Temat interpretacji

Czy w momencie wyposażenia Gminnego Centrum Kultury w majątek, Gmina lub Gminne Centrum Kultury będą miały obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych?

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku z 28 lipca 2020 r. (data wpływu 04 sierpnia 2020 r.), uzupełnionym 06 października 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia darowizny przez Gminne Centrum Kultury jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 sierpnia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia darowizny przez Gminne Centrum Kultury.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych w piśmie z 23 września 2020 r. znak: 0112-KDIL3.4012.519.2020.2.LS, 0111-KDIB2-3.4014.243.2020.3.AD, 0111-KDIB2-3.4015.110.2020.3.AD, 0111-KDIB1-3.4010.377.2020.3.JKU wezwano Zainteresowanych do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 06 października 2020 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu złożonym przez:

-Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

Gmina (Darczyńca);

-Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

Gminne Centrum Kultury (Obdarowany)

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W roku 2000 na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. h) ustawy o samorządzie gminnym Rada Gminy K. w drodze uchwały utworzyła instytucję kultury Gminne Centrum Kultury w K. Powołana do życia instytucja kultury posiada status osoby prawnej. Prowadzi działalność w oparciu o statut, z którego wynika, że prowadzi działalność kulturalną, gminną bibliotekę publiczną oraz gromadzi zbiory muzealne na potrzeby działającej w strukturach tej instytucji regionalnej izby pamięci.

Gminne Centrum Kultury uzyskuje niewielkie dochody z prowadzonej działalności kulturalnej. Utrzymuje się głownie z dotacji, którą otrzymuje w każdym roku z budżetu gminy. Gminne Centrum Kultury jest podatnikiem zwolnionym z podatku od towarów i usług z racji wysokości obrotów.

Zgodnie z art. 12 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, organizator, a w tym przypadku Gmina, zapewnia instytucji kultury środki niezbędne do prowadzenia działalności i utrzymania obiektów.

W momencie powstania instytucji kultury Gmina, zgodnie z art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. h) ustawy o samorządzie gminnym i art. 51 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, powinna wyposażyć tą instytucję w majątek, co nie zostało uczynione.

Art. 12 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej nie określa jednak formy prawnej w jakiej miałoby nastąpić przekazanie majątku lub umożliwienie jej korzystania z należących do gminy nieruchomości. Z tego względu należy sięgnąć do ustawy o gospodarce nieruchomościami, która w art. 51 ust. 1 wskazuje na obowiązek wyposażenia jednostki w majątek.

Stosownie do art. 51 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, wyposażenie polega na przeniesieniu własności na rzecz państwowej osoby prawnej, oddanie nieruchomości w wieczyste użytkowanie lub w trwały zarząd. Co prawda użyte w ust. 1 przepisu sformułowanie ,,z dniem ich utworzenia wskazuje, że powinno to nastąpić w momencie powstania osoby prawnej. Jednakże brak jest podstaw do przyjęcia, zwłaszcza mając na uwadze art. 12 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, że nie jest możliwe wyposażenie tej osoby w nieruchomości na analogicznych zasadach w terminie późniejszym.

Art. 56 ustawy o gospodarce nieruchomościami nakazuje odpowiednie stosowanie przepisów przy tworzeniu lub powoływaniu samorządowych osób prawnych pod warunkiem, że na wyposażenie samorządowych osób prawnych organ wykonawczy przeznaczy mienie z gminnego zasobu nieruchomości. Z powołanego art. 51 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami wynika, że wyposażenie gminnej instytucji kultury w nieruchomości służące spełnianiu przez nią celów statutowych może nastąpić w drodze przeniesienia własności nieruchomości lub oddanie nieruchomości przez gminę w użytkowanie wieczyste.

Zgodnie z art. 51 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami w związku z art. 56 ustawy o gospodarce nieruchomościami wyposażenie samorządowych osób prawnych może nastąpić w formie darowizny lub oddanie w wieczyste użytkowanie, za które gmina nie pobiera pierwszej opłaty.

Budynki i budowle, które Gmina zamierza przekazać własnej instytucji kultury, powstały w latach 70 XX wieku, a niektóre jeszcze wcześniej. W związku z tym nie dokonywano doliczeń podatku od towarów i usług od nakładów związanych z ich powstaniem, ponieważ w tamtych latach nie było jeszcze takiego podatku w polskim systemie prawa.

W chwili obecnej Gmina zamierza uregulować zaniedbanie i oficjalnie wyposażyć własną instytucję kultury w majątek.

Planuje się wyposażenie instytucji kultury w grunty, budynki i budowle, w których prowadzona jest działalność instytucji kultury.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowani wskazali, że wyposażenie Gminnego Centrum Kultury w majątek nastąpi w drodze darowizny. Obdarowany nie przejmie długów i ciężarów ani zobowiązań darczyńcy.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji pominięto z przywołania z uzupełnienia tę jego część, która odnosi się wyłącznie do zagadnienia dotyczącego podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w momencie wyposażenia Gminnego Centrum Kultury w majątek, Gmina lub Gminne Centrum Kultury będą miały obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

Zdaniem Zainteresowanych, podatek od czynności cywilnoprawnych nie będzie obciążał Gminy, ponieważ obowiązek podatkowy w tym podatku ciąży na obdarowanym.

Umowa przekazania nieruchomości na rzecz Gminnego Centrum Kultury w K. mająca na celu wyposażenie w majątek własnej instytucji kultury, nie będzie również generowała obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych po stronie Gminnego Centrum Kultury. Majątek, który Gmina zamierza darować nie jest obciążony żadnymi długami ani na tym majątku nie ciążą żadne inne zobowiązania (art. 4 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w pkt d) (winno być: w pkt 1 lit. d)) wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają darowizny w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tylko tę część stanowiska Zainteresowanych, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Zainteresowanych tylko w zakresie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od spadków i darowizn oraz podatku od towarów i usług zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia; jak wynika z treści uzupełnienia wniosku Zainteresowani, mimo wyrażenia stanowiska w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych interpretacji w zakresie tego podatku nie oczekują.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. d) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 815, ze zm.), podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy darowizny w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 cytowanej ustawy).

Zgodnie z art. 4 pkt 3 ww. ustawy przy umowie darowizny obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży na obdarowanym.

Z treści wniosku wynika, że Gmina K. planuje, w drodze darowizny, wyposażyć własną instytucję kultury (Gminne Centrum Kultury) w majątek, tj. grunty, budynki i budowle, w których prowadzona jest działalność instytucji kultury. Darowizna będzie przekazana przez osobę prawną dla osoby prawnej. Obdarowany nie przejmie długów i ciężarów ani zobowiązań darczyńcy.

Jak już powyżej wskazano, w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano, iż opodatkowaniu tym podatkiem podlega umowy darowizny w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego jasno wynika, iż w związku planowaną umową darowizny obdarowany (Gminne Centrum Kultury) nie przejmie długów i ciężarów ani zobowiązań darczyńcy. Zatem czynność ta, jako niewymieniona w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem. W związku z powyższym na Zainteresowanych nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej