Temat interpretacji

opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy sprzedaży jako poszczególne jednostkowe czynności cywilnoprawne. Jeżeli np. w jednym dniu zostanie zawartych kilka umów sprzedaży, nawet pomiędzy tymi samymi osobami, każda z nich będzie podlegać odrębnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, chyba, że wartość przedmiotu konkretnej umowy sprzedaży nie będzie przekraczała 1.000 zł. Wówczas będzie miało zastosowanie zwolnienie podatkowe określone w art. 9 pkt 6 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Nie istnieje bowiem możliwość sumowania wartości poszczególnych odrębnych umów sprzedaży.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 23 października 2020 r. (data wpływu 29 października 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych skupu złomu od osób fizycznych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych skupu złomu od osób fizycznych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni zamierza rozpocząć działalność gospodarczą jako osoba fizyczna prowadząca indywidualną działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży odpadów złomu. Działalność Wnioskodawczyni będzie obejmować gospodarowanie odpadami, w związku z czym Wnioskodawczyni wystąpi do właściwych organów o uzyskanie stosownych pozwoleń.

Handel złomem przez polskich przedsiębiorców umiejscowiono w podklasie PKD 46.77.Z (Sprzedaż hurtowa odpadów i złomu). Podklasa ta obejmuje:

1. sprzedaż hurtową metalowych i niemetalowych odpadów i złomu oraz materiałów przeznaczonych do recyklingu, włącznie ze zbieraniem. sortowaniem, wymontowywaniem części nadających się do wielokrotnego użycia, ze zużytych wyrobów takich jak samochody; pakowanie, przepakowywanie, magazynowanie i dostarczanie, ale bez procesu dalszego przekształcenia,
2. odsprzedaż części nadających się do użytku, wymontowywanych z wycofanych z eksploatacji samochodów, statków, komputerów, telewizorów i innych wyrobów.

Wnioskodawczyni zamierza też prowadzić działalność gospodarczą oznaczoną jako PKD 38.32.Z odzysk surowców z materiałów segregowanych polegająca na skupie od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej odpadów metali na podstawie formularzy przyjęcia odpadów.

Powyżej opisaną działalność Wnioskodawczyni zamierza rozliczać na zasadach zryczałtowanego podatku dochodowego z działalności usługowej w zakresie handlu.

Ze względu na charakter prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni zamierza stosować 3% stawkę ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych przy sprzedaży ww. surowców wtórnych.

Wnioskodawczyni zamierza skupować złom zarówno od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, od osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą będących podatnikami podatku od towarów i usług oraz od innych podmiotów gospodarczych.

Wnioskodawczyni wejdzie w posiadanie odpadów złomu poprzez:

1. W przypadku skupu złomu od osób fizycznych nieprowadzących działalności, złom przyjmowany jest na podstawie formularza przyjęcia odpadów, określana jest masa złomu, rodzaj, cena jednostkowa i kwota do zapłaty dla dostarczającego złom. Jeżeli wartość dostarczanego złomu przez klienta przekracza 1.000 zł, sporządzany jest formularz PCC-3, naliczany i odprowadzany jest przez Wnioskodawczynię 2% podatek od transakcji. Mogą się zdarzyć sytuacje, że jednego dnia klient dostarczy złom na kwotę 600 zł. a następnie dostarczy złom ponownie na kwotę 850 zł. Za każdym razem będzie wypełniony formularz przyjęcia odpadów i kwota zostanie wypłacona. W momencie przywiezienia złomu po raz pierwszy klient może nie poinformować, że tego dnia będzie jeszcze dostarczał złom. Każda transakcja finalizowana będzie oddzielnie.
2. W przypadku skupu od podmiotów gospodarczych będących podatnikami podatku od towarów i usług, wartość transakcji nie będzie miała znaczenia dla opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Będzie ona podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i w związku z tym będzie zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych. Wnioskodawczyni rozliczy się za zakup odpadu złomu w formie gotówki lub przelewem stosując mechanizm podzielnej płatności w zależności od wartości transakcji do lub ponad 15.000 zł.
3. Wnioskodawczyni będzie otrzymywał złom nieodpłatnie od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. W praktyce będzie to wyglądać następująco: Wnioskodawczyni fizycznie odbierze złom, na przykład od rolnika, wypełni formularz przyjęcia odpadu ze wskazaniem wagi odbieranego złomu oraz ze wskazaniem kwoty 0,00 zł. Dokument ten będzie zawierać szczegółowe dane o przyjmowanym odpadzie złomu oraz dane osoby przekazującej. Transakcja odbędzie się bezgotówkowo po stronie zakupu Wnioskodawczyni. Odpad złomu zostanie odsprzedany za korzyść pieniężną dla Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni odprowadzi stosowne podatki od transakcji zbycia.
4. Mogą się również zdarzyć sytuacje, w ramach których Wnioskodawczyni wykonuje usługę odbioru i zagospodarowania odpadów (czyli nie dokonuje bezpośredniego nabycia odpadów), a podmiotowi przekazującemu złom wystawia fakturę za odbiór i zagospodarowanie odpadów klasyfikując wykonaną usługę, jako usługę związaną z odbiorem odpadów. Odbierając odpady Wnioskodawczyni w efekcie końcowym nie dokonuje zapłaty za otrzymane odpady. Transakcja odbioru odpadu dokumentowana jest formularzem przekazania odpadów oraz fakturą VAT wystawioną przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prawidłowa będzie praktyka Wnioskodawczyni, kiedy będzie płaciła podatek od czynności cywilnoprawnych przy zakupie złomu od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej o wartości przekraczającej 1.000 zł? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Zdaniem Wnioskodawczyni, będzie zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych jedynie w przypadku, gdy wartość transakcji przekroczy 1.000 zł. W przypadku, gdy wartość transakcji nie przekroczy 1.000 zł Wnioskodawczyni nie będzie musiała przygotowywać formularza PCC-3 i odprowadzać 2% podatku od sumy transakcji.

