Temat interpretacji

Przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego czynność, polegająca na wycofania majątku (nieruchomości) ze spółki komandytowej i przekazania do majątku wspólnika - komandytariusza (osoby fizycznej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych), gdyż w myśl ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przedmiotowa czynność przyjmie którykolwiek tytuł z wymienionych w ustawie o podatku od spadków i darowizn. Podatkowi od spadków i darowizn podlega jedynie nabycie na podstawie tytułów enumeratywnie wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn; wśród nich ustawodawca nie wymienił czynności (tytułu) opisanej we wniosku.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, ze zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 października 2020 r. (data wpływu - 21 października 2020 r.), uzupełnionym 4 grudnia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych wycofania majątku (nieruchomości) ze spółki komandytowej i przekazania do majątku wspólnika - komandytariusza (osoby fizycznej) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym w piśmie z 20 listopada 2020 r., znak: 0111-KDIB2-3.4015.155.2020.1.JS wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 4 grudnia 2020 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest wspólnikiem (komandytariuszem) w spółce I z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa, wpisanej do rejestru przedsiębiorców KRS.

Poza wnioskodawcą, wspólnikami w spółce są: I spółka z ograniczona odpowiedzialnością (komplementariusz), M.O. (komandytariusz), Ł.O. (komandytariusz) oraz spółka jawna.

Spółka I powstała poprzez przekształcenie w dniu 13 sierpnia 2019 r. spółki O spółka jawna, w której wspólnikami byli: Wnioskodawca oraz M.O. i Ł.O. oraz spółka I sp. z o.o. Następnie do spółki komandytowej przystąpiła spółka XYZ sp.j. Do majątku spółki wchodzi nieruchomość, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...). Powyższa księga wieczysta prowadzona jest dla trzech działek ewidencyjnych: (...) .

Nieruchomość powstała w następujący sposób. Wnioskodawca wraz z ww. komandytariuszami nabywali poszczególne działki ewidencyjne dla prywatnych potrzeb. Wnioskodawca nabył działkę ewidencyjną nr .. o powierzchni 3387 m2, Ł.O. działki ewidencyjne nr ... oraz ..., zaś M.O. działkę ewidencyjną nr .... W chwili nabycia ww. działek, każda z nich stanowiła odrębną nieruchomość.

W dniu 22 września 2017 r. wszystkie wymienione wyżej działki zostały wniesione jako wkład przez poszczególnych wspólników na rzecz spółki O spółka jawna. Po wniesieniu ww. wkładów w postaci nieruchomości gruntowych, ww. spółka jawna nabyła sąsiednią działkę ewidencyjną nr .... Następnie, działki wniesione przez poszczególnych wspólników wraz z działką nr ... zostały scalone przez O spółka Jawna w jedną działkę nr ....

Następnie doszło do przekształcenia spółki O spółka jawna w spółkę I spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa, przy czym było to jedynie przekształcenie formy prawnej prowadzonego przedsiębiorstwa (nie powstał nowy podmiot). W spółce I sp. z o.o. sp.k., nieruchomość składająca się z działki nr ... została zaliczona na kapitał zapasowy.

Po przekształceniu, spółka nabyła nieruchomość składającą się z działki ewidencyjnej nr ..., którą następnie scaliła z działką ewidencyjną nr ..., a następnie cała nieruchomość została podzielona na działki ewidencyjne nr ... i nr .... Działka ewidencyjna nr ... nie była objęta procesem scalania i podziałów.

Aktualnie wspólnicy chcą wycofać ze Spółki nieruchomość w postaci działki ewidencyjnej nr ...na rzecz wspólników będących osobami fizycznymi, tj. Wnioskodawcy, M.O. i Ł.O. Zwrotowi podlegać będzie działka nr ..., która w rzeczywistości stanowi część nieruchomości, którą wniósł do spółki Wnioskodawca, tj. byłej działki nr ....

Wnioskodawca po wycofaniu nieruchomości zamierza nabyć od pozostałych wspólników, tj. M.O. oraz Ł.O., ich udziały w prawie własności przedmiotowej nieruchomości w drodze umowy darowizny, a następnie przeznaczyć nieruchomość na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z uwagi na fakt, iż Spółka jest właścicielem innych nieruchomości, wycofanie nieruchomości ze Spółki do majątków osobistych wspólników będących osobami fizycznymi nie spowoduje negatywnych skutków dla Spółki.

Wycofanie przedmiotowej nieruchomości z majątku Spółki nie nastąpi tytułem wypłaty zysku w tej Spółce. W wyniku tej czynności prawnej wkład Wnioskodawcy ani pozostałych wspólników w tej Spółce nie ulegnie obniżeniu.

Przeniesienie nieruchomości do majątku wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników (w formie aktu notarialnego). Wykonanie uchwały nastąpi przez zawarcie umowy (w formie aktu notarialnego) o nieodpłatne przekazanie wspólnikom udziałów w nieruchomościach, proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku Spółki.

Powyższa umowa nie będzie stanowiła umowy darowizny w rozumieniu przepisów ustawy - Kodeks Cywilny, będzie natomiast umową nienazwaną zawierającą następujące oświadczenia:

1. Spółki: o przeniesieniu nieodpłatnie na wspólnika prawa własności określonej nieruchomości w części proporcjonalnej do udziału każdego wspólnika w zyskach Spółki oraz wspólników o jego przyjęciu,
2. przeniesienie na wspólników prawa własności nieruchomości nastąpi na potrzeby własne wspólników,
3. Spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności przeniesienia wspomnianych nieruchomości,
4. przekazanie nieruchomości nie będzie stanowiło wycofania wkładu w rozumieniu ustawy - Kodeks spółek handlowych.

Wspólnicy nie przewidują likwidacji Spółki - będzie ona nadal prowadziła swoja działalność w oparciu o pozostały majątek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne wycofanie z majątku Spółki Nieruchomości i przekazanie udziałów w niej do prywatnego majątku Wnioskodawcy, w części odpowiadającej jego udziałowi w zysku Spółki, spowoduje powstanie po jego stronie przychodu podatkowego na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne wycofanie z majątku Spółki Nieruchomości i przekazanie udziałów w niej do prywatnego majątku Wnioskodawcy, w części odpowiadającej jego udziałowi w zysku Spółki, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej podatkiem, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Katalog czynności ujęty w art. 1 ww. ustawy ma charakter zamknięty. Zatem opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko takie nabycie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

Z przepisu art. 1 ust. 1 ww. ustawy wynika, że podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy lub praw majątkowych, m.in. tytułem darowizny lub nieodpłatnego zniesienia współwłasności.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia "darowizna" należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy - Kodeks cywilny przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Darowizna jest więc czynnością której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki komandytowej, któremu przysługuje udział w zyskach i stratach Spółki. Wspólnicy Spółki planują wycofanie Nieruchomości z majątku Spółki do majątków wspólników będących osobami fizycznymi. Zwrot nie nastąpi na rzecz wspólników niebędących osobami fizycznymi. Przeniesienie Nieruchomości do majątku wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników (w formie aktu notarialnego), a wykonanie uchwały nastąpi przez zawarcie umowy (w formie aktu notarialnego) o nieodpłatne przekazanie wspólnikom udziałów w nieruchomości w częściach równych.

Powyższa umowa nie będzie stanowiła umowy darowizny w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego, będzie natomiast umową nienazwaną zawierającą oświadczenia Spółki o przeniesieniu nieodpłatnie na wspólników będących osobami fizycznymi prawa własności Gruntu w części proporcjonalnej do udziału każdego wspólnika w zyskach Spółki oraz wspólników o jego przyjęciu. Przeniesienie na wspólników prawa własności Gruntu nastąpi na potrzeby własne wspólników, Spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności przeniesienia Gruntu.

W przedmiotowej sprawie nie będzie miało miejsca zawarcie umowy darowizny. Podstawą przeniesienia własności składnika majątku będzie uchwała wspólników spółki komandytowej o wycofaniu Gruntu na potrzeby własne Wnioskodawcy i pozostałych wspólników spółki będących osobami fizycznymi, a w celu jej wykonania zostanie zawarta - w formie aktu notarialnego - umowa nienazwana nieodpłatnego przeniesienia składnika majątku Spółki. Z treści tej umowy będzie wynikało wprost, że wolą jej stron nie jest zawarcie umowy darowizny w rozumieniu Kodeksu cywilnego.

Czynność nieodpłatnego przeniesienia przez Spółkę składnika majątku na rzecz wspólników (na ich cele osobiste) nie będzie umową darowizny. Nabycie, które będzie miało miejsce w wyniku tej umowy nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Reasumując, wycofanie składnika majątku z majątku Spółki i nieodpłatne przekazanie go do majątku Wnioskodawcy nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, zatem nie spowoduje dla Wnioskodawcy powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią przepisu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2019 r., poz. 1813, ze zm.) - podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci (art. 1 ust.

1 ww. ustawy).

Katalog tytułów opodatkowania wymieniony w powyższym przepisie art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn ma charakter zamknięty, co oznacza, że nabycie jedynie w drodze tych czynności prawnych może podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Z powołanego powyżej przepisu art. 1 ust. 1 ww. ustawy wynika, że podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy lub praw majątkowych, m.in. tytułem darowizny, do którego to tytułu odwołuje się Wnioskodawca.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia darowizna, dlatego w tym zakresie należy stosować prawną definicję tego pojęcia unormowaną w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r., poz. 1740, ze zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego - przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Treść tego świadczenia określa umowa darowizny.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem (komandytariuszem) w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa. Do majątku spółki wchodzi nieruchomość, dla której Sąd Rejonowy - VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...). Powyższa księga wieczysta prowadzona jest dla trzech działek ewidencyjnych: (...). Wspólnicy zamierzają obecnie wycofać ze Spółki nieruchomość w postaci działki ewidencyjnej nr ... na rzecz wspólników będących osobami fizycznymi, tj. Wnioskodawcy, ... i .... Zwrotowi podlegać będzie działka nr ..., która w rzeczywistości stanowi część nieruchomości, którą wniósł do spółki Wnioskodawca, tj. byłej działki nr ....

Wnioskodawca po wycofaniu nieruchomości zamierza nabyć od pozostałych wspólników, tj. ... oraz ... ich udziały w prawie własności przedmiotowej nieruchomości w drodze umowy darowizny, a następnie przeznaczyć nieruchomość na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Podstawą przeniesienia nieruchomości na rzecz wspólników będzie uchwała wspólników (w formie aktu notarialnego). Wykonanie uchwały nastąpi przez zawarcie umowy (w formie aktu notarialnego) o nieodpłatne przekazanie wspólnikom udziałów w nieruchomościach, proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku Spółki. Będzie to zatem umowa nienazwana nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości z majątku spółki komandytowej na rzecz wspólników.

Jako, że przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie definiują również pojęcia współwłasność oraz nie określają trybów wyjścia ze współwłasności, należy odwołać się do odpowiednich przepisów uregulowanych w Kodeksie cywilnym.

Na podstawie art. 195 Kodeksu cywilnego - własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Zgodnie z art. 210 § 1 cyt. ustawy, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

Sposoby wyjścia ze stanu współwłasności regulują postanowienia art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego. W świetle wyżej powołanych przepisów zniesienie współwłasności może nastąpić w drodze umowy między współwłaścicielami albo, w braku zgody między współwłaścicielami, na podstawie orzeczenia sądu.

W ramach wymienionych trybów ustawodawca przewiduje trzy sposoby zniesienia współwłasności:

1. podział rzeczy wspólnej, czyli np. podzielenie jednej nieruchomości na kilka mniejszych (tzw. podział fizyczny),
2. przyznanie rzeczy jednemu lub niektórym ze współwłaścicieli,
3. sprzedaż rzeczy wspólnej (tzw. podział cywilny).

Z treści wniosku wynika, że w analizowanym przypadku nie będzie miało miejsca zawarcie umowy darowizny ani nieodpłatnego zniesienia współwłasności. Wnioskodawca wskazał bowiem, że przeniesienie wskazanych przedmiotów do majątku wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników, a w celu jej wykonania zostanie zawarta - w formie aktu notarialnego - umowa nienazwana nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości z majątku Spółki na rzecz wspólników, w tym Wnioskodawcy.

Skoro więc - jak wskazał Wnioskodawca - czynność nieodpłatnego przeniesienia przez Spółkę własności nieruchomości Wnioskodawcy na jego rzecz - będzie umową nienazwaną, przenoszącą własność w następstwie wykonania zobowiązania wynikającego z uchwały wspólników o wycofaniu nieruchomości i nie przyjmie formy umowy darowizny ani umowy nieodpłatnego zniesienia współwłasności, to wskazane na podstawie tej czynności nabycie nie będzie podlegało ustawie o podatku od spadków i darowizn. Z opisu zdarzenia przyszłego nie wynika, iż przedmiotowa czynność przyjmie którykolwiek tytuł z wymienionych w ustawie o podatku od spadków i darowizn. Jak wskazano powyżej, podatkowi od spadków i darowizn podlega jedynie nabycie na podstawie tytułów enumeratywnie wymienionych w art. 1 ww. ustawy; wśród nich ustawodawca nie wymienił czynności (tytułu) opisanej we wniosku.

Tym samym wycofanie nieruchomości z majątku Spółki i nieodpłatne przekazania jej do majątku wspólników, w tym Wnioskodawcy nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn; zatem nie spowoduje dla Wnioskodawcy powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej