosownie do art. 4 pkt 1) ustawy z dnia 9 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych /t.j. Dz. U. Nr 41 z 2005r. poz. 399/ obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży na stronach tych czynności. Zgodnie natomiast z art. 5 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy obowiązek zapłaty podatku ciąży solidarnie na osobach fizycznych, prawnych i jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej będących stronami czynności cywilnoprawnej, a w przypadku określonym w art. 4 pkt 2 - na spółce.
Ustosunkowując się do poruszanej we wniosku kwestii należy stwierdzić, że w myśl wyżej przytoczonych przepisów obowiązek zapłaty podatku z tyt. zawartej umowy sprzedaży nakładów poniesionych na wybudowanie i wyposażenie przedmiotowego stoiska handlowego ciąży solidarnie zarówno na kupującym jak i sprzedającym, przy czym zapłata podatku przez którą kolwiek ze stron tej czynności powoduje wygaśnięcie zobowiązana podatkowego /art. 59 Ordynacji podatkowej/.
W tym stanie sprawy stanowisko podatnika przedstawione w zapytaniu należy uznać za błędne.