Temat interpretacji

Skutki podatkowe sprzedaży części działki.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 marca 2019 r. (data wpływu 7 marca 2019 r.), uzupełnionym pismem z 24 marca 2019 r. (data wpływu 28 marca 2019 r.) oraz 18 kwietnia 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży części działki jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

W wyniku wezwania dokonanego pismem z 14 marca 2019 r. Znak: 0114-KDIP1-3.4012.88.2019.1.JG o uzupełnienie braków formalnych, wpłynęło uzupełnienie wniosku z 24 marca 2018 r. (data wpływu 28 marca 2019 r.), z którego wynikało, że oprócz podatku od towarów i usług ww. wniosek dotyczy również podatku od czynności cywilnoprawnych i podatku dochodowego od osób fizycznych. Pismem z 12 kwietnia 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-2.4014.60.2019.2.MZA oraz 0112-KDIL3-3.4011.95.2019.3.AM ponownie wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez wniesienie dodatkowej opłaty bądź wskazanie którego podatku, tj. podatku dochodowego od osób fizycznych czy podatku od czynności cywilnoprawnych dotyczy uiszczona już opłata. Wniosek uzupełniono 18 kwietnia 2019 r. (uiszczenie opłaty).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest od 1993 r. właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 7,21 ha. Gospodarstwo składa się z czterech działek:

1. 767/2 obszar 2,26 ha,
2. 635 obszar 1,71 ha,
3. 706 obszar 2,55 ha,
4. 646 obszar 0,69 ha

dla których Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje dla działki nr 646 teren zabudowy usługowej. Wnioskodawca planuje wydzielić z tej działki obszar około 0,30 ha i sprzedać go nabywcy pod działalność handlową.

Końcowo wskazać należy, iż opis zdarzenia przyszłego, który został przedstawiony przez Wnioskodawcę w treści uzupełnienia wniosku z 24 marca 2019 r. (data wpływu do Organu 28 marca 2019 r.) przedstawiony został w interpretacjach dotyczących podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku):
Jaki podatek Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić w przypadku sprzedaży części działki nr 646 pod działalność handlową i czy taki sam podatek będzie musiał zapłacić w przyszłości, sprzedając potencjalnemu nabywcy pozostałą część działki?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa działka stanowi własność Wnioskodawcy od dwudziestu sześciu lat, dlatego Wnioskodawca nie powinien płacić podatku dochodowego. Wnioskodawca uważa, że sprzedając ją, nie powinien też zapłacić po podatku VAT, gdyż nigdy nie był jego płatnikiem. W takim przypadku Wnioskodawca uważa, że jest zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie wniosku dotyczącym podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostały odrębne interpretacje indywidualne.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1150 ze zm.) podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie sprzedaży na kupującym.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego. Gospodarstwo składa się z czterech działek oznaczonych nr 767/2, 635, 706 oraz 646. Przy czym z działki nr 646 Wnioskodawca planuje wydzielić obszar około 0,30 ha i sprzedać go nabywcy pod działalność handlową.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz przywołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że w związku z planowaną sprzedażą części działki nr 646 przez Wnioskodawcę po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż zgodnie z art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy ciąży na kupującym, Wnioskodawca będzie natomiast stroną sprzedającą.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, że będzie zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej