Temat interpretacji
Był Pan uprawniony do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania umowy sprzedaży gospodarstwa rolnego w części, w której zakupiona przez Pana nieruchomość stanowiła grunty rolne, a więc co do powierzchni 1,25 ha obejmującej grunt rolny. Nie może Pan jednak skorzystać ze zwolnienia w części, w jakiej nabył Pan grunt leśny, czyli co do wskazanej przez Pana powierzchni 1,30 ha.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego dotyczącego zakupu gospodarstwa rolnego:
- w części dotyczącej nabycia nieruchomości rolnej – jest prawidłowe,
- w części dotyczącej nabycia nieruchomości leśnej – jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 lutego 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zakupu gospodarstwa rolnego. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – w piśmie z 12 kwietnia 2022 r. (wpływ 14 kwietnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W dniu 28 stycznia 2022 r. nabył Pan wraz z synem działkę rolno-leśną, stanowiącą całość gospodarstwa rolnego sprzedającego. W dniu zakupu byli Panowie współwłaścicielami gruntów rolnych o powierzchni ponad 16 ha. Na tej powierzchni gospodarujecie Panowie wspólnie, tj. jest to jedno gospodarstwo.
W odpowiedzi na wezwanie wyjaśnił Pan także, że:
- W dniu xxx r. był Pan wraz z synem współwłaścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni łącznej ok. xxx ha.
- W dniu xxx r. został podpisany akt notarialny, na mocy którego zakupili Panowie działkę rolną o powierzchni xxx ha, w tym grunt rolny ok. xxx ha i leśny ok. xxx
ha, a przedmiotowa nieruchomość stanowi gospodarstwo rolne w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego.
- Od chwili nabycia opłacają Panowie podatek rolny i leśny od zakupionej działki.
- Działkę zakupił Pan na współwłasność z synem w częściach po 1/2.
- Na nabytych gruntach nie jest planowana działalność pozarolnicza.
- Planują Panowie prowadzenie gospodarstwa przez okres nie mniejszy niż 5 lat.
- Nie pobierali Panowie pomocy de minimis, a kwota 2.200 zł z pewnością nie przekroczy przysługującej wysokości dla gospodarstwa.
- Powstałe po zakupie działki gospodarstwo będzie miało powierzchnię ok. 19,28 ha, a więc mieści się w przedziale 11-300 ha, dla których funkcjonuje pomoc de minimis.
W uznaniu Pani Notariusz powstałe po transakcji gospodarstwo rolne prowadzone przez 2 osoby o pow. 19,28 ha nie może skorzystać z pomocy de minimis przy zakupie gruntu, gdyż przydział gruntu na 1 osobę wynosi wówczas 9,64 ha, a więc poniżej 11 ha, o których mowa w warunkach pomocy.
Z kolei Pan z synem uważają, że gospodarstwo rolne mając xxx ha mieści się w przedziale pomocowym bez względu na ilość osób – współwłaścicieli gruntów.
Tu powstała rozbieżność, którą w formie wniosku Pan przedstawia.
Pana stanowisko w sprawie
Uważa Pan, że transakcja nie powinna być obciążona podatkiem od czynności cywilnoprawnych, gdyż:
a)nabycie gruntów nastąpiło w wyniku umowy sprzedaży,
b)nabywane grunty stanowią gospodarstwo rolne,
c)powierzchnia utworzonego gospodarstwa (w tym przypadku powiększonego) jest nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha,
d)nie zamierzają Panowie zbyć gospodarstwa przez okres 5 lat,
e)spełniają Panowie warunki pomocy de minimis.
W wyniku aktu notarialnego uiścili Panowie opłatę w wysokości 2200 zł. Uważa Pan, że ww. opłata nie powinna być pobrana.
Uważa Pan, że na podstawie obowiązujących przepisów notariusz nie powinien pobrać opłaty od czynności cywilnoprawnych w formie podatku (2200 zł), ponieważ spełniają Panowie warunki zwolnienia od ww. czynności opisane powyżej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 111):
Podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.
Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy
Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.
W myśl art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Obowiązek podatkowy – przy umowie sprzedaży – ciąży na kupującym.
W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Podstawę opodatkowania – przy umowie sprzedaży – stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, którą określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2 ww. ustawy.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Stawki podatku wynoszą – od umowy sprzedaży:
a) nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,
b) innych praw majątkowych – 1%.
Na podstawie art. 10 ust. 1-3 ww. ustawy:
Podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika.
Notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego.
Płatnicy obowiązani są uzależnić dokonanie czynności cywilnoprawnej od uprzedniego zapłacenia podatku.
Jak wynika z przywołanych przepisów, zawarcie umowy sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym, a w przypadku, gdy umowa sprzedaży jest dokonywana w formie aktu notarialnego obowiązkiem notariusza (jako płatnika) jest pobór tego podatku.
Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Zgodnie z art. 9 pkt 2 powołanej ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż własności gruntów, stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, wraz z będącymi ich częścią składową drzewami i innymi roślinami, pod warunkiem że w wyniku dokonania czynności zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, a powierzchnia gospodarstwa rolnego utworzonego lub powstałego w wyniku powiększenia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia; zwolnienie to stanowi pomoc de minimis w rolnictwie, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz.Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 9).
Z opisu stanu faktycznego wynika, że 27 stycznia 2022 r. był Pan wraz z synem współwłaścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni łącznej ok. 16,73 ha. W dniu 28 stycznia 2022 r. został podpisany akt notarialny, na mocy którego zakupili Panowie działkę rolną o powierzchni 2,55 ha, w tym grunt rolny ok. 1,25 ha i leśny ok. 1,30 ha, a przedmiotowa nieruchomość stanowi gospodarstwo rolne. Od chwili nabycia opłacają Panowie podatek rolny i leśny od zakupionej działki. Działkę zakupił Pan na współwłasność z synem w częściach po 1/2. Na nabytych gruntach nie jest planowana działalność pozarolnicza. Planują Panowie prowadzenie gospodarstwa przez okres nie mniejszy niż 5 lat. Nie pobierali Panowie pomocy de minimis, a kwota 2.200 zł z pewnością nie przekroczy przysługującej wysokości dla gospodarstwa. Powstałe po zakupie działki gospodarstwo będzie miało powierzchnię ok. 19,28 ha, a więc mieści się w przedziale 11-300 ha, dla których funkcjonuje pomoc de minimis.
Pana stanowisko w części należy uznać za prawidłowe
Zwolnienie zawarte w powołanym powyżej art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma charakter warunkowy. Oznacza to, że umowa sprzedaży jest zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych tylko wtedy, gdy w rozumieniu ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 333), w chwili dokonania czynności nabywca posiada już grunty rolne (użytki rolne), nabywany grunt będzie stanowił gospodarstwo rolne, a w wyniku dokonania czynności zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, którego powierzchnia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia. Ostatnią przesłanką determinującą skorzystanie z omawianego zwolnienia od podatku jest spełnienie warunków do przyznania pomocy de minimis, a więc zawarcie się kwoty zwolnienia (ulgi podatkowej) w przysługującym podatnikowi limicie pomocy de minimis w rolnictwie.
W przypadku niedotrzymania któregokolwiek ze wskazanych w art. 9 pkt 2 ww. ustawy warunków zwolnienie od podatku nie może zostać zastosowane.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że po nabyciu gruntu
o powierzchni 2,55 ha (z czego 1,25 ha to grunty rolne) przez nabywców będących rolnikami, ich dotychczasowe gospodarstwo rolne, którego są właścicielami, o powierzchni 16,73 ha zostało powiększone do powierzchni 17,98 użytków rolnych. W wyniku dokonanej czynności łącznie w posiadaniu nabywców znajdują się grunty o powierzchni ponad 11 ha oraz mniejszej niż 300 ha. W efekcie doszło do powiększenia gospodarstwa rolnego będącego własnością nabywców w taki sposób, aby jego powierzchnia po powiększeniu, tj. po zakupie gospodarstwa rolnego o powierzchni rolnej 1,25, wynosiła więcej niż 11 ha, a tym samym została spełniona dyspozycja art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Wyjaśnił Pan ponadto, że nabyty udział w gruncie stanowi gospodarstwo rolne, a także że gospodarstwo w całości po nabyciu będzie prowadzone przez 5 lat od dnia nabycia, będzie na gruntach prowadzona działalność rolnicza oraz nie zostanie w ciągu tych 5 lat dokonane zbycie tego gospodarstwa.
W analizowanym powyżej przepisie, określającym warunki zwolnienia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, ustawodawca wyraźnie wskazał, że zwolnienie stanowi pomoc de minimis. Zatem warunkiem skorzystania z tego zwolnienia jest aby omawiane zwolnienie zostało przyznane w ramach przysługującego kupującemu limitu pomocy de minimis w rolnictwie.
Należy zwrócić uwagę, że preferencje w postaci zwolnienia w art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowią pomoc publiczną w rolnictwie. Kwotą pomocy przyznanej jest więc kwota ulgi podatkowej. Przy jej udzielaniu powinno się stosować przepisy rozporządzenia Komisji Unii Europejskiej nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz.Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 9).
Stosownie do art. 3 ust. 2-4 rozporządzenia Komisji nr 1408/2013:
Całkowita kwota pomocy de minimis przyznanej przez państwo członkowskie jednemu przedsiębiorstwu nie może przekroczyć 20 000 EUR w okresie trzech lat podatkowych.
Łączna kwota pomocy de minimis przyznanej w okresie trzech lat podatkowych przez państwo członkowskie przedsiębiorstwom prowadzącym działalność w zakresie podstawowej produkcji produktów rolnych nie może przekroczyć górnego limitu krajowego określonego w załączniku I, tj. 295 932 125 EUR.
Pomoc de minimis uznaje się za przyznaną w dniu, w którym przedsiębiorstwo uzyskuje prawo otrzymania takiej pomocy zgodnie z obowiązującym krajowym systemem prawnym, niezależnie od terminu wypłacenia pomocy de minimis temu przedsiębiorstwu.
Zgodnie z treścią pkt 8 preambuły do rozporządzenia Komisji nr 1408/2013:
Okres trzech lat brany pod uwagę do celów rozporządzenia należy oceniać w sposób ciągły, zatem dla każdego przypadku nowej pomocy de minimis należy uwzględnić całkowitą kwotę pomocy de minimis przyznaną w ciągu danego roku podatkowego oraz dwóch poprzedzających lat podatkowych.
Art. 3 ust. 7 rozporządzenia Komisji nr 1408/2013 stanowi, że:
Jeżeli z powodu udzielenia nowej pomocy de minimis zostałyby przekroczone pułapy de minimis, górny limit krajowy lub górny limit sektorowy, o których mowa w ust. 2, 3 i 3a, nowa pomoc nie może być objęta przepisami niniejszego rozporządzenia.
A zatem kwotą pomocy przyznawanej w przedmiotowej sprawie jest całkowita kwota zwolnienia obejmująca należny podatek od umowy sprzedaży gruntów rolnych obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 6 ust. 1 pkt 1 i art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Jeśli kwota ta po zsumowaniu z pomocą udzieloną beneficjentowi w danym roku oraz w dwóch poprzednich latach przekracza dopuszczalną kwotę pomocy de minimis, która zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia Komisji nr 1408/2013 wynosi 20.000,00 EURO w okresie trzech lat podatkowych, pomocy się nie przyznaje.
Skoro zwolnienie określone w art. 9 pkt 2 ustawy stanowi pomoc de minimis, co wynika jasno z tego przepisu, to do skorzystania ze zwolnienia, koniecznym jest zmieszczenie się przez beneficjenta w limitach określonych rozporządzeniem Komisji nr 1408/2013. Zapis ten stanowi warunek, którego spełnienie jest niezbędne dla skorzystania z ww. zwolnienia od podatku od czynności cywilnoprawnych.
Tym samym należy wskazać, że jeżeli kupujący (Pan) nie wykorzystał w pełni pomocy de minimis w latach poprzednich, to w sytuacji, gdy kwota podatku, która winna być naliczona od opisanej transakcji nie przekracza kwoty limitu pomocy określonej dla jednego beneficjenta jak również limitu krajowego pomocy de minimis – umowa sprzedaży skorzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Bez znaczenia dla opodatkowania pozostanie fakt, że jest Pan współwłaścicielem wraz z synem zarówno pierwotnie posiadanego gruntu jak i nowo zakupionego. Współwłasności ułamkowej nie można utożsamiać z posiadaniem fizycznie wydzielonej części gruntu, tak więc udział we własności gruntu o powierzchni 19,28 ha (rolnego 17,98 ha) w wysokości 1/2 to nie jest to samo, co własność gruntu o powierzchni 9,64 ha, nie można tego utożsamiać. Jest Pan udziałowcem w gruncie o powierzchni 19,28 ha, nie zaś właścicielem gruntu o powierzchni 9,64 ha, z tego względu wypełnia Pan przesłankę powiększenia gospodarstwa rolnego w taki sposób, aby mieściło się ono w przedziale wielkości 11-300 ha i spełnia Pan warunki do zwolnienia.
W części jednak musimy stanowisko uznać za nieprawidłowe
Definicja gospodarstwa rolnego, dla celów prawa podatkowego, została zamieszczona w art. 1 oraz art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym. Zgodnie z jej brzmieniem:
Opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.
Za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.
W świetle analizowanej powyżej definicji art. 1 ustawy o podatku rolnym, gospodarstwo rolne stanowią wyłącznie grunty sklasyfikowane jako użytki rolne.
Wyodrębniając, jakie rodzaje gruntów wchodzą w skład gospodarstwa rolnego, należy odnieść się do klasyfikacji zawartej w rozporządzeniu Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 27 lipca 2021 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. z 2021 r. poz. 1390 ze zm.) oraz załącznika Nr 1 tego rozporządzenia. Zgodnie z § 8 tego rozporządzenia:
Użytki gruntowe wykazywane w ewidencji dzielą się na następujące grupy:
1)grunty rolne;
2)grunty leśne oraz zadrzewione i zakrzewione;
3)grunty zabudowane i zurbanizowane;
4)grunty pod wodami;
5)tereny różne.
Stosownie natomiast do § 9 ust. 1 tego rozporządzenia:
Grunty rolne, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 1, dzielą się na:
1) użytki rolne, do których zalicza się:
a) grunty orne, oznaczone symbolem R,
b) łąki trwałe, oznaczone symbolem Ł,
c) pastwiska trwałe, oznaczone symbolem Ps,
d) sady, oznaczone symbolem S,
e) grunty rolne zabudowane, oznaczone symbolem Br,
f) grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, oznaczone symbolem Lzr,
g) grunty pod stawami, oznaczone symbolem Wsr,
h) grunty pod rowami, oznaczone symbolem W;
2) nieużytki, oznaczone symbolem N.
Odnosząc się natomiast do tej części umowy sprzedaży, którą stanowią grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako lasy – a zatem grunty niebędące użytkami rolnymi, stwierdzić należy, że nabycie tych gruntów nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jak wskazano powyżej gospodarstwo rolne stanowią wyłącznie grunty sklasyfikowane jako użytki rolne, tj. grunty wymienione w § 68 ust. 1 pkt 1 cyt. rozporządzenia. Lasy są sklasyfikowane w odrębnej od użytków rolnych grupie. Tym samym grunty sklasyfikowane jako lasy nie wchodzą w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym, do której to ustawy odsyła art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zatem ta część umowy sprzedaży (grunty sklasyfikowane jako las) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Reasumując, był Pan uprawniony do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania umowy sprzedaży gospodarstwa rolnego w części, w której zakupiona przez Pana nieruchomość stanowiła grunty rolne, a więc jak Pan wskazał w opisie stanu faktycznego – co do powierzchni 1,25 ha obejmującej grunt rolny. Nie może Pan jednak skorzystać ze zwolnienia w części, w jakiej nabył Pan grunt leśny, czyli co do wskazanej przez Pana powierzchni 1,30 ha. W tej części podatek został pobrany przez notariusza zasadnie i jest rzeczywiście należny od zawartej przez Pana umowy sprzedaży i w tej części był Pan zobowiązany do uiszczenia tego podatku.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja ta dotyczy wyłącznie skutków podatkowych powstałych dla Pana i nie obejmuje sytuacji innych osób, z uwagi na złożenie przez Pana wniosku indywidualnego ORD-IN. Interpretacja ta chroni więc tylko Pana, nie odnosząc się do sytuacji Pana syna.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.