Temat interpretacji

Problematyka związana z kwestią zwrotu podatku VAT zadeklarowanego i zapłaconego przez spadkodawcę.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, reprezentowanego przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2010 r. (data wpływu: 6 grudnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 lutego 2011 r. (data wpływu: 28 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie problematyki związanej z kwestią zwrotu podatku od towarów i usług zadeklarowanego i zapłaconego przez spadkodawcę jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie problematyki związanej z kwestią zwrotu podatku od towarów i usług zadeklarowanego i zapłaconego przez spadkodawcę. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 24 lutego 2011 r. (data wpływu: 28 lutego 2011 r.) o doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego, pełnomocnictwo i dodatkową opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 4 listopada 2009 r. sporządzony został akt poświadczenia dziedziczenia, na podstawie którego notariusz poświadczył, że spadek po AA (dalej: Spadkodawca) odziedziczyli BB (żona Spadkodawcy), CC (syn Spadkodawcy, dalej zwany Spadkobiercą) oraz DD (córka Spadkodawcy), zwani dalej łączenie Spadkobiercami. Każdy ze Spadkobierców odziedziczył 1/3 spadku.

Spadkodawca prowadził działalność gospodarczą pod nazwą XX w zakresie sprzedaży i montażu instalacji grzewczych, klimatyzacji oraz wentylacji. Po śmierci Spadkodawcy, która nastąpiła w dniu 21 września 2009 r., prowadzona przez niego działalność gospodarcza została faktycznie przejęta przez Spadkobiercę. z uwagi jednak na fakt, iż Spadkobierca prowadził wcześniej (przed śmiercią Spadkodawcy) indywidualną działalność gospodarczą, odrębną od działalności Spadkodawcy, stąd trudno uznać, że doszło do kontynuacji działalności przedsiębiorstwa Spadkodawcy. Przedmiotem działalności Spadkobiercy, podobnie jak w przypadku Spadkodawcy, jest sprzedaż, montaż instalacji grzewczych, klimatyzacji oraz wentylacji.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spadkodawca zawarł umowy o wykonanie robót budowlano-montażowych. Jednakże w zakresie tych umów nie doszło do rozliczenia końcowego na skutek śmierci Spadkodawcy. w związku z powyższym powstał między kontrahentem Spadkodawcy a Spadkobiercami spór co do wykonania oraz nienależytego wykonania tych umów. Kontrahent zgłosił wobec Spadkobierców roszczenia związane z niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem robót przez Spadkodawcę, oświadczył, iż nie uznaje faktur VAT wystawionych przez niego w tym zakresie, a także zgłosił obowiązek zwrotu gwarancji należytego wykonania umowy. Spadkobiercy natomiast zgłosili wobec kontrahenta roszczenia o zapłatę wynagrodzenia z tytułu realizacji przez Spadkodawcę robót na rzecz Kontrahenta.

Spór zakończył się zawarciem ugody w dniu 28 kwietnia 2010 r. Strony ugody postanowiły, iż wynagrodzenie objęte niżej wymienionymi fakturami VAT nie było należne:

1. faktura VAT nr z dnia 9 stycznia 2009 r.,
2. faktura VAT nr z dnia 3 kwietnia 2009 r.,
3. faktura VAT nr z dnia 9 stycznia 2009 r.,
4. faktura VAT nr z dnia 18 marca 2009 r.,
5. faktura VAT nr z dnia 31 października 2008 r.,
6. faktura VAT nr z dnia 18 marca 2008 r.,
7. faktura VAT nr z dnia 9 października 2008 r.,
8. faktura VAT nr z dnia 14 października 2008 r.,
9. faktura VAT nr z dnia 3 marca 2009 r.,
10. faktura VAT nr z dnia 18 maja 2009 r.,
11. faktura VAT nr z dnia 19 maja 2009 r.,
12. faktura VAT nr z dnia 4 sierpnia 2009 r.

W związku z zawarciem ugody przestały istnieć podstawy do wystawienia wyżej wskazanych faktur VAT. w ugodzie Strony potwierdziły, że prace objęte tymi fakturami VAT nie zostały wykonane, a Spadkobiercom nie należy się wynagrodzenie objęte wymienionymi fakturami VAT.

Kwoty objęte fakturami VAT, o których mowa powyżej zostały wykazane w rejestrze sprzedaży Spadkodawcy. Kwoty te zwiększyły u Spadkodawcy wartość obrotu za poszczególne miesiące w roku 2008 i 2009. Ponadto, kwoty netto wykazane w tych fakturach zostały u Spadkodawcy wykazane w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jako przychód należny i w związku z tym zwiększyły u niego podstawę opodatkowania tym podatkiem za rok 2008 oraz stanowiły podstawę obliczenia zaliczek na podatek dochodowy w roku 2009. Spadkodawca uiścił wszystkie podatki należne w związku z wystawionymi fakturami VAT oraz należne zaliczki na podatek dochodowy za rok 2009. Podatnik nie złożył zeznania w zakresie podatku dochodowego za rok 2009.

Obecnie Spadkobiercy, w związku z zawartą ugodą, rozważają możliwość weryfikacji wysokości zadeklarowanego i zapłaconego przez Spadkodawcę podatku od towarów i usług (dalej VAT) i podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej PIT) za rok 2008 oraz zaliczek na podatek wpłacanych przez Spadkodawcę w trakcie roku 2009.

W piśmie uzupełniającym z dnia 24 lutego 2011 r. wskazano następujące informacje:

• Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT,
• Zainteresowany przed śmiercią ojca prowadził na własne nazwisko działalność gospodarczą o identycznym przedmiocie działalności. Po śmierci ojca prowadził własną działalności w ramach której, wykonywał analogiczne prace jakie wykonywała firma ojca. w wyniku podjętych działań doszło do organizacyjnego przejęcia zakresu prac wchodzących w zakres działalności prowadzonej przez ojca oraz zatrudnienia części pracowników. Natomiast w ocenie Wnioskodawcy nie ma podstaw, aby przyjąć, że doszło do dalszego prowadzenia działalności Spadkodawcy na rachunek Wnioskodawcy w rozumieniu art. 97 § 2 Ordynacji podatkowej. Wnioskodawca przed i po śmierci ojca prowadził działalność gospodarczą na własny rachunek, a działalność prowadzona przez ojca została zakończona.

W związku z powyższym zadano następujące pytania

w zakresie podatku od towarów i usług:

1. Czy Spadkobiercy przysługuje uprawnienie do otrzymania zwrotu zadeklarowanego i zapłaconego VAT i PIT za rok 2008 oraz zaliczek na PIT wpłaconych w roku 2009 przez Spadkodawcę w związku z wystawieniem faktur VAT, o których mowa w stanie faktycznym...
2. Czy prawo do zwrotu zadeklarowanego i zapłaconego VAT i PIT za rok 2008 przez Spadkodawcę w związku z wystawieniem faktur VAT, o których mowa w stanie faktycznym przysługuje indywidualnie Spadkobiercy stosownie do posiadanego udziału w spadku...
3. Czy rozstrzygnięcie kwestii zwrotu na rzecz Spadkobiercy zadeklarowanego i zapłaconego VAT i PIT za rok 2008 winno nastąpić na podstawie art. 100 § 2a Ordynacji podatkowej...
4. Czy rozstrzygnięcie kwestii zwrotu nadpłaty na rzecz Spadkobiercy na podstawie art. 100 § 2a Ordynacji podatkowej, na który to zwrot składałby się zadeklarowany i zapłacony przez Spadkodawcę podatek VAT i PIT za rok 2008 oraz zaliczki na PIT wpłacone w trakcie roku 2009 winno nastąpić całościowo w jednej decyzji...
5. Czy rozstrzygnięcie kwestii zwrotu Spadkobiercy zadeklarowanego i zapłaconego przez Spadkodawcę podatku VAT i PIT za rok 2008, winno nastąpić poprzez złożenie wniosku o stwierdzenie nadpłaty na podstawie art. 97 § 1 w zw. z art. 72 § 1 pkt 1 w zw. z art. 73 § 1 pkt 1 w zw. z art. 74a Ordynacji podatkowej...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Spadkobiercy przysługuje uprawnienie do otrzymania zwrotu zadeklarowanego i zapłaconego VAT i PIT za rok 2008 oraz zaliczek na PIT wpłaconych w roku 2009 przez Spadkodawcę, w związku z wystawieniem faktur VAT, o których mowa w stanie faktycznym.

Zgodnie z treścią art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej, spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 2, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. Przepis ten ustanawia zasadę sukcesji generalnej praw i obowiązków spadkobierców podatnika. Spadkobiercy podatnika wstępują na tej podstawie w uprawnienia i obowiązki przysługujące spadkodawcy - podatnikowi. Natomiast zgodnie z art. 97 § 2 ww. ustawy, jeżeli na podstawie przepisów prawa podatkowego, spadkodawcy przysługiwały prawa o charakterze niemajątkowym, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, uprawnienia te przechodzą na spadkobierców pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek.

Za prawa o charakterze majątkowym uważa się te prawa, które są związane bezpośrednio z interesem ekonomicznym uprawnionego. z punktu widzenia spadkobierców istotne jest więc ustalenie zakresu uprawnień majątkowych spadkodawcy, bowiem poprzez sukcesję podatkową wstępują oni w te uprawnienia. Uprawnieniem o charakterze majątkowym jest w tym przypadku m. in. uprawnienie do otrzymania zwrotu nadpłaty podatku. Spadkobiercy wstępujący w prawa i obowiązki spadkodawcy, jeżeli spadkodawca miał prawo uzyskać zwrot nadpłaty podatku, mogą w ramach realizacji zasady sukcesji podatkowej domagać się zwrotu tej nadpłaty. w sytuacji opisanej w stanie faktycznym trudno przyjąć, że Spadkobierca prowadzi działalność Spadkodawcy w ścisłym tego słowa znaczeniu.

Prawo do zwrotu nienależnie zapłaconego przez Spadkodawcę VAT i PIT, dotyczy uprawnień o charakterze majątkowym, stąd też okoliczność dotycząca dalszego prowadzenia działalności Spadkodawcy na własny rachunek w rozumieniu art. 97 § 2 Ordynacji podatkowej jest bez znaczenia dla prawa Spadkobiercy do otrzymania zwrotu zadeklarowanego i zapłaconego VAT i PIT za rok 2008 oraz zaliczek na PIT wpłaconych w roku 2009 przez Spadkodawcę.

W przedmiotowej sprawie, gdyby Spadkodawca zawarł ugodę ze swoim Kontrahentem, miałby podstawy do skorygowania kwot zapłaconego VAT wynikającego z faktury VAT wystawionych w związku z umową łączącą go z Kontrahentem oraz skorygowania PIT za rok 2008 i 2009. Ugoda z kontrahentem Spadkodawcy została zawarta dopiero po śmierci Spadkodawcy przez Spadkobierców. Spadkobiercy nabyli uprawnienia do zawarcia tej ugody, bowiem w świetle art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego są oni następcami prawnymi Spadkodawcy. Spadkobiercy z chwilą otwarcia spadku wstąpili w ogół praw i obowiązków Spadkodawcy. Zawarcie ugody, z punktu widzenia Spadkobierców, było więc uprawnieniem wynikającym z wstąpienia w ogół praw i obowiązków Spadkodawcy. Zgodnie z art. 72 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku. Kwota VAT i PIT zapłaconego przez Spadkodawcę jest w świetle przedstawionych okoliczności stanu faktycznego nadpłatą podatku. w związku z zawarciem ugody między Spadkobiercami a Kontrahentem Spadkodawcy, kwoty zapłaconego VAT i PIT stały się kwotami zapłaconymi nienależne.

Spadkobiercom, jako osobom będącym następcami prawnymi Spadkodawcy przysługiwało prawo do zawarcia ugody z Kontrahentem Spadkodawcy (następstwo prawne w sferze prawa cywilnego). Jednocześnie zawarcie ugody spowodowało zmianę w zakresie praw i obowiązków podatkowych, które również są objęte sukcesją na podstawie art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej.

W świetle powyższych uwag, Spadkobiercom przysługuje uprawnienie do otrzymania zwrotu zadeklarowanego i zapłaconego VAT oraz PIT. Uprawnienie to ma bowiem charakter majątkowy, a Spadkobiercy wstąpili w prawa i obowiązki Spadkodawcy.

Ad. 2.

Prawo do otrzymania zwrotu zadeklarowanego i zapłaconego VAT i PIT za rok 2008 przez Spadkodawcę w związku z wystawieniem faktur VAT, o których mowa w stanie faktycznym przysługuje indywidualnie Spadkobiercy, stosownie do posiadanego udziału w spadku, zgodnie z art. 100 § 1 Ordynacji podatkowej w związku z art. 100 § 2a ww. ustawy.

W świetle art. 100 § 1 Ordynacji podatkowej, organy podatkowe właściwe ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania spadkodawcy orzekają w odrębnych decyzjach o zakresie odpowiedzialności poszczególnych spadkobierców lub określają wysokość nadpłaty albo zwrotu podatku.

W myśl § 2a art. 100 Ordynacji podatkowej, wydając decyzję, organ podatkowy określa prawidłową wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość poniesionej straty uprawniającej spadkobierców do skorzystania, zgodnie z przepisami prawa podatkowego, z ulg podatkowych, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, jeżeli ich wysokość jest inna niż wykazana w deklaracji złożonej przez spadkodawcę albo spadkodawca deklaracji nie złożył. z powyższych przepisów wynika wprost, iż uprawnienie konkretnego spadkobiercy powinno zostać stwierdzone w decyzjach wydanych przez właściwy organ podatkowy odrębnie dla każdego ze spadkobierców. Przenosząc powyższe uwagi na grunt przedstawionego stanu faktycznego zaprezentowanego we wniosku należy stwierdzić, iż prawo do otrzymania zwrotu zadeklarowanego i zapłaconego VAT i PIT za rok 2008 przez Spadkodawcę w związku z wystawieniem faktur VAT, o których mowa w stanie faktycznym przysługuje indywidualnie Spadkobiercy stosownie do posiadanego udziału w spadku.

Ad. 3.

Zdaniem Spadkobiercy rozstrzygnięcie kwestii zwrotu zadeklarowanego i zapłaconego przez Spadkodawcę VAT i PIT za 2008 r. winno nastąpić na podstawie art. 100 § 2a Ordynacji podatkowej.

W świetle art. 100 § 1 Ordynacji podatkowej, organy podatkowe właściwe ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania Spadkodawcy, orzekają w odrębnych decyzjach o zakresie odpowiedzialności poszczególnych spadkobierców lub określają wysokość nadpłaty albo zwrotu podatku. w myśl art. 100 § 2a ww. ustawy, wydając decyzję organ podatkowy określa prawidłową wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość poniesionej straty uprawniającej spadkobierców do skorzystania, zgodnie z przepisami prawa podatkowego, z ulg podatkowych, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, jeżeli ich wysokość jest inna niż wykazana w deklaracji złożonej przez spadkodawcę albo spadkodawca deklaracji nie złożył. Przepis ten stanowi wprost, że w drodze decyzji organ podatkowy określa m. in. wysokość zwrotu podatku, w sytuacji gdy jest ona inna niż wykazana w deklaracji złożonej przez spadkobiercę albo gdy spadkobierca deklaracji nie złożył.

Przytoczone przepisy nakładają na organy podatkowe obowiązek wszczęcia i prowadzenia postępowania celem określenia prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego spadkodawcy. w konsekwencji nadpłata wynikająca z zapłacenia przez Spadkodawcę nienależnego VAT, powinna zostać określona przez właściwy organ podatkowy w decyzji wydanej na podstawie art. 100 § 2a Ordynacji podatkowej.

Powyższa procedura dotycząca określenia wysokości nadpłaty w VAT powinna znaleźć zastosowanie również w zakresie PIT za 2008 r. w tym zakresie bowiem złożone zostało zeznanie roczne, a w konsekwencji nie istnieją przesłanki do zastosowania art. 104 § 1-3 Ordynacji podatkowej.

W świetle powyższego - w zakresie VAT - działając na podstawie art. 100 § 2a Ordynacji podatkowej, organ podatkowy właściwy ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania Spadkodawcy orzekający w odrębnych decyzjach o zakresie odpowiedzialności poszczególnych Spadkobierców lub określający wysokość nadpłaty albo zwrotu podatku, powinien uwzględnić okoliczność zawarcia przez Spadkobierców ugody z kontrahentem Spadkodawcy i w konsekwencji uwzględnić również kwotę nadpłaty VAT.

Ad. 4.

Wnioskodawca uważa, że art. 100 § 2a Ordynacji podatkowej nie daje podstaw do rozstrzygnięcia kwestii zwrotu podatku na rzecz Spadkobiercy, na który to zwrot składałby się zadeklarowany i zapłacony przez Spadkodawcę podatek VAT i PIT za rok 2008 oraz zaliczki na PIT wpłacone w trakcie roku 2009 w sposób całościowy w jednej decyzji.

Art. 100 § 2a Ordynacji podatkowej stanowi podstawę do rozstrzygnięcia kwestii zwrotu na rzecz Spadkobiercy zadeklarowanego i zapłaconego VAT i PIT za rok 2008.

W świetle art. 100 § 1 Ordynacji podatkowej, organy podatkowe właściwe ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania spadkodawcy orzekają w odrębnych decyzjach o zakresie odpowiedzialności poszczególnych spadkobierców lub określają wysokość nadpłaty albo zwrotu podatku. w myśl art. 100 § 2a ww. ustawy, wydając decyzję, organ podatkowy określa prawidłową wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość poniesionej straty uprawniającej spadkobierców do skorzystania, zgodnie z przepisami prawa podatkowego, z ulg podatkowych, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, jeżeli ich wysokość jest inna niż wykazana w deklaracji złożonej przez spadkodawcę albo spadkodawca deklaracji nie złożył.

Powyższa procedura jest swego rodzaju zasadą ustalania zakresu obowiązków oraz uprawnień w stosunku do poszczególnych spadkobierców. Wyjątkiem od tej zasady jest natomiast procedura uregulowana w art. 104 § 1- 3 Ordynacji podatkowej.

Przytoczone przepisy zawarte w art. 104 § 1-3 ww. ustawy, mogą mieć zastosowanie tylko wówczas, gdy spadkodawca zmarł w trakcie roku podatkowego i nie złożył zeznania podatkowego. Jak wynika z powyższego, procedura uregulowana w art. 104 § 1-3 cyt. ustawy, przewidziana jest jedynie dla spadkobierców po spadkodawcach będących podatnikami podatku od osób fizycznych, którzy zmarli w trakcie roku podatkowego i nie złożyli zeznania podatkowego.

W świetle powyższych uwag należy wskazać, iż przepisy Ordynacji podatkowej, przewidują dwa tryby postępowania:

• tryb określony w art. 100 § 2a ww. ustawy stosowany jako zasada do wszystkich obowiązków i uprawnień, w tym uprawnienia do otrzymania zwrotu nadpłaty podatku, oraz
• tryb określony w art. 104 § 3 ww. ustawy stosowany w przypadku, gdy spadkodawca zmarł w trakcie roku podatkowego i nie złożył zeznania podatkowego.

Brak jest zatem podstaw, aby kwestię zwrotu podatku, obejmującego zadeklarowany i zapłacony przez Spadkodawcę podatek VAT i PIT za rok 2008 oraz zaliczki na PIT wpłacone w trakcie roku 2009, rozstrzygać w sposób całościowy w jednej decyzji wydanej na podstawie art. 100 § 2a Ordynacji podatkowej.

Ad. 5.

Nie ma podstaw, aby przyjąć, że rozstrzygnięcie kwestii zwrotu zadeklarowanego zapłaconego VAT i PIT za rok 2008 winno nastąpić poprzez złożenie wniosku o zwrot nadpłaty na podstawie art. 97 § 1 w zw. z art. 72 § 1 pkt 1 w zw. z art. 73 § 1 pkt 1 w zw. z art. 74a Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z treścią art. 97 § 1 ww. ustawy, spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 2, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. Powyższy przepis konstytuuje zasadę sukcesji podatkowej spadkobierców. Sukcesja w tym zakresie dotyczy praw i obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego. Sukcesja podatkowa w przypadku spadkobierców obejmuje przede wszystkim majątkowe prawa i obowiązki. w przypadku praw o charakterze niemajątkowym ich przejęcie przez spadkobiercę jest ograniczone do sytuacji, gdy były one związane z prowadzoną przez spadkodawcę działalnością gospodarczą i pod warunkiem, że spadkobierca dalej będzie prowadził tę działalność na własny rachunek (art. 97 § 2 Ordynacji podatkowej). Do uprawnień o charakterze majątkowym zaliczyć należy m. in. prawo do zwrotu nadpłaty podatku.

Zgodnie z art. 72 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku. Kwota VAT i PIT zapłacona przez Spadkodawcę jest w świetle przedstawionych okoliczności stanu faktycznego nadpłatą podatku. w związku z zawarciem ugody między Spadkobiercami a kontrahentem Spadkodawcy, kwoty zapłaconego VAT i PIT stały się kwotami zapłaconymi nienależnie.

Moment powstania nadpłaty określony został w art. 73 § 1-2 oraz art. 74 ww. ustawy. Zgodnie z treścią art. 73 § 1 pkt 1 cyt. ustawy, nadpłata powstaje, z zastrzeżeniem art. 73 § 2, z dniem zapłaty przez podatnika podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej.

W świetle zaprezentowanego stanu faktycznego, nadpłata VAT oraz PIT powstała z dniem zapłaty przez Spadkodawcę podatków w wysokości większej od należnej (art. 73 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej). w tym przypadku można rozważać, czy kwestia nadpłaty winna zostać rozstrzygnięta przez organ podatkowy w trybie art. 74a ww. ustawy. Ponieważ, zdaniem Spadkobiercy w przedmiotowej sprawie w stosunku do VAT oraz PIT za rok 2008 kwota nadpłaty powinna zostać uwzględniona w decyzjach wydanych na podstawie art. 100 § 2a ww. ustawy, to przepis ten wyłącza jednoczesne zastosowanie art. 74a cyt. ustawy. Natomiast w zakresie podatku dochodowego, z uwagi na brak złożenia przez Spadkodawcę zeznania za rok 2009, organ podatkowy powinien stwierdzić wysokość nadpłaty w decyzji wydanej na podstawie art. 104 § 3 Ordynacji podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie podatku od towarów i usług uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 922 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. u. Nr 16, poz. 93 ze zm.), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi czwartej Kodeksu Spadki. Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

Art. 924 ww. ustawy, przesądza, że spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą jego otwarcia (art. 925 Kodeksu cywilnego). Prawa i obowiązki zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na spadkobierców. z tym momentem następuje ustalenie, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

Podkreślić należy, że prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego nie należą do spadku. Ich sukcesja jest możliwa jedynie na podstawie i w granicach przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.).

Kwestię sukcesji podatkowej reguluje przede wszystkim art. 97 § 1 ww. ustawy zgodnie z którym, spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 2, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy.

W myśl art. 97 § 2 powołanej ustawy jeżeli, na podstawie przepisów prawa podatkowego, spadkodawcy przysługiwały prawa o charakterze niemajątkowym, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, uprawnienia te przechodzą na spadkobierców pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek.

Przepis § 2 zgodnie z art. 97 § 3 cyt. ustawy stosuje się odpowiednio do praw i obowiązków z tytułu sprawowanej przez spadkodawcę funkcji płatnika.

Stosownie do art. 97 § 4 Ordynacji podatkowej, przepisy § 1-3 stosuje się również do praw i obowiązków wynikających z decyzji wydanych na podstawie przepisów prawa podatkowego.

Natomiast art. 98 § 1 ww. ustawy stanowi, iż do odpowiedzialności spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego o przyjęciu i odrzuceniu spadku oraz o odpowiedzialności za długi spadkowe.

Przepis § 1 stosuje się również art. 98 § 2 Ordynacji podatkowej do odpowiedzialności spadkobierców za:

1. zaległości podatkowe, w tym również za zaległości, o których mowa w art. 52 § 1;
2. odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych spadkodawcy;
3. pobrane, a niewypłacone podatki z tytułu sprawowanej przez spadkodawcę funkcji płatnika lub inkasenta,
4. niezwrócone przez spadkodawcę zaliczki na naliczony podatek od towarów i usług oraz ich oprocentowanie;
5. opłatę prolongacyjną;
6. koszty postępowania podatkowego;
7. koszty upomnienia i koszty postępowania egzekucyjnego prowadzonego wobec spadkodawcy powstałe do dnia otwarcia spadku.

Z powyższego wynika, że spadkobiercy, co do zasady, przejmują majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. Natomiast, następcy prawni przejmują również przewidziane przepisami prawa podatkowego przysługujące spadkodawcy, uprawnienia o charakterze niemajątkowym związane z prowadzoną przez spadkodawcę działalnością gospodarczą, jedynie w przypadku kontynuowania, na ich własny rachunek, działalności spadkodawcy co wynika z brzmienia art. 97 § 2 cyt. ustawy.

Ponadto, z analizy art. 97 powołanej ustawy wynika, iż spadkobiercy są tą grupą następców prawnych, która nie wstępuje w prawa i obowiązki spadkodawcy, lecz przejmują te prawa i obowiązki, które istniały w momencie śmierci spadkodawcy. Oznacza to, iż spadkobierca nie zawsze może działać w imieniu spadkodawcy korzystając z jego praw.

Przepisem prawa podatkowego, który nakazuje organom podatkowym wydanie decyzji o odpowiedzialności poszczególnych spadkobierców jest art. 100 Ordynacji podatkowej.

W myśl art. 100 § 1 ww. ustawy, organy podatkowe właściwe ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania spadkodawcy orzekają w odrębnych decyzjach o zakresie odpowiedzialności poszczególnych spadkobierców lub określają wysokość nadpłaty albo zwrotu podatku.

Stosownie do przepisu art. 100 § 2 cyt. ustawy, w decyzji organ podatkowy określa wysokość znanych w dniu otwarcia spadku zobowiązań spadkodawcy, o których mowa w art. 98 § 1 i § 2, z zastrzeżeniem § 2a.

Zapis ten przedstawia szczególną sytuację, w której dozwolone jest wstąpienie spadkobiercy w prawa spadkodawcy. Wstąpienie to może jednak odbyć się tylko w przypadku śmierci spadkodawcy w toku postępowania w sprawach dotyczących jego majątkowych lub niemajątkowych praw.

Art. 100 § 2a powołanej ustawy stanowi, iż wydając decyzję, organ podatkowy określa prawidłową wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość poniesionej straty uprawniającej spadkobierców do skorzystania, zgodnie z przepisami prawa podatkowego, z ulg podatkowych, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, jeżeli ich wysokość jest inna niż wykazana w deklaracji złożonej przez spadkodawcę albo spadkodawca deklaracji nie złożył.

Zgodnie z art. 100 § 3 ww. ustawy, termin płatności przez spadkobiercę zobowiązań, o których mowa w § 2, wynosi 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

Mocą art. 101 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych spadkodawcy oraz oprocentowanie niezwróconych zaliczek naliczonego podatku od towarów i usług naliczane są do dnia otwarcia spadku.

W myśl art. 102 § 1 cyt. ustawy, przepisy art. 100 i art. 101 stosuje się, jeżeli:

1. w stosunku do spadkodawcy nie zostało wszczęte postępowanie podatkowe lub
2. postępowanie podatkowe, którego stroną był spadkodawca, zostało zakończone decyzją ostateczną.

Przepis art. 102 § 2 Ordynacji podatkowej stanowi, iż w razie śmierci spadkodawcy w toku postępowania w sprawach dotyczących praw lub obowiązków wymienionych w art. 97 w miejsce dotychczasowej strony wstępują jej spadkobiercy.

Stosownie do przepisu art. 103 § 1 cyt. ustawy, organy podatkowe zawiadamiają spadkobierców o:

1. złożonych przez spadkodawcę odwołaniach od decyzji, zażaleniach na postanowienia i skargach do sądu administracyjnego;
2. decyzjach wydanych na podstawie art. 67a § 1 pkt 1 lub pkt 2, jeżeli nie upłynął termin płatności odroczonego podatku lub zaległości podatkowej lub termin płatności rat;
3. decyzjach i postanowieniach, które zostały doręczone spadkodawcy, a w dniu jego śmierci nie upłynął jeszcze termin do złożenia odwołania, zażalenia lub skargi do sądu administracyjnego;
4. wszczętej kontroli podatkowej;
5. złożonych przez spadkodawcę wnioskach o wszczęcie postępowania;
6. postępowaniach wszczętych z urzędu wobec spadkodawcy.

W myśl § 2, w przypadkach, o których mowa w § 1 pkt 1 i pkt 3, terminy do złożenia odwołania, zażalenia lub skargi do sądu administracyjnego biegną ponownie od dnia doręczenia zawiadomienia (art. 103 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z art. 3 pkt 7 Ordynacji podatkowej, ilekroć w ustawie jest mowa o zwrocie podatku, rozumie się przez to zwrot różnicy podatku lub zwrot podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, a także inne formy zwrotu podatku przewidziane w przepisach prawa podatkowego.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, iż obowiązujące przepisy prawa podatkowego nie zakazują po śmierci spadkodawcy weryfikacji deklarowanych przez niego zobowiązań podatkowych. Przepisy te wręcz nakładają na organy podatkowe obowiązek wszczęcia i prowadzenia postępowania celem określenia prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego spadkodawcy. Jest to jednak jedyny uprawniony tryb korekty takich zobowiązań. Organ podatkowy, wydając decyzję określa w niej prawidłową wysokość zobowiązania podatkowego (na podstawie znanych organowi w dniu otwarcia spadku zobowiązań spadkodawcy), wysokość poniesionej straty uprawniającej spadkobierców do skorzystania, zgodnie z przepisami prawa podatkowego z ulg podatkowych, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, jeżeli ich wysokość jest inna niż wykazana w deklaracji złożonej przez spadkodawcę albo spadkodawca deklaracji nie złożył (art. 100 § 2a Ordynacja podatkowa). Spadkobierca ma prawo do dysponowania nadwyżką podatku naliczonego nad należnym dopiero po wydaniu stosownej decyzji przez organ podatkowy o przeniesieniu odpowiedzialności na spadkobiercę, w zakresie określonym tą decyzją.

Zatem spadkobierca nie ma prawa do składania deklaracji podatkowych za zmarłego podatnika, natomiast wszelkie prawa i obowiązki na niego przechodzące (w tym ewentualna nadpłata), winien określić właściwy organ podatkowy w stosownej decyzji na podstawie dokumentów znanych i będących w posiadaniu organu na moment śmierci podatnika (np. w związku z wszczętym postępowaniem podatkowym).

W rozpatrywanym wniosku podstawowym zagadnieniem do rozpatrzenia jakie stawia Wnioskodawca będący spadkobiercą, jest kwestia prawa do otrzymania zwrotu zadeklarowanego i zapłaconego VAT przez Spadkodawcę za rok 2008.

Problematyka dotycząca podatku od towarów i usług unormowana została w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

I tak, w myśl art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa (art. 5 ust. 2 ustawy).

Natomiast, obowiązek podatkowy na ogólnych zasadach powstaje, zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy, z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Podatnikami podatku od towarów i usług - stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza mocą ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Przepis art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, wskazuje, że kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty (art. 87 ust. 2 ustawy).

W przypadku wydłużenia terminu na podstawie ust. 2 zdanie drugie, urząd skarbowy na wniosek podatnika dokonuje zwrotu różnicy podatku w terminie wymienionym w ust. 2 zdanie pierwsze, jeżeli podatnik wraz z wnioskiem złoży w urzędzie skarbowym zabezpieczenie majątkowe w kwocie odpowiadającej kwocie wnioskowanego zwrotu podatku. Jeżeli wniosek wraz z zabezpieczeniem został złożony na 13 dni przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2, lub później, zwrotu dokonuje się w terminie 14 dni od dnia złożenia tego zabezpieczenia (art. 87 ust. 2a ustawy).

Jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT art. 96 ust. 6 ustawy.

Art. 96 ust. 7 ustawy stanowi natomiast, że zgłoszenia o zaprzestaniu działalności w wyniku śmierci podatnika dokonuje jego następca prawny.

W przypadku gdy zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu nie zostało zgłoszone zgodnie z ust. 6 i ust. 7, naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z urzędu podatnika z rejestru jako podatnika VAT (art. 96 ust. 8 ustawy).

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Należy zaznaczyć, że śmierć podatnika jest jedną z form zakończenia jego bytu prawnego. Skutkuje ona wykreśleniem podatnika z rejestru. Na podstawie powołanego art. 99 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, deklaracje VAT-7 obowiązani są składać podatnicy podatku VAT. w przepisach tej ustawy regulujących kwestie deklaracji, ustawodawca nie wskazał spadkobiercy jako osoby mogącej złożyć deklarację lub jej korektę za zmarłego podatnika nawet w sytuacji, gdyby spadkobierca posiadał umocowanie do tego rodzaju czynności, to pełnomocnictwo takie wygasa z chwilą śmierci mocodawcy zatem po śmierci podatnika jego pełnomocnik nie może już skutecznie wykonywać za niego żadnych czynności. Wyjątkiem jest tylko sytuacja, gdy spadkobierca kontynuuje działalność gospodarczą podatnika (art. 97 § 2 Ordynacji podatkowej).

W dniu 4 listopada 2009 r. sporządzony został akt poświadczenia dziedziczenia, na podstawie którego notariusz poświadczył, że spadek po AA (dalej: Spadkodawca) odziedziczyli BB (żona Spadkodawcy), CC (syn Spadkodawcy, dalej zwany Spadkobiercą) oraz DD (córka Spadkodawcy), zwani dalej łączenie Spadkobiercami. Każdy ze Spadkobierców odziedziczył 1/3 spadku.

Spadkodawca prowadził działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży i montażu instalacji grzewczych, klimatyzacji oraz wentylacji. w ramach tej działalności zawarł umowy o wykonanie robót budowlano montażowych. Jednakże w zakresie tych umów nie doszło do rozliczenia końcowego na skutek śmierci Spadkodawcy. w związku z powyższym powstał między kontrahentem Spadkodawcy a Spadkobiercami spór co do wykonania oraz nienależytego wykonania tych umów. Spór zakończył się zawarciem ugody w dniu 28 kwietnia 2010 r. Strony ugody postanowiły, iż wynagrodzenie objęte wymienionymi fakturami VAT nie było należne.

Kwoty objęte fakturami VAT, o których mowa powyżej zostały wykazane w rejestrze sprzedaży Spadkodawcy. Kwoty te zwiększyły u Spadkodawcy wartość obrotu za poszczególne miesiące w roku 2008 i 2009. Ponadto, kwoty netto wykazane w tych fakturach zostały u Spadkodawcy wykazane w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jako przychód należny i w związku z tym zwiększyły u niego podstawę opodatkowania tym podatkiem za rok 2008 oraz stanowiły podstawę obliczenia zaliczek na podatek dochodowy w roku 2009. Spadkodawca uiścił wszystkie podatki należne w związku z wystawionymi fakturami VAT oraz należne zaliczki na podatek dochodowy za rok 2009. Obecnie Spadkobiercy, w związku z zawartą ugodą, rozważają możliwość weryfikacji wysokości zadeklarowanego i zapłaconego przez Spadkodawcę podatku od towarów i usług (dalej VAT) i podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej PIT) za rok 2008 oraz zaliczek na podatek wpłacanych przez Spadkodawcę w trakcie roku 2009.

Wnioskodawca przed śmiercią ojca prowadził na własne nazwisko działalność gospodarczą o identycznym przedmiocie działalności. Po śmierci ojca prowadził własną działalności w ramach której, wykonywał analogiczne prace jakie wykonywała firma ojca.

Jak wynika z pisma uzupełniającego, w ocenie Wnioskodawcy nie ma podstaw, aby przyjąć, że doszło do dalszego prowadzenia działalności Spadkodawcy na rachunek Wnioskodawcy w rozumieniu art. 97 § 2 Ordynacji podatkowej. Wnioskodawca przed i po śmierci ojca prowadził działalność gospodarczą na własny rachunek, a działalność prowadzona przez ojca została zakończona.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, że Wnioskodawcy, będącym spadkobiercą spadku po ojcu, nie przysługuje uprawnienie do otrzymania zwrotu podatku VAT zadeklarowanego i zapłaconego w roku 2008 przez Spadkodawcę w związku z wystawieniem faktur VAT, o których mowa we wniosku, bowiem Wnioskodawca nie jest kontynuatorem w ramach własnego przedsiębiorstwa, działalności gospodarczej prowadzonej przez ojca.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, spadkobiercy co do zasady przejmują majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. Art. 97 § 2 Ordynacji podatkowej wprowadza jednak istotne ograniczenie powyższej zasady, bowiem zgodnie z treścią tego zapisu, jeżeli na podstawie przepisów prawa podatkowego, spadkodawcy przysługiwały prawa o charakterze niemajątkowym, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, uprawnienia te przechodzą również na spadkobierców, pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek. w przedmiotowej sprawie warunek ten nie został spełniony, zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zadanego pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Tym samym, jeżeli Spadkobiercy nie przysługuje uprawnienie do otrzymania zwrotu zadeklarowanego i zapłaconego VAT za rok 2008 w związku z wystawieniem przez Spadkodawcę faktur VAT pozostałe pytania związane z tą kwestą (tj. 2 5) stały się bezprzedmiotowe.

W niniejszej interpretacji odpowiedziano na wniosek w części dotyczącej ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie problematyki związanej z kwestią zwrotu podatku od towarów i usług zadeklarowanego i zapłaconego przez spadkodawcę.

Rozstrzygnięcie dotyczące ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie zwrotu zadeklarowanego i zapłaconego podatku dochodowego od osób fizycznych oraz zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, zawarte zostało w odrębnej interpretacji nr ILPB2/415-1373/10-2/WS z dnia 11 marca 2011 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPB2/415-1373/10-4/WS, interpretacja indywidualna

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu