W którym miesiącu przysługuje Spółce prawo do korekty VAT należnego z tytułu niesłusznego opodatkowania świadczeń finansowanych z ZFŚS? - Interpretacja - ILPP2/443-766/11-2/SJ

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 05.08.2011, sygn. ILPP2/443-766/11-2/SJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

W którym miesiącu przysługuje Spółce prawo do korekty VAT należnego z tytułu niesłusznego opodatkowania świadczeń finansowanych z ZFŚS?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2011 r. (data wpływu 6 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług oraz Ordynacji podatkowej w zakresie terminu dokonania korekty deklaracji VAT w związku ze zmniejszeniem podatku należnego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług oraz Ordynacji podatkowej w zakresie terminu dokonania korekty deklaracji VAT w związku ze zmniejszeniem podatku należnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi podstawową działalność gospodarczą w zakresie kopalnictwa rud miedzi, produkcji miedzi oraz produkcji metali szlachetnych i pozostałych metali nieżelaznych. W związku z zakresem ww. działalności, prowadzonej w celu uzyskania zysku, Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach Spółki wyodrębnione są organizacyjnie poszczególne Oddziały (nie posiadające osobowości prawnej i nie będące samodzielnymi podatnikami VAT), które pełnią rolę pracodawcy dla pracowników zatrudnionych w tych Oddziałach Spółki. Poszczególne Oddziały posiadają utworzony zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (dalej: ZFŚS), z których finansują działalność socjalną na rzecz osób uprawnionych, tj. pracowników i ich rodziny, emerytów i rencistów byłych pracowników i ich rodziny. W ramach ww. działalności socjalnej dokonywane są przez Spółkę zakupy towarów i usług, które następnie przekazywane są za częściową odpłatnością lub bez odpłatności osobom uprawnionym do korzystania z tego rodzaju świadczeń. Dokonując przekazania towarów i usług finansowanych w ramach ZFŚS w latach ubiegłych, Spółka naliczała podatek należny VAT od tych przekazań, dokumentując powyższe czynności fakturami wewnętrznymi.

Spółka w dniu 8 grudnia 2008 r. pismem nr zwróciła się do MF z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego potwierdzającej, że działalność socjalna wykonywana przez pracodawców (administratorów funduszu) w ramach ZFŚS, w zakresie nabywania towarów i usług oraz udostępniania ich uprawnionym osobom pozostaje poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym Spółka nie jest uprawniona do odliczania podatku naliczonego VAT, jak i nie jest zobowiązana do obliczania podatku należnego VAT od czynności wykonywanych w ramach ww. działalności socjalnej.

Minister Finansów działający poprzez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu pismami z dnia 2 marca 2009 r., sygn. () i (), uznał stanowisko Spółki zarówno w stanie faktycznym, jak i przyszłym za nieprawidłowe.

W tej sytuacji Spółka złożyła skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na wydane interpretacje indywidualne.

Wyrokami z dnia 18 września 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 1109/09 i I SA/Wr 1110/09 (uprawomocnionymi po wyrokach NSA z dnia 18 stycznia 2011 r., sygn. akt I FSK 91/10 i sygn. akt I FSK 92/10), WSA we Wrocławiu uchylił zaskarżone interpretacje Ministra Finansów. W wydanych wyrokach Sąd potwierdził stanowisko Spółki, że administrowanie przez pracodawcę środkami funduszu socjalnego nie jest wykonywaniem samodzielnej działalności gospodarczej i jako takie nie podlega przepisom VAT.

W międzyczasie w Spółce przeprowadzona została kontrola skarbowa w zakresie rzetelności i prawidłowości rozliczania podatku VAT za 2004 r. W toku kontroli Spółka wystąpiła z wnioskiem o korektę rozliczenia podatku VAT za okres V-XII 2004 r. w zakresie mylnie rozliczanego przez Spółkę podatku VAT od czynności finansowanych z ZFŚS, wykonywanych na rzecz uprawnionych osób. Nadmienia się, iż opodatkowanie podatkiem VAT czynności wykonywanych w ramach ZFŚS było przedmiotem sporu Spółki z organami podatkowymi, ponieważ organ I instancji uznał, że czynności wykonywane w ramach ZFŚS podlegają przepisom o VAT. Nie zgadzając się z tym stanowiskiem, Spółka złożyła odwołanie od wydanej przez organ I instancji decyzji. W wyniku rozpatrzenia odwołania Dyrektor IS we Wrocławiu w decyzji z dnia 21 grudnia 2009 r. uznał, że przekazanie pracownikom towarów i usług (finansowanych z ZFŚS), za częściową odpłatnością, stanowi zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1, czynność podlegającą opodatkowaniu VAT w części, która opłacana jest przez pracownika. Od decyzji tej Spółka wniosła skargę do WSA.

W wydanej decyzji ostatecznej z dnia 6 grudnia 2010 r. (po wyroku WSA z dnia 7 maja 2010 r., sygn. akt I SA/Wr 186/10), Dyrektor IS wyeliminował z deklarowanego przez Spółkę rozliczenia VAT zgodnie z ww. wyrokiem WSA z 7 maja 2010 r., podatek należny i naliczony za 2004 r. z tyt. wykonywania tego typu czynności w ramach działalności socjalnej, uznając, iż pozostają one poza zakresem opodatkowania VAT. W konsekwencji Dyrektor IS uznał, że Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów sfinansowanych w ramach ZFŚS oraz nie jest zobowiązana do ustalania podatku należnego od wszystkich świadczeń przekazywanych w ramach ZFŚS na rzecz osób uprawnionych. Organ podatkowy dokonał zwrotu nadpłaty za poszczególne miesiące 2004 r.

Kierując się rozstrzygnięciem ww. decyzji ostatecznej Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 6 grudnia 2010 r. oraz ww. wyrokiem WSA z dnia 7 maja 2010 r., Spółka dokonała korekty podatku VAT za rok 2005 r., poprzez złożenie korekt deklaracji miesięcznych, w których wyeliminowane zostały obroty i podatek VAT dotyczące czynności wykonywanych w ramach ZFŚS. Organ podatkowy dokonał zwrotu nadpłaty podatku VAT z tytułu złożonych korekt deklaracji za 2005 r. (w zakresie wyeliminowania z deklaracji pierwotnie opodatkowanej VAT działalności socjalnej).

W związku z istniejącym sporem w zakresie opodatkowania VAT działalności socjalnej, Spółka w okresie 2006-2010 r. (tj. do czasu rozstrzygnięcia NSA), rozpoznawała przekazanie osobom uprawnionym towarów i usług finansowanych z ZFŚS, jako czynności opodatkowane VAT, a co za tym idzie wystawiała na te czynności faktury wewnętrzne, na których został wykazany VAT należny który został również wykazany w składanych deklaracjach podatkowych VAT.

W chwili obecnej Spółka zamierza dokonać korekty podatku należnego VAT za ww. lata z tytułu niesłusznego opodatkowania VAT działalności wykonywanej jako administrator w ramach ZFŚS.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W którym miesiącu przysługuje Spółce prawo do korekty VAT należnego z tytułu niesłusznego opodatkowania świadczeń finansowanych z ZFŚS...

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo do korekty VAT należnego przysługuje Spółce w rozliczeniu za miesiąc, w którym wykazano nienależnie podatek VAT należny od świadczeń przekazywanych w ramach ZFŚS, poprzez złożenie korekt deklaracji miesięcznych, za miesiące, w których wystawione zostały faktury wewnętrzne z wykazanym podatkiem należnym (bez obowiązku wystawiania faktur korygujących do faktur wewnętrznych).

Uzasadnienie:

Stosownie do zapisu art. 81 § 1 Op, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Skorygowanie deklaracji następuje poprzez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty (art. 81 § 2 Op).

Powyższe przepisy stanowią, iż Spółka może dokonać korekty deklaracji miesięcznych, za miesiące, w których wykazała podatek należny z tytułu opodatkowania VAT świadczeń finansowanych z ZFŚS, pozostających w konsekwencji poza zakresem tego opodatkowania.

Jednocześnie przepis art. 108 ust. 1 ustawy o VAT nie ma zastosowania w stosunku do faktury wewnętrznej, wykazującej podatek należny z tytułu dostawy/świadczenia wadliwie zakwalifikowanego przez Spółkę jako czynność podlegająca VAT (np. vide: wyrok NSA, sygn. akt I FSK 1203/09 z 2 lipca 2010 r.).

Ponadto, mając na uwadze zapis art. 121 ust. 1 Op. stanowiący, iż postępowanie podatkowe powinno być prowadzone w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych, to z uwagi na fakt, iż Dyrektor IS w postępowaniu za 2004 r. oraz Naczelnik DUS za 2005 r. usankcjonowali wyeliminowanie przez Spółkę VAT należnego z powyższego tytułu poprzez korekty VAT w poszczególnych miesiącach, bez obowiązku sporządzania faktur korekt do faktur wewnętrznych, Spółka stoi na stanowisku, iż za lata 2006-2010 może postąpić analogicznie.

Wnioskodawca prosi o potwierdzenie prawidłowości zajętego stanowiska ww. w sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) zawiera ogólne zasady korygowania deklaracji, także dotyczące deklaracji składanych dla potrzeb rozliczenia podatku od towarów i usług, niezależnie od regulacji zawartych w samej ustawie o VAT.

Zgodnie z art. 81 § 1 cyt. ustawy, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty art. 81 § 2 powołanej ustawy.

W myśl art. 3 pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Na mocy art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Według generalnej zasady zawartej w treści art. 99 ust. 12 ustawy, zobowiązanie podatkowe, kwotę zwrotu różnicy podatku, kwotę zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1, przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, chyba że naczelnik urzędu skarbowego lub organ kontroli skarbowej określi je w innej wysokości.

Podatek od towarów i usług należy do grupy podatków powstających z mocy prawa, który pobierany jest w trybie tzw. samoobliczenia. Dlatego też szczególnie istotną rolę w tym podatku odgrywają deklaracje podatkowe. Przy ich pomocy podatnik określa i zgłasza organowi podatkowemu (deklaruje) wysokość zobowiązania podatkowego.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu. Może ona dotyczyć każdej pozycji deklaracji, np.: określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości kwoty zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji (np.: adresu, nr NIP) o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym poprawnie już wypełnieniu jej formularza, z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Skorzystanie przez podatnika z wprowadzonej przez ustawodawcę instytucji korekty deklaracji powoduje, że złożona przez niego deklaracja korygująca zastępuje pierwotną (korygowaną) deklarację i pociąga za sobą skutki prawne, pozbawiające jednocześnie pierwotną deklarację mocy prawnej.

Zobowiązanie podatkowe, na podstawie art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Prawo do złożenia korekty istnieje w związku z tym dopóty, dopóki zobowiązanie nie uległo przedawnieniu. Okres przedawnienia wynosi 5 lat, licząc o końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Podatnik ma zatem prawo skorygować deklaracje za okres 5 lat, licząc o końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi podstawową działalność w zakresie kopalnictwa rud miedzi, produkcji miedzi oraz produkcji metali szlachetnych i pozostałych metali nieżelaznych. W ramach Spółki są wyodrębnione Oddziały, które posiadają utworzony zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, z których finansują działalność socjalną na rzecz osób uprawnionych, tj. pracowników i ich rodzin, emerytów i rencistów byłych pracowników i ich rodzin. W ramach działalności socjalnej dokonywane są przez Spółkę zakupy towarów i usług, które następnie są przekazywane za częściową odpłatnością lub bez osobom uprawnionym do korzystania z tego rodzaju świadczeń.

Z uwagi na toczący się spór z organami podatkowymi, Spółka w latach 2006-2010 zgodnie z interpretacjami indywidualnymi wydanymi na jej wniosek przez Ministra Finansów działającego poprzez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, rozpoznawała przekazanie osobom uprawnionym towarów i usług finansowanych z ZFŚS jako czynności opodatkowane podatkiem VAT. Spółka wystawiała faktury wewnętrzne, na których został wykazany podatek VAT należny, który został również wykazany w składanych deklaracjach podatkowych VAT. Spółka nie zgadzając się z wydanymi przez Ministra Finansów interpretacjami, złożyła skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na wydane interpretacje. Wyrokami z dnia 18 września 2009 r., następnie uprawomocnionymi wyrokami NSA z dnia 18 stycznia 2011 r., WSA we Wrocławiu uchylił zaskarżone interpretacje, jednocześnie potwierdzając stanowisko Spółki, iż administrowanie przez pracodawcę środkami funduszu socjalnego nie jest wykonywaniem samodzielnej działalności gospodarczej i jako takie nie podlega przepisom VAT. Obecnie Spółka zamierza dokonać korekty podatku należnego VAT za ww. lata z tytułu niesłusznego opodatkowania podatkiem od towarów i usług działalności wykonywanej jako administrator w ramach ZFŚS.

Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, iż wskutek wystawienia faktur wewnętrznych dokumentujących przekazanie przez Spółkę na rzecz osób uprawnionych towarów i usług finansowanych w ramach ZFŚS, doszło do zawyżenia podatku należnego za miesiące, w których wystawiono faktury wewnętrzne.

W tym stanie rzeczy Spółka jest uprawniona do korekty VAT należnego z tytułu niesłusznego opodatkowania świadczeń finansowanych z ZFŚŚ poprzez złożenie korekt deklaracji za miesiące, w których wykazano nienależnie podatek VAT należny od świadczeń przekazywanych w ramach ZFŚS.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu