Temat interpretacji
W zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy przechowania środków pieniężnych.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
3 lutego 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 30 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy przechowania środków pieniężnych. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną nieprowadzącą aktualnie działalności gospodarczej. W ramach relacji rodzinnych, Wnioskodawczyni zawarła z członkiem swojej rodziny (osobą obecnie mieszkającą na terytorium Stanów Zjednoczonych) umowę przechowania środków pieniężnych (dalej: „Umowa Przechowania”). Umowa Przechowania środków pieniężnych została zawarta w związku z planem nabycia nieruchomości zlokalizowanej na terytorium Polski. Precyzując, Wnioskodawczyni (wraz z mężem) oraz wspomniany członek rodziny Wnioskodawczyni planują nabyć nieruchomość o charakterze mieszkaniowym w taki sposób, iż określona część udziału w prawie własności tej nieruchomości przypadać będzie Wnioskodawczyni i jej mężowi, a pozostała część udziału w prawie własności nieruchomości przypadać będzie członkowi rodziny Wnioskodawczyni.
Wnioskodawczyni planuje, iż na potrzeby wykonania Umowy Przechowania, Wnioskodawczyni otworzy oddzielny rachunek bankowy dedykowany wyłącznie realizacji Umowy Przechowania. Operacje, jakie zostaną wykonane na tym rachunku obejmują:
- otrzymanie środków pieniężnych w walucie obcej (USD),
- przewalutowanie środków pieniężnych z waluty obcej (USD) na złote polskie (PLN),
- przekazanie środków na rachunek właściciela nieruchomości/dewelopera, w celu zapłaty za wartość udziału w prawie własności nieruchomości nabytego przez członka rodziny Wnioskodawczyni,
- przekazanie środków w celu dokonania opłat związanych z zakupem udziału w nieruchomości, takich jak np. opłaty notarialne, prowizje pośredników nieruchomości i inne płatności bezpośrednio związane z zakupem, remontem, adaptacją i wykończeniem nieruchomości.
Wnioskodawczyni nie może wykluczyć, iż wyżej wskazane operacje, w szczególności zapłata za udział w prawie własności nieruchomości, mogą odbywać się w kilku oddzielnych krokach, zgodnie z harmonogramem płatności i procesem zakupu nieruchomości (operacje takie mogą obejmować m.in. wpłatę zaliczki, opłaty kolejnych transz, itp.).
Każda ze wskazanych powyżej operacji odbywać się będzie za zgodą i wiedzą członka rodziny Wnioskodawczyni. To członek rodziny Wnioskodawczyni podejmie decyzję, po jakim kursie wymiany, w jaki sposób i w jakim momencie dokonać przewalutowania kwoty USD na PLN.
Zapłata za udział w prawie własności nieruchomości nastąpi po uprzedniej akceptacji nieruchomości przez członka rodziny Wnioskodawczyni i wyrażeniu woli nabycia takiego udziału.
Umowa przechowania nie stanowi umowy depozytu nieprawidłowego, tj. Wnioskodawczyni nie ma prawa do swobodnego rozporządzania środkami należącymi do członka rodziny Wnioskodawczyni. Zapis uniemożliwiający Wnioskodawczyni swobodne rozporządzenie środkami należącymi do członka rodziny Wnioskodawczyni stanowi element Umowy Przechowania zawartej pomiędzy Wnioskodawczynią a członkiem rodziny Wnioskodawczyni.
Jeżeli z tytułu przechowywania środków pieniężnych Wnioskodawczyni, jako właścicielce rachunku bankowego, przysługiwać będą jakiekolwiek odsetki, odsetki te zostaną przekazane członkowi rodziny Wnioskodawczyni lub wykorzystane w celu zakupu, remontu, adaptacji lub wykończenia nieruchomości.
Umowa Przechowania ma charakter w pełni nieodpłatny i Wnioskodawczyni nie uzyska, pod żadną postacią, wynagrodzenia z tytułu zawarcia i realizacji Umowy Przechowania.
Umowa Przechowania została zawarta w celu realizacji opisanego zamiaru nabycia nieruchomości. Co do zasady, jest to umowa o charakterze incydentalnym, tj. została zawarta w celu realizacji tego konkretnego celu, bez intencji zachowania ciągłości trwania umowy. Środki pieniężne będą przechowywane tak długo, jak będzie to wymagane w związku z procesem zakupu, remontu, adaptacji i wykończenia nieruchomości. Po dokonaniu wszystkich niezbędnych płatności, Umowa Przechowania nie będzie dalej realizowana.
Na moment składania niniejszego wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego na podstawie Umowy Przechowania nie dokonano przekazania jakichkolwiek środków pieniężnych.
Pytanie
Czy przechowywanie środków pieniężnych na podstawie Umowy Przechowania będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?
Pani stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawczyni, przechowywanie środków pieniężnych na podstawie Umowy Przechowania nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (z późniejszymi zmianami, dalej jako „Ustawa o PCC”) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 Ustawy o PCC – podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:
a)umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
b)umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
c)(uchylona),
d)umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
e)umowy dożywocia,
f)umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,
g)(uchylona),
h)ustanowienie hipoteki,
i)ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego oraz odpłatnej służebności,
j)umowy depozytu nieprawidłowego,
k)umowy spółki.
Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 Ustawy o PCC).
Ustawa o PCC zawiera zamknięty katalog czynności, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (dalej: „PCC”). Oznacza to, iż PCC opodatkowane są wyłącznie te czynności, które zostały wprost określone w powyżej przytoczonych przepisach Ustawy o PCC. W związku z powyższym czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu PCC nawet, gdy w sferze gospodarczej wywołują skutki takie same bądź zbliżone do tych, które zostały wskazane w wyżej wspomnianym katalogu.
Należy wskazać, iż Ustawa o PCC nie zawiera definicji przechowania, dlatego w tym zakresie należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (z późniejszymi zmianami, dalej jako: „KC”).
Art. 835 KC stanowi, że przez umowę przechowania przechowawca zobowiązuje się zachować w stanie niepogorszonym rzecz ruchomą oddaną mu na przechowanie. Z kolei zgodnie z art. 837 KC przechowawca powinien przechowywać rzecz w taki sposób, do jakiego się zobowiązał, a w braku umowy w tym względzie, w taki sposób, jaki wynika z właściwości przechowywanej rzeczy i z okoliczności.
Art. 839 KC określa, że przechowawcy nie wolno używać rzeczy bez zgody składającego, chyba że jest to konieczne do jej zachowania w stanie niepogorszonym.
Dodatkowo, zgodnie z art. 845 KC – jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy).
Umowa Przechowania, w ocenie Wnioskodawczyni, stanowi umowę przechowania w rozumieniu art. 835 KC. Z treści Umowy Przechowania wynika, iż nie zachodzą przesłanki do uznania Umowy Przechowania za umowę pożyczki/depozytu nieprawidłowego. W szczególności należy podkreślić, iż Wnioskodawczyni nie ma prawa do swobodnego rozporządzania oddanymi na przechowanie pieniędzmi oraz nie może swobodnie decydować o operacjach, jakie zostaną wykonane z wykorzystaniem powierzonych na przechowanie środków pieniężnych. W ramach Umowy Przechowania nie dojdzie również do przeniesienia na własność Wnioskodawczyni jakichkolwiek środków pieniężnych – oznacza to, iż nie będą spełnione przesłanki z art. 720 § 1 KC w zakresie możliwości uznania Umowy Przechowania za umowę pożyczki.
Reasumując, zdaniem Wnioskodawczyni, czynności realizowane w ramach Umowy Przechowania nie mogą być uznane za umowę pożyczki ani umowę depozytu nieprawidłowego. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawczyni należy przyjąć, iż realizacja Umowy Przechowania jako czynność niewymieniona w art. 1 ust. 1 Ustawy o PCC, nie powinna podlegać opodatkowaniu PCC.
Wnioskodawczyni zwraca uwagę, iż jej stanowisko potwierdza analiza poniżej przytoczonych interpretacji indywidualnych wydanych w sprawach o przechowanie pieniędzy, wskazujących na utrwaloną w tym zakresie linię interpretacyjną:
- interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 października 2021 r., Znak: 0111-KDIB2-2.4014.163.2021.3.MZ;
- interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 maja 2021 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4014.117.2021.1.BB;
- interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 lutego 2021 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4014.406.2020.1.BD;
- interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 lutego 2019 r., Znak: 0111-KDIB4.4014.451.2018.1.MD;
- interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 lutego 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-2.4014.277.2018.2.SK;
- interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 listopada 2017 r., Znak: 0111-KDIB4.4014.311.2017.2.ASZ.
Powyższe rozstrzygnięcia zapadły w indywidualnych sprawach, jednakże wszystkie one zgodnie wskazują, iż upoważnienie do swobodnego rozporządzania oddanymi na przechowanie pieniędzmi jest dla bytu umowy depozytu nieprawidłowego konieczne – sam fakt oddania na przechowanie pieniędzy nie tworzy bowiem jeszcze stosunku depozytu nieprawidłowego z prawem swobodnego rozporządzania nimi. W konsekwencji dopiero zgoda na swobodne rozporządzanie pieniędzmi może wskazywać na umowę depozytu nieprawidłowego.
W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawczyni, przechowywanie środków pieniężnych na podstawie Umowy Przechowania nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Końcowo wskazuje się, że aktualny tekst jednolity ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych został opublikowany w Dz. U. z 2023 r. poz. 170 ze zm.
Z kolei aktualny tekst jednolity Kodeksu cywilnego został opublikowany w Dz.U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.