Temat interpretacji

zbycie gospodarstwa rolnego, w skład którego weszła nieruchomość objęta zwolnieniem określonym w art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przed upływem pięciu lat od skorzystania ze zwolnienia spowodowała utratę przez Zainteresowanych prawa do tego zwolnienia, ze względu na utratę statusu nabywcy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 10 marca 2020 r. (data wpływu 12 marca 2020 r.), uzupełnionym 07 maja 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zachowania prawa do zwolnienia na podstawie art. 9 pkt 2 ustawy jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zachowania prawa do zwolnienia na podstawie art. 9 pkt 2 ustawy.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 27 kwietnia 2020 r. znak: 0111-KDIB2-3.4014.82.2020.1.BB wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 07 maja 2020 r

We wniosku złożonym przez:

-Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

Osobę fizyczna;

-Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

Osobę fizyczną.

przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 30 marca 2017 r. Zainteresowani nabyli w drodze aktu notarialnego z dnia 30 marca 2017 r. ziemię o powierzchni 3 ha za cenę 180.000,00 zł, dla której prowadzona jest księga wieczysta nr () jako powiększenie istniejącego już, należącego wówczas do nich, gospodarstwa rolnego w rozumieniu ustawy o podatku rolnym. Powierzchnia gospodarstwa po nabyciu wspomnianej ziemi nie była mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha, a fakt ten stanowił spełnienie jednego z warunków możliwości skorzystania z pomocy de minimis w myśl art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Wobec powyższego, podatek od czynności cywilnoprawnych od zakupu gruntów nie został pobrany.

W związku z udzieloną pomocą de minimis gospodarstwo ma być ponadto prowadzone przez nabywców przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia ziemi, tj. od dnia 30 marca 2017 r. do dnia 30 marca 2022 r.

Przed upływem pięciu lat od dnia skorzystania z pomocy minimis i zakupu ziemi, tj. w dniu 31 stycznia 2020 r., Zainteresowani w formie aktu notarialnego przenieśli własność gospodarstwa wraz z wyżej wymienioną ziemią na swojego syna. Równocześnie, tego samego dnia, gospodarstwo zostało oddane przez syna rodzicom w formie umowy użyczenia poświadczonej notarialnie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zaistniały stan faktyczny jest przedmiotem opodatkowania, tj. czy powoduje powstanie obowiązku podatkowego od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Zainteresowanych, jako że zmianie uległ jedynie właściciel gospodarstwa, ciągłość prowadzenia gospodarstwa nie została przerwana, gdyż faktycznie jest ono nadal prowadzone przez te same osoby jako właścicieli samoistnych.

Interpretacja ta ma swe odzwierciedlenie w art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 roku o kształtowaniu ustroju rolnego, zawierającym definicję osobistego prowadzenia gospodarstwa. W zaistniałym stanie faktycznym zachodzą bowiem obie przesłanki przemawiające za stwierdzeniem osobistego prowadzenia gospodarstwa, tj. Zainteresowani nadal pracują w przedmiotowym gospodarstwie oraz podejmują wszelkie decyzje dotyczące prowadzenia działalności rolniczej w tym gospodarstwie. Opisany powyżej stan faktyczny wobec aktualnego stanu prawnego i jego wykładni, w ocenie Zainteresowanych, nie powoduje powstania obowiązku podatkowego, jako że wszystkie warunki uzyskania pomocy de minimis zwalniającej od obowiązku opłacenia podatku nadal pozostają spełnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 815) podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży &− stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, którą określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2 ww. ustawy. Stawka podatku od umowy sprzedaży m.in. nieruchomości wynosi 2% &− art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy.

Jak wynika z powołanych przepisów sprzedaż nieruchomości podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na kupującym.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 9 pkt 2 ww. ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż własności gruntów, stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, wraz z będącymi ich częścią składową drzewami i innymi roślinami, pod warunkiem że w wyniku dokonania czynności zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, a powierzchnia gospodarstwa rolnego utworzonego lub powstałego w wyniku powiększenia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia; zwolnienie to stanowi pomoc de minimis w rolnictwie, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz.Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 9).

Z treści wniosku wynika, że Zainteresowani nabyli 30 marca 2017 r. nieruchomość gruntową o powierzchni 3 ha, jako powiększenie istniejącego już, należącego wówczas do nich, gospodarstwa rolnego w rozumieniu ustawy o podatku rolnym. Powierzchnia gospodarstwa po nabyciu wspomnianej ziemi nie była mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha, a fakt ten stanowił spełnienie jednego z warunków możliwości skorzystania z pomocy de minimis w myśl art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Wobec powyższego, podatek od czynności cywilnoprawnych od zakupu gruntów nie został pobrany.

Przed upływem pięciu lat od dnia skorzystania z pomocy de minimis i zakupu nieruchomości gruntowej, tj. w dniu 31 stycznia 2020 roku, Zainteresowani w formie aktu notarialnego przenieśli własność gospodarstwa wraz z wyżej wymienioną nieruchomością gruntową na swojego syna. Równocześnie, tego samego dnia, gospodarstwo zostało oddane przez syna rodzicom w formie umowy użyczenia poświadczonej notarialnie.

Zdaniem Zainteresowanych w tak przedstawionych okolicznościach nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ponieważ wszystkie warunki uzyskania pomocy de minimis nadal pozostaną spełnione.

Z takim stanowiskiem nie można się zgodzić.

Zwolnienie zawarte w art. 9 pkt 2 ww. ustawy ma charakter warunkowy. Oznacza to, że dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia, jak również dla zachowania prawa do zwolnienia, koniecznym jest m.in., aby powierzchnia utworzonego lub powiększonego gospodarstwa rolnego przez nabywcę była nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to było prowadzone przez nabywcę przez okres pięciu lat od dnia nabycia. W przypadku niedotrzymania tych warunków następuje utrata zwolnienia od podatku.

Dokonując interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych umowy sprzedaży, nie można zatem zgodzić się ze stanowiskiem przedstawionym przez Zainteresowanych, zgodnie z którym w opisanym zdarzeniu dokonane przez nich zbycie gospodarstwa rolnego na rzecz syna nie spowodowało utraty prawa do zachowania zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z faktem, że gospodarstwo to zostało tego samego dnia oddane Zainteresowanym na podstawie umowy użyczenia.

Zgodnie z art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zachowanie prawa do przyznanej ulgi jest możliwe wtedy gdy gospodarstwo jest prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia.

Tymczasem Zainteresowani przed upływem pięciu lat od dnia zakupu nieruchomości (ziemi) i skorzystania z pomocy de minimis przenieśli własność gospodarstwa wraz z tą nieruchomością na rzecz swojego syna. Zbycie gospodarstwa w drodze umowy darowizny spowodowało utratę przez Zainteresowanych statusu nabywcy. Powołany przepis wyraźnie wskazuje, iż gospodarstwo ma być prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia. W opisanej sytuacji gospodarstwo będzie co prawda dalej prowadzone przez Zainteresowanych ale nie będą już oni jego nabywcami. Jak wyżej wskazano przeniesienie własności gospodarstwa spowodowało utratę przez Zainteresowanych statusu nabywcy, który jest jedną z przesłanek niezbędnych do zachowania zwolnienia. W tej sytuacji samo prowadzenie gospodarstwa na podstawie umowy użyczenia nie może skutkować zachowaniem prawa do ulgi, ponieważ użytkujących je osób nie można określić mianem nabywcy na podstawie umowy sprzedaży. W tym przypadku byłoby to raczej prowadzenie gospodarstwa przez jego zbywcę (darującego), co w oczywisty sposób nie koresponduje z treścią art. 9 pkt 2 ustawy.

Reasumując, stwierdzić należy, że w analizowanym stanie faktycznym zbycie gospodarstwa rolnego, w skład którego weszła nieruchomość objęta zwolnieniem określonym w art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przed upływem pięciu lat od skorzystania ze zwolnienia spowodowała utratę przez Zainteresowanych prawa do tego zwolnienia, ze względu na utratę statusu nabywcy. Warunki konieczne do zachowania prawa do ww. ulgi w postaci prowadzenia przez nabywcę (kupującego) powiększonego gospodarstwa rolnego przez okres co najmniej 5 lat od daty nabycia nieruchomości nie zostały bowiem dotrzymane. Przy czym nie ma tu znaczenia fakt, że syn Zainteresowanych oddał im omawiane gospodarstwo rolne w ramach umowy użyczenia. Gospodarstwo rolne będzie bowiem już prowadzone na podstawie innego, nowego tytułu prawnego. To oznacza, że Zainteresowani nie będą jako nabywcy na podstawie umowy sprzedaży prowadzić gospodarstwa rolnego przez wymagany ustawą okres, gwarantujący prawo do skorzystania z ulgi.

Wobec powyższego stanowisko Zainteresowanych należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ... za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej