Obowiązek złożenia informacji VAT-23 i zapłaty podatku VAT nabytych pojazdów w związku ze zmianą ich przeznaczenia na działalność gospodarczą, korekta deklaracji JPK_V7M wraz ze złożeniem wniosku o stwierdzenie nadpłaty, moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu nietransakcyjnego WNT pojazdów, określenie podstawy opodatkowania oraz ustalanie kursu waluty obcej do przeliczania podstawy opodatkowania.

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest

• nieprawidłowe w zakresie braku obowiązku złożenia informacji VAT-23 i zapłaty podatku VAT od nabytych pojazdów w związku ze zmianą ich przeznaczenia na działalność gospodarczą (pytanie nr 1),
• prawidłowe w zakresie korekty uprzednio złożonych deklaracji JPK_V7M (pytanie nr 2),
• nieprawidłowe w zakresie sposobu obliczania odsetek (pytanie nr 3),
• prawidłowe w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu nietransakcyjnego WNT pojazdów (pytanie nr 4),
• nieprawidłowe w zakresie momentu złożenia informacji VAT-23 w momencie ustalenia faktycznego sposobu wykorzystania pojazdu nabytego w ramach nietransakcyjnego WNT (pytanie nr 5),
• prawidłowe w zakresie określenia podstawy opodatkowania z tytułu nietransakcyjnego WNT oraz ustalania kursu waluty obcej do przeliczania podstawy opodatkowania (pytanie nr 6, 7).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 czerwca 2024 r. wpłynął za pośrednictwem ePUAP Państwa wniosek z 17 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązku złożenia informacji VAT-23 i zapłaty podatku VAT nabytych pojazdów w związku ze zmianą ich przeznaczenia na działalność gospodarczą, korekty deklaracji JPK_V7M wraz ze złożeniem wniosku o stwierdzenie nadpłaty, momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu nietransakcyjnego WNT pojazdów, określenia podstawy opodatkowania oraz ustalania kursu waluty obcej do przeliczania podstawy opodatkowania. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 3 września 2024 r. (wpływ ePUAP 3 września 2024 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej też: „Spółka”) jest polskim rezydentem w rozumieniu przepisów o podatkach dochodowych, a także zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą jako importer samochodów osobowych. W tym celu nabywa samochody od podmiotów zarówno z Unii Europejskiej, jak i z Wielkiej Brytanii. Następnie pojazdy te sprzedawane są dealerom należącym do sieci dealerskiej (co do zasady Spółka nie prowadzi sprzedaży samochodów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej).

Wszystkie nabywane przez Spółkę samochody objęte niniejszym wnioskiem spełniają definicję nowego środka transportu, o którym mowa w art. 2 pkt 10 lit. a ustawy o VAT.

Nabycia od podmiotu z kraju trzeciego

W przypadku nabyć dokonywanych od podmiotu z siedzibą w Wielkiej Brytanii, pojazdy te są transportowane drogą morską do Niemiec, gdzie następuje odprawa celna i rozpoznawany jest import towarów.

Prawo do rozporządzania towarami jak właściciel przechodzi na Spółkę na terytorium Niemiec. To na Spółce ciąży obowiązek przewozu nabytych pojazdów do Polski. Transport zlecany jest podmiotowi trzeciemu, który również zajmuje się obsługą podatku akcyzowego (kalkulacja podatku i sporządzanie uproszczonych deklaracji).

Aktualnie - w związku z przemieszczeniem własnych towarów pomiędzy dwoma krajami członkowskimi UE - Spółka rozpoznaje tzw. nietransakcyjne WNT, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym, w przypadku nabycia dokonywanego z Wielkiej Brytanii, na gruncie podatku VAT materialnie mamy do czynienia z dwiema transakcjami:

• import towarów na terytorium Niemiec (dalej jako: „transakcja 1 UK”),
• nietransakcyjne WNT z Niemiec do Polski (dalej jako: „transakcja 2 UK”).

Transakcja 1 UK udokumentowana jest fakturą VAT wystawioną przez brytyjskiego sprzedawcę na Spółkę.

Transakcja 2 UK nie jest udokumentowana fakturą VAT z uwagi na przemieszczenie pomiędzy dwoma państwami członkowskimi towarów należących do Spółki.

Nabycia od podmiotów z UE

W przypadku nabyć dokonywanych od podmiotów z UE, pojazdy są transportowane bezpośrednio z terytorium Słowacji lub Austrii na terytorium Polski.

Aktualnie w tym zakresie Spółka rozpoznaje WNT, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o VAT.

Transakcja ta jest udokumentowana fakturą wystawioną przez unijnego sprzedawcę na Spółkę.

Klasyfikacja samochodów w JPK_V7M

Zgodnie z przyjętą polityką, nabyte samochody przez Spółka może zakwalifikować jako:

• towary handlowe przeznaczone do dalszej odsprzedaży lub
• samochody wykorzystywane w działalności gospodarczej.

W przypadku nabycia samochodu traktowanego jako towar handlowy, Spółka wykazuje nabycie w JPK_V7M w pozycji dotyczącej WNT (aktualnie: K_23, K_24) oraz w pozycji dotyczącej środków trwałych/nabyć pozostałych - w zależności od sytuacji (aktualnie K_40, K_41 lub K_42, K_43).

Z kolei w przypadku nabycia samochodu do wykorzystywania w działalności gospodarczej (gdy to przeznaczenie jest znane w chwili nabycia), Spółka składa do urzędu skarbowego informację VAT-23 oraz wpłaca należny podatek VAT. Jednocześnie takie nabycie wykazuje w JPK_V7M w pozycji dotyczącej WNT (aktualnie: K_23, K_24), pozycji dotyczącej wewnątrzwspólnotowego nabycia środka transportu (K_35) oraz w pozycji dotyczącej środków trwałych/nabyć pozostałych - w zależności od sytuacji (aktualnie K_40, K_41 lub K_42, K_43).

Samochody wykorzystywane w działalności gospodarczej mogą być na przykład samochodami prasowymi, samochodami pokazowymi, samochodami przeznaczonymi na wynajem czy samochodami pracowniczymi.

Ponadto należy nadmienić, że zdarzają się sytuacje, w których podejmowana jest decyzja o zamianie klasyfikacji pojazdu z handlowego na wykorzystywany do działalności gospodarczej. Czasami decyzja ta zapada nawet kilka miesięcy po nabyciu danego pojazdu.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego.

Spółka nabywa pojazdy z zamiarem ich dalszej odsprzedaży, traktując je jako towary handlowe. W związku z tym pojazdy te nie są rejestrowane ani użytkowane na terytorium Polski. Innymi słowy, jako towary handlowe, samochody są kupowane wyłącznie w celu ich dalszej odsprzedaży i nie są używane ani rejestrowane w Polsce.

Zdarza się jednak, że Spółka, po pierwotnym nabyciu pojazdu jako towaru handlowego, podejmuje decyzję o zmianie jego przeznaczenia. Taka zmiana może wynikać z różnych potrzeb wewnętrznych firmy, na przykład konieczności użycia pojazdu do celów związanych z jej działalnością. Przykładem może być przekwalifikowanie pojazdu na samochód prasowy wykorzystywany do testów dziennikarskich. W innych przypadkach pojazd może zostać użyty jako samochód służbowy dla pracowników, co również wymaga zmiany jego klasyfikacji na pojazd wykorzystywany do celów gospodarczych.

Spółka, w szczególności, zwraca się z zapytaniem o ocenę konsekwencji podatkowych w sytuacji, gdy po pewnym czasie następuje zmiana przeznaczenia pojazdu z towaru handlowego na pojazd wykorzystywany w działalności gospodarczej.

Pytania:

Pytania Spółki odnoszą się do dwóch sytuacji i zostały zaliczone do dwóch grup: postępowanie w przypadku zmiany przeznaczenia samochodu oraz postępowanie dotyczące rozliczania nietransakcyjnego WNT.

Zmiana przeznaczenia samochodu z towaru handlowego na wykorzystywanie do działalności gospodarczej (np. jako samochód prasowy)

1.Czy zmiana przeznaczenia samochodu rodzi obowiązek złożenia informacji VAT-23 i zapłaty zaległego podatku należnego?

2.Jeżeli stanowisko Spółki w odpowiedzi na pytanie nr 1 jest nieprawidłowe, jak należy skorygować rozliczenie JPK_V7M?

3.Jeżeli stanowisko Spółki w odpowiedzi na pytanie nr 1 jest nieprawidłowe, jak należy obliczać odsetki z tytułu informacji VAT-23, jeśli korekta JPK_V7M powoduje nadpłatę, a Spółka złoży wniosek o stwierdzenie nadpłaty oraz o jej zaliczenie na poczet zaległości podatkowej z tytułu informacji VAT-23?

Wewnątrzwspólnotowe nabycie nowych środków transportu

4.Kiedy powstanie obowiązek podatkowy z tytułu nietransakcyjnego wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu?

5.W jakim terminie należy złożyć informację VAT-23 oraz zapłacić podatek należny z tytułu nietransakcyjnego wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu wykorzystywanych do działalności gospodarczej (np. jako samochód prasowy)?

6.Jaką kwotę należy ująć w podstawie opodatkowania w przypadku nietransakcyjnego wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu?

7.Z jakiego dnia należy przyjąć kurs dla przeliczenia i wykazania nietransakcyjnego wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu w JPK_V7M?

Państwa stanowisko w sprawie

Pytanie 1:

Zdaniem Wnioskodawcy, zmiana przeznaczenia samochodu (z towaru handlowego na wykorzystanie do działalności gospodarczej) nie rodzi obowiązek złożenia informacji VAT-23 oraz zapłaty zaległego podatku należnego.

Pytanie 2:

Jeżeli stanowisko Spółki w odpowiedzi na pytanie nr 1 jest nieprawidłowe, zdaniem Wnioskodawcy należy złożyć korektę JPK_V7M za miesiąc, w którym pierwotnie wykazano nabycie jako WNT. W pozycji dotyczącej wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu (aktualnie: K_35) należy wpisać wartość podatku należnego zapłaconego na podstawie informacji VAT-23.

Pytanie 3:

Jeżeli stanowisko Spółki w odpowiedzi na pytanie nr 1 jest nieprawidłowe, zdaniem Wnioskodawcy w takim przypadku odsetki należy kalkulować:

• od momentu, kiedy powstanie obowiązek obliczenia i wpłacenia na rachunek urzędu skarbowego podatku należnego z tytułu informacji VAT-23 (14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów),
• do dnia złożenia pierwotnej wersji JPK_V7M, w którym wykazano wewnątrzwspólnotowe nabycie tzn. wykazano i zapłacono zbyt wysoki podatek należny).

Należy zaznaczyć jednak, że taki sposób postępowania jest prawidłowy wyłącznie w sytuacji, gdy zarówno w pierwotnej wersji JPK_V7M, jak i w korekcie, wykazana została kwota podatku do zapłaty. Tym samym w wyniku korekty powstała nadpłata w związku ze zmniejszeniem podatku do zapłaty.

Pytanie 4

Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek podatkowy z tytułu nietransakcyjnego wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu powstanie w dniu otrzymania towarów, rozumianym jako data rozładunku samochodów w Polsce wskazana w liście przewozowym (np. CMR) lub innym równorzędnym dokumencie.

Pytanie 5

Jeżeli stanowisko Spółki w odpowiedzi na pytanie nr 1 jest nieprawidłowe, zdaniem Wnioskodawcy należy złożyć informację VAT-23 oraz zapłacić podatek należny najpóźniej 14. dnia po otrzymaniu towarów, rozumianym jako data rozładunku samochodów w Polsce wskazana w liście przewozowym (np. CMR) lub innym równorzędnym dokumencie.

Pytanie 6

Zdaniem Wnioskodawcy w podstawie opodatkowania dla nietransakcyjnego wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu należy każdorazowo wykazywać wartość nabycia z faktury (przeliczoną na złote według zasad przewidzianych w ustawie o VAT) powiększoną o należny podatek akcyzowy oraz cło.

Pytanie 7

Zdaniem Wnioskodawcy do przeliczenia kwot na złote, należy przyjąć kurs opublikowany przez NBP na dzień przed powstaniem obowiązku podatkowego z tytułu nietransakcyjnego wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu. Innymi słowy, należy przyjąć kurs opublikowany przez NBP na dzień przed otrzymaniem towarów, rozumianym jako data rozładunku samochodów w Polsce wskazana w liście przewozowym (np. CMR) lub innym równorzędnym dokumencie.

Uzasadnienie stanowiska

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, zmiana przeznaczenia samochodu (z towaru handlowego na wykorzystanie do działalności gospodarczej) nie rodzi obowiązku złożenia informacji VAT-23 oraz zapłaty zaległego podatku należnego.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT:

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu (…).

Zgodnie z art. 103 ust. 3 ustawy o VAT:

W przypadku, o którym mowa w art. 99 ust. 10, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego.

Stosownie do art. 103 ust. 4 ustawy o VAT:

Przepis ust. 3 stosuje się również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju.

Z powyższych przepisów wynika obowiązek rozliczenia podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli nabywcą jest podatnik VAT, wówczas obowiązek ten będzie dotyczył jedynie nabyć pojazdów, które mają być przez nabywcę zarejestrowane na terytorium kraju lub pojazdów użytkowanych na terytorium kraju - jeżeli nie podlegają one rejestracji. Innymi słowy, obowiązkowi wpłaty podatku na podstawie art. 103 ust. 3-4 ustawy o VAT nie będą podlegać podatnicy, dla których nabyte pojazdy stanowią towary handlowe.

Razem z podatkiem wpłacanym na podstawie art. 103 ust. 3-4 ustawy o VAT, nabywca zobowiązany jest również do złożenia informacji VAT-23, w której wskazane zostaną dane nabytego pojazdu. Do informacji VAT-23 należy dołączyć kopię faktury potwierdzającej nabycie nowego środka transportu przez podatnika (por. art. 103 ust. 5 ustawy o VAT).

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka może zaklasyfikować pojazdy jako towary handlowe przeznaczone do dalszej odsprzedaży lub samochody wykorzystywane w działalności gospodarczej. Przedmiotowe pytanie dotyczy sytuacji, w której Spółka pierwotnie nabywa pojazd klasyfikując go jako towar handlowy, a następnie po pewnym czasie dochodzi do zmiany klasyfikacji tego pojazdu na pojazd wykorzystywany do działalności gospodarczej.

W przypadku WNT dla pojazdu klasyfikowanego jako towar handlowy, nabycie jest rozliczane w JPK_V7M tak samo jak „standardowe” WNT, tj. w aktualnej pozycji K_23, K_24 po stronie podatku należnego oraz w aktualnej pozycji K_40, K_41 lub K_42, K_43 po stronie podatku naliczonego. Tym samym podatek VAT z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego jest rozliczony z zachowaniem zasady neutralności.

Zdaniem Wnioskodawcy przepis art. 103 ust. 3-4 ustawy o VAT interpretować należy według stanu na dzień powstania obowiązku podatkowego z tytułu nabycia pojazdu. Jeżeli więc w dniu powstania obowiązku podatkowego Spółka klasyfikuje pojazd jako towar handlowy, nie ma obowiązku złożenia informacji VAT-23 i zapłaty podatku zgodnie z art. 103 ust. 3-4 ustawy o VAT. Takie nabycie wykazać należy analogicznie, jak każdy inny towar handlowy nabywany w ramach procedury WNT.

W ocenie Spółki, w przypadku, gdy po pewnym czasie dochodzi do zmiany przeznaczenia pojazdu z towaru handlowego na wykorzystywanie do działalności gospodarczej, na Spółce również nie będzie ciążył obowiązek złożenia informacji VAT-23 i zapłaty podatku VAT na podstawie art. 103 ust. 3-4 ustawy o VAT, ponieważ podatek ten został wykazany i odprowadzony w JPK_V7M.

Inne rozumienie powyższych przepisów prowadzi do sytuacji, w której zostaje naruszona zasada neutralności podatku VAT, a dodatkowo przedsiębiorca jest na swój sposób sankcjonowany odsetkami za nabycie, które zostało już uprzednio wykazane w rozliczeniu VAT.

Podobne stanowisko zostało wyrażone w interpretacji indywidualnej Izby Skarbowej w Poznaniu z 10 grudnia 2010 r., sygn. ILPP2/443-1776/10-3/EWW, gdzie organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe. We wniosku podatnik wskazał:

„W ocenie Spółki, jeżeli pierwotnie dany samochód był przeznaczony do dalszej odsprzedaży (w jej księgach był zaewidencjonowany jako towar handlowy), późniejsze jego przekwalifikowanie (odzwierciedlone w księgach przeksięgowaniem na środki trwałe), nie powoduje obowiązku złożenia informacji VAT-23 (skoro nabycie zostało rozliczone w deklaracji VAT-7) oraz nie wpływa na termin zapłaty podatku należnego (ogólny).

Na moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu, obowiązki podatnika w zakresie składanych deklaracji i terminu płatności podatku zostają ukształtowane na zasadach ogólnych (rozliczenie podatku należnego następuje w deklaracji VAT-7). Późniejsza zmiana przeznaczenia samochodu nie wpływa na już ukształtowany zakres obowiązków i rozliczony podatek, z wyjątkiem ewentualnej korekty odliczonego podatku naliczonego.”

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki zmiana przeznaczenia samochodu (z towaru handlowego na wykorzystanie do działalności gospodarczej) nie rodzi obowiązku złożenia informacji VAT-23 oraz zapłaty zaległego podatku należnego.

Ad. 2

Jeżeli stanowisko Spółki w odpowiedzi na pytanie nr 1 jest nieprawidłowe, zdaniem Wnioskodawcy należy złożyć korektę JPK_V7M za miesiąc, w którym pierwotnie wykazano nabycie jako WNT. W pozycji dotyczącej wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu (aktualnie: K_35) należy wpisać wartość podatku należnego zapłaconego na podstawie informacji VAT-23.

Dla zobrazowania sytuacji, poniżej opisano przykład postępowania:

W styczniu 2024 r. powstał obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego nowych środków transportu. Spółka nabyła pojazd jako towar handlowy z przeznaczeniem na dalszą sprzedaż, w związku z czym w JPK_V7M za styczeń 2024 r. wykazała po stronie podatku należnego i naliczonego WNT (poz. K_23, K_24, K_42, K_43). Z JPK_V7M za styczeń 2024 r. wynikał podatek do zapłaty do urzędu skarbowego.

W marcu 2024 r. podjęta została decyzja o zmianie przeznaczenia nabytego pojazdu na pojazd prasowy, wykorzystywany do działalności gospodarczej.

W związku z powyższym Spółka zobowiązana jest złożyć korektę JPK_V7M za styczeń 2024 r., gdzie dodatkowo powinna wykazać w pozycji K_35 wewnątrzwspólnotowe nabycie nowych środków transportu. Tym samym w wyniku korekty JPK_V7M za styczeń 2024 r. powstanie nadpłata.

Czynni podatnicy VAT są zobligowani do składania deklaracji podatkowych (JPK_V7M) za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu (por. art. 99 ust. 1 ustawy o VAT).

Jednocześnie na podstawie art. 81 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, podatnicy mają prawo do korygowania uprzednio złożonych deklaracji. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Możliwość korekty deklaracji jest jednak ograniczona w przypadku zaistnienia przesłanek, o których mowa w art. 81b Ordynacji podatkowej.

Z przytoczonych przepisów wynika więc obowiązek składania miesięcznych deklaracji JPK_V7M, przy czym ustawodawca przyznał podatnikom prawo do korygowania swoich rozliczeń, z wyjątkami określonymi w art. 81b Ordynacji podatkowej.

Jeżeli więc podatnik uzna, że jego rozliczenie podatkowe odzwierciedlone w JPK_V7M wymaga zmiany, ma do tego prawo poprzez złożenie deklaracji korygującej, w której wykazane zostaną prawidłowe wartości.

Ad. 3

Jeżeli stanowisko Spółki w odpowiedzi na pytanie nr 1 jest nieprawidłowe, zdaniem Wnioskodawcy w takim przypadku odsetki należy kalkulować:

• od momentu, kiedy powstanie obowiązek obliczenia i wpłacenia na rachunek urzędu skarbowego podatku należnego z tytułu informacji VAT-23 (14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów),
• do dnia złożenia pierwotnej wersji JPK_V7M, w którym wykazano wewnątrzwspólnotowe nabycie tzn. wykazano i zapłacono zbyt wysoki podatek należny.

Należy zaznaczyć jednak, że taki sposób postępowania jest prawidłowy wyłącznie w sytuacji, gdy zarówno w pierwotnej wersji JPK_V7M, jak i w korekcie, wykazana została kwota podatku do zapłaty. Tym samym w wyniku korekty powstała nadpłata w związku ze zmniejszeniem podatku do zapłaty.

Zgodnie z art. 73 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej nadpłata powstaje m.in. z dniem zapłaty przez podatnika podatku w wysokości większej od należnej.

Zaliczenie nadpłaty na poczet zaległości podatkowych następuje natomiast z dniem powstania nadpłaty - w przypadkach, o których mowa m.in. w art. 73 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej (por. art. 76a § 2 pkt 1 tej ustawy).

W ocenie Spółki, składając pierwotną wersję JPK_V7M, w której wykazała podatek należny, zapłaciła za wysoki podatek - zgodnie więc z art. 73 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej powstaje nadpłata.

Według art. 51 § 1 Ordynacji podatkowej, zaległością podatkową jest podatek niezapłacony w terminie płatności.

Zgodnie z art. 53 § 4 Ordynacji podatkowej, odsetki za zwłokę naliczane są od dnia następującego po dniu upływu terminu płatności podatku lub terminu, w którym płatnik lub inkasent był obowiązany dokonać wpłaty podatku na rachunek organu podatkowego.

Podatnik VAT ma obowiązek sporządzić informację VAT-23 i zapłacić podatek VAT we właściwym urzędzie skarbowym w ciągu 14 dni od transakcji WNT nowego środka transportu.

W momencie dokonywania transakcji WNT przez Spółkę deklaracją przez nią składaną była deklaracja JPK_V7M, którą zgodnie z wytycznymi ustawowymi należy złożyć do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym okresie rozliczeniowym (miesięcznym). Spółka w momencie deklarowania przeznaczenia pojazdów nie rozpatrywała kwestii pozostawienia kilku z nich w działalności gospodarczej, lecz wszystkie planowała przeznaczyć do sprzedaży (stąd uwzględniła tylko deklarację JPK_V7M).

Zdaniem Spółki, odsetki powinny zostać skalkulowane w okresie pomiędzy momentem, kiedy powstaje obowiązek obliczenia i wpłacenia na rachunek urzędu skarbowego podatku należnego z tytułu informacji VAT-23 (14 dni od powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów) – czyli od momentu powstania zaległości podatkowej, a momentem złożenia deklaracji JPK_V7M (którą należy złożyć do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym okresie rozliczeniowym), czyli z dniem zaliczenia nadpłaty na poczet zaległości podatkowej.

Ad. 4

Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek podatkowy z tytułu nietransakcyjnego wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu powstanie w dniu otrzymania towarów, rozumianym jako data rozładunku samochodów w Polsce wskazana w liście przewozowym (np. CMR) lub innym równorzędnym dokumencie.

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT: W wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Jednak w przypadku nietransakcyjnego WNT Spółka nie ma do czynienia ani z wystawieniem faktury (nie ma jej kto wystawić, chyba, że wystawi ją sama sobie), ani z „dostawą”, czyli formalnie przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (gdyż jest już właścicielem tego towaru).

Jednocześnie przywołać należy art. 20 ust. 9 ustawy o VAT, który odnosi się do obowiązku podatkowego dla nowych środków transportu. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania tych towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej.

Tak jak już wcześniej zostało wspomniane w związku z tym, że Spółka przemieszcza własne towary, obowiązek wystawienia faktury nie występuje. Stąd zdaniem Wnioskodawcy obowiązek podatkowy powinien zostać rozpoznany na zasadzie określonej w art. 20 ust. 9 ustawy o VAT, czyli - co do zasady - z chwilą otrzymania towarów na terytorium Polski. Ustawa nie precyzuje, kiedy należy uznać, że towary zostały otrzymane. Według Spółki przyjęcie stanowiska, że otrzymanie towarów oznacza nabycie prawa do dysponowania nimi jak właściciel - jest nieprawidłowe. Bowiem w takiej sytuacji musiałoby nastąpić to w przypadku Spółki już na terenie Niemiec. Taka interpretacja z kolei mogłaby prowadzić do sytuacji, w której obwiązek podatkowy powstałby przedwcześnie, zanim towary zostałyby przemieszone między krajami UE. Zgodnie z definicją ustawową przemieszczenie towarów między krajami UE jest warunkiem zaistnienia WNT. Bez tego przemieszczenia nie można mówić o WDT lub WNT.

Konkludując zatem, zdaniem Spółki obowiązek podatkowy z tytułu nietransakcyjnego wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu powstanie w dniu otrzymania towarów, rozumianym jako data rozładunku samochodów w Polsce wskazana w liście przewozowym (np. CMR) lub innym równorzędnym dokumencie.

Ad. 5

Jeżeli stanowisko Spółki w odpowiedzi na pytanie nr 1 jest nieprawidłowe, zdaniem Wnioskodawcy należy złożyć informację VAT-23 oraz zapłacić podatek należny najpóźniej 14. dnia po otrzymaniu towarów, rozumianym jako data rozładunku samochodów w Polsce wskazana w liście przewozowym (np. CMR) lub innym równorzędnym dokumencie.

Jak już wcześniej zostało wskazane, zdaniem Spółki obowiązek podatkowy powinien zostać rozpoznany z chwilą rozładunku transportowanych pojazdów na terytorium Polski. Z tego tytułu Spółka uważa, że obowiązek złożenia informacji VAT-23 oraz uiszczenia należnego podatku VAT występuje najpóźniej do 14. dnia po otrzymaniu towarów czyli powstania obowiązku podatkowego. W tym miejscu powołać należy się na art. 103 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług:

W przypadku, o którym mowa w art. 99 ust. 10, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego.

Znajduje to potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z dnia 28 marca 2023 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej sygn. 0111-KDIB3-3.4012.646.2022.1.JSU.

Konkludując, obowiązek złożenia informacji VAT-23 i zapłaty podatku jest uzależniony od dnia powstania obowiązku podatkowego, który według Spółki powstaje z momentem otrzymania towarów na terytorium Polski, czyli ich rozładunku w Polsce. Na gruncie prawa podatkowego obowiązek podatkowy z kolei determinowany jest przez określone zdarzenie, co za tym idzie w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu będzie to moment otrzymania towaru.

Ad. 6

Zdaniem Wnioskodawcy w podstawie opodatkowania dla nietransakcyjnego wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu należy każdorazowo wykazywać wartość nabycia z faktury (przeliczoną na złote według zasad przewidzianych w ustawie o VAT) powiększoną o należny podatek akcyzowy oraz cło.

Zgodnie z art. 30a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest wszystko co stanowi zapłatę, którą dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy lub osoby trzeciej, obejmującą:

• podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze z wyjątkiem kwoty samego podatku VAT.
• koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia - w zależności od warunków transakcji.

W myśl tego przepisu, wartość cła bezsprzecznie zaliczona zostanie do podstawy opodatkowania podatkiem VAT z tytułu rozliczanej transakcji. Ponadto, z powyższego artykułu wywnioskować należy także, że do podstawy opodatkowania wlicza się również wartość podatku akcyzowego, jeżeli jest on należny od nabytych towarów (pojazdów), wynika to bowiem z określenia „inne należności”.

Akcyza, jako podatek pośredni, jest naliczana na różne towary, w tym na środki transportu, w zależności od ich specyfikacji. W przypadku nowych środków transportu, akcyza jest naliczana z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodów osobowych, co znajduje uregulowanie w ustawie o podatku akcyzowym.

Podsumowując podstawa opodatkowania dla nietransakcyjnego wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu, zgodnie z art. 30a ust. 1 ustawy o VAT, jest wartość nabycia powiększona o należne podatki, w tym podatek akcyzowy oraz cła.

Ad. 7

Zdaniem Wnioskodawcy do przeliczenia kwot na złote, należy przyjąć kurs opublikowany przez NBP na dzień przed powstaniem obowiązku podatkowego z tytułu nietransakcyjnego wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu. Innymi słowy, należy przyjąć kurs opublikowany przez NBP na dzień przed otrzymaniem towarów, rozumianym jako data rozładunku samochodów w Polsce wskazana w liście przewozowym (np. CMR) lub innym równorzędnym dokumencie.

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów powstaje:

(…) z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia (…).

W przypadku nietransakcyjnego wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu, moment powstania obowiązku podatkowego został przez Spółkę określony jako moment otrzymania towaru co jest dokumentowane w liście przewozowym (np. CMR) lub innym równorzędnym dokumencie (jako iż Spółka osobiście transportuje pojazdy z Niemiec na terytorium Polski, nie wystawia dla siebie samej faktury).

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy o VAT:

W przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu wymiany ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego.

Zatem w przypadku nietransakcyjnego wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu, przeliczenia na złote należy dokonać według kursu NBP na dzień przerzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli zatem obowiązek podatkowy przez Spółkę jest rozumiany jako dzień otrzymania towarów, kurs przeliczenia będzie kursem opublikowanym przez NBP na dzień poprzedzający dzień rozładunku samochodów w Polsce, co jest dokumentowane w liście przewozowym (np. CMR) lub innym równorzędnym dokumencie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Według art. 2 pkt 1, 4 i 5 ustawy: 

Towarami zaś, na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, są:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

W myśl art. 2 pkt 10 lit. a ustawy:

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy:

W myśl art. 9 ust. 3 ustawy:

Zatem, przy spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w transakcji, wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy ma miejsce na terytorium Polski wówczas, gdy w wyniku dostawy w ramach której dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel towary są wysyłane lub transportowane na terytorium Polski z terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium Polski.

Natomiast każde przemieszczenie nowego środka transportu pomiędzy krajami Unii Europejskiej, któremu towarzyszy przeniesienie prawa do rozporządzania nim jak właściciel, stanowi - zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy w związku z art. 9 ust. 1 ustawy - wewnątrzwspólnotowe nabycie, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie w myśl art. 11 ust. 1 ustawy:

Przepis ten rozszerza zatem zakres transakcji uznawanych za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów o przemieszczenie towarów własnych podatnika z kraju członkowskiego do Polski. W myśl powołanej regulacji, przemieszczenie towarów traktowane będzie jako wewnątrzwspólnotowe nabycie wtedy, gdy przemieszczane towary są własnością podatnika, który wszedł w ich posiadanie na terytorium państwa członkowskiego, z którego transportowane są do Polski i będą służyć czynnościom wykonywanym przez niego, jako podatnika, na terytorium kraju. W takim przypadku w państwie, z którego przemieszczane są towary, występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, natomiast w państwie, do którego przemieszczane są towary, następuje ich wewnątrzwspólnotowe nabycie - dokonywane przez ten sam podmiot.

Przy czym należy zaznaczyć, że przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w przypadku, gdy występuje chociażby jedna z przesłanek negatywnych określonych w art. 12 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Stosownie do art. 25 ust. 1 ustawy:

Natomiast w art. 20 ust. 5 ustawy wskazano, że:

Jak stanowi art. 20 ust. 9 ustawy:

Zgodnie z art. 26a ust. 1 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą jako importer samochodów osobowych. W tym celu nabywa samochody od podmiotów zarówno z Unii Europejskiej, jak i z Wielkiej Brytanii, które sprzedawane są dealerom należącym do sieci dealerskiej (co do zasady Spółka nie prowadzi sprzedaży samochodów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej).

Wszystkie nabywane przez Spółkę samochody spełniają definicję nowego środka transportu, o którym mowa w art. 2 pkt 10 lit. a ustawy o VAT.

W przypadku nabyć dokonywanych od podmiotu z siedzibą w Wielkiej Brytanii, pojazdy te są transportowane drogą morską do Niemiec, gdzie następuje odprawa celna i rozpoznawany jest import towarów. Prawo do rozporządzania towarami jak właściciel przechodzi na Spółkę na terytorium Niemiec. To na Spółce ciąży obowiązek przewozu nabytych pojazdów do Polski. Transport zlecany jest podmiotowi trzeciemu, który również zajmuje się obsługą podatku akcyzowego (kalkulacją podatku i sporządzaniem uproszczonych deklaracji). Przemieszczenie własnych towarów z terytorium Niemiec Spółka rozpoznaje jako nietransakcyjne WNT, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustaw. Pierwsza transakcja udokumentowana jest fakturą VAT wystawioną przez brytyjskiego sprzedawcę, druga transakcja nie jest udokumentowana fakturą VAT z uwagi na przemieszczenie pomiędzy dwoma państwami członkowskimi towarów należących do Spółki.

W przypadku nabyć dokonywanych od podmiotów z UE, pojazdy są transportowane bezpośrednio z terytorium Słowacji lub Austrii na terytorium Polski. Spółka rozpoznaje WNT, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy. Transakcja ta jest udokumentowana fakturą wystawioną przez unijnego sprzedawcę.

Nowe środki transportu, o których mowa we wniosku, Spółka nabywa z zamiarem ich dalszej odsprzedaży, traktując je jako towary handlowe. W związku z tym nie są one używane ani rejestrowane w Polsce. Jednakże, zdarzają się sytuacje, w których Spółka podejmuje decyzję o zamianie klasyfikacji pojazdu z handlowego na wykorzystywany do działalności gospodarczej. Czasami decyzja ta zapada nawet kilka miesięcy po nabyciu danego pojazdu.

Na tle przedstawionego opisu sprawy, w pierwszej kolejności Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy zmiana przeznaczenia samochodu z towaru handlowego na wykorzystywany do działalności gospodarczej rodzi obowiązek złożenia informacji VAT-23 i zapłaty zaległego podatku należnego (pytanie nr 1).

Na mocy art. 99 ust. 1 ustawy:

Przy czym stosownie do art. 99 ust. 10 ustawy:

Stosownie zaś do art. 99 ust. 3 ustawy:

Natomiast ust. 4 ww. artykułu stanowi, że:

Zgodnie z art. 103 ust. 3 ustawy:

Na podstawie art. 103 ust. 4 ustawy:

W myśl art. 103 ust. 5 ustawy:

Stosownie do art. 103 ust. 7 ustawy:

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 105 ust. 7 ustawy, Minister Finansów w rozporządzeniu z 27 maja 2019 r. w sprawie wzoru informacji o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środka transportu (Dz. U. z 2019 r. poz. 1007) określił wzór takiej informacji. Jest to druk VAT-23, stanowiący załącznik do ww. rozporządzenia. Druk VAT-23 stanowi więc informację o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środka transportu.

Wymienione przepisy ustawy zobowiązują podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu do przedłożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o takim nabyciu oraz do zapłaty podatku z tego tytułu. Przy czym informacja i zapłata podatku dotyczy zarówno „nowych środków transportu”, jak i „innych środków transportu”.

Jeżeli więc podatnik podatku od towarów i usług (rozliczający ten podatek na zasadach ogólnych), przywozi nabyty z innego państwa Unii Europejskiej środek transportu/nowy środek transportu, który będzie chciał zarejestrować na terytorium Polski lub jeżeli ten środek transportu nie podlega rejestracji, ale będzie użytkowany na terytorium Polski jest on zobowiązany wpłacić należny podatek od towarów i usług we właściwym urzędzie skarbowym w ciągu 14 dni licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego. Podatnik jest także zobowiązany do przedłożenia naczelnikowi urzędu skarbowego na określonym formularzu (VAT-23) informacji o nabytym środku transportu, wraz z załączoną kopią faktury potwierdzającą nabycie środka transportu. W informacji VAT-23 podatnik zaznacza, czy przedmiotem nabycia jest nowy środek transportu oraz jakiego jest rodzaju (pojazd lądowy, pływający lub powietrzny).

Należy zauważyć, że informację o nabywanych środkach transportu (VAT-23) podatnik składa, jeżeli w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia środek transportu ma być zarejestrowany przez podatnika na terytorium kraju bądź, jeżeli będzie przez niego użytkowany. W pozostałych przypadkach nie ma obowiązku składania informacji o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środków transportu VAT-23.

Odnosząc powyższe przepisy do sytuacji przedstawionej we wniosku wskazać należy, że zmiana przeznaczenia nabytych przez Państwa nowych środków transportu z towarów handlowych na wykorzystywane do działalności gospodarczej, powoduje, że jesteście Państwo zobowiązani do złożenia informacji podatkowej VAT-23 oraz obliczenia i wpłacenia podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia tych środków transportu w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego - zgodnie z art. 103 ust. 3 i 4 ustawy. Należy przy tym zaznaczyć, że zmiana przeznaczenia nabytych przez Państwa pojazdów nie ma wpływu na zmianę momentu powstania obowiązku podatkowego, który stosownie do ww. art. 20 ust. 9 ustawy powstaje z chwilą otrzymania tych towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej.

W konsekwencji, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1, że zmiana przeznaczenia samochodu z towaru handlowego na wykorzystywany do działalności gospodarczej nie rodzi obowiązku złożenia informacji VAT-23 oraz zapłaty zaległego podatku należnego, jest nieprawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również tego jak należy skorygować rozliczenie JPK_V7M (pytanie nr 2), oraz jak należy obliczyć odsetki z tytułu informacji VAT-23, jeśli korekta JPK_V7M powoduje nadpłatę, a Spółka złoży wniosek o stwierdzenie nadpłaty oraz o jej zaliczenie na poczet zaległości podatkowej z tytułu informacji VAT-23 (pytanie nr 3).

W odniesieniu do Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 2 należy wskazać, że art. 99 ust. 7c ustawy stanowi, że:

Na podstawie art. 99 ust. 11b ustawy:

Zgodnie z art. 99 ust. 11c ustawy:

Stosownie do art. 99 ust. 13a i 13b ustawy:

Według art. 109 ust. 3 ustawy:

Jak stanowi art. 109 ust. 3b ustawy:

Powyższy przepis obliguje czynnych podatników podatku VAT do wykazywania określonych czynności w ewidencji oraz do przesyłania do urzędu skarbowego ewidencji prowadzonej na potrzeby podatku od towarów i usług, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji, za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Z uwagi na to, że podatek od towarów i usług należy do grupy podatków powstających z mocy prawa, który pobierany jest w trybie tzw. samoobliczenia, dlatego też szczególnie istotną rolę w tym podatku odgrywają deklaracje podatkowe (plik JPK_VAT z deklaracją). Przy ich pomocy podatnik określa i zgłasza organowi podatkowemu (deklaruje) wysokość zobowiązania podatkowego.

Zauważyć należy, że każda deklaracja odnosi się do konkretnego, zamkniętego już okresu rozliczeniowego, który w przypadku pliku JPK_V7M jest okresem miesięcznym. W związku z powyższym deklaracja musi odzwierciedlać stan prawny istniejący w momencie zamknięcia okresu rozliczeniowego.

Deklaracja podatkowa (plik JPK_VAT z deklaracją) stanowi zatem opis zdarzeń, zaistniałych w określonym przedziale czasowym, który w efekcie ma doprowadzić do wykonania przez podatnika obowiązku zapłaty podatku lub zrealizowania swojego uprawnienia w postaci uzyskania zwrotu podatku od organu podatkowego.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w art. 99 ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3 tego artykułu, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy.

Elementy JPK_VAT określa rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. poz. 1988, ze zm.), zwane dalej „Rozporządzeniem”.

Na podstawie § 1 ust. 1 Rozporządzenia:

W myśl § 1 ust. 2 Rozporządzenia:

Zgodnie z § 2 pkt 8 i pkt 9 Rozporządzenia deklaracje zawierają:

Na podstawie § 4 pkt 1 lit. i Rozporządzenia:

Stosownie do § 5 pkt 2 lit. b Rozporządzenia:

Natomiast zgodnie z art. 81 § 1 i § 2ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy jej sporządzeniu. Może on dotyczyć określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji. Należy zauważyć, że skorygowanie deklaracji polega na ponownym, poprawnym już wypełnieniu deklaracji.

Wskazane wyżej przepisy statuują ogólną zasadę, prawo podatnika do korygowania uprzednio złożonych deklaracji. Korekta JPK_VAT z deklaracją podatkową zastępuje poprzednio złożony JPK_VAT z deklaracją, czyli za prawidłowe uważane są te dane, które zostały wykazane w skorygowanym JPK_VAT z deklaracją. Składając korektę JPK_VAT z deklaracją podatkową podatnik oświadcza, że jego wiedza w zakresie skonkretyzowania zobowiązania podatkowego uległa zmianie, a także wyraża wolę nadania swojemu uprzedniemu oświadczeniu wiedzy w tym przedmiocie odmiennego brzmienia. Zatem skorzystanie przez podatnika z wprowadzonej przez ustawodawcę instytucji korekty JPK_VAT z deklaracją powoduje, że złożony przez niego korygujący JPK_VAT z deklaracją zastępuje pierwotny (korygowany) JPK_VAT z deklaracją podatkową i pociąga za sobą skutki prawne, pozbawiając jednocześnie pierwotny JPK_VAT z deklaracją mocy prawnej.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że w przypadku nabycia samochodu traktowanego jako towar handlowy, Spółka wykazuje nabycie w JPK_V7M w pozycji dotyczącej WNT (K_23, K_24) oraz w pozycji dotyczącej środków trwałych/nabyć pozostałych - w zależności od sytuacji (K_40, K_41 lub K_42, K_43). Z kolei w przypadku nabycia samochodu do wykorzystywania w działalności gospodarczej (gdy to przeznaczenie jest znane w chwili nabycia), Spółka składa do urzędu skarbowego informację VAT-23 oraz wpłaca należny podatek VAT. Jednocześnie takie nabycie wykazuje w JPK_V7M w pozycji dotyczącej WNT (K_23, K_24), pozycji dotyczącej wewnątrzwspólnotowego nabycia środka transportu (K_35) oraz w pozycji dotyczącej środków trwałych/nabyć pozostałych - w zależności od sytuacji (K_40, K_41 lub K_42, K_43).

Państwa zdaniem, w sytuacji kiedy dojdzie do zmiany przeznaczenia samochodu z towaru handlowego na wykorzystywany do działalności gospodarczej należy złożyć korektę JPK_V7M za miesiąc, w którym pierwotnie wykazano nabycie jako WNT. W pozycji dotyczącej wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu (K_35) należy wpisać wartość podatku należnego zapłaconego na podstawie informacji VAT-23.

Mając na uwadze powyższe, należy zgodzić się z Państwem, że opisane we wniosku zdarzenie zmiany przeznaczenia samochodu rodzi obowiązek złożenia korekty deklaracji JPK_V7M za miesiąc, w którym pierwotnie wykazano nabycie jako WNT i wykazania podatku należnego zapłaconego na podstawie informacji VAT-23.

W poz. K_35 deklaracji JPK_V7M, zgodnie z objaśnieniem, wykazuje się podatek należny od wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu, wykazaną w pozycji K_24, podlegający wpłacie na rachunek urzędu skarbowego w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego. Korektę deklaracji JPK_V7M należy złożyć za miesiąc, w którym wystąpił obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportów.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Z kolei zgodnie z art. 5 ustawy Ordynacja podatkowa:

Przy czym stosownie do art. 51 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Na podstawie art. 53 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Według art. 53 § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Natomiast stosownie do art. 53 § 4 ustawy Ordynacja podatkowa:

Przytoczone wyżej przepisy ustanawiają regułę generalną, zgodnie z którą nieterminowe wykonanie zobowiązania podatkowego wywołuje powstanie zaległości podatkowej. Stan ten powstaje z mocy samego prawa następnego dnia po dniu, w którym upłynął termin płatności, i nie jest tu potrzebne podejmowanie dodatkowych działań przez organy podatkowe, np. wydanie decyzji stwierdzającej zaległość. Odsetki za zwłokę są konsekwencją powstania zaległości podatkowej. Powstają one w sytuacji, gdy np. podatnik zobowiązany do zapłaty podatku nie uiści go w terminie płatności. Odsetki od zaległości podatkowej mają charakter uzupełniający w stosunku do należności głównej - zaległości podatkowej, nie wystąpią samodzielnie bez zaistnienia zaległości podatkowej.

Katalog czynności i zdarzeń skutkujących wygaśnięciem w całości lub w części zobowiązania podatkowego został zawarty w art. 59 Ordynacji podatkowej.

I tak w myśl art. 59 § 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej:

Z kolei art. 72 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stanowi, że:

Zgodnie z art. 72 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Stosownie do art. 73 § 1 Ordynacji podatkowej:

Z kolei, jak stanowi art. 75 § 3 ww. ustawy:

Istota nadpłaty sprowadza się do tego, że podatnik płaci, gdy nie musi tego robić, albo płaci za dużo. W obu przypadkach świadczenie podatnika dokonane na rzecz wierzyciela podatkowego przewyższa to, czego wymaga od niego przepis prawa.

Z przedstawionych regulacji wynika jednoznacznie, że podatnik może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty tylko w sytuacjach powodujących uszczerbek w jego majątku, gdy na skutek własnych błędów zadeklarował oraz wpłacił podatek w wysokości większej od należnej albo większej od pobranej.

Na mocy art. 76 § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 76a § 1 Ordynacji podatkowej:

Na mocy art. 76a § 2 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 76b Ordynacji podatkowej:

Jak wynika z powołanych przepisów, w przypadku powstania prawa do zwrotu podatku, organ podatkowy jest obowiązany dokonać następujących czynności:

1.zaliczyć zwrot podatku z urzędu na zaległe zobowiązania podatkowe, odsetki za zwłokę, odsetki za zwłokę od nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek, koszty upomnienia oraz bieżące zobowiązania podatkowe,

2.w braku zobowiązań, na które można by zaliczyć z urzędu zwrot podatku – dokonać z urzędu zwrotu podatku albo na wniosek podatnika zaliczyć kwotę zwrotu podatku na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych.

Należy przy tym podkreślić, że samo zaliczenie zwrotu podatku na zobowiązania podatkowe podatnika jest czynnością materialnotechniczną. Warunkiem formalnym tego zaliczenia jest natomiast wydanie stosownego postanowienia. Zgodnie bowiem z art. 76a § 1 w zw. z art. 76b Ordynacji podatkowej, w sprawach zaliczenia zwrotu podatku na poczet zaległych oraz bieżących zobowiązań podatkowych wydaje się postanowienie, na które służy zażalenie.

Wydając ww. postanowienie organ podatkowy stwierdza, że na dzień dokonania zaliczenia kwoty zwrotu przestaje istnieć określona zaległość lub bieżące zobowiązanie podatkowe. W przypadku złożenia przez podatnika wniosku o zaliczenie zwrotu podatku na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych, przedmiotowe postanowienie jest wydawane dopiero, gdy przyszłe zobowiązania zaistnieją jako zobowiązanie podatnika do zapłacenia podatku w określonej wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego (w istocie zwrot podatku jest zatem zaliczany na poczet bieżących zobowiązań podatkowych).

Ponadto stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy o VAT:

Zgodnie z art. 87 ust. 7 ustawy o VAT:

Należy w tym miejscu zwrócić uwagę, że zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT nie stanowi nadpłaty w rozumieniu art. 72 Ordynacji podatkowej. Konstrukcja podatku od towarów i usług polega na odliczeniu podatku naliczonego od podatku należnego. Nie można zatem przyjąć, że różnica ta stanowi podatek nadpłacony lub nienależnie zapłacony w rozumieniu przepisu art. 72 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Podobnie kwota do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy wykazana w deklaracji nie stanowi nadpłaty w świetle definicji zawartej w art. 72 Ordynacji podatkowej. Jedynie różnicę podatku niezwróconą w terminie, jak wynika z art. 87 ust. 7 ustawy o VAT traktuje się jako nadpłatę podatku podlegającą oprocentowaniu w rozumieniu przepisów Ordynacji podatkowej.

We własnym stanowisku w sprawie wskazali Państwo, że w opisanej we wniosku sytuacji odsetki powinny zostać skalkulowane w okresie pomiędzy momentem, kiedy powstaje obowiązek obliczenia i wpłacenia na rachunek urzędu skarbowego podatku należnego z tytułu informacji VAT-23 (14 dni od powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów) - czyli od momentu powstania zaległości podatkowej, a momentem złożenia deklaracji JPK_V7M (którą należy złożyć do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym okresie rozliczeniowym), czyli z dniem zaliczenia nadpłaty na poczet zaległości podatkowej.

Nie można zgodzić się z Państwa stanowiskiem. Przywołane wyżej przepisy w sposób jednoznaczny wskazują, że podatnik z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportów jest zobowiązany wpłacić należny podatek od towarów i usług we właściwym urzędzie skarbowym w ciągu 14 dni licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego, czyli co do zasady, z chwilą otrzymania towarów, jednak nie później niż z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej. Należy przy tym zaznaczyć, że zmiana przeznaczenia nabytych przez Państwa pojazdów nie ma wpływu na zmianę momentu powstania obowiązku podatkowego. Nieterminowe wykonanie zobowiązania podatkowego wywołuje powstanie zaległości podatkowej natomiast odsetki za zwłokę są konsekwencją powstania zaległości podatkowej. W zaistniałej u Państwa sytuacji podejmując decyzję o zmianie przeznaczenia pojazdów do działalności gospodarczej są Państwo zobowiązani zgodnie z art. 103 ust. 3 w zw. z art. 103 ust. 4 ustawy do obliczenia i wpłacenia na rachunek urzędu skarbowego, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, podatku należnego wraz z odsetkami liczonymi od dnia następującego po dniu upływu terminu płatności podatku do dnia zapłaty należnego z tego tytułu podatku.

W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest nieprawidłowe.

Ponadto Państwa wątpliwości dotyczą momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu nietransakcyjnego wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu (pytanie nr 4), które Państwa zdaniem powstaje z chwilą otrzymania towarów, rozumianym jako data rozładunku samochodów w Polsce wskazana w liście przewozowym (np. CMR) lub innym równorzędnym dokumencie.

Spółka nabywa pojazdy od podmiotu z Wielkiej Brytanii, które są transportowane drogą morską do Niemiec, gdzie następuje odprawa celna i rozpoznawany jest import towarów. Prawo do rozporządzania towarami jak właściciel przechodzi na Spółkę na terytorium Niemiec, pojazdy są przemieszczane na terytorium Polski. W tym wypadku mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów (WNT) w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy - przemieszczenie towarów należących do Spółki (wcześniej zaimportowanych) z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju.

Należy w tym miejscu wskazać, że w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z treścią art. 20 ust. 9 ustawy, tj. z chwilą otrzymania tych towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej. W sytuacji opisanej we wniosku, gdy towary są przemieszczane z terytorium innego państwa członkowskiego (Niemcy) na terytorium kraju, a przy tym nie jest wystawiana faktura dokumentująca to przemieszczanie (towary zostały wcześniej zaimportowane przez Spółkę), obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania tych towarów. Zatem za moment otrzymania towaru należy przyjąć moment fizycznego przywozu towaru na terytorium Polski.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4 należy uznać za prawidłowe.

Państwa wątpliwości przedstawione w pytaniu nr 5 dotyczą terminu w jakim należy złożyć informację VAT-23 oraz zapłacić podatek należny z tytułu nietransakcyjnego wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu w związku ze zmianą ich przeznaczenia.

Państwa zdaniem Spółka powinna złożyć informację VAT-23 oraz zapłacić podatek należny najpóźniej 14. dnia po otrzymaniu towarów, rozumianym jako data rozładunku samochodów w Polsce wskazana w liście przewozowym (np. CMR) lub innym równorzędnym dokumencie.

Jak wskazałem powyżej zmiana przeznaczenia nabytych przez Państwa nowych środków transportu z towarów handlowych na wykorzystywane do działalności gospodarczej, powoduje, że jesteście Państwo zobowiązani do złożenia informacji podatkowej VAT-23 oraz obliczenia i wpłacenia podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia tych środków transportu w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego - zgodnie z art. 103 ust. 3 i 4 ustawy. Zatem, złożenie przez Państwa informacji VAT-23 powinno nastąpić w momencie podjęcia decyzji o zmianie przeznaczenia wykorzystywania pojazdów, a nie w momencie otrzymania towarów rozumianym jako data rozładunku pojazdów samochodów w Polsce wskazana w liście przewozowym (np. CMR) lub innym równorzędnym dokumencie. Natomiast podatek należny z tytułu nietransakcyjnego wewnątrzwspólnotowego nabycia pojazdów w związku ze zmianą ich przeznaczenia powinni Państwo obliczyć od dnia powstania obowiązku podatkowego, tj. jak wskazałem powyżej, z chwilą fizycznego przywozu towaru na terytorium Polski wraz z odsetkami liczonymi od dnia następującego po dniu upływu terminu płatności.

Tym samym oceniając całościowo Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 5 należy uznać je za nieprawidłowe.

W odniesieniu do Państwa wątpliwości dotyczących ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku nietransakcyjnego WNT nowych środków transportu (pytanie nr 6) należy wskazać, że zgodnie z art. 30a ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 30a ust. 2 ustawy:

Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy:

Natomiast w myśl art. 29a ust. 2 ustawy:

Według art. 29a ust. 6 ustawy:

Z przytoczonych przepisów wynika, że podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Przy tym, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy - stosownie do art. 30a ust. 2 w zw. z art. 29a ust. 2 ustawy - podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie tej dostawy towarów.

Jednocześnie art. 29a ust. 6 ustawy wskazuje wprost jakie wydatki zwiększają podstawę opodatkowania. Przy czym, wymienione rodzaje wydatków nie stanowią katalogu zamkniętego, są tylko pewną wskazówką jakie rodzaje wydatków zwiększają podstawę opodatkowania. W grupie wydatków zwiększających podstawę opodatkowania, wskazanej w art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy inne podatki lub obciążenia publicznoprawne związane z transakcją, np. akcyza lub cło. Jeżeli chodzi o te należności, to mówimy o podatkach należnych. Tym samym nie zwiększa podstawy opodatkowania potencjalny podatek, który nie jest należny (nie doprowadzi do powstania zobowiązania podatkowego) w danym momencie. W drugiej grupie wydatków zwiększających podstawę opodatkowania wskazano wydatki, które w związku z realizacją świadczenia pobiera dostawca lub usługodawca, ale które ostatecznie „przerzuca” na nabywcę (art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy).

Zatem podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy, stanowi cena nabycia towaru (koszt wytworzenia), zwiększona o podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze (np. o charakterze administracyjnym), których nałożenie pozostaje w bezpośrednim związku z nabyciem towarów (z wyjątkiem kwoty podatku od towarów i usług nakładanego mocą ustawy) oraz zwiększona o koszty dodatkowe wymienione w art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy pobierane przez dostawcę w związku z realizacją transakcji kupna-sprzedaży, które ostatecznie „przerzucane” są na nabywcę.

Z przedstawionych okoliczności wynika, że Spółka nabywa pojazdy od podmiotu z siedzibą w Wielkiej Brytanii, które transportowane są drogą morską do Niemiec, gdzie następuje odprawa celna i rozpoznawany jest import towarów. Prawo do rozporządzania towarami jak właściciel przechodzi na Spółkę na terytorium Niemiec, na Spółce ciąży obowiązek przewozu nabytych pojazdów do Polski. Transport zlecany jest podmiotowi trzeciemu, który również zajmuje się obsługą podatku akcyzowego (kalkulacja podatku i sporządzanie uproszczonych deklaracji).

Tym samym, zgodnie z art. 30a ust. 2 w zw. z art. 29a ust. 2 oraz w zw. z art. 29a ust. 6 ustawy, za podstawę opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy powinni Państwo uznać sumę wartości pojazdów nabytych od podmiotu z Wielkiej Brytanii oraz wartość cła i podatek akcyzowy.

W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 6 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również ustalenia z jakiego dnia należy przyjąć kurs dla przeliczenia i wykazania nietransakcyjnego wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu w JPK_V7M (pytanie nr 7).

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy:

Zaś zgodnie z art. 31a ust. 2 ustawy:

Ponadto stosownie do art. 31a ust. 2a ustawy:

Zatem przepis art. 31a ustawy znajduje zastosowanie, kiedy podstawa opodatkowania jest wyrażona w walucie obcej. Co do zasady w przypadku gdy podstawa opodatkowania jest wyrażona w walucie obcej przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Przy czym w przypadku gdy podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. Alternatywnie podatnik może wybrać sposób przeliczania kwot wyrażonych w walucie obcej na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

W odniesieniu do Państwa wątpliwości związanej z przeliczaniem nietransakcyjnego nabycia nowych środków transportu należy wskazać, że jak ustaliłem w odpowiedzi na pytanie nr 4 obowiązek podatkowy z tego tytułu powinien być rozpoznany z chwilą fizycznego ich przywozu na terytorium Polski. Tym samym w okolicznościach przedmiotowej sprawy, dla ustalenia podstawy opodatkowania powinniście Państwo dokonać według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy, tj. na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień otrzymania towarów.

Należy przy tym wskazać, że przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania określone w walucie obcej mogą być przeliczane przez podatnika na złote zgodnie z zasadami przeliczania przychodu określonego w walucie obcej wynikającymi z przepisów o podatku dochodowym, obowiązującymi tego podatnika na potrzeby rozliczania danej transakcji. Jeśli jednak Państwo nie wybierze takiego sposobu przeliczania podstawy opodatkowania na złote będziecie obowiązani do zastosowania zasad przeliczania wynikających z art. 31a ust. 1 i 2 ustawy, a więc podatnik ma prawo wyboru, jaką zasadę przeliczania podstawy opodatkowania wybierze. Wybraną zasadę przeliczania kursu walut podatnik będzie obowiązany stosować przez 12 kolejnych miesięcy. 

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 7 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Odnośnie natomiast powołanej przez Państwa we wniosku interpretacji indywidualnej 10 grudnia 2010 r., sygn. ILPP2/443-1776/10-3/EWW wskazać należy, że interpretacja ta dotyczy odmiennego stanu faktycznego. W interpretacji tej nie rozstrzygano kwestii braku obowiązku złożenia informacji VAT-23 i zapłaty podatku VAT od nabytych pojazdów w związku ze zmianą ich przeznaczenia, lecz prawa do dokonania korekty podatku naliczonego w związku z zaliczeniem samochodów osobowych stanowiących towary handlowe do środków trwałych.

Jednocześnie wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz
• zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).