
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
5 listopada 2024 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy Ordynacji podatkowej w zakresie możliwości zastosowania obniżonej stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych niewykazanych w złożonym zeznaniu podatkowym.
Uzupełnili go Państwo, w odpowiedzi na wezwanie, pismem z 13 stycznia 2025 r. (data wpływu 15 stycznia 2025 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawcą jest spółka akcyjna (dalej: Spółka), która jako przedmiot przeważającej działalności przyjęła (…). Działalność Spółki obejmuje także (…). Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.
Rok podatkowy Spółki jest tożsamy z rokiem kalendarzowym. Spółka podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium RP, zgodnie z regulacjami ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (zwana dalej: uCIT).
Zgodnie z art. 25 uCIT Spółka zobowiązana jest wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące. Zaliczki miesięczne Spółka ma obowiązek wpłacać w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni.
W marcu 2023 roku, ze względu na błędne wyliczenia, będące zwykłym błędem ludzkim, niewykrytym na etapie dokonywania płatności należności podatkowych, kwota zaliczki miesięcznej w rozumieniu art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych została obliczona w niższej wysokości, niż rzeczywiste zobowiązanie podatkowe. Podobna sytuacja miała miejsce w maju 2023 roku, kiedy na skutek tych samych wyliczeń, kwota zaliczki miesięcznej również została obliczona w niższej wysokości niż rzeczywiste zobowiązanie podatkowe.
Na skutek tego, obie płatności (za miesiące: marzec 2023 r. oraz maj 2023 r.) uregulowane 26 września nie odpowiadały wysokości faktycznej należności podatkowej.
Od należnych kwot podatku za marzec 2023 r. oraz za maj 2023 r. do dnia zapłaty (26 września 2023 r.) naliczane były odsetki, zgodnie z ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (zwana dalej: OP). Art. 53 tej ustawy stanowi, że: „§ 1. Od zaległości podatkowych, z zastrzeżeniem art. 52 § 1 pkt 2 i art. 54, naliczane są odsetki za zwłokę. § 2. Przepis § 1 stosuje się również do nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek w części przekraczającej wysokość podatku należnego za okres rozliczeniowy. § 4. Odsetki za zwłokę naliczane są od dnia następującego po dniu upływu terminu płatności podatku lub terminu, w którym płatnik lub inkasent był obowiązany dokonać wpłaty podatku na rachunek organu podatkowego.”
Ze względu na wcześniejszy błąd rachunkowy i przyjęcie za prawidłową kwoty niższej niż faktycznie należna odsetki również zostały uregulowane w niepełnej kwocie.
Na podstawie art. 27 uCIT podmioty podlegające regulacjom ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zobowiązane są złożyć zeznanie o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą zapłaconych zaliczek za okres od początku roku. Takie zeznanie zostało złożone przez Spółkę w wymaganym ustawowo terminie.
Zeznanie o wysokości dochodu osiągniętego w roku podatkowym, opisane w art. 27 uCIT stanowi deklarację w rozumieniu art. 3 pkt 5 OP: „Ilekroć w ustawie jest mowa o: 5) deklaracjach - rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci”
Po zidentyfikowaniu błędu rachunkowego Spółka dokonała korekty złożonej uprzednio deklaracji rocznej w dniu 24 kwietnia 2024 roku, a następnie kolejnej korekty 21 sierpnia 2024 r. i tego samego dnia (tj. 21 sierpnia 2024 roku) uregulowała zaległe należności podatkowe za 2023 rok wraz z naliczonymi odsetkami.
Podstawę do wyliczenia odsetek stanowił art. 56 § 1 OP, który określa stawkę odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych: „Stawka odsetek za zwłokę jest równa sumie 200% podstawowej stopy oprocentowania kredytu lombardowego, ustalanej zgodnie z przepisami o Narodowym Banku Polskim, i 2%, z tym że stawka ta nie może być niższa niż 8%”, natomiast bez uwzględnienia art. 56a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa ustanawiającego obniżoną wysokość odsetek za zwłokę.
W związku z powyższym Spółka podjęła wątpliwość czy zapłacona kwota odsetek nie przewyższa faktycznie należnej zaległości podatkowej, ze względu na obowiązywanie art. 56a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przewidującego możliwość obniżenia wysokości odsetek za zwłokę przy spełnieniu określonych warunków.
Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 13 stycznia 2025 r., wskazali Państwo, że:
1.Zaległości wskazane we wniosku powstały w roku 2023 za miesiące marzec oraz maj. Zaległość narastała o odsetki ustawowe do 26 września 2023, kiedy to spółka podjęła próbę jej uregulowania, jednak przez przyjęcie zbyt niskiej podstawy obliczenia odsetek (wynikającej z błędu rachunkowego), spółka opłaciła zaległość w zbyt niskiej kwocie tym samym nie wypełniając całości swojego zobowiązania. Zaległość powstała z tytułu błędnie wyliczonych zaliczek na podatek dochodowy.
2.Zaległości pierwotnie nie zostały ujęte w zeznaniu podatkowym za rok 2023, ponieważ z dokumentów księgowych wynikało całkowite pokrycie zobowiązania. Dopiero czynności prowadzące do zidentyfikowania potencjalnych błędów rachunkowych wykazały błędne wyliczenie zaliczek na podatek dochodowy za miesiące marzec i maj 2023 oraz błędnie opłacone zaległości wraz z odsetkami. W związku z tym spółka złożyła korekty zeznania podatkowego - z dnia 24 kwietnia oraz 21 sierpnia 2024 roku, wraz z uregulowaniem należności.
3.Pierwsze zeznanie podatkowe za rok 2023 zostało złożone dnia 28 marca 2024 roku.
4.Korekta zeznania złożona 24 kwietnia 2024 roku dotyczyła kilku źródeł przychodów i kosztów o niewielkie w stosunku do całości wyniku finansowego kwoty, które łącznie pomniejszyły podstawę opodatkowania. Tym samym, finalny rozrachunek zaliczek wykazał, że bilans kwoty zapłaconych zaliczek zmienił się z niedopłaty w wysokości (…) złotych na nadpłatę w wysokości (…) złotych. Oczywiście jak później zostało wykazane w dalszych korektach - wyliczenia obarczone były błędem rachunkowym.
5.Korekta zeznania złożona 21 sierpnia 2024 roku dotyczyła kwoty faktycznie zapłaconych zaliczek (pomniejszenie) oraz kwoty nadpłaty (pomniejszenie). W efekcie wykazano zaległość we wpłatach zaliczek na podatek dochodowy za rok 2023.
6.Obniżone odsetki za zwłokę powinny zostać obliczone dla odsetek powstałych od zaległości powstałej w wyniku zapłaty zbyt niskiej zaliczki na podatek dochodowy za marzec 2023 do momentu faktycznej zapłaty oraz dla odsetek powstałych w wyniku zapłaty zbyt niskiej zaliczki na podatek dochodowy za maj 2023 do momentu faktycznej zapłaty.
7.Zaliczki za marzec i maj 2023 r. zostały uregulowane dopiero 26 września 2023 roku ze względu na występujące w tamtym okresie zmiany kadrowe obejmujące w dużej części pracowników odpowiedzialnych za dokonywanie obliczania oraz wpłat zaliczek na podatek dochodowy. Nowi pracownicy potrzebowali czasu na odpowiednie wdrożenie, zapoznanie się z dokumentami oraz wykrycie nieprawidłowości w postaci nieopłaconych zaliczek.
Pytanie
Czy w powyższym stanie faktycznym Spółka miała prawo zastosować obniżoną stawkę odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych stanowiącą 50% stawki określonej w art. 56 § 1 ustawy Ordynacja Podatkowa, na podstawie art. 56a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa?
Państwa stanowisko w sprawie
W myśl art. 56 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stawka odsetek za zwłokę jest równa sumie 200% podstawowej stopy oprocentowania kredytu lombardowego, ustalanej zgodnie z przepisami o Narodowym Banku Polskim, i 2%, z tym że stawka ta nie może być niższa niż 8%.
Natomiast art. 56a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stanowi, że: „Obniżoną stawkę odsetek za zwłokę w wysokości 50% stawki odsetek za zwłokę stosuje się w przypadku spełnienia łącznie następujących warunków:
1) złożenia prawnie skutecznej korekty deklaracji, nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia upływu terminu do złożenia deklaracji;
2) zapłaty zaległości podatkowej w ciągu 7 dni od dnia złożenia korekty.”
Termin na złożenie deklaracji podatkowej o wysokości dochodu osiągniętego za poprzedni rok podatkowy, zgodnie z art. 27 uCIT upływa z końcem trzeciego miesiąca roku podatkowego. Oznacza to, że termin na złożenie tej za 2023 rok upłynął z dniem 31 marca 2024 roku. Art. 56a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa ustanawia natomiast 6-miesięczny termin dla złożenia korekty deklaracji podatkowej warunkujący możliwość skorzystania z niższej stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych. Zgodnie z przywołanym stanem faktycznym, Spółka dokonała dwóch korekt rocznej deklaracji podatkowej (w dniu 24 kwietnia 2024 r. oraz 21 sierpnia 2024 r.). Z tego wynika, że obie korekty zostały złożone w odpowiednim terminem na podstawie art. 56a §1 ustawy Ordynacja podatkowa.
Powyższy przepis formułuje drugą przesłankę warunkującą możliwość skorzystania z obniżonej stawki odsetek za zwłokę. Zgodnie z art. 56a § 1 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa konieczne jest dokonanie zapłaty zaległości podatkowej w ciągu 7 dni od dnia złożenia korekty. W powyższym stanie faktycznym należy brać pod uwagę wyłącznie drugą korektę dokonaną 21 sierpnia 2024 roku, gdyż na skutek jej złożenia doszło do prawidłowego ustalenia należności podatkowej oraz zapłaty pełnej zaległej sumy. Uiszczenie należności zostało dokonane 21 sierpnia 2024 roku, a więc w tym samym dniu, w którym złożono korektę deklaracji.
Zgodnie z poglądem wyrażonym w piśmie z 8 maja 2023 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB2-1.4017.2.2023.2.KK: „zauważyć należy, że regulacja zawarta w art. 56a § 1 Ordynacji podatkowej ma motywować i premiować podatników posiadających zaległości podatkowe do dobrowolnego składania korekt deklaracji podatkowych i regulowania tychże zaległości. Oznacza to, że przepis art. 56a § 1 Ordynacji podatkowej pozwala na zapłatę odsetek od zaległości podatkowych w wysokości 50% stawki podstawowej w sytuacji dobrowolnego zgłoszenia faktu istnienia zaległości i odpowiednim skorygowaniu deklaracji, w tym zeznania rocznego.” Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z dnia 13 marca 2024 r. I SA/Łd 22/24 zaznaczył, że: „fakt, iż podatnik nie wykonał lub niewłaściwie wykonał obowiązki w zakresie terminowej zapłaty zaliczek we właściwych kwotach, nie może stanowić podstawy do odmowy zastosowania obniżonej stawki podatku.(..) Sąd zauważa, że do podobnych wniosków doszedł Naczelny Sąd Administracyjny, który w orzeczeniach wydanych w ostatnich latach wyraźnie stwierdził, że dobrowolna zapłata odsetek z tytułu nieterminowego uiszczenia zaliczek, które to odsetki pozostały do uiszczenia po zakończeniu roku podatkowego, uzasadnia zastosowanie do wyliczenia tych odsetek obniżonej stawki określonej w art. 56a § 1 o.p. (por. wyroki NSA z dnia 12 lipca 2022 r. o sygn. akt II FSK 571/20”
Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ze względu na spełnienie przesłanek z art. 56a § 1 OP oraz interpretacje tego przepisu dokonaną przez WSA w Łodzi oraz NSA, jak również fakt dobrowolnego złożenia korekty deklaracji podatkowej i dążenia do pełnego uregulowania zaległości, Spółka dokonała skutecznej korekty deklaracji podatkowej za rok 2023 i miała prawo zastosować obniżoną stawkę odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych stanowiącą 50% stawki określonej w art.56 § 1 ustawy OP.
Ponadto w uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 13 stycznia 2025 r., wskazali Państwo, że obniżone odsetki za zwłokę powinny zostać obliczone dla odsetek powstałych od zaległości powstałej w wyniku zapłaty zbyt niskiej zaliczki na podatek dochodowy za marzec 2023 do momentu faktycznej zapłaty oraz dla odsetek powstałych w wyniku zapłaty zbyt niskiej zaliczki na podatek dochodowy za maj 2023 do momentu faktycznej zapłaty.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie zauważyć należy, że Organ - adekwatnie do treści zadanego pytania - ocenił wyłącznie kwestię, czy w zaistniałym stanie faktycznym mogą Państwo zastosować obniżone odsetki na podstawie art. 56a Ordynacji Podatkowej. Przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia prawidłowości dokonanych wyliczeń odsetek jak również kwestia prawidłowości złożonej korekty zeznania podatkowego.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):
Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy o CIT:
Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a, art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24d i art. 24f, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.
Stosownie do art. 27 ust. 1 ustawy o CIT:
Podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d i 1da, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą zapłaconych zaliczek za okres od początku roku.
Zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (t. j. Dz.U. 2023 r. poz. 2383 ze zm., dalej: „Ordynacja podatkowa”):
Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.
Istota deklaracji korygującej polega na ponownym, tym razem poprawnym wypełnieniu odpowiedniego formularza i złożonych ewentualnie wraz z nim załączników. W tym celu na nowym formularzu zaznacza się inny cel niż złożenie deklaracji, a więc właśnie jej korektę.
Stosownie do art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej, ilekroć w ustawie jest mowa o:
deklaracjach - rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci;
W świetle art. 51 Ordynacji podatkowej:
§ 1 zaległością podatkową jest podatek niezapłacony w terminie płatności.
§ 2. Za zaległość podatkową uważa się także niezapłaconą w terminie płatności zaliczkę na podatek, w tym również zaliczkę, o której mowa w art. 23a, lub ratę podatku.
Od zaległości podatkowych, z zastrzeżeniem art. 52 § 1 pkt 2 i art. 54, naliczane są odsetki za zwłokę (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jak stanowi art. 53 Ordynacji podatkowej:
§ 1. Od zaległości podatkowych, z zastrzeżeniem art. 52 § 1 pkt 2 i art. 54, naliczane są odsetki za zwłokę.
§ 2. Przepis § 1 stosuje się również do nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek w części przekraczającej wysokość podatku należnego za okres rozliczeniowy.
§ 3. Odsetki za zwłokę nalicza podatnik, płatnik, inkasent, następca prawny lub osoba trzecia odpowiadająca za zaległości podatkowe, z zastrzeżeniem art. 53a, art. 62 § 4, art. 66 § 5, art. 67a § 1 pkt 1 lub 2 i art. 76a § 1.
§ 4. Odsetki za zwłokę naliczane są od dnia następującego po dniu upływu terminu płatności podatku lub terminu, w którym płatnik lub inkasent był obowiązany dokonać wpłaty podatku na rachunek organu podatkowego.
W myśl art. 56 § 1 Ordynacji podatkowej:
Stawka odsetek za zwłokę jest równa sumie 200% podstawowej stopy oprocentowania kredytu lombardowego, ustalanej zgodnie z przepisami o Narodowym Banku Polskim, i 2%, z tym że stawka ta nie może być niższa niż 8%.
Natomiast art. 56a § 1 Ordynacji podatkowej:
Obniżoną stawkę odsetek za zwłokę w wysokości 50% stawki odsetek za zwłokę stosuje się w przypadku spełnienia łącznie następujących warunków:
1)złożenia prawnie skutecznej korekty deklaracji, nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia upływu terminu do złożenia deklaracji;
2)zapłaty zaległości podatkowej w ciągu 7 dni od dnia złożenia korekty.
Należy wskazać, że przepisy Ordynacji podatkowej wyraźnie wskazują na dwa warunki jakie należy spełnić w celu możliwości skorzystania z obniżonych odsetek za zwłokę, w wysokości 50 % stawki tych odsetek. Jest to:
1)złożenia prawnie skutecznej korekty deklaracji, nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia upływu terminu do złożenia deklaracji;
2)zapłaty zaległości podatkowej w ciągu 7 dni od dnia złożenia korekty.
Ustawodawca obniżył wysokość odsetek w przypadku dobrowolnej korekty deklaracji złożonej przez podatnika, lecz ograniczył czasowo możliwość korzystania z tego przywileju. Dla zastosowania obniżonych odsetek za zwłokę w wysokości 50% stawki podstawowej okres sześciu miesięcy został wyznaczony jako optymalny i musi wystarczyć na wykrycie przez podatnika i skorygowanie błędów w deklaracjach. Ograniczenie czasowe dotyczy jednak wyłącznie terminu na złożenie korekty deklaracji podatkowej. Ustawodawca zachęca więc do samodzielnej weryfikacji prawidłowości złożonej deklaracji i - w razie ujawnienia błędów - złożenia w tym okresie korekty i zapłaty zaległości. Stawka obniżona znajdzie zastosowanie bez względu na wysokość ujawnionej zaległości.
Z opisu sprawy zawartego we wniosku wynika, że w marcu 2023 r., ze względu na błędne wyliczenia, niewykryte na etapie dokonywania płatności należności podatkowych, kwota zaliczki miesięcznej została obliczona w niższej wysokości, niż rzeczywiste zobowiązanie podatkowe. Podobna sytuacja miała miejsce w maju 2023 roku, kiedy na skutek tych samych wyliczeń, kwota zaliczki miesięcznej również została obliczona w niższej wysokości niż rzeczywiste zobowiązanie podatkowe. Na skutek ww. błędów, obie płatności (za marzec oraz maj 2023 r.) uregulowane 26 września nie odpowiadały wysokości faktycznej należności podatkowej. Ze względu na wcześniejszy błąd rachunkowy i przyjęcie za prawidłową kwoty niższej niż faktycznie należna odsetki również zostały uregulowane w niepełnej kwocie. Spółka złożyła zeznanie o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym w wymaganym ustawowo terminie. Po zidentyfikowaniu błędu rachunkowego Spółka dokonała korekty złożonej uprzednio deklaracji rocznej 24 kwietnia 2024 r., a następnie kolejnej korekty 21 sierpnia 2024 r. i tego samego dnia (tj. 21 sierpnia 2024 r.) uregulowała zaległe należności podatkowe za 2023 rok wraz z naliczonymi odsetkami.
Odnosząc powyższe do opisu sprawy zauważyć należy, że regulacja zawarta w art. 56a § 1 Ordynacji podatkowej ma motywować i premiować podatników posiadających zaległości podatkowe do dobrowolnego składania korekt deklaracji podatkowych i regulowania tychże zaległości. Oznacza to, że przepis art. 56a § 1 Ordynacji podatkowej pozwala na zapłatę odsetek od zaległości podatkowych w wysokości 50% stawki podstawowej w sytuacji dobrowolnego zgłoszenia faktu istnienia zaległości i odpowiednim skorygowaniu deklaracji, w tym zeznania rocznego.
W tym miejscu należy wskazać, że podatnicy nie są zobowiązani do składania w trakcie roku podatkowego deklaracji w podatku dochodowym. Brak obowiązku składania deklaracji nie oznacza, iż podatnik nie jest zobowiązany do prawidłowego obliczenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy, tj. na gruncie niniejszej sprawy zgodnie z art. 25 ustawy o CIT, zaliczek miesięcznych w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące. W terminie wpłaty zaliczek w trakcie roku podatkowego nie ma obecnie obowiązku składania deklaracji o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) lub pobranym podatku, istnieje natomiast obowiązek składania rocznych deklaracji i zeznań podatkowych, z których będą wynikały kwoty należnych zaliczek.
Z wniosku wynika jednoznacznie, że na dzień złożenia zeznania podatkowego, co nastąpiło 28 marca 2024 r. nie została przez Państwa wykazana zaległość podatkowa o której mowa we wniosku, co zatem oznacza, że zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 2023 r. nie zostało wykazane przez Państwa w należytej wysokości. Właściwą wysokość zobowiązania za 2023 r. wykazali Państwo w korekcie złożonej 21 sierpnia 2024 r., w tym też dniu dokonali Państwo zapłaty zaległości podatkowej wykazanej w ww. korekcie zeznania podatkowego.
Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że skoro 21 sierpnia 2024 r., a więc przed upływem 6-cio miesięcznego terminu, o którym mowa w art. 56a § 1 Ordynacji podatkowej, złożyli Państwo korektę zeznania podatkowego za 2023 r. i w tym samym dniu dokonali Państwo zapłaty zaległości podatkowej, spełnione zostały łącznie oba warunki wskazane w art. 56a § 1 Ordynacji podatkowej, a w konsekwencji regulacje wynikające z ww. przepisu mają w Państwa przypadku zastosowanie.
W tym też zakresie Państwa stanowisko jest prawidłowe.
Nie sposób się jednak zgodzić z Państwa twierdzeniem, że „obniżone odsetki za zwłokę powinny zostać obliczone dla odsetek powstałych od zaległości powstałej w wyniku zapłaty zbyt niskiej zaliczki na podatek dochodowy za marzec 2023 do momentu faktycznej zapłaty oraz dla odsetek powstałych w wyniku zapłaty zbyt niskiej zaliczki na podatek dochodowy za maj 2023 do momentu faktycznej zapłaty”, a więc za okres od powstania zaległości do dnia jej uregulowania.
Zauważyć bowiem należy, że gdyby wskazana we wniosku zaległość została przez Państwa wykazana w złożonym zeznaniu podatkowym, do tego bowiem dnia, zgodnie z cyt. art. 27 ust. 1 ustawy o CIT, należy wykazać różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą zapłaconych zaliczek za okres od początku roku, to odsetki od tej zaległości uiściliby Państwo według podstawowej stawki określonej w art. 56 § 1 Ordynacji podatkowej. Tym samym, wykazanie zaległości w korekcie zeznania podatkowego złożonej 21 sierpnia 2024 r. nie może skutkować zapłatą odsetek od zaliczek w obniżonej wysokości na podstawie art. 56a § 1 Ordynacji podatkowej za okres od powstania zaległości do dnia złożenia zeznania. Złożenie zeznania podatkowego nie spełnia bowiem wymogów określonych w art. 56a § 1 Ordynacji podatkowej (zeznanie nie jest korektą).
Tym samym za okres od powstania zaległości do dnia złożenia zeznania podatkowego za 2023 r. nie ma do Państwa sytuacji prawno-podatkowej zastosowania przepis art. 56a § 1 Ordynacji podatkowej. Natomiast do odsetek naliczonym po dniu złożenia zeznania do dnia płatności zaległości (21 sierpnia 2024 r.) przepis powyższy znajdzie zastosowanie.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie w jakim odnosi się do okresu za który mogą Państwo zastosować obniżoną stawkę odsetek za zwłokę jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który przedstawili Państwo we wniosku i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia.
Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, iż została ona wydana w indywidualnej sprawie podmiotu, który o jej wydanie wystąpił, zatem nie jest ona wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację.
Odnosząc się do przywołanych przez Państwa wyroków sądów administracyjnych stwierdzić należy, że orzeczenia sądowe nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).