Interpretacja indywidualna  

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia czy dziesięcioletni okres przedawnienia roszczeń związanych ze zwrotem pomocy publicznej, o którym mowa w art. 18 ust. 5 uWNI oraz w art. 12c ustawy o SSE, nie ma wpływu na okres przedawnienia zobowiązań podatkowych Spółki z tytułu CIT, także w sytuacji korzystania przez Spółkę ze zwolnienia z CIT na podstawie posiadanej decyzji o wsparciu lub zezwolenia SSE, tj. nie zastępuje on w sytuacji Spółki standardowego, pięcioletniego terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych w CIT, o którym mowa w art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej oraz czy zobowiązania Spółki z tytułu CIT będą przedawniać się po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku za dany rok podatkowy (pod warunkiem, że nie wystąpią przesłanki zawieszenia lub przerwania biegu przedawnienia, określone w art. 70 § 2-6 i §8 Ordynacji podatkowej), także w sytuacji gdy Spółka korzysta za dany rok podatkowy ze zwolnienia z CIT z tytułu posiadanej decyzji o wsparciu lub zezwolenia SSE– jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 lutego 2025 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych i Ordynacji podatkowej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

A. sp. z o.o. (dalej także: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest częścią międzynarodowej grupy kapitałowej B. (...)  (dalej: „Grupa”, „Grupa B”). Grupa jest wiodącym globalnym dostawcą technologii i usług, prowadząc działalność w sektorze (...).

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, utworzoną zgodnie z przepisami prawa polskiego. Wnioskodawca posiada siedzibę na terytorium Polski, podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce oraz jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT oraz podatnik VAT posługujący się unijnym numerem VAT-UE. Głównym przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest produkcja sprzętów gospodarstwa domowego.

Spółka w związku z realizowaną inwestycją uzyskała decyzję o wsparciu (oraz rozważa w przyszłości uzyskanie kolejnych), o której mowa w art. 13 uWNI, a także w związku z wcześniej realizowanymi inwestycjami uzyskała Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: “zezwolenie SSE”, a łącznie jako „zezwolenia SSE”), o którym mowa w art. 12 ustawy o SSE.

Na ich podstawie, Spółce przysługuje oraz będzie w przyszłości przysługiwało zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: “CIT”) dla dochodów z działalności gospodarczej osiągniętych z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu oraz Zezwolenia SSE, zgodnie z przepisami ustawy o CIT, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT. W związku z tym, od wielu lat Spółka korzysta ze zwolnienia z CIT i będzie również korzystać z tego zwolnienia w przyszłości. Zapytanie Spółki obejmuje zatem zarówno zaistniały stan faktyczny (okres przeszły, od momentu wejścia w życie art. 18 ust. 5 uWNI oraz art. 12c ustawy o SSE) jak i zdarzenie przyszłe (następne lata podatkowe).

W związku z powyższym, Spółka pragnie potwierdzić czy korzystanie przez nią ze zwolnienia z CIT na podstawie zezwolenia SSE lub decyzji o wsparciu ma wpływ na standardowy termin przedawnienia jej zobowiązań podatkowych z tytułu CIT. W związku z powyższym zdecydowała się wystąpić z niniejszym wnioskiem o interpretację indywidualną.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dziesięcioletni okres przedawnienia roszczeń związanych ze zwrotem pomocy publicznej, o którym mowa w art. 18 ust. 5 uWNI oraz w art. 12c ustawy o SSE, nie ma wpływu na okres przedawnienia zobowiązań podatkowych Spółki z tytułu CIT, także w sytuacji korzystania przez Spółkę ze zwolnienia z CIT na podstawie posiadanej decyzji o wsparciu lub zezwolenia SSE, tj. nie zastępuje on w sytuacji Spółki standardowego, pięcioletniego terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych w CIT, o którym mowa w art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej? Konsekwentnie, czy zobowiązania Spółki z tytułu CIT będą przedawniać się po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku za dany rok podatkowy (pod warunkiem, że nie wystąpią przesłanki zawieszenia lub przerwania biegu przedawnienia, określone w art. 70 § 2-6 i §8 Ordynacji podatkowej), także w sytuacji gdy Spółka korzysta za dany rok podatkowy ze zwolnienia z CIT z tytułu posiadanej decyzji o wsparciu lub zezwolenia SSE?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym dziesięcioletni okres przedawnienia roszczeń związanych ze zwrotem pomocy publicznej, o którym mowa w art. 18 ust. 5 uWNI oraz w art. 12c ustawy o SSE, nie ma wpływu na okres przedawnienia zobowiązań podatkowych Spółki z tytułu CIT, także w sytuacji korzystania przez Spółkę ze zwolnienia z CIT na podstawie posiadanej decyzji o wsparciu lub zezwolenia SSE, tj. nie zastępuje on w sytuacji Spółki standardowego, pięcioletniego terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych w CIT, o którym mowa w art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej. Konsekwentnie, zobowiązania Spółki z tytułu CIT będą przedawniać się po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku za dany rok podatkowy (pod warunkiem, że nie wystąpią przesłanki zawieszenia lub przerwania biegu przedawnienia, określone w art. 70 § 2-6 i §8 Ordynacji podatkowej), także w sytuacji gdy Spółka korzysta za dany rok podatkowy ze zwolnienia z CIT z tytułu posiadanej decyzji o wsparciu lub zezwolenia SSE.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY W ZAKRESIE PYTAŃ

Jak wskazuje art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Przepis ten reguluje zatem kwestie związane z terminem przedawnienia zobowiązań podatkowych, także tych dotyczących CIT.

Art. 18 uWNI reguluje natomiast kwestie związane z uchyleniem decyzji o wsparciu, ustanawia również termin przedawnienia roszczeń związanych ze zwrotem pomocy publicznej udzielanej zgodnie z uWNI i stanowi, że:

“1. W przypadku uchylenia decyzji o wsparciu przedsiębiorca jest obowiązany do zwrotu pomocy publicznej. Do dnia zwrotu tej pomocy przedsiębiorcy nie może zostać wydana nowa decyzja o wsparciu.

2. W przypadku uchylenia albo stwierdzenia wygaśnięcia decyzji o wsparciu minister właściwy do spraw gospodarki przekazuje naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu dla siedziby lub miejsca zamieszkania przedsiębiorcy w sprawach podatku dochodowego kopię wydanej decyzji w terminie 14 dni, licząc od dnia, w którym decyzja ta stała się prawomocna.

3. W przypadku uchylenia decyzji o wsparciu naczelnik urzędu skarbowego określa, w drodze decyzji, kwotę pomocy publicznej podlegającą zwrotowi pomniejszoną odpowiednio o kwotę podatku należnego, o którym mowa w art. 21 ust. 5c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2024 r. poz. 226 i 232) albo art. 17 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 oraz z 2024 r. poz. 232).

4. W kwocie pomocy publicznej podlegającej zwrotowi, o której mowa w ust. 3, uwzględnia się odsetki liczone jak dla zaległości podatkowych. W odniesieniu do pomocy publicznej wynikającej ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 5c pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 17 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, odsetki liczone są za okres od dnia udzielenia pomocy do dnia wydania decyzji o uchyleniu, a w zakresie pozostałej pomocy publicznej podlegającej zwrotowi do dnia jej zwrotu. W odniesieniu do pomocy publicznej wynikającej ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 5c pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 17 ust. 6 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, odsetek nie nalicza się.

5. Roszczenia związane ze zwrotem pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, przedawniają się z upływem 10 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym przedsiębiorca skorzystał z tej pomocy.”

Art. 12c ustawy o SSE reguluje natomiast kwestie związane z przedawnieniem roszczeń zwrotu pomocy publicznej w przypadku cofnięcia zezwolenia SSE i stanowi, że:

“Roszczenia związane ze zwrotem pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, przedawniają się z upływem 10 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym przedsiębiorca skorzystał z tej pomocy.”

Art. 17 ust. 5 i 6 ustawy o CIT reguluje natomiast kwestie związane z zapłatą podatku w przypadku uchylenia decyzji o wsparciu lub cofnięcia zezwolenia SSE i stanowi, że:

“5. W razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, lub uchylenia decyzji o wsparciu, o której mowa w ust. 1 pkt 34a, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku na zasadach określonych w ust. 6.

6. W razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 5, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku należnego od dochodu wynikającego z cofniętego zezwolenia albo z uchylonej decyzji o wsparciu, w terminie właściwym do rozliczenia zaliczki za pierwszy okres przypadający do wpłaty zaliczki, o którym mowa w art. 25, następujący po miesiącu, w którym wystąpią te okoliczności, a gdy utrata prawa nastąpi w ostatnim miesiącu roku podatkowego - w zeznaniu rocznym. Kwotę podatku należnego do zapłaty stanowi:

1) podatek niezapłacony od dochodu osiągniętego z działalności gospodarczej określonej w cofniętym zezwoleniu albo w uchylonej decyzji o wsparciu - jeśli podatnik korzystał z pomocy publicznej udzielonej w formie zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34 albo 34a, wyłącznie w ramach jednego zezwolenia albo wyłącznie w ramach jednej decyzji, lub

2) kwotę w wysokości stanowiącej maksymalną dopuszczalną pomoc publiczną określoną w zezwoleniu lub w tej uchylonej decyzji o wsparciu - jeśli podatnik korzystał z pomocy publicznej udzielonej w formie zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34 albo 34a, w ramach więcej niż jednego zezwolenia lub w ramach więcej niż jednej decyzji o wsparciu albo w ramach zezwolenia lub zezwoleń i decyzji o wsparciu.”

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań

Analizując wyżej wskazane przepisy, należy zwrócić uwagę na fakt, że termin przedawnienia roszczeń związanych ze zwrotem pomocy publicznej udzielanej na podstawie uWNI oraz na podstawie ustawy o SSE (a więc zwolnienia z CIT) regulowany odpowiednio w art. 18 ust. 5 uWNI oraz w art. 12c ustawy o SSE, jest odrębnym terminem niż standardowy, 5-letni termin przedawnienia zobowiązań podatkowych, o którym mowa w art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej.

W art. 18 ust. 5 uWNI oraz w art. 12c ustawy o SSE wskazane zostało wprost, że 10-letni termin przedawnienia ustanowiony w tym artykule dotyczy roszczeń związanych ze zwrotem pomocy publicznej. Należy zwrócić uwagę, że termin “zwrot pomocy publicznej” użyty został także w art. 18 ust. 1 uWNI oraz w art. 12b ustawy o SSE, gdzie wskazano, że przedsiębiorca jest obowiązany do zwrotu pomocy publicznej w przypadku uchylenia decyzji o wsparciu albo cofnięcia zezwolenia. Ze względu na umieszczenie ust. 5 w tym samym artykule (18 uWNI), a także umiejscowienie przepisu 12c ustawy o SSE w tej ustawie, zasadne jest by interpretować te przepisy w korelacji ze sobą, interpretując że zwrot pomocy publicznej, w przypadku którego będzie mieć zastosowanie 10-letni termin przedawnienia dotyczy tylko sytuacji uchylenia decyzji o wsparciu, o której mowa w ust. 1 (art. 18 uWNI), albo cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w art. 12b ustawy o SSE. Należy również zwrócić uwagę, że przepisy art. 18 ust. 5 uWNI oraz art. 12c ustawy o SSE nie wskazują by termin przedawnienia dotyczył wszystkich podatników korzystających ze zwolnienia z CIT na podstawie posiadanej decyzji o wsparciu albo zezwolenia SSE. Wprost wskazuje on, że dotyczy on tylko sytuacji, gdy dochodzi do konieczności zwrotu pomocy publicznej, w wyniku uchylenia decyzji o wsparciu albo cofnięcia zezwolenia SSE.

Warto zauważyć także, że “zwrotem pomocy publicznej”, o którym mowa w ww. przepisie nie jest np. sytuacja, w której rozliczenia Spółki z tytułu CIT zostałyby zakwestionowane przez organ podatkowy i w wyniku wydanej decyzji określającej wysokość podatku, Spółka musiałaby zapłacić wyższą kwotę podatku za dany rok podatkowy, w którym korzysta ze zwolnienia z CIT. Taka sytuacja nie stanowi “zwrotu pomocy publicznej”, o którym mowa w art. 18 ust. 1 i 5 uWNI oraz w art. 12b -12c ustawy o SSE. Zwrot pomocy publicznej, którego dotyczy 10-letni termin przedawnienia zgodnie z tymi przepisami dotyczy tylko sytuacji uchylenia decyzji o wsparciu albo cofnięcia zezwolenia SSE, które to uchylenie decyzji o wsparciu/cofnięcie zezwolenia SSE są opisane w art. 17 ust. 2-3 uWNI oraz w art. 19 ust. 3 ustawy o SSE i dotyczą kwestii związanych z brakiem lub niewłaściwą realizacją warunków określonych w decyzji o wsparciu/zezwoleniu SSE, a zatem sytuacja zwrotu pomocy publicznej nie odnosi się do materii kalkulacji wyniku na potrzeby podatku CIT, w tym wyliczenia wyniku na działalności zwolnionej z opodatkowania z tytułu uzyskanych decyzji o wsparciu/ zezwoleń SSE. Nie można zatem rozszerzać zakresu stosowania dłuższego, 10-letniego terminu przedawnienia wskazanego w art. 18 ust. 5 uWNI oraz w art. 12c ustawy o SSE na sytuacje, które nie zostały wprost przewidziane w tych przepisach.

Podsumowując, zgodnie z wykładnią językową art. 18 ust. 5 uWNI oraz art. 12c ustawy o SSE, ujęte w nich roszczenie związane jest jedynie z obowiązkiem zwrotu pomocy publicznej, co zostało wprost stwierdzone w tym przepisie. Roszczenie to realizuje się wyłącznie wskutek uchylenia decyzji o wsparciu albo cofnięcia zezwolenia SSE. Jednocześnie, należy zwrócić uwagę na wykładnię systemową tych przepisów. Wykładnia systemowa nakazuje podczas interpretacji przepisu uwzględnienie kontekstu fragmentu tekstu prawnego, w jakim znajduje się dany przepis. W tym przypadku art. 18 ust. 5 uWNI oraz art. 12c ustawy o SSE odnoszą się do obowiązku zwrotu pomocy publicznej w przypadku uchylenia decyzji o wsparciu albo cofnięcia zezwolenia SSE, o których również mowa w tych ustawach. Przepisy te w kontekście systemowym odnoszą się do konkretnych sytuacji jakimi są uchylenie decyzji o wsparciu albo cofnięcie zezwolenia SSE. Zatem terminy określone w ramach tych przepisów również odnoszą się tylko do tych kwestii - nie należy stosować wykładni rozszerzającej poprzez rozszerzanie zakresu stosowania 10-letniego terminu przedawnienia na sytuacje nieprzewidziane w tych przepisach.

W związku z tym, zbieżny rezultat wykładni językowej i systemowej wskazuje, że zwrot pomocy publicznej, o którym mowa w art. 18 ust. 5 uWNI oraz w art. 12c ustawy o SSE i do którego ma zastosowanie 10-letni termin przedawnienia dotyczy tylko sytuacji, gdy dochodzi do uchylenia decyzji o wsparciu albo cofnięcia zezwolenia SSE.

W przypadku, gdy nie dochodzi do uchylenia decyzji o wsparciu lub cofnięcia zezwolenia SSE, nie ma zastosowania termin przedawnienia wskazany w art. 18 ust. 5 uWNI oraz w art. 12c ustawy o SSE. W przypadku, gdy przedsiębiorca prowadzi działalność na podstawie decyzji o wsparciu lub zezwolenia SSE, która odpowiednio nie została uchylona albo które nie zostało cofnięte, i korzysta z tego tytułu ze zwolnienia z CIT, w zakresie przedawnienia zobowiązania podatkowego z tytułu CIT zastosowanie będzie miał w jego przypadku standardowy, 5-letni termin przedawnienia, o którym mowa w art. 70 Ordynacji podatkowej. Natomiast 10-letni termin przedawnienia wskazany w art. 18 ust. 5 uWNI oraz w art. 12c ustawy o SSE będzie miał zastosowanie do zwrotu pomocy publicznej z tytułu uchylenia decyzji o wsparciu albo cofnięcia zezwolenia SSE. Innymi słowy, w sytuacji Spółki, gdy nie dojdzie do uchylenia posiadanej przez nią decyzji o wsparciu albo cofnięcia posiadanego zezwolenia SSE, jej zobowiązania podatkowe z tytułu CIT będą przedawniać się po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku za dany rok podatkowy (pod warunkiem, że nie wystąpią przesłanki zawieszenia lub przerwania biegu przedawnienia, określone w art. 70 § 2-6 i §8 Ordynacji podatkowej).

W tym kontekście, w ocenie Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym dziesięcioletni okres przedawnienia roszczeń związanych ze zwrotem pomocy publicznej, o którym mowa w art. 18 ust. 5 uWNI oraz w art. 12c ustawy o SSE, nie ma wpływu na okres przedawnienia zobowiązań podatkowych Spółki z tytułu CIT, także w sytuacji korzystania przez Spółkę ze zwolnienia z CIT na podstawie posiadanej decyzji o wsparciu lub zezwolenia SSE, tj. nie zastępuje on standardowego, pięcioletniego terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych w CIT, o którym mowa w art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej.

Konsekwentnie, zobowiązania Spółki z tytułu CIT będą przedawniać się po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku za dany rok podatkowy (pod warunkiem, że nie wystąpią przesłanki zawieszenia lub przerwania biegu przedawnienia, określone w art. 70 § 2-6 i §8 Ordynacji podatkowej), także w sytuacji gdy Spółka korzysta za dany rok podatkowy ze zwolnienia z CIT z tytułu posiadanej decyzji o wsparciu lub zezwolenia SSE.

W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest ustalenie czy dziesięcioletni okres przedawnienia roszczeń związanych ze zwrotem pomocy publicznej, o którym mowa w art. 18 ust. 5 uWNI oraz w art. 12c ustawy o SSE, nie ma wpływu na okres przedawnienia zobowiązań podatkowych Spółki z tytułu CIT, także w sytuacji korzystania przez Spółkę ze zwolnienia z CIT na podstawie posiadanej decyzji o wsparciu lub zezwolenia SSE, tj. nie zastępuje on w sytuacji Spółki standardowego, pięcioletniego terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych w CIT, o którym mowa w art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej oraz czy zobowiązania Spółki z tytułu CIT będą przedawniać się po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku za dany rok podatkowy (pod warunkiem, że nie wystąpią przesłanki zawieszenia lub przerwania biegu przedawnienia, określone w art. 70 § 2-6 i §8 Ordynacji podatkowej), także w sytuacji gdy Spółka korzysta za dany rok podatkowy ze zwolnienia z CIT z tytułu posiadanej decyzji o wsparciu lub zezwolenia SSE.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 dalej: „ustawa o CIT”):

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT:

Stosownie do art. 17 ust. 4 ustawy o CIT:

Należy również wskazać, na art. 17 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy o CIT, zgodnie z którym:

W myśl art. 70 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r., poz. 111, dalej: „O.p.”):

Zgodnie z art. 70 § 2-6 O.p.:

Natomiast, art. 70 § 8 O.p. wskazuje:

Z kolei, zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2024 r. poz. 459 ze zm., dalej: „ustawa o WNI”):

W myśl natomiast art. 12b ustawy z dnia 20 października 1994 r. ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1604, dalej: „ustawa o SSE”):

Natomiast art. 12c ustawy o SSE wskazuje:

Mając na uwadze powyższe regulacje, należy wskazać, że w przypadku, gdy zobowiązanie podatkowe nie uległo przedawnieniu, zgodnie z art. 17 ust. 6 ustawy o CIT, kwotę podatku należnego do zapłaty stanowi:

1)podatek niezapłacony od dochodu osiągniętego z realizacji nowej inwestycji określonej w uchylonej decyzji o wsparciu - jeśli podatnik korzystał z pomocy publicznej udzielonej w formie omawianego zwolnienia wyłącznie w ramach jednej decyzji,

2)kwota w wysokości stanowiącej maksymalną dopuszczalną pomoc publiczną określoną w tej uchylonej decyzji o wsparciu stanowiącą iloczyn maksymalnej intensywności pomocy i kosztów kwalifikowanych - jeśli podatnik korzystał z pomocy publicznej udzielonej w formie zwolnienia, w ramach więcej niż jednej decyzji o wsparciu albo w ramach zezwolenia lub zezwoleń i decyzji o wsparciu i rozpoczął korzystanie ze zwolnienia w ramach uchylonej decyzji.

Kwotę podatku należnego do zapłaty uiszcza się w terminie właściwym do rozliczenia zaliczki za pierwszy okres przypadający do wpłaty zaliczki, następujący po miesiącu, w którym uchylono decyzję o wsparciu (art. 25 ustawy o CIT).

W przypadku, gdy utrata prawa do zwolnienia podatkowego w związku z uchyleniem decyzji o wsparciu nastąpi w ostatnim miesiącu roku podatkowego - podatnik płaci podatek należny z tego tytułu w zeznaniu rocznym.

W przypadku, gdy zwrot pomocy nie jest możliwy w ramach zobowiązania podatkowego z uwagi na przedawnienie lub częściowe przedawnienie zobowiązań podatkowych, naczelnik urzędu skarbowego zgodnie z art. 18 ust. 3 ustawy o WNI określa w drodze decyzji kwotę pomocy publicznej podlegającą zwrotowi, która jest pomniejszona o kwotę podatku należnego, o którym mowa w art. 17 ust. 6 ustawy o CIT i art. 21 ust. 5c ustawy o PIT.

W decyzji określającej wysokość kwoty pomocy publicznej podlegającej zwrotowi uwzględnia się również odsetki liczone jak dla zaległości podatkowej. Dla zwrotu pomocy publicznej w formie wpłaty podatku należnego odsetki liczone są za okres od dnia udzielenia pomocy (upływ terminu do złożenia zeznania rocznego) do dnia wydania decyzji o uchyleniu decyzji o wsparciu. Dla zwrotu pomocy publicznej odsetki liczone są za okres od dnia udzielenia pomocy (upływ terminu do złożenia zeznania rocznego) do dnia jej zwrotu (wpłaty na rachunek urzędu skarbowego). W przypadku konieczności zwrotu maksymalnej dopuszczalnej pomocy publicznej określonej w uchylonej decyzji o wsparciu odsetki nie są naliczane.

Inne skutki podatkowe wywołuje stwierdzenie nieważności decyzji o wsparciu. W wyniku stwierdzenia nieważności decyzji dochodzi do jej eliminacji z obrotu prawnego, ze skutkiem od dnia jej wydania. Okres w jakim możliwe jest stwierdzenie nieważności decyzji wynosi 10 lat (od dnia jej doręczenia lub ogłoszenia).

W związku z powyższym stwierdzenie nieważności decyzji powoduje, iż od samego początku nie wystąpiła możliwość określania dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym. W takiej sytuacji należy w okresie, w którym dokonywano odliczeń, a który nie uległ przedawnieniu w zakresie zobowiązań podatkowych, dokonać korekt zeznań podatkowych bez uwzględnienia dochodu zwolnionego oraz dopłacić różnicę podatku wraz z odsetkami.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym wskazano, że głównym przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest produkcja sprzętów gospodarstwa domowego. Spółka w związku z realizowaną inwestycją uzyskała decyzję o wsparciu (oraz rozważa w przyszłości uzyskanie kolejnych), o której mowa w art. 13 uWNI, a także w związku z wcześniej realizowanymi inwestycjami uzyskała Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, o którym mowa w art. 12 ustawy o SSE.

Na ich podstawie, Spółce przysługuje oraz będzie w przyszłości przysługiwało zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: “CIT”) dla dochodów z działalności gospodarczej osiągniętych z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu oraz Zezwolenia SSE, zgodnie z przepisami ustawy o CIT, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT. W związku z tym, od wielu lat Spółka korzysta ze zwolnienia z CIT i będzie również korzystać z tego zwolnienia w przyszłości.

Zapytanie Spółki obejmuje zatem zarówno zaistniały stan faktyczny (okres przeszły, od momentu wejścia w życie art. 18 ust. 5 ustawy o WNI oraz art. 12c ustawy o SSE) jak i zdarzenie przyszłe (następne lata podatkowe).

W ustawach o wspieraniu nowych inwestycji (WNI) oraz o specjalnych strefach ekonomicznych (SSE) regulujących zasady zwrotu pomocy publicznej, ustanowiony został dziesięcioletni termin przedawnienia roszczeń związanych ze zwrotem udzielonej na ich podstawie pomocy publicznej, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym przedsiębiorca skorzystał z tej pomocy.

Termin ten wpływa również na wydłużenie obowiązku prowadzenia i przechowywania ksiąg podatkowych (art. 19 ustawy o WNI i art. 12a ustawy o SSE).

Zgodnie z art. 19 ustawy o WNI:

Stosownie zaś do art. 12a ustawy o SSE:

Jest on dwukrotnie dłuższy od terminu określonego w art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, określającego ogólną zasadę przedawnienia zobowiązań podatkowych.

Zwrot pomocy publicznej następuje w sytuacji wystąpienia przesłanek określonych w ww. ustawach, a zatem przepisy te powinny być interpretowane w sposób ścisły.

Taka interpretacja jest zgodna z wykładnią literalna i systemową.

Obowiązek zwrotu pomocy publicznej występuje w przypadku:

• uchylenia decyzji o wsparciu oraz jej unieważnienia (art. 17 ust. 1, art. 18 ustawy o WNI).
• cofnięcia zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, (art. 12b ust. 1 ustawy o SSE).

Potwierdzenie takiego stanowiska znajdujemy również w Objaśnieniach podatkowych z 6 marca 2020 r. dotyczących sposobu ustalania dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym, osiągniętego z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji. W ww. Objaśnieniach określono formę, w jakiej powinien nastąpić zwrot pomocy publicznej z uwagi na fakt, że roszczenia związane ze zwrotem pomocy publicznej przedawniają się z upływem 10 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym przedsiębiorca skorzystał z tej pomocy, a zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, tj.:

• zwiększenie kwoty podatku należnego do zapłaty,
• konieczność zwrotu pomocy na podstawie otrzymanej decyzji.

Jak wskazano w przykładzie nr 41 w Objaśnieniach:

Spółka otrzymała w marcu 2019 r. decyzję o wsparciu na realizację nowej inwestycji. Spółka zakończyła inwestycję i korzysta ze zwolnienia dochodów w latach 2021-2028. Spółka posiada tylko jedną decyzję o wsparciu. W związku ze zwolnieniem dochodów spółka w poszczególnych latach nie wpłaciła następujących kwot podatku: w 2021 r. - 100 tys. zł, w 2022 r. - 75 tys. zł, w 2023 r. - 90 tys. zł, w 2024 r. 120 tys. zł, w 2025 r. - 100 tys. zł, w 2026 r. - 65 tys. zł, w 2027 r. - 80 tys. zł, w 2028 r. - 75 tys. zł.

Łączna kwota niezapłaconego podatku: 705 tys. zł.

W dniu 15 październiku 2029 r. Spółce została uchylona decyzja o wsparciu.

Z uwagi na fakt, iż w 2029 r. zobowiązania podatkowe za lata 2021 - 2022 uległy przedawnieniu, Spółka jest zobowiązana do zwrotu należnego podatku za lata 2023 - 2028 w wysokości do 530 tys. zł w terminie płatności zaliczki za miesiąc październik 2029 r., czyli do 20 listopada 2029 r.

Ponadto Naczelnik Urzędu Skarbowego określa w drodze decyzji kwotę pomocy publicznej podlegającej zwrotowi w wysokości 175 tys. zł obejmującą lata 2021-2022.

W przypadku uchylenia decyzji o wsparciu oraz cofnięcia zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, zwrot pomocy publicznej może przybrać więc dwie formy: zwiększenia kwoty podatku należnego do zapłaty, w sytuacji gdy nie upłynął jeszcze okres przedawnienia zobowiązań podatkowych (w ww. przykładzie lata 2023-2028) oraz jeśli doszło do takiego przedawnienia, konieczność zwrotu pomocy wynikać będzie z otrzymanej decyzji (w ww. przykładzie lata 2021-2022).

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że instytucja przedawnienia zobowiązania podatkowego w myśl przepisów Ordynacji podatkowej ma zastosowanie również do lat podatkowych w których spółka korzystała ze zwolnienia z CIT z tytułu posiadanej decyzji o wsparciu lub zezwolenia SSE.

10 letni termin przedawnienia wskazany w ustawach o WNI i o SSE odnosi się bowiem wyłącznie do sytuacji wskazanych w tych przepisach, i nie może powodować wydłużenia 5 letniego okresu przedawnienia zobowiązań podatkowych wynikającego z przepisów Ordynacji podatkowej.

Mając na uwadze powyższe, należy zgodzić się ze Spółką, że dziesięcioletni okres przedawnienia roszczeń związanych ze zwrotem pomocy publicznej, o którym mowa w art. 18 ust. 5 uWNI oraz w art. 12c ustawy o SSE, nie ma wpływu na okres przedawnienia zobowiązań podatkowych Spółki z tytułu CIT, w sytuacji korzystania przez Spółkę ze zwolnienia z CIT na podstawie posiadanej decyzji o wsparciu lub zezwolenia SSE.

Tym samym, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy :

• stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia ;
• zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazać należy, że wydana interpretacja odnosi się ściśle do przedmiotu pytania. Inne kwestie wynikające z opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji Podatkowej, rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do  interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.