Zgodnie z art. 9 pkt 6 ustawy z 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 815, ze zm.) sprzedaż rzeczy ruchomych o wartości poniżej 1.000 zł jest zwolniona od podatku od czynności cywilnoprawnych. Wnioskodawczyni zauważa, że dostarczony każdorazowo złom w konkretnej ilości stanowi oddzielną transakcję, umowę sprzedaży, która potwierdzona jest formularzem przyjęcia odpadu, który zawiera datę, przedmiot rodzaj odpadu, ilość, cenę, dane osoby przekazującej odpady i jej podpis oraz dane osoby firmy przyjmującej odpady, a w związku z faktem, że transakcje opiewają na kwoty poniżej 1.000 zł, to zgodnie z art. 9 pkt 6 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Zdaniem Wnioskodawczyni nie powinno się sumować tych transakcji z racji dostarczenia złomu przez tę samą osobę (dwukrotnie w ciągu jednego dnia).

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych zawiera zamknięty katalog czynności objętych opodatkowaniem. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności enumeratywnie wskazane w art. 1 ust. 1, w tym wymieniona w pkt 1 lit. a) umowa sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r., poz. 1740) przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy przy umowie sprzedaży, podstawę opodatkowania stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego. Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 2 ustawy wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Natomiast w myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) omawianej ustawy przy sprzedaży nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym stawka podatku wynosi 2%. Jednocześnie zauważyć należy, że stosownie do art. 4 pkt 1 obowiązek podatkowy ciąży na kupującym.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że sprzedaż złomu kwalifikowana jest jako sprzedaż rzeczy i podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Niezależnie od powyższego, Wnioskodawczyni wskazała, iż w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy np. umowa sprzedaży rzeczy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie bowiem z art. 9 pkt 6 tej ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż rzeczy ruchomych, jeżeli podstawa opodatkowania nie przekracza 1.000 zł.

Ze zdarzenia przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni zajmuje się skupem złomu. Złom przyjmowany jest na podstawie formularza przyjęcia odpadów, określana jest masa złomu, rodzaj, cena jednostkowa i kwota do zapłaty dla dostarczającego złom. Jeżeli wartość dostarczanego złomu przez klienta przekracza 1.000 zł, sporządzany jest formularz PCC-3, naliczany i odprowadzany jest przez kupującego 2% podatek od transakcji. Jeżeli jednak wartość transakcji nic przekracza kwoty 1.000 zł, to Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych i wypełniania formularza PCC-3.

Wobec tego należy wyjaśnić, że opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy sprzedaży jako poszczególne jednostkowe czynności cywilnoprawne. Jeżeli np. w jednym dniu zostanie zawartych kilka umów sprzedaży, nawet pomiędzy tymi samymi osobami, każda z nich będzie podlegać odrębnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, chyba, że wartość przedmiotu konkretnej umowy sprzedaży nie będzie przekraczała 1.000 zł. Wówczas będzie miało bowiem zastosowanie zwolnienie podatkowe określone w art. 9 pkt 6 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Nie istnieje bowiem możliwość sumowania wartości poszczególnych odrębnych umów sprzedaży.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawczyni przywołała interpretację indywidualną.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tylko tę część stanowiska Wnioskodawczyni, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni tylko w zakresie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z przepisem art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając zatem powyższe na względzie, stosownie do powołanego art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej