Temat interpretacji
w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki .
Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 29 marca 2020 r. (data wpływu 3 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym 29 maja 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 3 kwietnia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.
Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 27 maja 2020 r. Znak: 0114-KDIP4-3.4012.173.2020.3.EK 0111-KDIB2-2.4014.83.2020.3.HS, wezwano Zainteresowanego będącego stroną postępowania do jego uzupełnienia.
Wniosek uzupełniono 29 maja 2020 r.
We wniosku złożonym przez:
Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
-A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością;
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
-B spółka z ograniczoną odpowiedzialnością;
przedstawiono następujący stan faktyczny:
Zainteresowany będący stroną postępowania (Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą związaną z budownictwem oraz obsługą rynku nieruchomości, a jego głównym przedmiotem jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. W przedmiocie działalności gospodarczej Zainteresowanego będącego stroną postępowania (Wnioskodawcy) nie została ujęta działalność finansowa, w szczególności związana z udzielaniem pożyczek pieniężnych.
Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (podatek VAT).
W lutym 2020 r. Wnioskodawca udzielił oprocentowanej pożyczki pieniężnej (Pożyczka) innej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, tj. Zainteresowanemu niebędącemu stroną postępowania (Zainteresowany), która również jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT. Oprocentowanie Pożyczki stanowi wynagrodzenie należne Wnioskodawcy od Zainteresowanego za udzielenie Pożyczki. Pożyczka została przekazana przez Wnioskodawcę na rachunek bankowy Zainteresowanego.
Pożyczka udzielona na rzecz Zainteresowanego nie jest czynnością jednorazową, ponieważ po dniu udzielenia Pożyczki Wnioskodawca udzielił kolejnych pożyczek pieniężnych.
Ponadto, w związku z panującą obecnie nadzwyczajną sytuacją (rozprzestrzenianie się wirusa SARS-CoV-2 i związane z tym realne zagrożenie zapaści w wielu gałęziach gospodarki), Wnioskodawca planuje dalsze udzielanie wsparcia finansowego w drodze pożyczek pieniężnych innym podmiotom (zarówno osobom fizycznym, osobom prawnym jak i spółkom prawa handlowego nieposiadającym osobowości prawnej).
W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:
Czy Pożyczka udzielona przez Wnioskodawcę na rzecz Zainteresowanego będzie podlegała wyłączeniu przedmiotowemu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie przepisu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)
Zdaniem Zainteresowanych, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają temu podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:
- w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
- jeżeli przynajmniej jedna ze stron
jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej
czynności, z wyjątkiem:
- umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
- umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
Mając na uwadze wspólne stanowisko Wnioskodawcy i Zainteresowanego zaprezentowane w opisie stanu faktycznego oraz punktach ad. 1 i ad. 2 niniejszego wniosku, stoją oni na stanowisku, że zawarta pomiędzy nimi umowa Pożyczki objęta jest wyłączeniem przedmiotowym, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Zainteresowanych tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie interpretacja indywidualna z 4 czerwca 2020 r. Znak: 0114-KDIP4-3.4012.173.2020.4.EK.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 815) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.
Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2 powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.
Natomiast zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.
W związku z powyższymi regulacjami prawnymi należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.
Niezależnie od powyższego podkreślić należy, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:
- w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
- jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona
od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z
wyjątkiem:
- umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
- umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
W przypadku umowy pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług.
W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 i 568) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Zainteresowany będący stroną postępowania (zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług) udzielił oprocentowanej Pożyczki pieniężnej innej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowanemu niebędącemu stroną postępowania), która również jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT. Oprocentowanie Pożyczki stanowi wynagrodzenie należne Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania od Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania za udzielenie Pożyczki. Pożyczka została przekazana na rachunek bankowy Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania.
Pożyczka udzielona na rzecz Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania nie jest czynnością jednorazową, ponieważ po dniu udzielenia Pożyczki Zainteresowany będący stroną postępowania udzielił kolejnych pożyczek pieniężnych.
W związku z tym podkreślić należy, że jakkolwiek zapytanie Zainteresowanych dotyczy opodatkowania zawartej umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy transakcja ta podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacjami w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 czerwca 2020 r. Znak: 0114-KDIP4-3.4012.173.2020.4.EK, wydanej dla Zainteresowanych w zakresie podatku od towarów i usług Organ odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Zainteresowanych, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, podzielając ich stanowisko, że () mając na uwadze:
- udzielenie przez Wnioskodawcę Pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą powinno być bowiem identyfikowane i zaliczane do zawodowej płaszczyzny działalności danej jednostki),
- zastrzeżenie odsetek należnych Wnioskodawcy od Zainteresowanego z tytułu udzielenia Pożyczki (stanowią one wynagrodzenie Wnioskodawcy i świadczą o odpłatnym charakterze czynności),
- działanie Wnioskodawcy w charakterze czynnego podatnika podatku VAT w odniesieniu do Pożyczki udzielonej na rzecz Zainteresowanego, jak również udzielenie i zamiar udzielania dalszych pożyczek pieniężnych,
Wnioskodawca i Zainteresowany stoją na stanowisku, że udzielenie Pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatne wykonanie usługi.
() mając na uwadze okoliczności wskazane w opisie stanu faktycznego oraz ad 1 niniejszego wniosku, Wnioskodawca i Zainteresowany stoją na stanowisku, że umowa (usługa) Pożyczki mieści się w zakresie zwolnień przedmiotowych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 uVAT, a tym samym podlega zwolnieniu od podatku VAT.
A zatem, skoro otrzymana przez Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania pożyczka jest zwolniona z opodatkowania na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, to w analizowanej sprawie będzie miał zastosowanie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W rezultacie na Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania (pożyczkobiorcy), z tytułu zawarcia ww. umowy pożyczki, nie ciąży obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.
Wobec powyższego stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej