Przeniesienie praw i obowiązków abonenta - Interpretacja - 0111-KDIB2-3.4014.91.2022.3.ASZ

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 25 maja 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4014.91.2022.3.ASZ

Temat interpretacji

Przeniesienie praw i obowiązków abonenta

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 lutego 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przeniesienia praw i obowiązków Abonenta. Uzupełnili go Państwo  – w odpowiedzi na wezwania – w piśmie z 22 kwietnia 2022 r. (wpływ 25 kwietnia 2022 r.) oraz w piśmie z 23 maja 2022 r (wpływ 23 maja 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca przystąpił do Programu (…), wpisanego do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem: (…) (dalej: N). Program Partnerski skierowany jest do podmiotów, które chcą pośredniczyć w rejestracji nazw w (…). Program ten działa zgodnie z funkcjonującym na świecie modelem „registry-registrar”. N (registry) udostępnia rejestratorom (registrar), czyli podmiotom, które przystąpiły do Programu Partnerskiego, możliwość samodzielnej rejestracji i obsługi domen internetowych bezpośrednio w rejestrze (…).

Pojęcie „domena internetowa” należy odnosić do rodzaju identyfikatorów  w cyberprzestrzeni, o podobnym znaczeniu jak adresy domów czy biur w realnym świecie. Domeny umożliwiają odnajdywanie zasobów w Internecie, w tym komputerów (serwerów), sieci oraz usług. Funkcją domen internetowych jest ułatwienie wyszukiwania informacji. Nazwy tych domen pełnią podobną rolę jak inne oznaczenia odróżniające używane w obrocie gospodarczym. W literaturze przedmiotu domeny określa się również jako „zunifikowane identyfikatory źródła” (uniform source locator). Domena internetowa stanowi kombinację liter, cyfr oraz znaków typograficznych interpunkcyjnych i diakrytycznych, wykorzystywanych do opisania konkretnej lokalizacji w Internecie.

Podmiot dysponujący daną domeną nie jest jej właścicielem, a jedynie abonentem. Abonent uzyskuje możliwość jedynie czasowego posługiwania się domeną i uprawnienie m.in. do: aktualizacji swoich danych, zmiany abonenta domeny, rezygnacji z domeny, transferu obsługi domeny oraz wniesienia opłaty za odnowienie domeny. Każdorazowo jednak prawa i obowiązki abonenta określone są w umowie z rejestratorem domeny. Jak już zaznaczono powyżej operatorem prowadzącym rejestr (…) jest N (A. Krasuski, 3. Charakter prawny domeny [w:] A. Krasuski. A. Wolska-Bagińska, O. Zinkiewicz-Będźmirowska, Działania naruszające prawa do domen internetowych. Warszawa 2021).

Kluczowym dokumentem z perspektywy przedmiotu wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej oraz zrozumienia przedmiotowej problematyki jest „Regulamin nazw (…) z 18 grudnia 2006 r. (w brzmieniu obowiązującym od 1 grudnia 2015 r.)” (dokument dostępny pod adresem: (…)).

Dla przejrzystości dalszego wywodu poniżej zamieszczony został wyciąg z części  pt. „DEFINICJE” Regulaminu nazw (…):

„2. Określenia użyte w Regulaminie oznaczają: (...)

c.Nazwa Domeny – ciąg znaków w (…). Znaki, które mogą składać się na nazwę domeny, ich liczba oraz warunki zamieszczania zostały określone w Witrynie Internetowej N.

d.Partner – podmiot związany z N porozumieniem o współpracy w zakresie Obsługi Administracyjnej i Technicznej, który został umieszczony na aktualnej liście Partnerów znajdującej się w Witrynie Internetowej N.

e.Oferent – podmiot, który w celu zawarcia Umowy złożył Ofertę za pośrednictwem Partnera.

g.Abonent – podmiot, który jest stroną Umowy z N.

h.Oferta – ofertę zawarcia Umowy określającą Nazwę Domeny, Abonenta, serwery przeznaczone do Utrzymywania Nazwy Domeny oraz inne dane potrzebne do zawarcia i wykonywania Umowy, określone w Witrynie Internetowej N.

i.Utrzymywanie Nazwy Domeny – umożliwienie użytkownikom Internetu korzystania z określonych przez Abonenta danych niezbędnych do komunikacji w Internecie i zamieszczonych w pamięci urządzenia przeznaczonego do tego celu przez N. Korzystanie następuje w odpowiedzi na zapytania otrzymane przez to urządzenie, które pochodzą od użytkowników Internetu.

j.Obsługa Administracyjna i Techniczna – zespół czynności wykonywanych przez N. niezbędnych do Utrzymywania Nazwy Domeny, które obejmują w szczególności zarządzanie danymi przekazanymi przez Abonenta oraz udostępnienie systemów przetwarzania tych danych.

k.Umowa – umowę pomiędzy N a Abonentem, która obejmuje Utrzymywanie Nazwy Domeny. Świadczenia N dotyczące Obsługi Administracyjnej i Technicznej reguluje odrębne porozumienie, zawarte pomiędzy N a Partnerem.

l.Zmiana Abonenta – przeniesienie całości przysługujących Abonentowi praw i obciążających Abonenta obowiązków na podstawie Umowy, na osobę trzecią.

p.Witryna Internetowa N – witrynę internetową N, dostępną pod adresem (…), dedykowaną w szczególności dla spraw dotyczących Umowy”.

Jak wskazano powyżej Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności przystąpił do Programu Partnerskiego N, tzn. Wnioskodawca jest Partnerem w rozumieniu Regulaminu nazw (…).

Zgodnie z ust. 3 Regulaminu nazw (…) „[u]mowa pomiędzy N a Abonentem zostaje zawarta w chwili przyjęcia przez N Oferty złożonej za pośrednictwem Partnera, nie później jednak niż w chwili rozpoczęcia Utrzymywania Nazwy Domeny. Oferta, niezależnie od formy, w jakiej została złożona Partnerowi, zostaje przesłana przez Partnera do N w formie ustalonej pomiędzy N a Partnerem w odrębnym porozumieniu”.

Innymi słowy rejestracja domeny dokonywana jest przez N na podstawie Oferty złożonej przez Oferenta za pośrednictwem Partnera. W następstwie zawarcia Umowy z N Oferent staje się Abonentem. Umowa pomiędzy N a Abonentem zostaje zawarta w chwili przyjęcia przez N Oferty złożonej za pośrednictwem Partnera, nie później jednak niż  w chwili rozpoczęcia Utrzymywania Nazwy Domeny. Przedmiotem Umowy zgodnie  z Regulaminem nazw (…) jest umożliwienie użytkownikom Internetu korzystania  z określonych przez Abonenta danych niezbędnych do komunikacji w Internecie  i zamieszczonych w pamięci urządzenia przeznaczonego do tego celu przez N.

Regulamin nazw (…) przewiduje przy tym możliwość tzw. Zmiany Abonenta. Stosownie do ust. 16 Regulaminu nazw (..) „[z]miana Abonenta zostaje dokonana za pośrednictwem Partnera (...)”. Polega ona na przeniesieniu całości przysługujących Abonentowi praw i obciążających Abonenta obowiązków na podstawie Umowy, na osobę trzecią, tj. przeniesienie na osobę trzecią praw i obowiązków Abonenta dotyczących umożliwienia użytkownikom Internetu korzystania z określonych przez Abonenta danych niezbędnych do komunikacji w Internecie i zamieszczonych w pamięci urządzenia przeznaczonego do tego celu przez N.

Wnioskodawca (Partner) w ramach realizacji ww. postanowienia Regulaminu nazw  (…) zamierza zawierać z Abonentami umowy przeniesienia na osobę trzecią praw  i obowiązków Abonenta dotyczących umożliwienia użytkownikom Internetu korzystania  z określonych przez Abonenta danych niezbędnych do komunikacji w Internecie  i zamieszczonych w pamięci urządzenia przeznaczonego do tego celu przez N. Stosownie do przedmiotowych umów przenoszący prawa i obowiązki przeniesie odpłatnie na przejmującego prawa i obowiązki przysługujące mu z tytułu umowy o rejestrację nazwy domeny z właściwym rejestrem domeny, a także prawa i obowiązki z umowy z rejestratorem obsługującym rejestrację i utrzymywanie tej nazwy domeny, zaś przejmujący te prawa  i obowiązki przyjmie. Zmiana podmiotu, na rzecz którego została zarejestrowana nazwa domeny i będzie utrzymywana dokonywana będzie w sposób zautomatyzowany za pośrednictwem rejestratora, zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie regulaminami rejestru i rejestratora oraz odpowiednimi procedurami zawartymi na stronie internetowej rejestratora przeznaczonej do obsługi Abonentów, w taki sposób, aby czynności te umożliwiały skuteczne przeniesienie praw i obowiązków przysługujących przenoszącemu prawa i obowiązki na przejmującego te prawa i obowiązki – czynność zmiany abonenta nazwy domeny.

W uzupełnieniu wniosku z 25 kwietnia 2022 r. wskazano, że w procesie rejestracji  (…). Wnioskodawca występuje jako Partner. Wnioskodawcę, tj. Partnera można także określić mianem Rejestratora. Rejestratorzy to podmioty, które przystąpiły do Programu Partnerskiego N, za pośrednictwem których można zarejestrować (…). W związku z tym w procesie rejestracji (…) biorą udział takie strony: 1) Rejestr, 2) Rejestrator (Partner) oraz 3) Rejestrujący (Abonent). W praktyce mogą wystąpić sytuacje,  w których wystąpi sprowadzający się do tego zbieg, że Rejestrator (Partner) będzie jednocześnie Rejestrującym (Abonentem). Tytułem przykładu w przypadku domeny (…) N jest zarówno Rejestratorem (Partnerem) oraz Rejestrującym (Abonentem). Najczęściej jednakże w takim wypadku ww. zbieg wystąpi tylko tymczasowo.

Regulamin nazw (…) przewiduje możliwość tzw. Zmiany Abonenta. Powyższe polega na przeniesieniu całości przysługujących Abonentowi praw i obciążających Abonenta obowiązków na podstawie Umowy, na osobę trzecią, tj. przeniesienie na osobę trzecią praw  i obowiązków Abonenta dotyczących umożliwienia użytkownikom Internetu korzystania  z określonych przez Abonenta danych niezbędnych do komunikacji w Internecie  i zamieszczonych w pamięci urządzenia przeznaczonego do tego celu przez N.

Uzupełnienie regulacji w zakresie tzw. Zmiany Abonenta unormowanej w Regulaminie nazw (…) zawiera jeden z regulaminów funkcjonujących u Wnioskodawcy, tj. Regulamin usług związanych z domenami (dokument dostępny pod adresem: (…)). Ww. dokument posługuje się sformułowaniem tzw. Transferu Domen, które to pojęcie stosownie do § 1 ust. 1  ww. regulaminu obejmuje:

„u. Transfer Wewnętrzny Domeny – transfer Nazwy Domeny na inne Konto Użytkownika  w Serwisie, któremu towarzyszy automatyczna cesja praw.

v. Transfer Wychodzący Domeny – transfer polegający na przeniesieniu Nazwy Domeny  z Serwisu. Transfer należy zainicjować u przyszłego rejestratora Nazwy Domeny, m.in. za pomocą pobranego z Serwisu Kodu AuthInfo.

w. Transfer Przychodzący Domeny – transfer polegający na przeniesieniu Nazwy Domeny od innego podmiotu (rejestratora) do Usługodawcy”.

Z perspektywy wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej należy przytoczyć  w szczególności § 10 Regulaminu usług związanych z domenami normujący zagadnienie  tzw. Transferu Wewnętrznego Domeny. Zgodnie z ww. przepisem:

„1. Transfer Wewnętrzny Nazwy Domeny, polega na zmianie danych Abonenta, który jest dokonywany w Serwisie i polega na przeniesieniu praw i obowiązków dotychczasowego Abonenta na innego Abonenta, który może być także nowym jak i dotychczasowym Użytkownikiem.

2. W celu dokonania Transferu Wewnętrznego Nazwy Domeny, Usługodawca może wymagać jego zatwierdzenia przez nowego Abonenta, przy czym w takim wypadku Transfer Wewnętrzny Nazwy Domeny zostanie zakończony po jego skutecznym zatwierdzeniu.  W następstwie Transferu Wewnętrznego Nazwy Domeny nowy Abonent przejmuje prawa  z tytułu umowy o Rejestrację i Utrzymywanie Nazwy Domeny z właściwym Rejestrem Nazw Domeny i staje się Abonentem tej Nazwy Domeny”.

W praktyce prowadzenia działalności przez Wnioskodawcę tzw. Zmiana Abonenta czy  tzw. Transfer Domen określany jest potocznie jako – tzw. Cesja. Natomiast ww. proces sam w sobie bez użycia specjalistycznego języka może być przedstawiony w następujący sposób:

„Cesja to zmiana danych abonenta domeny. Jeśli domena zostanie sprzedana lub przekazana innej osobie, konieczne jest wykonanie cesji, czyli zmiany danych abonenta. Jeśli kupujesz, sprzedajesz domenę na naszej giełdzie lub przenosisz domenę na inne konto, cesja jest wykonywana automatycznie. Możesz także wykonać cesję samodzielnie, jeśli chcesz aby domena pozostała na Twoim koncie. W tym celu utwórz nowy profil danych i przypisz go do domeny”. (…)

W praktyce mogą wystąpić sytuacje, w których wystąpi sprowadzający się do tego zbieg, że Rejestrator (Partner) będzie jednocześnie Rejestrującym (Abonentem). W związku z tym  w przypadku, gdyby w ramach tzw. Zmiany Abonenta obejmującej swoim zakresem znaczeniowym także tzw. Transfer Domen, jak również tzw. Cesję, Wnioskodawca działający jako Rejestrator (Partner) wystąpiłby także w charakterze tymczasowego Abonenta, to przy założeniu, iż ww. czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na Wnioskodawcy ciążyłby obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, tj. Wnioskodawca występowałby w charakterze podatnika tego podatku.

W ramach przeniesienia na nowego Abonenta praw i obowiązków dotychczasowego Abonenta dotyczących umożliwienia użytkownikom Internetu korzystania z określonych przez Abonenta danych niezbędnych do komunikacji w Internecie i zamieszczonych  w pamięci urządzenia przeznaczonego do tego celu przez N Wnioskodawca może występować jako nowy Abonent, tj. najczęściej jako Abonent tymczasowy.

Wnioskodawca wskazał, że w ramach prezentacji swojego stanowiska w sprawie przedstawił szczegółowe uzasadnienie dlaczego, w jego ocenie, czynność opisana we wniosku nie przyjmuje formy żadnej z czynności cywilnoprawnych wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy  o podatku od czynności cywilnoprawnych, a w szczególności w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a)  ww. ustawy. W tym miejscu należy wskazać, że za powyższym przemawiają w szczególności takie okoliczności jak brak elementów przedmiotowo istotnych dla umowy sprzedaży (essentialia negotii), jak również brak nabycia własności domeny internetowej w rozumieniu art. 535 Kodeksu cywilnego.

W uzupełnieniu wniosku z 23 maja 2022 r. wskazano, że na Wnioskodawcę jako na tymczasowego Abonenta przenoszone są prawa i obowiązki Abonenta dotyczące umożliwienia użytkownikom Internetu korzystania z określonych przez Abonenta danych niezbędnych do komunikacji w Internecie i zamieszczone w pamięci urządzenia przeznaczonego do tego celu przez N.

Zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie na osobę trzecią praw i obowiązków Abonenta dotyczących umożliwienia użytkownikom Internetu korzystania z określonych przez Abonenta danych niezbędnych do komunikacji w Internecie i zamieszczonych w pamięci urządzenia przeznaczonego do tego celu przez N następuje na podstawie umowy należącej do kategorii umów nienazwanych (contractus innominati).

Stanowisko zgodne z powyższym prezentowane jest także w literaturze przedmiotu, gdzie wskazuje się, że „umowa zbycia praw do domeny internetowej nie jest umową sprzedaży, zatem w wyniku jej zawarcia nie dochodzi do nabycia własności domeny internetowej. Umowę zbycia prawa do domeny internetowej należy natomiast zakwalifikować jako umowę nienazwaną, zawieraną zgodnie z zasadą swobody umów wyrażoną wprost w przepisie  art. 3531 Kodeksu cywilnego. Umowy nienazwane nie mieszczą się w katalogu czynności cywilnoprawnych podlegających podatkowi w myśl przepisu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia  09 stycznia 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (...). Powyższe uprawnia do kategorycznego stwierdzenia, że zawarcie transakcji mającej za przedmiot prawa do domeny internetowej nie rodzi obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych” (A. Pochylska-Grabczak, Prawne aspekty zbycia prawa do domeny internetowej, publikacja dostępna pod adresem: (…).

Przeniesienie na osobę trzecią praw i obowiązków Abonenta dotyczących umożliwienia użytkownikom Internetu korzystania z określonych przez Abonenta danych niezbędnych do komunikacji w Internecie i zamieszczonych w pamięci urządzenia przeznaczonego do tego celu przez N przybiera formę tzw. Zmiany Abonenta/tzw. Transferu Domen/tzw. Cesja.

Jednocześnie przeniesienie na osobę trzecią praw i obowiązków Abonenta dotyczących umożliwienia użytkownikom Internetu korzystania z określonych przez Abonenta danych niezbędnych do komunikacji w Internecie i zamieszczonych w pamięci urządzenia przeznaczonego do tego celu przez N w ocenie Wnioskodawcy następuje na podstawie umowy należącej do kategorii umów nienazwanych (contractus innominati). Za powyższym przemawiają w szczególności takie okoliczności jak brak elementów przedmiotowo istotnych dla umowy sprzedaży (essentialia negotii), jak również brak nabycia własności domeny internetowej w rozumieniu art. 535 Kodeksu cywilnego.

Wnioskodawca wskazał, że prawa do domeny internetowej stanowią zbywalne prawa majątkowe. Jednakże zakresem opodatkowania na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych objęte zostały wyłącznie czynności prawne, które w świetle przepisów prawa cywilnego mogą być kwalifikowane jako umowa sprzedaży rzeczy i praw majątkowych (w przedstawionym w treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej rozumieniu tych pojęć), zawierające zgodne oświadczenia woli stron, których pozycja prawna w związku z tą czynnością jest obiektywnie równorzędna, a treść umowy została ukształtowana z uwzględnieniem zasady swobody umów. Brak jakiegokolwiek ze wskazanych elementów powoduje, że nawet czynność, której skutkiem jest odpłatne przeniesienie własności rzeczy lub prawa majątkowego, nie stanowi umowy sprzedaży  w rozumieniu art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Zob. K. Winiarski, Umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych [w:] S. Bogucki, A. Dumas, W. Stachurski, K. Winiarski, Podatek od czynności cywilnoprawnych. Komentarz dla praktyków, Gdańsk 2014, s. 38).

Przeniesienie na osobę trzecią praw i obowiązków Abonenta dotyczących umożliwienia użytkownikom Internetu korzystania z określonych przez Abonenta danych niezbędnych do komunikacji w Internecie i zamieszczonych w pamięci urządzenia przeznaczonego do tego celu przez N każdorazowo wymaga złożenia do N wniosku o zmianę Abonenta.  W myśl zasady nemo plus iuris in alium transferre potest quam ipse habet do przeniesienia praw i obowiązków na nowego Abonenta dochodzi tylko w takim zakresie w jakim przysługiwały one poprzedniemu Abonentowi.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że umowa przeniesienia na osobę trzecią praw i obowiązków Abonenta dotyczących umożliwienia użytkownikom Internetu korzystania z określonych przez Abonenta danych niezbędnych do komunikacji w Internecie i zamieszczonych w pamięci urządzenia przeznaczonego do tego celu przez N nie jest umową sprzedaży rzeczy lub praw majątkowych, a w wyniku jej zawarcia nie dochodzi do nabycia własności domeny internetowej w rozumieniu art. 535 Kodeksu cywilnego. W toku postępowania dotyczącego zmiany Abonenta nie dochodzi do nabycia prawa własności domeny internetowej, która w dalszym ciągu stanowi własność N.

Pytanie

Czy w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego przeniesienie na nowego Abonenta  w tym także na Wnioskodawcę jako tymczasowego Abonenta praw i obowiązków dotychczasowego Abonenta dotyczących umożliwienia użytkownikom Internetu korzystania z określonych przez Abonenta danych niezbędnych do komunikacji w Internecie  i zamieszczonych w pamięci urządzenia przeznaczonego do tego celu przez N będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w analizowanym zdarzeniu przyszłym przeniesienie na nowego Abonenta w tym także na Wnioskodawcę jako tymczasowego Abonenta praw  i obowiązków dotychczasowego Abonenta dotyczących umożliwienia użytkownikom Internetu korzystania z określonych przez Abonenta danych niezbędnych do komunikacji  w Internecie i zamieszczonych w pamięci urządzenia przeznaczonego do tego celu przez N nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Ww. umowę należy zakwalifikować jako umowę nienazwaną, zawieraną zgodnie z zasadą swobody umów wynikającą z art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 z późn. zm.). Umowy nienazwane nie mieszczą się natomiast  w katalogu czynności cywilnoprawnych podlegających podatkowi w myśl przepisu art. 1  ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U.  z 2020 r. poz. 815 z późn. zm.)

Przedmiot wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stanowi kwalifikacja prawno- podatkowa na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przeniesienia na nowego Abonenta w tym także na Wnioskodawcę jako tymczasowego Abonenta praw i obowiązków dotychczasowego Abonenta wynikających z umowy zawartej przez dotychczasowego Abonenta z N dotyczącej umożliwienie użytkownikom Internetu korzystania z określonych przez Abonenta danych niezbędnych do komunikacji w Internecie  i zamieszczonych w pamięci urządzenia przeznaczonego do tego celu przez N.

W związku z powyższym w pierwszej kolejności należy wskazać na zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zakres ten wskazuje na brak możliwości dopasowania do tego podatku jednolitego wzorca (modelu) podatkowego, jak np. w odniesieniu do podatków dochodowych (PIT, CIT, zryczałtowany podatek dochodowy), klasycznych podatków obrotowych (VAT oraz podatek akcyzowy), czy też majątkowych (podatek od nieruchomości, rolny, leśny i inne).

W określonym w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zamkniętym katalogu czynności objętych opodatkowaniem dominują czynności związane z obrotem prawnym, dokonywane na podstawie przepisów prawa cywilnego (S. Bogucki, K. Winiarski [w:] A. Wacławczyk, S. Bogucki, K. Winiarski, Podatek od czynności cywilnoprawnych. Komentarz, Warszawa 2021, art. 1). Szczegółowa analiza art. 1 ust. 1-3 ww. ustawy prowadzi natomiast do wniosku, że opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają:

1) następujące czynności cywilnoprawne.

a)umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

b)umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

c)(uchylona),

d)umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

e)umowy dożywocia,

f)umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,

g)(uchylona),

h)ustanowienie hipoteki.

i)ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności.

j)umowy depozytu nieprawidłowego.

k)umowy spółki;

a)zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych;

b)orzeczenia sadów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.

Jak wskazuje Z. Ofiarski „[t]reść nazwanych czynności cywilnoprawnych wymienionych wyraźnie w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych należy ustalać w odniesieniu do postanowień Kodeksu cywilnego regulujących poszczególne zagadnienia. Zamknięty charakter katalogu czynności prawnych obciążonych omawianym podatkiem wyklucza jakąkolwiek możliwość opodatkowania umów nieznajdujących swojego dokładnego odpowiednika wśród tych wymienionych w powoływanym art. 1 ust. 1 u.p.c.c., nawet gdyby faktycznie łączyły one w sobie pewne elementy kilku umów nazwanych, podlegających podatkowi”.

Z perspektywy zdarzenia przyszłego oraz udzielenia odpowiedzi na pytanie sformułowane przez Wnioskodawcę analizy wymaga przepis art. 1 ust. 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Umowa sprzedaży jest rodzajem umowy nazwanej, uregulowanej w art. 535-602 Kodeksu cywilnego. Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Na potrzeby ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przyjęto znaczenie umowy sprzedaży stosowane w prawie cywilnym (W. Modzelewski, R. Janiec-Modzelewska (red.), Komentarz do ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych,  wyd. 3. Warszawa 2021).

Umowa sprzedaży ma charakter konsensualny, odpłatny, wzajemny oraz zobowiązujący. Dochodzi ona do skutku w efekcie złożonych przez strony zgodnych oświadczeń woli. Wymaga od stron wykonania, tj. doprowadzenia do tego, by przewidziany w niej skutek wystąpił, tj. z jednej strony przeniesienie prawa własności rzeczy lub prawa majątkowego,  a z drugiej strony zapłata ceny. Z konsensualnego charakteru umowy sprzedaży wynika więc, że do przeniesienia prawa własności dochodzi już na podstawie samego porozumienia stron. Wydanie przedmiotu sprzedaży i zapłata ceny są tylko przejawami wykonania umowy. Dotyczy to umów, których przedmiotem są rzeczy oznaczone co do tożsamości. Umowa sprzedaży przybiera jednak charakter czynności realnej, gdy jej przedmiotem jest sprzedaż rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, w tym także energii. Do przeniesienia własności konieczne jest wydanie rzeczy oznaczonej co do gatunku (S. Bogucki. K. Winiarski [w:]  A. Wacławczyk, S. Bogucki, K. Winiarski, Podatek od czynności cywilnoprawnych. Komentarz. Warszawa 2021, art. 1).

Za czynność cywilnoprawną powodującą przejście prawa własności rzeczy lub praw majątkowych, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, można uznać wyłącznie taką czynność, która mieć będzie elementy przedmiotowo istotne dla umowy sprzedaży (essentialia negotii). Powstanie obowiązku podatkowego uzależnione jest zatem od ważności umowy sprzedaży, którą ocenia się według przepisów Kodeksu cywilnego. Do warunków przedmiotowo istotnych dla skuteczności zawartej umowy sprzedaży zaliczyć należy: określenie stron (sprzedawcy i kupującego), oznaczenie przedmiotu świadczenia oraz cenę. Bez zgodnego przyjęcia koniecznych elementów umowy przez obie strony, umowa taka nie zostaje zawarta, a zatem nie powstaje obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Forma umowy sprzedaży jest co do zasady dowolna, z wyjątkami przewidzianymi ustawą, jak np. konieczność zachowania formy aktu notarialnego pod rygorem nieważności czynności prawnej (ad solemnitatem) przy umowie sprzedaży nieruchomości i umowie przeniesienia własności nieruchomości zawartej w wykonaniu uprzednio istniejącego zobowiązania  (art. 158 Kodeksu cywilnego), przy przeniesieniu prawa użytkowania wieczystego (art. 237 cyt. Kodeksu), zbyciu spadku i umowie przenoszącej spadek zawartej w wykonaniu uprzednio istniejącego zobowiązania (art. 1052 § 3 ww. Kodeksu). Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest przedsiębiorstwo (art. 551 cyt. Kodeksu), wymagana jest (ad solemnitatem) forma pisemna  z podpisami stron poświadczonymi notarialnie (art. 751 § 1 ww. Kodeksu).

Do obowiązków kupującego należy zapłata ceny, która odpowiada wartości przedmiotu sprzedaży i podlega uzgodnieniu pomiędzy stronami. Pochodnym obowiązkiem kupującego jest odebranie przedmiotu sprzedaży. Natomiast do obowiązków sprzedającego należy przeniesienie na kupującego przedmiotu sprzedaży oraz obowiązek jego wydania. Cena typizuje umowę sprzedaży już przez sam fakt jej oznaczenia.

Artykuł 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawęża pojęcie sprzedaży dla celów podatkowych tylko do rzeczy oraz praw majątkowych. Rzeczami,  w rozumieniu art. 45 Kodeksu cywilnego, mogą być tylko przedmioty materialne. Cechą przedmiotu materialnego, w rozumieniu przytoczonego przepisu, jest jego samoistność,  tj. takie zindywidualizowanie i wyodrębnienie od innych przedmiotów, że może być on traktowany w obrocie jako dobro – przedmiot samodzielny. Z kolei analiza art. 44 Kodeksu cywilnego pozwala na wniosek, że przez prawa majątkowe należy rozumieć prawa podmiotowe przysługujące nie tylko do rzeczy, lecz także do dóbr niematerialnych lub prawnych. Potwierdza to powiązanie przez ustawodawcę w tym przepisie szeroko rozumianej kategorii mienia z własnością i innymi prawami majątkowymi. W pojęciu mienia mieszczą się bowiem m.in. takie prawa, jak prawo własności, użytkowanie wieczyste, ograniczone prawa rzeczowe, a także inne prawa majątkowe.

W literaturze zauważa się, że sprzedaż praw majątkowych oznacza ich zbycie odpowiednio do zbycia własności rzeczy, przy czym przedmiotem sprzedaży mogą być tylko prawa majątkowe zbywalne (prawa rzeczowe, prawa na dobrach niematerialnych, itp.), a także całe zespoły tych praw (zbycie spadku, przedsiębiorstwa, gospodarstwa rolnego). O zaliczeniu danego prawa do kategorii prawa majątkowego rozstrzygają łącznie dwie przesłanki. Po pierwsze czy dane prawo może być przedmiotem obrotu, czy jest więc zbywalne, po drugie zaś czy posiada ono dającą się określić wartość majątkową.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że domena internetowa nie jest rzeczą. Jednocześnie prawa do domeny internetowej stanowią zbywalne prawa majątkowe. Powyższe stanowisko potwierdził Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 13 czerwca 2006 r., I ACa 272/06, w którym czytamy, że „chybione jest mówienie o "własności” domeny internetowej, gdyż prawo własności w znaczeniu cywilistycznym, którego treść wyznacza  art. 140 k.c., odnosi się do rzeczy, jakimi domeny internetowe nie są i szerzej, ze względu na zamknięty katalog dóbr niematerialnych chronionych prawami bezwzględnymi, iż brak jest  w prawie polskim przepisów, z których wynikałoby, że skutkiem rejestracji nazwy domeny internetowej jest nabycie przez dysponenta wyłącznego prawa korzystania i rozporządzania domeną. Sąd pierwszej instancji utożsamił z prawem własności uprawnienia do domeny internetowej, które wynikają z jej rejestracji. Doktryna wskazuje w tym przedmiocie na umowne uprawnienie do korzystania z technicznego skojarzenia zarejestrowanej nazwy domeny z odpowiadającym jej numerem IP (będącym niepowtarzalnym numerycznym adresem zakodowanym w formacie używanym w systemie internetowym), przez co uprawnienie do domeny (odpowiednika adresu numerycznego) nie może funkcjonować  w oderwaniu od umowy z rejestratorem, a faktyczna, nie zaś prawna, wyłączność korzystania z technicznego skojarzenia zarejestrowanej nazwy domeny (i odpowiadającego jej numeru IP) wynika tylko z tego, że technicznie wyłączona jest możliwość funkcjonowania  w internecie dwóch jednakowych domen tego samego poziomu, skoro stanowią substytut numeru IP. Właściwe jest więc mówienie o dysponencie nazwy domeny internetowej  i prawie podmiotowym względnym, skutecznym wobec rejestratora”.

Z powyższych rozważań wynika, że zakresem opodatkowania na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych objęte zostały wyłącznie czynności prawne, które w świetle przepisów prawa cywilnego mogą być kwalifikowane jako umowa sprzedaży rzeczy i praw majątkowych w przedstawionym wyżej rozumieniu tych pojęć, zawierające zgodne oświadczenia woli stron, których pozycja prawna w związku z tą czynnością jest obiektywnie równorzędna, a treść umowy została ukształtowana z uwzględnieniem zasady swobody umów. Brak jakiegokolwiek ze wskazanych elementów powoduje, że nawet czynność, której skutkiem jest odpłatne przeniesienie własności rzeczy lub prawa majątkowego, nie stanowi umowy sprzedaży w rozumieniu art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Zob. K. Winiarski, Umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych [w:] S. Bogucki, A. Dumas. W. Stachurski, K. Winiarski. Podatek od czynności cywilnoprawnych. Komentarz dla praktyków, Gdańsk 2014, s. 38)

Przeniesienie na nowego Abonenta w tym także na Wnioskodawcę jako tymczasowego Abonenta praw i obowiązków dotychczasowego Abonenta dotyczących umożliwienia użytkownikom Internetu korzystania z określonych przez Abonenta danych niezbędnych do komunikacji w Internecie i zamieszczonych w pamięci urządzenia przeznaczonego do tego celu przez N każdorazowo wymaga złożenia do N wniosku o zmianę Abonenta.  W myśl zasady nemo plus iuris in alium transferre potest quam ipse habet do przeniesienia praw i obowiązków na nowego Abonenta dochodzi tylko w takim zakresie w jakim przysługiwały one dotychczasowemu Abonentowi.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że umowa przeniesienia na nowego Abonenta w tym także na Wnioskodawcę jako tymczasowego Abonenta praw i obowiązków dotychczasowego Abonenta dotyczących umożliwienia użytkownikom Internetu korzystania z określonych przez Abonenta danych niezbędnych do komunikacji w Internecie  i zamieszczonych w pamięci urządzenia przeznaczonego do tego celu przez N nie powinna być kwalifikowana jako umowa sprzedaży rzeczy lub praw majątkowych,  a w wyniku jej zawarcia nie dochodzi do nabycia własności domeny internetowej  w rozumieniu art. 535 Kodeksu cywilnego. W toku postępowania dotyczącego zmiany Abonenta nie dochodzi do nabycia prawa własności domeny internetowej, która w dalszym ciągu stanowi własność N.

Konsekwentnie, w ocenie Wnioskodawcy, w odniesieniu do umowy dotyczącej przeniesienia na nowego Abonenta w tym także na Wnioskodawcę jako tymczasowego Abonenta praw  i obowiązków dotychczasowego Abonenta dotyczących umożliwienia użytkownikom Internetu korzystania z określonych przez Abonenta danych niezbędnych do komunikacji  w Internecie i zamieszczonych w pamięci urządzenia przeznaczonego do tego celu przez N zastosowanie znajdzie art. 3531 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z tym przepisem strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. umowa jest umową, która należy do kategorii umów nienazwanych (contractus innominati). Umowy nienazwane to umowy niemające odrębnego, normatywnego odniesienia; nie zostały one uregulowane ani w Kodeksie cywilnym, ani w innych aktach prawnych. Cechą umów nienazwanych jest to, że modyfikują essentialia negotii umów nazwanych, często łącząc essentialia charakterystyczne dla różnych typów umów nazwanych.

Umowy nienazwane nie mieszczą się w katalogu czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu na zasadzie art. 1 ust. 1 stawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.  W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, w analizowanym zdarzeniu przyszłym przeniesienie na osobę trzecią praw i obowiązków Abonenta dotyczących umożliwienia użytkownikom Internetu korzystania z określonych przez Abonenta danych niezbędnych do komunikacji w Internecie i zamieszczonych w pamięci urządzenia przeznaczonego do tego celu przez N nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stanowisko zgodne z powyższym prezentowane jest także w literaturze przedmiotu, gdzie wskazuje się, że „umowa zbycia praw do domeny internetowej nie jest umową sprzedaży, zatem w wyniku jej zawarcia nie dochodzi do nabycia własności domeny internetowej. Umowę zbycia prawa do domeny internetowej należy natomiast zakwalifikować jako umowę nienazwaną, zawieraną zgodnie z zasadą swobody umów wyrażoną wprost w przepisie art. 3531 Kodeksu cywilnego. Umowy nienazwane nie mieszczą się w katalogu czynności cywilnoprawnych podlegających podatkowi w myśl przepisu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 stycznia 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (...). Powyższe uprawnia do kategorycznego stwierdzenia, że zawarcie transakcji mającej za przedmiot prawa do domeny internetowej nie rodzi obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych” (A. Pochylska-Grabczak, prawne aspekty zbycia prawa do domeny internetowej, publikacja dostępna pod adresem: (…)).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 111 ze zm.):

Podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

a)umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

b)umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

c)umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

d)umowy dożywocia,

e)umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,

f)ustanowienie hipoteki,

g)ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

h)umowy depozytu nieprawidłowego,

i)umowy spółki.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy:

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają również zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne.

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. To oznacza, że tylko umowy określone ustawą podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jeżeli więc strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikację pod względem prawnym.

Szczegółowe określenie w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając w ww. ustawie zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu nawet, gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Z przedstawionego opisu wynika, że zamierzają Państwo zawierać z Abonentami umowy przeniesienia na osobę trzecią praw i obowiązków Abonenta dotyczących umożliwienia użytkownikom Internetu korzystania z określonych przez Abonenta danych niezbędnych do komunikacji w Internecie i zamieszczonych w pamięci urządzenia przeznaczonego do tego celu przez N. W ramach przeniesienia na nowego Abonenta praw i obowiązków dotychczasowego Abonenta dotyczących umożliwienia użytkownikom Internetu korzystania z określonych przez Abonenta ww. danych mogą Państwo występować jako nowy Abonent, tj. najczęściej jako Abonent tymczasowy. Na Państwo jako na tymczasowego Abonenta przenoszone będą ww. prawa i obowiązki Abonenta dotychczasowego. Przeniesienie na osobę trzecią praw i obowiązków Abonenta dotyczących umożliwienia użytkownikom Internetu korzystania z określonych przez Abonenta danych niezbędnych do komunikacji  w Internecie i zamieszczonych w pamięci urządzenia przeznaczonego do tego celu przez N nastąpi na podstawie umów należących do kategorii umów nienazwanych (contractus innominati). Stosownie do przedmiotowych umów przenoszący prawa i obowiązki przeniesie odpłatnie na przejmującego prawa i obowiązki przysługujące mu z tytułu umowy  o rejestrację nazwy domeny z właściwym rejestrem domeny, a także prawa i obowiązki  z umowy z rejestratorem obsługującym rejestrację i utrzymywanie tej nazwy domeny, zaś przejmujący te prawa i obowiązki przyjmie. Ww. umowy nie są umowami sprzedaży rzeczy lub praw majątkowych, a w wyniku ich zawarcia nie dochodzi do nabycia własności domeny internetowej w rozumieniu art. 535 Kodeksu cywilnego. W toku postępowania dotyczącego zmiany Abonenta nie dochodzi do nabycia prawa własności domeny internetowej, która  w dalszym ciągu stanowi własność N. Czynności opisane we wniosku nie przyjmują formy żadnej z czynności cywilnoprawnych wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, a w szczególności w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy.

Jak wskazano powyżej opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają czynności cywilnoprawne enumeratywnie wymienione w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Przy czym podkreślić należy, że o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem, decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że jeżeli istotnie wskazane we wniosku umowy przeniesienia na nowego Abonenta, tj. na Państwa jako tymczasowego Abonenta, praw  i obowiązków dotychczasowego Abonenta nie będą miały charakteru umów sprzedaży, zamiany bądź darowizny, bądź też nie przyjmą postaci żadnej z innych czynności wymienionych w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jako niewymienione w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie będą podlegały opodatkowaniu tym podatkiem.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja, co wynika z przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej, zgodnie  z uprawnieniami Organu interpretacyjnego nadanymi przez art. 14b § 1 tejże ustawy, ma zastosowanie wyłącznie dla Państwa.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo  o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej  (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.