Czy opisane we wniosku przelewy (sprzedaż) Wierzytelności przez Spółkę na rzez Nabywcy dokonane w ramach Umowy Sekurytyzacji będą podlegać opodatkow... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 28.05.2019, sygn. 0111-KDIB4.4014.80.2019.2.ASZ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Czy opisane we wniosku przelewy (sprzedaż) Wierzytelności przez Spółkę na rzez Nabywcy dokonane w ramach Umowy Sekurytyzacji będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 26 marca 2019 r. (data wpływu 29 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przelewu (sprzedaży) wierzytelności jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przelewu (sprzedaży) wierzytelności.

We wniosku złożonym przez:

-Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

V. Sp. z o.o. (Zbywca, Spółka);

-Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

P.V. Sp. z o.o. (Nabywca)

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem wniosku jest potwierdzenie skutków podatkowych na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych planowanego zawarcia przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania (dalej: Zbywcy, Spółka) umowy sekurytyzacji wierzytelności pożyczkowych, w ramach której dojdzie do przeniesienia wierzytelności pożyczkowych Zbywcy na rzecz podmiotu finansującego, w celu pozyskania finansowania na dalszy rozwój działalności polegającej na udzielaniu pożyczek w systemie pozabankowym.

Opis Transakcji.

Zbywca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce. W 2017 r. Zbywca rozpoczął działalność polegającą na udzielaniu pożyczek poza systemem bankowym pod marką Zbywcy. W tym zakresie, od 2017 r. zostało udzielonych kilka tysięcy pożyczek. Z tytułu udzielanych pożyczek Zbywca posiada i w przyszłości będzie generował nowe wierzytelności (dalej: Wierzytelności), na które składają się następujące elementy określone w harmonogramach spłaty pożyczki przewidzianych w umowach pożyczek zawieranych z klientami: (1) kwota główna pożyczki (tj. kwota wypłacona klientowi), (2) odsetki &− stanowiące wynagrodzenie za koszty pozyskania finansowania i ryzyko kredytowe, (3) prowizja z tytułu udzielenia pożyczki (płatna w ratach przez okres umowy pożyczki) &− stanowiąca wynagrodzenie za koszt pozyskania klienta oraz (4) prowizja administracyjna (płatna w ratach przez okres umowy pożyczki) &− stanowiąca wynagrodzenie za koszty administracyjne związane z pozyskaniem oraz obsługą pożyczek. Ponadto, Zbywca jest uprawniony do odsetek za nieterminową płatność (odsetki karne) naliczanych w przypadku opóźnienia w spłacie rat określonych w harmonogramie.

Obecnie Zbywca finansuje opisaną działalność pożyczkową z wkładów udziałowców oraz obligacji wyemitowanych na rzecz podmiotu niepowiązanego. Dalszy rozwój działalności pożyczkowej (możliwość udzielania dalszych pożyczek) wymaga jednak pozyskania przez Zbywcę dodatkowego finansowania zewnętrznego &− w celu zwiększenia wolumenu udzielanych pożyczek.

Biorąc pod uwagę uwarunkowania biznesowe preferowanym dla Zbywcy modelem jest pozyskiwanie finansowania w drodze sekurytyzacji Wierzytelności. W ramach tego modelu Zbywca planuje zawarcie długoterminowej umowy sekurytyzacji wierzytelności pożyczkowych (dalej: Umowa Sekurytyzacji) ze spółką powiązaną (w rozumieniu przepisów o cenach transferowych) Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania &− Nabywcą. Umowa Sekurytyzacji zostanie zawarta na warunkach rynkowych, a Nabywca będzie pozyskiwał finansowanie od nowych oraz aktualnych inwestorów. Pozyskiwanie finansowania przez wyodrębniony podmiot (Nabywcę) zabezpieczonego efektywnie portfelami nabywanych wierzytelności ma w założeniu umożliwić bardziej efektywne pozyskiwanie finansowania od podmiotów zewnętrznych (banków oraz inwestorów inwestujących w dług lub kapitał podmiotu finansowego). Ma to również pozwolić na uniknięcie ograniczeń dotyczących działalności samego Zbywcy w związku z umowami z takimi podmiotami finansującymi.

W ramach transakcji sekurytyzacyjnej (na podstawie Umowy Sekurytyzacji):

W pierwszej kolejności Nabywca dokona nabycia istniejącego na dzień zawarcia Umowy Sekurytyzacji portfela Wierzytelności z tytułu udzielonych przez Zbywcę pożyczek; w wyniku tej transakcji Nabywca przejmie równocześnie istniejące zadłużenie Zbywcy z tytułu wyemitowanych obligacji.
Nabywca będzie dokonywał w okresie obowiązywania Umowy Sekurytyzacji okresowego nabywania Wierzytelności wynikających z udzielanych przez Zbywcę pożyczek. Nabywanie Wierzytelności będzie następowało na następujących zasadach:
- przenoszenie transz Wierzytelności Zbywcy do Nabywcy będzie następować w sposób rewolwingowy, co oznacza, że (zgodnie z założeniami sekurytyzacji) &− na Nabywcę będą przenoszone okresowo portfele Wierzytelności wynikające z umów pożyczek zawartych w czasie trwania okresu rewolwingowego;
- przenoszenie na Nabywcę wierzytelności z tytułu pożyczek ma następować krótko po zawarciu umów z klientami, np. w cyklach dwutygodniowych lub miesięcznych; tak więc założeniem transakcji sekurytyzacyjnej jest, że wszystkie Wierzytelności będą tzw. wierzytelnościami obsługiwanymi przez pożyczkobiorców;
- biorąc pod uwagę powyższe, Wierzytelności, które będą objęte sekurytyzacją będą wierzytelnościami niewymagalnymi, nie stanowiącymi tzw. złych długów; wręcz przeciwnie, na dzień przeniesienia Wierzytelności nie będą istniały przesłanki do uznania tych Wierzytelności za zagrożone nieściągalnością;
- przelew Wierzytelności do Nabywcy dokonywany będzie bez regresu (a zatem Nabywca przejmie wszelkie ryzyka związane z nabywanymi Wierzytelnościami),
- Wierzytelności będą przenoszone na Nabywcę na podstawie umowy przelewu zdefiniowanej w art. 509 Kodeksu Cywilnego.
Nabywca będzie pozyskiwał finansowanie na nabywanie Wierzytelności pożyczkowych od Zbywcy w drodze emisji obligacji lub innych instrumentów dłużnych lub kapitałowych, których zabezpieczeniem w sensie ekonomicznym (tj. źródłem spłaty) będą Wierzytelności nabyte od Zbywcy. Nabywca może również pozyskiwać potrzebne środki finansowe poprzez zaciągnięcie kredytów lub pożyczek. Finansowanie będzie udzielane Nabywcy przez jednego lub większą liczbę inwestorów (zarówno nowych jak i obecnych), którzy mogą być podmiotami polskimi lub zagranicznymi.
Obsługa zaciągniętego finansowania przez Nabywcę będzie pochodziła ze środków pochodzących ze spłaty Wierzytelności przez pożyczkobiorców.
W ramach planowanej transakcji sekurytyzacji Nabywca będzie nabywał Wierzytelności od Zbywcy (tym samym zapewniając Zbywcy finansowanie) w zamian za zapłatę ceny za Wierzytelności. Cena za nabywane Wierzytelności zostanie ustalona na zasadach rynkowych, w taki sposób aby zapewnić wynagrodzenie dla Nabywcy za pełnione funkcje. Wynagrodzenie będzie miało postać dyskonta (dyskonto oznacza różnicę pomiędzy ceną ustaloną za nabywane Wierzytelności a wyższą od niej sumą rat Wierzytelności do zapłaty przez pożyczkobiorców zgodnie z harmonogramem spłat). Tym samym dyskonto będzie pełniło funkcję wynagrodzenia dla Nabywcy za zapewnienie finansowania w transakcji sekurytyzacyjnej (dyskonto będzie obliczone w oparciu o przyjęte przez strony wskaźniki oraz na podstawie ustalonego przez nie wzoru zgodnie z regulacjami przepisów o cenach transferowych).
Po zawarciu Umowy Sekurytyzacji, funkcja Zbywcy będzie z ekonomicznego punktu widzenia polegała na udzielaniu pożyczek (poszukiwania osób zainteresowanych uzyskaniem pożyczki, weryfikacji ich zdolności finansowej, przygotowaniem dokumentacji prawnej oraz zawarciem umowy pożyczki i wpłatą środków), które będą następnie przenoszone na Nabywcę. Natomiast Nabywca będzie w istocie pełnił rolę podmiotu pozyskującego finansowanie zewnętrzne, oraz finansującego Zbywcę. Nabywca będzie również podmiotem zarządzającym i administrującym należnościami wynikającymi z Wierzytelności. W zakresie tej ostatniej funkcji, Nabywca będzie dysponował personelem umożliwiającym wykonywanie funkcji zarządzania portfelem Wierzytelności (w szczególności zarządzanie ryzykiem kredytowym, administrowanie nabytymi wierzytelnościami, sprzedaż opóźnionych wierzytelności spółkom windykacyjnym, itp.). Należy wyraźnie podkreślić, że w przypadku gdy wierzytelności nabyte przez Nabywcę staną się tzw. złymi długami będą one sprzedawane na rzecz podmiotu/lub podmiotów zajmujących się windykacją, gdyż Nabywca nie będzie posiadał kompetencji/zasobów w tym zakresie.
Nabywca jako podmiot nabywający wierzytelności z tytułu umów pożyczek zawieranych przez Zbywcę będzie uprawniony do:
- akceptowania kryteriów oceny kredytowej przyszłych klientów,
- akceptowania warunków umów pożyczek zawieranych przez Zbywcę,
- zatwierdzania wydatków marketingowych mających na celu zwiększenie wolumenu zawieranych umów.

Celem planowanej Sekurytyzacji nie będzie tylko proste zbycie przez Zbywcę Wierzytelności poprzez ich sprzedaż Nabywcy, lecz wdrożenie szczególnego instrumentu pozwalającego na bieżące i trwałe pozyskiwanie przez Zbywcę środków finansowych na dalszy rozwój działalności, w drodze finansowania zapewnionego przez Nabywcę w oparciu o pozyskane finansowanie zewnętrzne zabezpieczone de facto Wierzytelnościami i obsługiwane z wpływów z Wierzytelności.

Należy na marginesie wskazać, że Nabywca może również udzielać w przyszłości finansowania zagranicznym podmiotom (bezpośrednio lub pośrednio zależnym od Nabywcy), które będą prowadzić działalność w zakresie udzielania pożyczek poza Polską. Finansowanie to może przybrać postać sekurytyzacji lub udzielania pożyczek w zależności od specyfiki/praktyki stosowanej na danych rynkach.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Zdaniem Zainteresowanych, opisane we wniosku przelewy (sprzedaż) Wierzytelności przez Spółkę na rzez Nabywcy dokonane w ramach Umowy Sekurytyzacji nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W opinii Zainteresowanych, opisane we wniosku przelewy (sprzedaż) Wierzytelności przez Zbywcę do Nabywcy dokonane w ramach Usługi Sekurytyzacji nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Przelewy takie będą bowiem następowały w ramach świadczenia przez Nabywcę usługi, która będzie zwolniona z podatku od towarów i usług.

Przywołując treść art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych Zainteresowani wskazali, że ustawodawca, wprowadzając w ww. ustawie zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Innymi słowy, opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają tylko czynności ściśle określone w katalogu art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Jak wynika z przywołanych przepisów &− umowa sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewiedziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie bowiem z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

w zakresie w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
- umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
- umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Zaznaczyć jednak należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tytułu tej czynności z tego podatku zwolniona (z zastrzeżeniami określonymi w lit. b) tego przepisu).

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Zainteresowanych dotyczy opodatkowania powyższej czynności podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy opisana we wniosku transakcja (dokonywana w ramach usługi sekurytyzacji) podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ww. umowy podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W tym zakresie, jak wskazano w uzasadnieniu do pytania nr 1, świadcząc usługi finansowania Zbywcy na podstawie Umowy Sekurytyzacji Nabywca będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Przeniesienie (sprzedaż) wierzytelności nie będzie przy tym transakcją oderwaną od tego zasadniczego świadczenia, lecz będzie następowała w ramach świadczonej przez Nabywcę usługi.

Na potwierdzenie własnego stanowiska Zainteresowani przywołali wybrane interpretacje indywidualne.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tylko tę część stanowiska Zainteresowanych, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych (pytania oznaczonego we wniosku nr 2).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Zainteresowanych zajęta na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług wydano odrębne rozstrzygnięcie interpretację z 24 maja 2019 r. znak: 0114-KDIP4.4012.195.2019.2.BS.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1150, ze zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
umowy darowizny w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
umowy dożywocia,
umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności w części dotyczącej spłat lub dopłat,
ustanowienie hipoteki,
ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
umowy depozytu nieprawidłowego,
umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają również zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Innymi słowy, opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają tylko czynności ściśle określone w katalogu art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do zapisu art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. W myśl art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów umowa sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek podatkowy ciąży na kupującym.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona.

Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, ze zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Zbywca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce. W 2017 r. Zbywca rozpoczął działalność polegającą na udzielaniu pożyczek poza systemem bankowym pod marką Zbywcy. W tym zakresie, od 2017 r. zostało udzielonych kilka tysięcy pożyczek. Z tytułu udzielanych pożyczek Zbywca posiada i w przyszłości będzie generował nowe wierzytelności, na które składają się następujące elementy określone w harmonogramach spłaty pożyczki przewidzianych w umowach pożyczek zawieranych z klientami: (1) kwota główna pożyczki (tj. kwota wypłacona klientowi), (2) odsetki &− stanowiące wynagrodzenie za koszty pozyskania finansowania i ryzyko kredytowe, (3) prowizja z tytułu udzielenia pożyczki (płatna w ratach przez okres umowy pożyczki) &− stanowiąca wynagrodzenie za koszt pozyskania klienta oraz (4) prowizja administracyjna (płatna w ratach przez okres umowy pożyczki) &− stanowiąca wynagrodzenie za koszty administracyjne związane z pozyskaniem oraz obsługą pożyczek. Ponadto, Zbywca jest uprawniony do odsetek za nieterminową płatność (odsetki karne) naliczanych w przypadku opóźnienia w spłacie rat określonych w harmonogramie.

Biorąc pod uwagę uwarunkowania biznesowe preferowanym dla Zbywcy modelem jest pozyskiwanie finansowania w drodze sekurytyzacji Wierzytelności. W ramach tego modelu Zbywca planuje zawarcie długoterminowej umowy sekurytyzacji wierzytelności pożyczkowych ze spółką powiązaną (w rozumieniu przepisów o cenach transferowych) &− Nabywcą. Umowa Sekurytyzacji zostanie zawarta na warunkach rynkowych, a Nabywca będzie pozyskiwał finansowanie od nowych oraz aktualnych inwestorów. Pozyskiwanie finansowania przez wyodrębniony podmiot (Nabywcę) zabezpieczonego efektywnie portfelami nabywanych wierzytelności ma w założeniu umożliwić bardziej efektywne pozyskiwanie finansowania od podmiotów zewnętrznych (banków oraz inwestorów inwestujących w dług lub kapitał podmiotu finansowego). Ma to również pozwolić na uniknięcie ograniczeń dotyczących działalności samego Zbywcy w związku z umowami z takimi podmiotami finansującymi.

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Zainteresowanych dotyczy opodatkowania powyższej czynności podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja (dokonywana w ramach usługi sekurytyzacji) podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ww. umowy podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W wydanej dla Zainteresowanych interpretacji indywidualnej z 24 maja 2019 r. znak: 0114-KDIP4.4012.195.2019.2.BS Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, wskazał m.in., że usługę świadczoną przez Nabywcę polegającą na nabyciu wierzytelności i zapewnieniu Zbywcy finansowania potraktować należy jako usługę w zakresie długów, która korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku od towarów i usług (wyłączenia wskazane w art. 43 ust. 15 ustawy nie mają zastosowania).

Z uwagi zatem na fakt, że opisana we wniosku usługa sekurytyzacji i tym samym dokonywany w jej ramach przelew wierzytelności będzie podlegała uregulowaniom ustawy o podatku od towarów i usług (będzie z tego podatku zwolniona) co wynika z ww. interpretacji to w sytuacji gdy przelewy te stanowić będą umowę sprzedaży, czynność będzie wyłączona z opodatkowania na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie