Temat interpretacji
w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.
Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 21 listopada 2019 r. (data wpływu 3 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 3 grudnia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.
We wniosku złożonym przez:
Zainteresowanego będącego stroną postępowania: X sp. z o.o.;
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: Y sp. z o.o.;
przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
X sp. z o.o. (Zainteresowany będący stroną postępowania, dalej: Spółka) prowadzi działalność na terenie Polski, podlega opodatkowaniu na jej terenie. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Przedmiotem działalności Spółki, który zgłoszono do Rejestru Przedsiębiorców KRS jest: produkcja elektrycznych obwodów drukowanych (26.12.Z), produkcja elementów elektronicznych (26.11.Z), produkcja sprzętu (tele)komunikacyjnego (26.30.Z), produkcja aparatury rozdzielczej i sterowniczej energii elektrycznej (27.12.Z), produkcja pozostałych elektronicznych i elektrycznych przewodów i kabli (27.32.Z), produkcja elektrycznego sprzętu oświetleniowego (27.40.Z), produkcja elektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego (27.51.Z), produkcja pozostałego sprzętu elektrycznego (27.90.Z), produkcja wyposażenia elektrycznego i elektronicznego do pojazdów silnikowych (29.31.Z), działalność związana z oprogramowaniem (62.01.Z). W przedmiocie działalności Spółki nie ujęto pozycji pozostałe formy udzielania kredytów (64.92.Z). Spółka zawarła umowę pożyczki z Y sp. z o.o. (Zainteresowany niebędący stroną postępowania, dalej jako: Pożyczkobiorca). Pożyczka ma charakter odpłatny. Umowa pożyczki zawiera wynagrodzenie w formie odsetek. Firmy nie są powiązane kapitałowo, są powiązane rodzinnie.
Zainteresowany niebędący stroną postępowania prowadzi działalność na terytorium Polski, płaci podatki na jej terenie oraz jest czynnym podatnikiem VAT. Pożyczkobiorca zawarł umowę pożyczki odpłatnej ze Spółką. Z tytułu jej udzielenia Pożyczkobiorca będzie zobowiązany do zapłaty odsetek Spółce.
W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:
Czy Pożyczkobiorca jest zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w wysokości 0,5% kwoty pożyczki z tytułu podpisania umowy pożyczki?
Zdaniem Zainteresowanych, jeżeli Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uzna, że pożyczka udzielona przez Spółkę jest zwolniona od podatku VAT, na Pożyczkobiorcy nie ciąży obowiązek zapłaty opłaty PCC z tytułu podpisania umowy pożyczki. W tym przypadku bowiem, przynajmniej jedna ze stron umowy pożyczki, będzie zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności. W myśl art. 1 ust. 4 ustawy czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są 1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z art. 4 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki na biorącym pożyczkę. Jednak według art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają PCC czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług, jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem: umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach, umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych. W związku z faktem, iż wyłączenie z art. 2 pkt 4 lit. a), b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych będzie miało w danym przypadku zastosowanie, przedmiotowa umowa pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Wnioskodawca wskazał, że potwierdzenie tego stanowiska możemy znaleźć w:
- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 grudnia 2017 r., Znak: 0111-KDIB4.4014.357.2017.1.MSI: w analizowanej sprawie będzie miał zastosowanie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W rezultacie na Pożyczkobiorcy, z tytułu zawarcia omawianych umów pożyczki, nie będzie ciążył obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.
- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 stycznia 2018 r., Znak: 0111-KDIB4.4014.427.2017.2.MSI: w analizowanej sprawie znajdzie zastosowanie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, co oznacza, że opisana umowa pożyczki jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Zainteresowanych wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, została wydana odrębna interpretacja z 15 stycznia 2020 r. Znak: 0114-KDIP1-3.4012.582.2019.2.JF.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1519 ze zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.
Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2 powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.
Natomiast zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.
W związku z powyższymi regulacjami prawnymi należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.
Niezależnie od powyższego podkreślić należy, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:
- w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
- jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona
od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z
wyjątkiem:
- umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
- umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
W przypadku umów pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług.
Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Zainteresowany będący stroną postępowania X sp. z o.o. (pożyczkodawca) zawarł umowę pożyczki z Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania Y sp. z o.o. (pożyczkobiorca). Pożyczka ma charakter odpłatny. Umowa pożyczki zawiera wynagrodzenie w formie odsetek. Firmy nie są powiązane kapitałowo, są powiązane rodzinnie.
W związku z tym podkreślić należy, że jakkolwiek zapytanie Zainteresowanych dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy transakcja ta podlegać będzie regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacjami w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 stycznia 2020 r. Znak: 0114-KDIP1-3.4012.582.2019.2.JF, wydanej dla Zainteresowanych w zakresie podatku od towarów i usług, wskazano, że: () czynność odpłatnego udzielenia przez Spółkę pożyczki (w zamian za odsetki) na rzecz Pożyczkobiorcy, stanowi odpłatne świadczenie usługi, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. ()
Zatem skoro z powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy wynika, że zwalnia się od podatku usługi w zakresie udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, to należy stwierdzić, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wskazana we wniosku usługa udzielenia przez Wnioskodawcę pożyczki stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, przy czym czynność ta korzysta ze zwolnienia od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.
A zatem, skoro otrzymana przez Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania pożyczka będzie zwolniona z opodatkowania na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, to w analizowanej sprawie będzie miał zastosowanie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W rezultacie na Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania Pożyczkobiorcy, z tytułu zawarcia ww. umowy pożyczki, nie będzie ciążył obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.
W konsekwencji powyższego stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej