Temat interpretacji

Skutki podatkowe wniesienia wkładu niepieniężnego do nowotworzonej spółki komandytowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 lutego 2020 r. (data wpływu

25 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych wniesienia wkładu niepieniężnego do nowotworzonej spółki komandytowej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2020 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych wniesienia wkładu niepieniężnego do nowotworzonej spółki komandytowej.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca będący Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością powstał w wyniku przekształcenia spółki prowadzonej pod firmą X spółka cywilna na podstawie uchwały wspólników z dnia 21 czerwca 2018 r.

W bieżącym roku Wnioskodawca planuje przystąpić jako wspólnik do nowotworzonej spółki komandytowej.

Tytułem wkładu do spółki komandytowej Wnioskodawca zamierza wnieść zorganizowaną część przedsiębiorstwa obejmującą nieruchomość, środki pieniężne, środki trwałe, środki obrotowe, należności i zobowiązania, w tym umowy leasingowe i kredytowe. W ramach przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa do nowotworzonej spółki przejdą także pracownicy Wnioskodawcy świadczący pracę w ramach tej zorganizowanej części przedsiębiorstwa w trybie art. 23(1) Kodeksu pracy. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest wydzielona organizacyjnie i finansowo. Spółka komandytowa kontynuować będzie zobowiązania zaciągnięte przez Spółkę z o.o. w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w szczególności zdolna będzie do przejęcia i realizacji zamówień od kontrahentów.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Jakie będą skutki podatkowe planowanego wniesienia aportu do nowotworzonej spółki w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność wniesienia do nowotworzonej spółki komandytowej aportu w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa skutkować będzie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych podatkiem w wysokości 0,5% od wartości wniesionego wkładu wspólnika określonego w umowie spółki komandytowej, to jest wartości zorganizowanej części przedsiębiorstwa ustalonej przez wspólników w umowie spółki na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (por. np. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 marca 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4014.25.2018.1.AZE).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j Dz.U. z 2019 r., poz. 1519 ze zm.) podatkowi podlegają umowy spółki. Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, zakresem przedmiotowym ustawy objęte są również zmiany umów spółki, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4.

Art. 1 ust. 5 pkt 1 przywołanej ustawy stanowi, że umowa spółki osobowej oraz jej zmiana podlega podatkowi, jeżeli w chwili czynności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej znajduje się siedziba tej spółki.

Z kolei według art. 1a pkt 1 ww. ustawy użyte w ustawie określenie spółka osobowa oznacza spółkę: cywilną, jawną, partnerską, komandytową lub komandytowo-akcyjną.

Z treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, czyli z chwilą zawarcia umowy spółki lub zmiany tej umowy.

Zgodnie z art. 4 pkt 9 ww. ustawy obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie spółki cywilnej na wspólnikach, a przy pozostałych umowach spółki na spółce.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy podstawę opodatkowania stanowi przy zawarciu umowy spółki wartość wkładów do spółki osobowej albo wartość kapitału zakładowego.

W myśl natomiast art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b) cyt. ustawy podstawę opodatkowania przy wniesieniu lub podwyższeniu wkładów do spółki osobowej albo podwyższeniu kapitału zakładowego stanowi wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej albo wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy.

Zgodnie z art. 6 ust. 9 ww. ustawy od podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1 pkt 8, odlicza się:

1. kwotę wynagrodzenia wraz z podatkiem od towarów i usług, pobraną przez notariusza za sporządzenie aktu notarialnego umowy spółki albo jej zmiany, jeżeli powoduje ona zwiększenie majątku spółki albo podwyższenie kapitału zakładowego;
2. opłatę sądową związaną z wpisem spółki do rejestru przedsiębiorców lub zmianą wpisu w tym rejestrze dotyczącą wkładu do spółki albo kapitału zakładowego;
3. opłatę za zamieszczenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym ogłoszenia o wpisach, o których mowa w pkt 2.

Stawka podatku od umowy spółki wynosi 0,5% (art. 7 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy).

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca planuje przystąpić jako wspólnik do nowotworzonej spółki komandytowej. Tytułem wkładu do spółki komandytowej Wnioskodawca zamierza wnieść zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Na tle powyższych okoliczności stwierdzić należy, że czynność wniesienia wkładu do nowo powstałej spółki komandytowej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych jako umowa spółki zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy. Stawka podatku od umowy spółki wynosi 0,5%. Podstawę opodatkowania stanowić będzie wartość wkładów wniesionych do spółki komandytowej przy zawieraniu umowy spółki, która to wartość winna być określona przez wspólników w umowie spółki. Od ww. podstawy opodatkowania odliczeniu podlegać będą wydatki wymienione w art. 6 ust. 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Obowiązek uiszczenia podatku będzie ciążył stosownie do brzmienia art. 4 pkt 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych na spółce komandytowej.

Na zakończenie należy jednak wyjaśnić, że zastosowanie art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a) bądź b) ww. ustawy przy ustalaniu podstawy opodatkowania nie jest dowolne, ponieważ zależy od momentu wniesienia aportu do spółki, tj. od tego czy wkład jest wnoszony do spółki w momencie jej zakładania, czy też już po jej założeniu. W pierwszym przypadku mamy do czynienia z umową spółki, natomiast w drugim przypadku ze zmianą umowy spółki. Z wniosku wynika, że Wnioskodawca do nowotworzonej spółki komandytowej wniesie wkład, którego wartość zostanie określona w umowie spółki. Tym samym w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym czynność wniesienia aportu w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa do spółki komandytowej będzie podlegać opodatkowaniu w wysokości 0,5% od wartości wniesionego wkładu, tj. zorganizowanej części przedsiębiorstwa ustalonej przez wspólników w umowie spółki, uznano z ww. zastrzeżeniem za prawidłowe.

Organ interpretacyjny dodatkowo wyjaśnia, że przedmiotem interpretacji nie była kwestia ustalenia czy przedmiotowy aport części przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, gdyż nie ma to w analizowanej sprawie znaczenia dla rozstrzygnięcia na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych; więc informacje, że przedmiotem wniesienia aportem do spółki komandytowej jest zorganizowana część przedsiębiorstwa potraktowano, jako element zdarzenia przyszłego niepodlegający ocenie Organu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej