Temat interpretacji

Czy zwolnienie z podatku czynności zakupu gospodarstwa rolnego przysługuje niezależnie od tego, czy kwota obliczonego podatku mieści się we wskazanym limicie pomocy de minimis w rolnictwie?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 3 marca 2020 r. (data wpływu 3 marca 2020 r.), uzupełnionym 15 i 19 maja 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania umowy sprzedaży gruntów rolnych jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania umowy sprzedaży gruntów rolnych.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 21 kwietnia 2020 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4014.49.2019.1.MZ wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 15 i 19 maja 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni zamierza zakupić wraz z mężem w wykonaniu warunkowej umowy sprzedaży grunty rolne za cenę 4.470.000,00 zł o łącznej powierzchni 115,3147 ha za pieniądze z ich majątku wspólnego. Wnioskodawczyni i jej mąż zobowiązali się do wykonania warunkowej umowy sprzedaży i zawarcia umowy sprzedaży w terminie do 31 marca 2020 r. Tytułem podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych notariusz zamierza pobrać od Wnioskodawczyni i jej męża, jako strony kupującej podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2% wartości nieruchomości. Wnioskodawczyni jest rolnikiem indywidualnym w rozumieniu art. 6 ust. 1 Ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego prowadzącym osobiście gospodarstwo rolne a nabywana nieruchomość wejdzie w skład powyższego gospodarstwa rolnego, które Wnioskodawczyni prowadzi wraz z mężem. Zgodnie z art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych Wnioskodawczyni i jej mąż spełniają warunki do zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych, tj.:

1. nabycie gruntów nastąpi w wyniku umowy sprzedaży,
2. nabywane grunty stanowić będą gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, zarówno przed nabyciem, jak i po powiększeniu istniejącego już gospodarstwa,
3. powierzchnia powiększonego gospodarstwa nie będzie mniejsza niż 11 ha i większa niż 300 ha,
4. gospodarstwo będzie prowadzone przez Wnioskodawczynię i jej męża przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia,
5. jako nabywcy nieruchomości Wnioskodawczyni wraz z mężem spełniają warunki uprawniające do przyznania pomocy de minimis w rolnictwie, na zasadach określonych w Rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym.

W okresie 3 lat podatkowych przed zawarciem ww. umowy Wnioskodawczyni i jej mąż nie korzystali z pomocy de minimis w rolnictwie, a tym samym nie wykorzystali limitu 20.000,00 Euro. Wysokość podatku od czynności cywilnoprawnych od powyższej transakcji przekroczy pułap pomocy de minimis w rolnictwie, co umożliwia Wnioskodawczyni i jej mężowi zwolnienie tylko części wyliczonego podatku, tj. wpłacie podlegałaby tylko ta część podatku, która przekracza limit, natomiast notariusz zamierza pobrać podatek od całości transakcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zwolnienie z podatku czynności zakupu gospodarstwa rolnego przysługuje niezależnie od tego, czy kwota obliczonego podatku mieści się we wskazanym limicie pomocy de minimis w rolnictwie?

Zdaniem Wnioskodawczyni, konfrontując przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, tj. nabycie określonej w niniejszym wniosku nieruchomości gruntowej z powołanymi przepisami prawa w kwestii zwolnienia od podatku od czynności cywilnoprawnych czynności zakupu gospodarstwa rolnego Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, iż na mocy art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych oraz Rozporządzenia Komisji (UE) nr 1408/2013 zakup przedmiotowej nieruchomości będzie korzystał ze zwolnienia z zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych do limitu 20.000,00 Euro, a kwota przekraczająca limit będzie podlegała zapłacie, tj. pobraniu przez notariusza. Stanowisko swoje Wnioskodawczyni opiera na tym, że limit należy odnosić do wartości pomocy publicznej, a nie do wartości transakcji. Według Wnioskodawczyni limitowanie pomocy oznacza, że może ona być wykorzystana w określonych granicach, czyli do określonej wysokości, a nie tylko wtedy gdy mieści się w danym limicie. Wnioskodawczyni wskazała, że zdaniem organów podatkowych, Rozporządzenie nr 1408/2013 zawiera przepisy zakazujące udzielania pomocy publicznej w przypadku przekroczenia ww. limitów pomocy de minimis, nawet w odniesieniu do części pomocy nieprzekraczajacej tych limitów. Należy jednak zwrócić uwagę, że kwestii zwolnienia przedmiotowego w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych nie reguluje powyższe rozporządzenie, a przepisy prawa krajowego. Z treści przepisu art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, z uwzględnieniem limitu de minimis, przy podatku, którego wysokość przekracza 20.000,00 Euro, nie wynika, że w ogóle nie ma możliwości zwolnienia z podatku. Stanowisko Wnioskodawczyni wspiera wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 stycznia 2020 r. sygn. akt II FSK 456/18 mający przełomowe znaczenie. NSA stwierdził, że notariusz miała prawo zastosować zwolnienie w PCC i pobrać podatek od nadwyżki ponad kwotę zwolnienia. NSA argumentował, że polskie prawo zna takie częściowe zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 815) podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych moment dokonania czynności cywilnoprawnej.

Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, którą określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy stawka podatku od umowy sprzedaży m.in. nieruchomości wynosi 2%.

Na podstawie art. 10 ust. 1 ww. ustawy podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika. W myśl natomiast ust. 2 ww. przepisu notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego.

Płatnicy obowiązani są uzależnić dokonanie czynności cywilnoprawnej od uprzedniego zapłacenia podatku (art. 10 ust. 3 ww. ustawy).

Jak wynika z przywołanych przepisów, zawarcie umowy sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym, a w przypadku, gdy umowa sprzedaży jest dokonywana w formie aktu notarialnego obowiązkiem notariusza (jako płatnika) jest pobór tego podatku.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 9 pkt 2 powołanej ustawy zwalnia się od podatku sprzedaż własności gruntów, stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, wraz z będącymi ich częścią składową drzewami i innymi roślinami, pod warunkiem że w wyniku dokonania czynności zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, a powierzchnia gospodarstwa rolnego utworzonego lub powstałego w wyniku powiększenia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia; zwolnienie to stanowi pomoc de minimis w rolnictwie, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz.Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 9).

Zwolnienie zawarte w art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma charakter warunkowy, tzn. ma zastosowanie jeżeli zostaną spełnione wszystkie warunki w nim określone. Oznacza to, że umowa sprzedaży będzie zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych tylko wtedy, gdy w rozumieniu ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 333), w chwili dokonania czynności nabywca posiada już grunty rolne (użytki rolne), nabywany grunt będzie stanowił gospodarstwo rolne, a w wyniku dokonania czynności zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, którego powierzchnia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia.

Ostatnią przesłanką determinującą skorzystanie z omawianego zwolnienia od podatku jest spełnienie warunków do przyznania pomocy de minimis, a więc zawarcie się kwoty zwolnienia (ulgi podatkowej) w przysługującym podatnikowi limicie pomocy de minimis w rolnictwie.

W przypadku niedotrzymania któregokolwiek ze wskazanych w art. 9 pkt 2 ww. ustawy warunków zwolnienie od podatku nie może zostać zastosowane.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem zamierza zakupić w wykonaniu warunkowej umowy sprzedaży grunty rolne o łącznej powierzchni 115,3147 ha za kwotę 4.470.000,00 zł, ze środków pieniężnych pochodzących z majątku wspólnego. Wnioskodawczyni i jej mąż zobowiązali się do wykonania warunkowej umowy sprzedaży i zawarcia umowy sprzedaży w terminie do 31 marca 2020 r. Na podstawie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych notariusz zamierza pobrać od Wnioskodawczyni i jej męża, jako strony kupującej, podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2% wartości nieruchomości. Wnioskodawczyni jest rolnikiem indywidualnym w rozumieniu art. 6 ust. 1 ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego, prowadzącym osobiście gospodarstwo rolne a nabywana nieruchomość wejdzie w skład powyższego gospodarstwa rolnego, które Wnioskodawczyni prowadzi wraz z mężem. Wnioskodawczyni wskazała, że: nabywane grunty stanowić będą gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, zarówno przed nabyciem, jak i po powiększeniu istniejącego już gospodarstwa; powierzchnia powiększonego gospodarstwa nie będzie mniejsza niż 11 ha i większa niż 300 ha; gospodarstwo będzie prowadzone przez Wnioskodawczynię i jej męża przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia; jako nabywcy nieruchomości Wnioskodawczyni wraz z mężem spełniają warunki uprawniające do przyznania pomocy de minimis w rolnictwie, na zasadach określonych w Rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym. W okresie 3 lat podatkowych przed zawarciem ww. umowy Wnioskodawczyni i jej mąż nie korzystali z pomocy de minimis w rolnictwie. Wysokość podatku od czynności cywilnoprawnych od powyższej transakcji przekroczy pułap pomocy de minimis w rolnictwie (20.000,00 Euro).

W analizowanym powyżej przepisie, określającym warunki zwolnienia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, ustawodawca wyraźnie wskazał, że zwolnienie stanowi pomoc de minimis. Zatem warunkiem skorzystania z tego zwolnienia jest aby omawiane zwolnienie zostało przyznane w ramach przysługującego kupującemu limitu pomocy de minimis w rolnictwie.

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, iż na mocy art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych oraz Rozporządzenia Komisji (UE) nr 1408/2013 zakup przedmiotowej nieruchomości będzie korzystał ze zwolnienia z zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych do limitu 20.000,00 Euro, a kwota przekraczająca limit będzie podlegała zapłacie, tj. pobraniu przez notariusza. Limit należy odnosić do wartości pomocy publicznej, a nie do wartości transakcji. Limitowanie pomocy oznacza, że może ona być wykorzystana w określonych granicach, czyli do określonej wysokości, a nie tylko wtedy gdy mieści się w danym limicie.

Z powyższym stanowiskiem nie można się zgodzić.

Należy zwrócić uwagę, że preferencje w postaci zwolnienia w art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowią pomoc publiczną w rolnictwie. Kwotą pomocy przyznanej jest więc kwota ulgi podatkowej. Przy jej udzielaniu powinno się stosować przepisy rozporządzenia Komisji Unii Europejskiej nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz.Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 9).

Stosownie do art. 3 ust. 2 rozporządzenia Komisji nr 1408/2013 całkowita kwota pomocy de minimis przyznanej przez państwo członkowskie jednemu przedsiębiorstwu nie może przekroczyć 20 000 EUR w okresie trzech lat podatkowych.

W myśl art. 3 ust. 3 rozporządzenia nr 1408/2013 łączna kwota pomocy de minimis przyznanej w okresie trzech lat podatkowych przez państwo członkowskie przedsiębiorstwom prowadzącym działalność w zakresie podstawowej produkcji produktów rolnych nie może przekroczyć górnego limitu krajowego określonego w załączniku I, tj. 295 932 125 EUR. Pomoc de minimis uznaje się za przyznaną w dniu, w którym przedsiębiorstwo uzyskuje prawo otrzymania takiej pomocy zgodnie z obowiązującym krajowym systemem prawnym, niezależnie od terminu wypłacenia pomocy de minimis temu przedsiębiorstwu (art. 3 ust. 4 cyt. rozporządzenia).

Zgodnie z treścią pkt 8 preambuły do rozporządzenia Komisji nr 1408/2013 okres trzech lat brany pod uwagę do celów rozporządzenia należy oceniać w sposób ciągły, zatem dla każdego przypadku nowej pomocy de minimis należy uwzględnić całkowitą kwotę pomocy de minimis przyznaną w ciągu danego roku podatkowego oraz dwóch poprzedzających lat podatkowych.

Art. 3 ust. 7 rozporządzenia Komisji nr 1408/2013 stanowi, że jeżeli z powodu udzielenia nowej pomocy de minimis zostałyby przekroczone pułapy de minimis, górny limit krajowy lub górny limit sektorowy, o których mowa w ust. 2, 3 i 3a, nowa pomoc nie może być objęta przepisami niniejszego rozporządzenia.

A zatem kwotą pomocy przyznawanej w przedmiotowej sprawie jest całkowita kwota zwolnienia obejmująca należny podatek od umowy sprzedaży gruntów rolnych obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 6 ust. 1 pkt 1 i art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Jeśli kwota ta po zsumowaniu z pomocą udzieloną beneficjentowi w danym roku oraz w dwóch poprzednich latach przekraczała dopuszczalną kwotę pomocy de minimis, która zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia Komisji nr 1408/2013 wynosi 20.000,00 EURO w okresie trzech lat podatkowych, pomocy się nie przyznaje.

Skoro zwolnienie określone w art. 9 pkt 2 ustawy stanowi pomoc de minimis, co wynika jasno z tego przepisu, to do skorzystania ze zwolnienia, koniecznym jest zmieszczenie się przez beneficjenta w limitach określonych rozporządzeniem Komisji nr 1408/2013. Zapis ten stanowi warunek, którego spełnienie jest niezbędne dla skorzystania z ww. zwolnienia od podatku od czynności cywilnoprawnych.

Tym samym należy wskazać, że jeżeli jak wskazała Wnioskodawczyni wysokość podatku od czynności cywilnoprawnych od transakcji przekroczy pułap pomocy de minimis w rolnictwie, co oznacza, że w dniu zawarcia opisanej we wniosku umowy sprzedaży, wysokość należnego jednorazowo podatku od czynności cywilnoprawnych przekroczy obowiązujący i przysługujący Wnioskodawczyni na ten dzień limit pomocy de minimis w wysokości 20.000,00 EURO nie zostanie spełniony jeden z warunków determinujących skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. To oznacza, że na Wnioskodawczyni jako podatniku podatku od czynności cywilnoprawnych ciążyć będzie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych od opisanej we wniosku umowy sprzedaży nieruchomości a podatek ten będzie należny w całości, tj. w wysokości obliczonej zgodnie z zasadami określonymi w art. 6 ust. 1 pkt 1 i art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Biorąc powyższe pod uwagę, na gruncie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, należy wskazać, że opisana we wniosku umowa sprzedaży nieruchomości nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Nie zostaną bowiem na dzień zawarcia tej umowy spełnione wszystkie warunki niezbędne do skorzystania z tego zwolnienia. Obliczony podatek od czynności cywilnoprawnych z tytułu omawianej umowy sprzedaży nieruchomości nie będzie się bowiem mieścić w pułapie (limicie) pomocy de minimis w rolnictwie przysługującym Wnioskodawczyni (kupującej) z uwagi na wykorzystanie w dniu zawarcia umowy sprzedaży, przysługującego Wnioskodawczyni jako beneficjentowi tej pomocy w Polsce, pułapu (limitu) 20.000,00 EURO. Warunek niewykorzystania pomocy de minimis w rolnictwie jest warunkiem koniecznym do skorzystania z omawianego zwolnienia określonego w art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym z tytułu zawarcia opisanej we wniosku umowy sprzedaży nieruchomości Wnioskodawczyni będzie podatnikiem wymienionego podatku wyliczonego w całości, tj. w wysokości 2% wartości rynkowej nabywanej nieruchomości.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanego przez Wnioskodawczynię wyroku sądowego, Organ nie podziela przedstawionego w nim stanowiska. Organ pragnie jednocześnie podkreślić, że istnieje także orzecznictwo, które prezentuje odmienne stanowisko niż zajęte w wyroku powołanym przez Wnioskodawczynię. Organ w pełni podziela stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku zawarte w wyroku z 10 października 2017 r. sygn. akt I SA/Gd 1134/17, stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z 10 stycznia 2018 r. sygn. akt I SA/Op 466/17 oraz stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach zawarte w wyroku z 9 lipca 2018 r. sygn. akt I SA/Gl 95/18.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Przedmiotowa interpretacja zgodnie ze złożonym wnioskiem została wydana wyłącznie dla Wnioskodawczyni. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). A zatem tylko Wnioskodawczyni może czerpać z wydanej interpretacji ochronę prawną. Stosownie do powyższego mąż Wnioskodawczyni chcąc uzyskać interpretację indywidualną w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania umowy sprzedaży gruntów rolnych winien wystąpić z odrębnym wnioskiem i uiścić stosowną opłatę.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej