Temat interpretacji
Skutki podatkowe zawarcia umowy pożyczki
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
15 lipca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 11 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 września 2022 r. (wpływ 9 września 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego (po uzupełnieniu wniosku)
Spółka z o.o. udzieliła Panu pożyczki jako osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą na cele związane z prowadzeniem przez Pana działalności gospodarczej. Jest Pan jednocześnie wspólnikiem Spółki będącej pożyczkodawcą. Przedmiotem przeważającej działalności Spółki z o.o. (pożyczkodawcy) jest transport drogowy towarów. Zarówno pożyczkodawca jak również pożyczkobiorca są czynnymi podatnikami podatku VAT.
Pożyczkodawca udzielał incydentalnie pożyczek również innym podmiotom.
Zapisy umowy pożyczki przewidują odsetki w wysokości 0,2 % w skali roku. Pożyczka ma zostać spłacona w terminie do 1 czerwca 2027 r. Ponadto naliczone odsetki od pożyczki udzielonej przez Spółkę będą stanowiły przychody finansowe Spółki i zostaną wykazane w rachunku zysku i strat tej Spółki.
Przedmiotowa pożyczka wraz z innymi pożyczkami udzielonymi przez Spółkę będą stanowiły dodatkowe źródło przychodów Spółki, zaś należne od tych pożyczek odsetki będą wpływały na jej wynik finansowy jako podmiotu gospodarczego.
Czynność udzielenia pożyczki była dokonana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez Spółkę z o.o.
Pytanie (przedstawione we wniosku jako drugie)
Czy do przedmiotowej umowy pożyczki będzie miało zastosowanie wyłączenie z opodatkowania określone w art. 2 pkt 4 lit. b) UoPCC?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem, do przedmiotowej umowy pożyczki będzie miało zastosowanie wyłączenie z opodatkowania określone w art. 2 pkt 4 lit. b) UoPCC. Stosownie do art. 2 pkt 4 lit. b) tej ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności.
Do przedmiotowej umowy pożyczki będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku usługi zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38, tj. udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) UoPCC – podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.
Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2 powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.
Natomiast zgodnie z art. 4 pkt 7 UoPCC – obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.
W związku z powyższymi regulacjami prawnymi należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.
Niezależnie od powyższego w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Na podstawie art. 2 pkt 4 UoPCC – nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:
a) w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
b) jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
- umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
- umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
W przedmiotowej sytuacji rozważenia wymaga kwestia czy transakcja ta podlegać będzie regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacjami w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 UoPCC. Z treści art. 2 pkt 4 UoPCC wynika zasada rozgraniczenia obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych od obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, jak również zasada wzajemnego wykluczenia tych obowiązków, co oznacza, że nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych te czynności cywilne, których dokonanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.
Przepis ten znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy konkretna czynność cywilnoprawna objęta jest zakresem przedmiotowym ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (np umowa pożyczki) i jednocześnie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług albo zwolniona od tego podatku.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 UoVAT zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.
Każda odpłatna pożyczka, nawet jednorazowa, udzielona przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą (niezależnie czy dokonana pomiędzy podmiotami powiązanymi), niemożliwa do przypisania do sfery pozagospodarczej działalności danego podmiotu, jest objęta VAT i tym samym wyłączona spod zakresu opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Usługi finansowe polegające na incydentalnych czynnościach udzielenia pożyczek, są zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 UoVAT.
Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.
Wskazówki interpretacyjne wynikające z wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej TSUE) z 17 grudnia 2020 r. w sprawie C-801/19, dotyczące art. 135 ust. 1 lit. b Dyrektywy VAT. (którego odpowiednikiem w polskiej ustawie o podatku od towarów i usług jest przywoływany już wcześniej art. 43 ust. 1 pkt 38), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają z opodatkowania udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę
TSUE orzekł, cyt.:
- w pierwszej kolejności, co się tyczy stosowania dyrektywy VAT, z art. 2 ust 1 tej dyrektywy wynika, że opodatkowaniu VAT podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze. Stosownie do art. 9 ust. 1 akapit pierwszy tej dyrektywy podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą. Pojęcie „działalności gospodarczej” obejmuje zgodnie z art. 9 ust. 1 akapit drugi rzeczonej dyrektywy wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców.
W tym względzie z orzecznictwa Trybunału wynika, że osobę, która jest podatnikiem podatku VAT w związku ze swoją działalnością gospodarczą wykonywaną w sposób ciągły, należy uznać za „podatnika” w zakresie każdej innej działalności gospodarczej wykonywanej przez nią w sposób okazjonalny, pod warunkiem, że działalność ta stanowi „działalność” w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT (zob. podobnie wyrok z 17 października 2019 r., Paulo Nascimento Consulting, C-692/17, EU:C:2019:867,
pkt 24 i przytoczone tam orzecznictwo).
- w niniejszej sprawie rozpatrywana w postępowaniu głównym transakcja polegająca na udostępnieniu środków pieniężnych w zamian za opłatę stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy VAT. Okoliczność, że transakcja ta nie odpowiada głównej działalności Franc, która polega na przetwórstwie herbaty i kawy, nie wyklucza tego, że owa spółka, dokonując rzeczonej transakcji, działała w ramach swojej działalności gospodarczej,
- co się tyczy art. 135 ust. 1 lit. b dyrektywy VAT, po pierwsze, należy przypomnieć, że transakcje zwolnione na podstawie tego przepisu są zdefiniowane w zależności od charakteru świadczonych usług, a nie w zależności od usługodawcy lub usługobiorcy, także stosowanie tych zwolnień nie zależy od świadczącego te usługi (wyrok z 15 maja 2019 r. Vega International Car Transport and Logistic. C-235/18, EU:C:2019:412, pkt 43 i przytoczone tam orzecznictwo),
- w szczególności zawarte w tym przepisie udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe należy interpretować szeroko, wobec czego jego zakresu nie można ograniczać wyłącznie do pożyczek i kredytów udzielonych przez instytucje bankowe i finansowe. Taką wykładnie potwierdza bowiem cel wspólnego systemu ustanowionego przez dyrektywę VAT, polegający między innymi na zapewnieniu równego traktowania podatników (zob. podobnie wyrok z 15 maja 2019 r., Vega International Car Transport and Logistic, C-235/18, EU:C:2019:412, pkt 44, 45 i przytoczone tam orzecznictwo).
Z analizy wymienionych w ww. wyroku TSUE orzeczeń wyłania się koncepcja domniemania zawodowego charakteru działalności podatnika VAT, tzn. zasada, że wszelkie operacje gospodarcze (dostawy towarów lub świadczenia usług), pod warunkiem, że są realizowane w ramach prowadzonego przezeń przedsiębiorstwa, należy traktować jako realizowane w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a więc objęte zakresem tego podatku.
Spośród ogółu czynności wykonywanych przez podatnika VAT w ramach działalności gospodarczej nie jest możliwe wyodrębnienie czynności, których podatnik, nie świadczył w sposób profesjonalny i przyjęcie, że dokonując tych czynności nie działał w charakterze podatnika VAT. Świadczenie tych usług w sposób profesjonalny, nie ma znaczenia dla zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Decydujące znaczenie dla uznania pożyczkodawcy za podatnika VAT, a tym samym zastosowania w sprawie art. 43 ust. 1 pkt 38 UoVAT, mają dwie okoliczności: wykorzystanie przy udzieleniu pożyczki przedsiębiorstwa spółki pożyczkodawcy oraz odpłatny charakter czynności. Wpis przedmiotu działalności gospodarczej (według klasyfikacji PKD) do rejestru KRS nie ma decydującego znaczenia dla określenia, czy spółka z tytułu udzielonej pożyczki staje się podatnikiem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.
Umowa jednorazowej pożyczki zawartej pomiędzy spółką a jej udziałowcem jest dopuszczalna i prawnie skuteczna. Zarówno na gruncie podatku VAT, jak i w ramach podatku PCC tego rodzaju transakcja jest neutralna i dla pożyczkodawcy i dla pożyczkobiorcy.
W związku z powyższym w przedmiotwej sprawie zastosowanie będzie miało zwolnienie zgodnie z art. 43 ust 1 pkt 38 ustawy o VAT. Objęcie czynności regulacjami w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych określone w art. 2 pkt 4 lit. b) UoPCC.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena Pana stanowiska wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie – interpretacja indywidualna z 14 września 2022 r. Znak: 0111-KDIB3-1.4012.545.2022.2.IO.
Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 111 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy:
Podatkowi podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
Ponieważ w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych brak jest definicji umowy pożyczki, w tym zakresie należy posiłkować się uregulowaniami zawartymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).
Na podstawie art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego:
Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.
W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.
Na podstawie art. 4 pkt 7 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 5, ciąży przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego – na biorącym pożyczkę lub przechowawcy.
W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy:
Podstawę opodatkowania stanowi przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego - kwota lub wartość pożyczki albo depozytu, a w przypadku umowy określającej, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy – kwota każdorazowej wypłaty środków pieniężnych.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:
Stawki podatku wynoszą od umowy pożyczki oraz depozytu nieprawidłowego − 0,5%, z zastrzeżeniem ust. 5.
W świetle art. 10 ust. 1 ww. ustawy:
Podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika, oraz przypadków, o których mowa w ust. 1a.
Jak wynika z powołanych przepisów – umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na biorącym pożyczkę.
W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Na podstawie art. 2 pkt 4 ww. ustawy:
Nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:
a) w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
b) jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
- umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
- umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
Należy jednak zaznaczyć, że w przypadku umów pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że czynność zawarcia umowy pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług.
W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.
Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu wynika, że Spółka z o.o. udzieliła Panu pożyczki jako osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą na cele związane z prowadzeniem przez Pana działalności gospodarczej. Jest Pan jednocześnie wspólnikiem Spółki będącej pożyczkodawcą. Zarówno Pan jak i pożyczkodawca jesteście czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Zapisy umowy pożyczki przewidują odsetki w wysokości 0,2 % w skali roku. Pożyczka ma zostać spłacona w terminie do 1 czerwca 2027 r. Czynność udzielenia pożyczki była dokonana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez Spółkę z o.o.
W związku z opisaną sytuacją należy podkreślić, że jakkolwiek Pana zapytanie dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy opisana we wniosku umowa pożyczki podlega regulacjom ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ww. umowy podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacjami w zakresie podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 września 2022 r. Znak: 0111-KDIB3-1.4012.545.2022.2.IO, wydanej dla Pana w zakresie podatku od towarów i usług, Organ wskazał, że „(…) czynność udzielenia Panu odpłatnej pożyczki przez Pożyczkodawcę, stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługi te mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymienione wprost w tym przepisie - usługa udzielenia pożyczki przez Pożyczkodawcę na Pana rzecz korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu. (…).”
A zatem, skoro pożyczka jaką otrzymał Pan od Spółki z o.o., jest zwolniona z opodatkowania na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, to w analizowanej sprawie będzie miał zastosowanie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W rezultacie na Panu jako pożyczkobiorcy, z tytułu zawarcia przedmiotowej umowy pożyczki, nie ciąży obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).