Czy czynności, tj. przystąpienie przez Wnioskodawcę do umowy cash poolingu oraz wszelkie czynności, które będą dokonywane przez Spółkę w ramach ucze... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 07.07.2020, sygn. 0111-KDIB2-3.4014.141.2020.2.LM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Czy czynności, tj. przystąpienie przez Wnioskodawcę do umowy cash poolingu oraz wszelkie czynności, które będą dokonywane przez Spółkę w ramach uczestnictwa w systemie zarządzania płynnością finansową (cash pooling), tzn. płatności realizowane pomiędzy kontem bankowym Spółki a kontem głównym, będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 01 maja 2020 r. (data wpływu do Organu 04 maja 2020 r.), uzupełnionym 26 czerwca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy cash poolingu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 maja 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy cash poolingu.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych w piśmie z 09 czerwca 2020 r. znak: 0111-KDIB2-3.4014.141.2020.1.LM wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 26 czerwca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Polsce, niezależnie od ich źródła. Spółka ma siedzibę w T. i prowadzi działalność produkcyjną. Od 2018 r. Spółka jest częścią Grupy H. (dalej: Grupa).

Wnioskodawca planuje przystąpić w 2020 r. do grupowej umowy zarządzania płynnością (cash pool), aby osiągnąć bardziej efektywne zarządzanie finansami.

W 2017 r. wybrane spółki Grupy zawarły umowę zarządzania płynnością (cash pool). Grupowa umowa cash pool jest zarządzana przez oddział banku w Holandii. Umowa z holenderskim oddziałem Banku (z siedzibą w Wielkiej Brytanii) została zawarta przez H. H. NL C. U.A. (dalej: Pool Leader lub Właściciel konta głównego).

Pool Leader w ramach umowy cash pool obsługuje konto główne i konta uczestników zapewniając utrzymanie docelowego salda na każdym koncie uczestnika. Pool Leader jest również odpowiedzialny za codzienną koordynację i komunikację zarówno z uczestnikami, jak i oddziałem Banku w związku z cash pool.

Grupowa umowa cash pool zakłada fizyczne zerowanie sald uczestników przelewami dokonywanymi każdego dnia (ang. zero balancing cash pool), co oznacza, że:

w przypadku, gdy na koniec dnia konto uczestnika wykazuje saldo dodatnie, kwota nadwyżki ponad 0 zostanie przelana z konta uczestnika i zapisana na koncie głównym prowadzonym przez oddział Banku na rzecz Pool Leadera;
w przypadku, gdy na koniec dnia konto uczestnika wykazuje saldo ujemne, środki niezbędne do doprowadzenia salda takiego uczestnika do salda docelowego (czyli do poziomu, gdy na koncie uczestnika saldo wynosi 0) zostaną przelane z konta głównego prowadzonego przez oddział Banku na rzecz Pool Leader i zapisane na koncie uczestnika.

Od sald dodatnich, jak i ujemnych, w okresach dziennych mogą być naliczane odsetki, które następnie będą rozliczane zbiorczo w okresach miesięcznych.

Większość uczestników umowy cash pool to zakłady produkcyjne grupy zlokalizowane w Europie.

Walutą funkcjonalną umowy cash pool jest euro, a wszystkie transfery środków między kontem głównym a rachunkami uczestników odbywają się w euro.

W przyszłości Spółka może mieć zarówno saldo dodatnie, jak i ujemne w ramach umowy cash pool. Jak wskazano powyżej, w przypadku salda dodatniego przekraczającego saldo docelowe kwota takiej nadwyżki zostanie przelana z konta Spółki i zaksięgowana na koncie głównym. W przypadku salda ujemnego Spółki, środki niezbędne do doprowadzenia takiego salda do salda docelowego zostaną przelane i zapisane na koncie Spółki przez Pool Leadera poprzez wycofanie odpowiedniej kwoty z rachunku głównego. Odsetki od salda ujemnego netto będą naliczane i płacone przez Spółkę.

Na koniec danego miesiąca Pool Leader dostarczy Wnioskodawcy zestawienie przepływów pieniężnych i wykaz należnych odsetek, wynikających z dokonanych transferów dotyczących konta Spółki. Wnioskodawca otrzyma zestawienie dotyczące jego własnych przepływów pieniężnych.

Ze względu na charakter umowy cash pool poza wyjątkowymi sytuacjami gdzie tylko jeden z uczestników cash poola miałby saldo dodatnie lub ujemne nie będzie możliwe śledzenie, które podmioty otrzymują środki finansowe z salda dodatniego Spółki, a które finansują salda ujemne Spółki.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał dane podmiotów uczestniczących w umowie cash pool, a które mają siedzibę poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, tj.:

()

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy, przystąpienie do umowy cash poolingu oraz wszelkie czynności, które będą dokonywane przez Spółkę w ramach tej umowy, tzn. płatności realizowane pomiędzy kontem bankowym Spółki a kontem głównym, nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
umowy darowizny w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
umowy dożywocia,
umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,
ustanowienie hipoteki,
ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
umowy depozytu nieprawidłowego,
umowy spółki.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi temu podlegają również zmiany umów wymienionych powyżej, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak wyżej wymienione czynności cywilnoprawne.

Art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych formułuje katalog zamknięty czynności cywilnoprawnych, które są opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych poprzez wskazanie, iż podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają następujące czynności cywilnoprawne. W rezultacie czynności cywilnoprawne nieobjęte katalogiem czynności z art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie będą podlegały podatkowy od czynności cywilnoprawnych.

Katalog wskazany w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie wymienia umowy zarządzania płynnością finansową, tzn. cash poolingu. Co więcej, zdaniem Wnioskodawcy umowy cash poolingu nie można utożsamić z żadną z czynności wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Spośród umów objętych zakresem przedmiotowym ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, wydaje się, że umowa cash poolingu jest najbliższa umowie pożyczki lub umowie depozytu nieprawidłowego, zdefiniowanych w Kodeksie cywilnym. Zdaniem Wnioskodawcy, umowy cash poolingu nie można jednak utożsamiać ani z umową pożyczki ani umową depozytu nieprawidłowego, przede wszystkim z uwagi na fakt, że umowa ta nie zawiera elementów istotnych ani dla umowy pożyczki ani dla umowy depozytu nieprawidłowego.

Odróżnienie umowy cash poolingu od umowy depozytu nieprawidłowego oraz umowy pożyczki wynika z regulacji cywilistycznych. Umowa cash poolingu jest tzw. umową nienazwaną zgodnie z doktryną prawa. Księga trzecia ustawy Kodeks cywilny nie zawiera bowiem przepisów odnoszących się do umowy cash poolingu.

Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Mając na uwadze powyższą definicję cywilistyczną, należy wskazać, że immanentnymi elementami umowy pożyczki są: (i) określenie jej przedmiotu w przypadku pieniędzy określenie wartości, (ii) klarowne oznaczenie stron oraz (iii) określenie obowiązku zwrotu przedmiotu pożyczki przez pożyczkobiorcę.

Z kolei pojęcie depozytu nieprawidłowego definiuje art. 845 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy). Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu. Mając na uwadze powyższą definicję cywilistyczną, należy wskazać, że immanentnymi elementami umowy depozytu nieprawidłowego są: (i) określenie jej przedmiotu w przypadku pieniędzy określenie wartości, (ii) klarowne oznaczenie stron oraz (iii) określenie obowiązku zwroty przedmiotu depozytu nieprawidłowego przez przechowawcę.

W ocenie Wnioskodawcy umowy cash poolingu nie można utożsamić ani z umową pożyczki ani umową depozytu nieprawidłowego.

Ad (i) Określenie przedmiotu czynności.

W ramach umowy cash poolingu, Pool Leader zobowiązuje się do takiego zarządzania kontem głównym i kontami należącymi do uczestników systemu, aby utrzymać docelowe salda poszczególnych kont uczestników.

Wnioskodawca wskazał w opisie zdarzenia przyszłego, że w razie wystąpienia na koncie uczestnika salda dodatniego (w stosunku do salda docelowego), nadwyżka środków zostanie przeniesiona na konto główne. Natomiast w razie wystąpienia na koncie uczestnika salda ujemnego, niedobór środków na koncie uczestnika zostanie uzupełniony środkami przelanymi z konta głównego. W rezultacie wartości transferów pomiędzy kontami uczestników a kontem głównym nie są zdefiniowane klarownie w umowie i zależą od stanu środków finansowych na koncie danego uczestnika danego dnia. Oznacza to, że przedmiot czynności nie jest określony pomiędzy podmiotami i zależy wyłącznie od sytuacji finansowej podmiotów danego dnia i salda na ich kontach w ramach cash pool.

Ad (ii) Klarowne oznaczenie stron czynności.

Umowa pożyczki zawierana jest pomiędzy pożyczkodawcą a pożyczkobiorcą, natomiast umowa depozytu prawidłowego pomiędzy przechowawcą a oddającym na przechowanie. W umowie cash poolingu występują co najmniej trzy podmioty, tzn. podmiot posiadający wolne środki finansowe oraz podmiot posiadający niedobór środków finansowych (uczestnicy) i podmiot występujący w roli pośrednika działającego we własnym imieniu (Pool Leader).

W związku ze znaczącą liczbą uczestników i przelewów realizowanych w ramach systemu, ani Wnioskodawca ani Pool Leader nie będą w stanie śledzić, do których uczestników trafiają nadwyżki z konta Wnioskodawcy ani tego, z jakiego konta trafiają na konto Wnioskodawcy środki w razie wystąpienia na jego koncie ujemnego salda. Dlatego, żaden z uczestników systemu nie będzie wiedział, który z uczestników wykorzystał środki stanowiące nadwyżkę z jego konta ani do którego z uczestników trafiły odsetki wypłacone przez Wnioskodawcę lub innego uczestnika systemu. W rezultacie w umowie cash poolingu nie sposób wyszczególnić podmioty, które miałyby pełnić rolę pożyczkodawcy, pożyczkobiorcy, przechowawcy ani oddającego na przechowanie.

Wnioskodawca podkreśla, że w trakcie trwania umowy Spółka może występować zarówno w roli podmiotu posiadającego wolne środki finansowe, jak i podmiotu, który posiada niedobór tych środków. W związku z tym należy uznać, że element podmiotowy umowy cash poolingu jest diametralnie różny od elementów podmiotowych umowy pożyczki lub umowy depozytu nieprawidłowego.

Ad (iii) Określenie obowiązku zwrotu przedmiotu pożyczki/depozytu nieprawidłowego przez pożyczkobiorcę/przechowawcę.

Wnioskodawca wskazuje że Spółka nie ma informacji jaka część salda dodatniego zostanie przekazana danemu uczestnikowi umowy cash pool ani od kogo pochodzą środki finansowe uzupełniające niedobory na saldzie Spółki. W rezultacie Spółka otrzymując środki finansowe nie składa zobowiązania do zwrotu tych środków konkretnemu podmiotowi, od którego je otrzymał. W praktyce środki finansowe zwrócone przez Spółkę w ramach umowy cash pool mogą trafić do zupełnie innego uczestnika umowy cash pool, który w danej chwili posiada niedobory finansowe, a nie do podmiotu, od którego pierwotnie zostały otrzymane. Tak samo w przypadku sald dodatnich Spółki, Spółka nie ma informacji który podmiot otrzyma środki finansowe z sald dodatnich Spółki i nie ma prawa żądania zwrotu tych środków od konkretnego uczestnika umowy cash pool. W praktyce zwrot tych środków Spółka może otrzymać od innego uczestnika umowy cash pool. W rezultacie w ramach umowy cash pool Spółka nie składa oświadczenia zwrotu otrzymanych środków pieniężnych w stosunku do konkretnego podmiotu, ani takiego oświadczenia nie otrzymuje. W rezultacie Spółka nie może dochodzić swoich roszczeń od konkretnego uczestnika umowy cash pool ani też uczestnicy umowy cash pool nie mogą dochodzić zwrotu konkretnych środków finansowych od Spółki.

W ocenie Wnioskodawcy umowa cash poolingu służy innym celom niż umowa pożyczki czy umowa depozytu nieprawidłowego. Zawarcie umowy pożyczki ma, co do zasady, na celu pozyskanie kapitału obcego w określonej w umowie wysokości w celach inwestycyjnych lub konsumpcyjnych pożyczkobiorcy. Zawierając umowę depozytu nieprawidłowego z kolei, strona umowy oddaje na przechowanie pieniądze lub rzeczy oznaczone co do gatunku przechowawcy, który może nimi rozporządzać do momentu zwrotu tych pieniędzy lub rzeczy. Wnioskodawca wskazuje, że celem zawarcia umowy cash poolingu jest natomiast osiągnięcie najbardziej efektywnego poziomu zarządzania środkami pieniężnymi należącymi do poszczególnych spółek z Grupy, tak aby powstające na kontach uczestników systemu nadwyżki były jak najoptymalniej wykorzystywane przez podmioty z Grupy.

W opinii Wnioskodawcy, zawarcie umowy cash poolingu, a także czynności, które będą dokonywane w ramach uczestnictwa w systemie cash pooling, tzn. płatności dokonywane pomiędzy kontem bankowym Wnioskodawcy a kontem głównym i kontami innych uczestników systemu nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, ponieważ:

umowa cash poolingu nie została wymieniona w zamkniętym katalogu czynności opodatkowanych podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zawartym w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych,
umowy cash poolingu nie można uznać za tożsamą z żadną czynnością wymienioną w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w szczególności z umową pożyczki ani depozytu nieprawidłowego, podlegającym opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Niezależnie od powyższego, dokonywane w ramach cash pooling-u transfery wierzytelności nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych z uwagi na regulację art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z powoływanym przepisem, podatkowi temu nie podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności na podstawie odrębnych przepisów jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest zwolniona od tego podatku (od zasady tej istnieją wyjątki, które jednak nie mają znaczenia z punktu widzenia rozważanego zagadnienia). Z uwagi na fakt, iż wskazany wyżej transfer wierzytelności realizowany jest w ramach kompleksowej usługi zarządzania płynnością finansową (usługi cash pooling-u), stanowiącej usługę finansową świadczoną przez Bank, objętą zakresem podatku od towarów i usług (niezależnie od tego czy jest z tego podatku zwolniona), nie będzie on podlegał opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w myśl art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na potwierdzenie swego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne dotyczące poruszonego we wniosku zagadnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego należało uznać za prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 815, ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
umowy darowizny w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
umowy dożywocia,
umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności w części dotyczącej spłat lub dopłat,
ustanowienie hipoteki,
ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
umowy depozytu nieprawidłowego,
umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają również zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Należy stwierdzić, że umowa cash poolingu pozostaje umową nienazwaną. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2019 r., poz. 1145, ze zm.) w księdze trzeciej zobowiązania nie zawiera przepisów odnoszących się do tego typu umowy.

Umowa cash poolingu jest najbardziej zbliżona swą konstrukcją do umowy pożyczki wymienionej w katalogu określonym w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Jednakże nie jest taką umową, bowiem w myśl art. 720 § 1 ustawy Kodeks cywilny, dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Przedstawiona we wniosku konstrukcja umowy cash poolingu, jako sposobu zarządzania płynnością finansową uczestniczących podmiotów, pomimo zawierania w sobie pewnych elementów pożyczki, nie wyczerpuje istotnych jej znamion. Cash pooling polega na umożliwieniu lepszej gospodarki finansowej grupy kapitałowej. Dzięki tej usłudze można skompensować niedobory środków podmiotów należących do danej grupy nadwyżkami innych podmiotów należących do tej samej grupy oraz korzystnie zagospodarować nadwyżkę środków. W przypadku cash poolingu mamy do czynienia z trzema przynajmniej podmiotami, a mianowicie: podmiotem posiadającym wolne środki finansowe, podmiotem posiadającym niedobór tych środków oraz podmiotem występującym w roli pośrednika działającego we własnym imieniu.

Z tytułu uczestnictwa w tych transakcjach dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot. Uczestnik cash poolingu posiadający wolne środki nie wie, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika. Tak samo uczestnik, który posiada niedobory nie wie, środkami którego podmiotu zostaną one zniwelowane. Tym samym nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji, jak też jej przedmiot, ponieważ źródłem, z którego zostanie zasilony rachunek o saldzie debetowym, jest co do zasady rachunek zbiorczy, na którym gromadzone są wolne środki wszystkich posiadających je uczestników cash poolingu lub też rachunek któregoś z uczestników, który posiada saldo dodatnie.

Przedstawiona we wniosku konstrukcja cash poolingu, jako sposobu gospodarowania wolnymi środkami finansowymi uczestników niewątpliwie zawiera w sobie pewne elementy kredytowania jednych podmiotów przez drugie. Nie sposób jednak uznać, że wyczerpuje ona wszystkie elementy przedmiotowo istotne dla umowy pożyczki.

Czynności tego typu nie można wobec tego uznać jako umowy pożyczki.

Umowa cash poolingu nie stanowi także umowy depozytu nieprawidłowego, gdyż nie spełnia jego warunków. Zgodnie z art. 845 Kodeksu cywilnego, przez depozyt nieprawidłowy rozumieć należy umowę, zgodnie z którą przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku. Do tego rodzaju umów stosuje się przepisy o pożyczce. Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu. Umowa cash poolingu nie wyczerpuje zatem znamion instytucji depozytu nieprawidłowego.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że skoro zawarcie umowy cash poolingu nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych a czynności tego typu nie można zakwalifikować, np. jako umowy pożyczki czy też innej czynności tym katalogiem objętej, to tym samym z powyższych przyczyn czynności dokonywane w ramach umowy cash poolingu dotyczące zarządzania wspólną płynnością finansową nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych; nie mieszczą się bowiem w katalogu czynności ściśle wymienionych jako podlegające opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zatem kompleksowa usługa zarządzania płynnością finansową, do której przystąpi Wnioskodawca oraz świadczone w jej ramach czynności nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Tym samym, skoro wskazane we wniosku czynności nie zostały wymienione wśród tych czynności, które określone są w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, to zbędna jest analiza możliwości zastosowania wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 2 pkt 4 cyt. ustawy, zgodnie z którym nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

a. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,

b. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie