Temat interpretacji

w zakresie skutków podatkowych konwersji wierzytelności z tytułu pożyczki na kapitał zakładowy.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 25 czerwca 2020 r. (data wpływu 26 czerwca 2020 r.), uzupełnionym 28 sierpnia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych konwersji wierzytelności z tytułu pożyczki na kapitał zakładowy jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych konwersji wierzytelności z tytułu pożyczki na kapitał zakładowy.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 19 sierpnia 2020 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4014.131.2020.2.PB, wezwano Zainteresowanego będącego stroną postępowania do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 28 sierpnia 2020 r.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania: A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością;

Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: B spółka z ograniczoną odpowiedzialnością;

przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

A Sp. z o.o. (Zainteresowany będący stroną postępowania, dalej: Spółka lub Wnioskodawca I) oraz B Sp. z o. o. (Zainteresowany niebędący stroną postępowania, dalej: Wnioskodawca II; Wnioskodawca I i Wnioskodawca II, dalej jako: Wnioskodawcy) prowadzą działalność gospodarczą w branży spożywczych produktów konsumpcyjnych, zajmując się produkcją i dystrybucją słonych przekąsek. Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy II jest świadczenie usług produkcyjnych dotyczących przekąsek, natomiast działalność Wnioskodawcy I polega na ich dystrybucji, głównie na rynku polskim, oraz podejmowaniu różnorodnych działań marketingowych wspierających sprzedaż przekąsek. Wnioskodawcy są czynnymi podatnikami VAT.

Wnioskodawca I jest udziałowcem Wnioskodawcy II, posiadającym ok. 83% udziałów w jego kapitale zakładowym.

We wrześniu 2018 r. Spółka oraz Wnioskodawca II zawarły umowę pożyczki rewolwingowej do kwoty 182 mln PLN, przeznaczonej na cele działalności gospodarczej Wnioskodawcy II (dalej: Pożyczka). Na rachunek bankowy Wnioskodawcy II została przekazana do tej pory kwota 72,9 mln PLN. Odsetki umowne naliczane są, zgodnie z umową Pożyczki, w okresach kwartalnych od salda zadłużenia Wnioskodawcy II. Również zgodnie z powyższą umową, naliczone odsetki są co roku kapitalizowane do kwoty głównej Pożyczki. Pierwsza (i jak dotąd jedyna) kapitalizacja odsetek miała miejsce we wrześniu 2019 r. Odsetki są wymagalne na żądanie pożyczkodawcy (Spółki). Do dnia złożenia niniejszego wniosku Pożyczka i naliczone od niej odsetki nie zostały uregulowane.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy I nie jest, co do zasady, udzielanie pożyczek innym podmiotom i udzielona Pożyczka miała charakter jednorazowy. Nie można jednak wykluczyć, że podobnego typu transakcje mogą się zdarzyć sporadycznie w przyszłości. Pożyczka została udzielona z własnych środków obrotowych Spółki.

Obecnie, mając na uwadze, że Wnioskodawca II planuje duże wydatki inwestycyjne, związane z budową nowej fabryki oraz inwestycjami w nowe linie produkcyjne, spłata Pożyczki oraz naliczanych i corocznie kapitalizowanych odsetek mogłaby zachwiać płynnością finansową Wnioskodawcy II oraz uniemożliwić realizację zaplanowanych inwestycji. W związku z tym, w celu wzmocnienia sytuacji finansowej Wnioskodawcy II jak również dokapitalizowania go w sposób trwały, Wnioskodawcy wyrazili wolę konwersji Pożyczki na kapitał zakładowy Wnioskodawcy II, w postaci wkładu niepieniężnego, wniesionego przez Spółkę do Wnioskodawcy II.

Na chwilę obecną, Wnioskodawcy rozważają dwa warianty przeprowadzenia powyższej konwersji Pożyczki na kapitał zakładowy Wnioskodawcy II:

1. Wariant I zakłada, że przedmiotem wkładu niepieniężnego wniesionego przez Spółkę będzie kwota główna Pożyczki, powiększona o wartość naliczonych ale niezapłaconych i nie skapitalizowanych do dnia konwersji odsetek od Pożyczki; innymi słowy, nominalna wartość udziałów Wnioskodawcy II objętych przez Wnioskodawcę I będzie równa wartości nominalnej wierzytelności stanowiącej przedmiot aportu, tj. kwocie głównej Pożyczki (uwzględniającej odsetki skapitalizowane we wrześniu 2019 r.), powiększonej o naliczone od września 2019 r. ale niezapłacone i nie skapitalizowane do dnia konwersji odsetki (dalej: Wariant I);
2. Wariant II zakłada dodatkową kapitalizację naliczonych od września 2019 r. odsetek (tj. doliczenie ich wartości do kwoty głównej Pożyczki) przed konwersją Pożyczki na kapitał zakładowy Wnioskodawcy II. Wartość nominalna udziałów Wnioskodawcy II objętych przez Wnioskodawcę I będzie więc równa wartości nominalnej wierzytelności stanowiącej przedmiot aportu, która będzie uwzględniała wartość wszystkich skapitalizowanych uprzednio odsetek (dalej: Wariant II).

Żaden z Wariantów nie zakłada podziału wartości aportu pomiędzy kapitał zakładowy i zapasowy, tj. wartość emisyjna udziałów wydanych przez Wnioskodawcę II na rzecz Wnioskodawcy I będzie równa wartości nominalnej tych udziałów. Dlatego, w niniejszym wniosku wartość nominalna udziałów jest tożsama z ich wartością emisyjną (która, z kolei, odzwierciedla wartość rynkową aportu).

Zainteresowani w uzupełnieniu wniosku wskazali, że zawarta przez Zainteresowanych umowa pożyczki rewolwingowej nie została opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Udzielona pożyczka korzystała ze zwolnienia od podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 10 lit. i) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 815). Zgodnie z ww. przepisem, zwalnia się od podatku od czynności cywilnoprawnych pożyczki udzielane przez wspólnika (akcjonariusza) tu: Spółkę spółce kapitałowej tu: Zainteresowany niebędący stroną postępowania.

Jednocześnie, umowa pożyczki rewolwingowej zawarta przez Zainteresowanych nie została opodatkowana podatkiem od wkładów kapitałowych do spółek kapitałowych na terytorium państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy konwersja wierzytelności z tytułu Pożyczki na kapitał zakładowy Wnioskodawcy II będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (dalej: PCC) z tytułu zmiany umowy spółki? (pytanie oznaczone we wniosku nr 5)
2. Czy podstawą opodatkowania PCC, w przypadku konwersji wierzytelności z tytułu Pożyczki na kapitał zakładowy Wnioskodawcy II, będzie wartość o którą podwyższony zostanie kapitał zakładowy Wnioskodawcy II, do której zastosowanie znajdzie stawka PCC w wysokości 0,5% wartości dokonanego podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy II? (pytanie oznaczone we wniosku nr 6)

Zdaniem Zainteresowanych,

Ad.1)

Konwersja wierzytelności z tytułu Pożyczki na kapitał zakładowy Wnioskodawcy II będzie podlegała opodatkowaniu PCC z tytułu zmiany umowy spółki.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) ustawy o PCC, podatkowi od czynności cywilnoprawnych (dalej: PCC) podlegają umowy spółki. W świetle art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o PCC, PCC podlegają również zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania PCC.

Stosownie do art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o PCC, za zmianę umowy uważa się, przy spółce kapitałowej podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty. Natomiast przez spółkę kapitałową należy rozumieć, zgodnie z art. la pkt 2 ustawy o PCC, spółkę: z ograniczoną odpowiedzialnością, akcyjną lub europejską.

W świetle art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy o PCC, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą podjęcia uchwały o podwyższeniu kapitału spółki mającej osobowość prawną.

Jednocześnie, z art. 9 pkt 11 lit. a-d) ustawy o PCC wynika, iż zwolnione z PCC są umowy spółki i ich zmiany, przy spełnieniu następujących przesłanek, tj.:

1. związane z przekształceniem lub łączeniem spółek w części wkładów do spółki albo kapitału zakładowego, których wartość była uprzednio opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych lub podatkiem od wkładów kapitałowych do spółek kapitałowych na terytorium państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska albo od których zgodnie z prawem państwa członkowskiego podatek nie był naliczany,
2. związane z podwyższeniem kapitału zakładowego pokrytego z niezwróconych wspólnikom lub akcjonariuszom dopłat albo z niezwróconej pożyczki udzielonej spółce kapitałowej przez wspólnika lub akcjonariusza, które były uprzednio opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych lub podatkiem od wkładów kapitałowych do spółek kapitałowych na terytorium państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska,
3. związane z podwyższeniem kapitału zakładowego w części dotyczącej wartości, o którą obniżono kapitał zakładowy w następstwie strat poniesionych przez spółkę kapitałową, pod warunkiem że podwyższenie kapitału zakładowego następuje w okresie 4 lat po jego obniżeniu,
4. jeżeli przedmiotem działalności spółki kapitałowej jest świadczenie usług użyteczności publicznej w zakresie transportu publicznego, zarządzania portami i przystaniami morskimi, zaopatrzenia ludności w wodę, gaz, energię elektryczną, energię cieplną lub zbiorowego odprowadzania ścieków i w wyniku zawarcia umowy spółki Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego obejmuje co najmniej połowę udziałów lub akcji w tej spółce albo w chwili zmiany umowy spółki Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego posiada już co najmniej połowę udziałów lub akcji w tej spółce;

Przenosząc powyższe regulacje na sytuację Wnioskodawców, należy wskazać, że konwersja wierzytelności z tytułu Pożyczki na kapitał zakładowy Wnioskodawcy II będzie wiązała się z podwyższeniem kapitału zakładowego Wnioskodawcy II. Podwyższenie kapitału w spółce stanowi zmianę umowy spółki. Natomiast zmiana umowy spółki stanowi jedną z czynności wymienionych jako podlegającą opodatkowaniu PCC. Jednocześnie, w ocenie Wnioskodawców, żadne zwolnienia z PCC nie będą miały zastosowania do opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawców, konwersja wierzytelności z tytułu Pożyczki na kapitał zakładowy Wnioskodawcy II będzie podlegała opodatkowaniu PCC z tytułu zmiany umowy spółki Wnioskodawcy II.

Ad.2)

Podstawą opodatkowania PCC w przypadku konwersji wierzytelności z tytułu Pożyczki na kapitał zakładowy Wnioskodawcy II, będzie wartość o którą podwyższony zostanie kapitał zakładowy Wnioskodawcy II, do której zastosowanie znajdzie stawka PCC w wysokości 0,5% wartości dokonanego podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy II.

W związku z tym, że konwersja wierzytelności z tytułu Pożyczki na kapitał zakładowy Wnioskodawcy II będzie podlegała opodatkowaniu PCC, istotne jest również określenie podstawy opodatkowania i stawki PCC.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 8 ustawy o PCC, podstawę opodatkowania PCC stanowi przy umowie spółki (w tym jej zmianie), przy wniesieniu lub podwyższeniu wkładów do spółki osobowej albo podwyższeniu kapitału zakładowego wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej albo wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy.

W rezultacie, podstawą opodatkowania PCC, przy konwersji wierzytelności z tytułu Pożyczki na kapitał zakładowy Wnioskodawcy II, będzie wartość o jaką dokonane zostanie podwyższenie kapitału zakładowego Wnioskodawcy II.

Jednocześnie, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy PCC, stawka PCC od umowy spółki wynosi 0,5%. Do zmiany umowy spółki stosuje się również taką samą stawkę PCC. W konsekwencji, w przypadku ww. konwersji wierzytelności z tytułu Pożyczki, stawka PCC wynosić będzie 0,5% wartości dokonanego podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy II.

Powyższe znajduje, przykładowo, potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z 7 czerwca 2017 r., Znak: 0111-KDIB4.4014.86.2017.1.ASz, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał: Natomiast na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, przy zmianach umowy spółki stosuje się stawkę podatku przewidzianą dla umowy spółki, czyli stawkę w wysokości 0,5%, a stosownie do treści art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b ww. ustawy podstawę opodatkowania stanowić będzie wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Zainteresowanych tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) i pkt 2 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 815 ze zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy spółki i ich zmiany jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4.

Stosownie do treści art. 1a pkt 2 ww. ustawy przez spółkę kapitałową należy rozumieć spółkę: z ograniczoną odpowiedzialnością, akcyjną lub europejską.

W myśl art. 1 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy za zmianę umowy spółki kapitałowej uważa się podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty.

Umowa spółki kapitałowej oraz jej zmiana podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili dokonania czynności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej znajduje się:

1. rzeczywisty ośrodek zarządzania albo
2. siedziba tej spółki jeżeli jej rzeczywisty ośrodek zarządzania nie znajduje się na terytorium innego państwa członkowskiego (art. 1 ust. 5 pkt 2 omawianej ustawy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 4 pkt 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy powstaje z chwilą podjęcia uchwały o podwyższeniu kapitału spółki mającej osobowość prawną i ciąży na spółce. Podstawę opodatkowania w analizowanym przypadku stanowi, zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b) omawianej ustawy, wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy. Natomiast stawka podatku wynosi 0,5% (art. 7 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że we wrześniu 2018 r. Zainteresowany będący stroną postępowania oraz Zainteresowany niebędący stroną postępowania (Wnioskodawca II) zawarli umowę pożyczki rewolwingowej do kwoty 182 mln PLN, przeznaczonej na cele działalności gospodarczej Wnioskodawcy II. Na rachunek bankowy Wnioskodawcy II została przekazana do tej pory kwota 72,9 mln PLN. Odsetki umowne naliczane są, zgodnie z umową Pożyczki, w okresach kwartalnych od salda zadłużenia Wnioskodawcy II. Obecnie, mając na uwadze, że Wnioskodawca II planuje duże wydatki inwestycyjne, związane z budową nowej fabryki oraz inwestycjami w nowe linie produkcyjne, spłata Pożyczki oraz naliczanych i corocznie kapitalizowanych odsetek mogłaby zachwiać płynnością finansową Wnioskodawcy II oraz uniemożliwić realizację zaplanowanych inwestycji. W związku z tym, w celu wzmocnienia sytuacji finansowej Wnioskodawcy II jak również dokapitalizowania go w sposób trwały, Wnioskodawcy wyrazili wolę konwersji Pożyczki na kapitał zakładowy Wnioskodawcy II, w postaci wkładu niepieniężnego, wniesionego przez Spółkę do Wnioskodawcy II. Na chwilę obecną, Wnioskodawcy rozważają dwa warianty przeprowadzenia powyższej konwersji Pożyczki na kapitał zakładowy Wnioskodawcy II. Żaden z Wariantów nie zakłada podziału wartości aportu pomiędzy kapitał zakładowy i zapasowy, tj. wartość emisyjna udziałów wydanych przez Wnioskodawcę II na rzecz Wnioskodawcy I będzie równa wartości nominalnej tych udziałów. Dlatego, w niniejszym wniosku wartość nominalna udziałów jest tożsama z ich wartością emisyjną (która, z kolei, odzwierciedla wartość rynkową aportu).

Zainteresowani w uzupełnieniu wniosku wskazali, że zawarta przez Zainteresowanych umowa pożyczki rewolwingowej nie została opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Udzielona pożyczka korzystała ze zwolnienia od podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 10 lit. i) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie, umowa pożyczki rewolwingowej zawarta przez Zainteresowanych nie została opodatkowana podatkiem od wkładów kapitałowych do spółek kapitałowych na terytorium państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska.

Dokonując oceny opisanego we wniosku stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w kontekście przytoczonych przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stwierdzić należy, iż konwersja wierzytelności z tytułu Pożyczki na kapitał zakładowy Wnioskodawcy II stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych jako zmiana umowy spółki. Czynność taka (podwyższenie kapitału zakładowego) wymieniona została bowiem w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Wskazać przy tym należy, że obowiązek podatkowy z tytułu dokonania powyższej czynności ciążył będzie, zgodnie z dyspozycją zacytowanego art. 4 pkt 9 na spółce Wnioskodawcy II, zobowiązanej do jego zapłaty.

Podstawę opodatkowania będzie stanowiła, zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b) ww. ustawy, przy podwyższeniu kapitału zakładowego wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy, a zastosowanie znajdzie stawka 0,5%.

Końcowo Organ wskazuje, że skoro umowa pożyczki rewolwingowej jak wynika z uzupełnienia wniosku nie została przez Zainteresowanych opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych lub podatkiem od wkładów kapitałowych do spółek kapitałowych na terytorium państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska, to w powyższej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie na podstawie art. 9 pkt 11 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W myśl wskazanego powyżej przepisu zwalnia się od podatku umowy spółki i ich zmiany związane z podwyższeniem kapitału zakładowego pokrytego z niezwróconych wspólnikom lub akcjonariuszom dopłat albo z niezwróconej pożyczki udzielonej spółce kapitałowej przez wspólnika lub akcjonariusza, które były uprzednio opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych lub podatkiem od wkładów kapitałowych do spółek kapitałowych na terytorium państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska.

Wobec powyższego stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej