Temat interpretacji

Czy art. 274c § 1 i art. 155 § 1 Ordynacji podatkowej daje bezpośrednio prawo organowi do żądania dostarczenia oryginałów faktur i innych dokumentów do siedziby organu?
Czy na podstawie art. 274c Ordynacji podatkowej organ może żądać oprócz faktur innych dokumentów, np. rejestrów i czy może zadawać w trakcie czynności sprawdzających pytania dotyczące przeprowadzonych transakcji lub żądać oświadczeń woli. Dlaczego nie są ujawniane Wnioskodawcy informacje w związku z jakim postępowaniem czy kontrolą prowadzone są u niego czynności sprawdzające?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 13 lipca 2010 r. (data wpływu 23 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie prawa organu do żądania dostarczenia oryginałów faktur i innych dokumentów do siedziby organu, żądania innych dokumentów np. rejestrów oraz zadawania pytań w trakcie czynności sprawdzających, dotyczących przeprowadzonych transakcji, żądania oświadczeń woli, a także ujawniania informacji w związku z jakim postępowaniem czy kontrolą prowadzone są czynności sprawdzające jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie prawa organu do żądania dostarczenia oryginałów faktur i innych dokumentów do siedziby organu, żądania innych dokumentów np. rejestrów oraz zadawania pytań w trakcie czynności sprawdzających, dotyczących przeprowadzonych transakcji, żądania oświadczeń woli, a także ujawniania informacji w związku z jakim postępowaniem czy kontrolą prowadzone są czynności sprawdzające.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Naczelnik Urzędu Skarbowego wezwał Wnioskodawcę do przedłożenia faktury VAT oraz rejestru sprzedaży VAT, w których zaewidencjonowano te faktury i na podstawie których sporządzono deklaracje VAT-7. W wezwaniu wskazano, że ww. dokumenty należy przedłożyć w oryginale osobiście lub za pośrednictwem pełnomocnika w tut. organie podatkowym w ciągu 7 dni. Jednocześnie uprzedzono Zainteresowanego o treści art. 83 ustawy Kodeks Karny Skarbowy.

Wnioskodawca podkreślił, że księgowość jego firmy prowadzi biuro rachunkowe. W związku z czym obawiając się zagrożenia, o którym mowa wyżej polecił przygotować mu wskazane w wezwaniu dokumenty, za którą to usługę został dodatkowo obciążony. Przygotowane przez Biuro faktury i wydruki rejestrów Zainteresowany dostarczył do organu osobiście, gdyż wyznaczenie do tego celu pełnomocnika pociągnęłoby za sobą dodatkowe koszty. Niemniej jednak Zainteresowany pragnie zauważyć, że ww. wezwanie spowodowało po jego stronie koszty i straty, których zapewne nikt mu nie zrekompensuje. Po pierwsze dokumenty przygotowało Biuro, co spowodowało konieczność opłacenia dodatkowej usługi, po drugie stracił on dużo czasu na dwukrotny dojazd do Biura, które jest oddalone od jego firmy o kilkanaście kilometrów, po trzecie musiał zawieźć dokumenty do organu i jeszcze raz jechać podpisać protokół z czynności sprawdzających.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy art. 274c § 1 i art. 155 § 1 Ordynacji podatkowej daje bezpośrednio prawo organowi do żądania dostarczenia oryginałów faktur i innych dokumentów do siedziby organu...

Czy na podstawie art. 274c Ordynacji podatkowej organ może żądać oprócz faktur innych dokumentów, np. rejestrów i czy może zadawać w trakcie czynności sprawdzających pytania dotyczące przeprowadzonych transakcji lub żądać oświadczeń woli. Dlaczego nie są ujawniane Wnioskodawcy informacje w związku z jakim postępowaniem czy kontrolą prowadzone są u niego czynności sprawdzające...

Zdaniem Wnioskodawcy, sposób przeprowadzania czynności sprawdzających przez organ podatkowy jest zbyt uciążliwy dla przedsiębiorcy prowadzącego własną firmę. Realizacja wezwania organu wymaga od przedsiębiorcy zaangażowania dużej ilości czasu, poniesienia kosztów związanych z przygotowaniem dokumentów do organu (w jego przypadku opłacenie usługi Biura Rachunkowego, a w innym przypadku samodzielne wyszukanie dokumentów, sporządzenie protokołu przekazania dokumentów, co jest konieczne z uwagi na to, że przekazuje się oryginały dokumentów). Poza tym należy ponieść koszty związane z ich dostarczeniem do organu i ponownym stawiennictwem w organie do podpisania protokołu. W opinii Zainteresowanego jeśli konieczne jest sprawdzenie rzetelności dokumentów, które są w jego posiadaniu, jak najbardziej należy dokonać takiej weryfikacji jednak w sposób jak najmniej uciążliwy dla prowadzącego firmę, u którego co więcej nie prowadzi się żadnego postępowania czy kontroli podatkowej. Zdaniem Wnioskodawcy oznacza to, że organ powinien ww. sprawdzenia dokumentów będących w jego posiadaniu dokonać w miejscu ich przechowywania, a nie w siedzibie organu. W takiej sytuacji zostałyby wyeliminowane koszty związane z ich przygotowaniem i dostarczeniem do organu. Przedsiębiorca nie traciłby też czasu na zbędne z jego punktu widzenia czynności, tj. co najmniej dwukrotne wizyty w organie. Zainteresowany wskazał, iż absolutnie nie odmawia i nie kwestionuje prawa organu do sprawdzania rzetelności dokumentów, które są w jego posiadaniu. Życzyłby sobie jednak tego, aby takie działania nie odbywały się jego kosztem. Ma to znaczenie przede wszystkim w sytuacji, gdy z każdej strony słyszy się o działaniach, które mają pomóc i ułatwić prowadzenie małych firm. Takie stanowisko jest powszechne wśród wielu przedsiębiorców, których zna.

Poza tym zdaniem Wnioskodawcy organ nie może żądać oprócz faktur VAT innych dokumentów np. rejestrów VAT. W art. 274c § 1 Ordynacji podatkowej, mówi się o dokumentach, które zdaniem Zainteresowanego należy pojmować jako faktury, mając na uwadze art. 3 pkt 4 Ordynacji podatkowej. Organ nie może też wypytywać o okoliczności zawarcia transakcji czy żądać składania oświadczeń woli np. w zakresie zapłaty za wykonanie usługi, sposób transportu itd. W art. 274c § 1 Ordynacji podatkowej nie mówi się o konieczności przedstawienia oryginałów dokumentów. Art. 274c § 1 i art. 155 § 1 Ordynacji podatkowej nie są też podstawą do dostarczania do organu oryginałów jakichkolwiek dokumentów. Słowo przedstawić użyte w art. 274c § 1 Ordynacji podatkowej nie oznacza, że dokumenty Wnioskodawca ma okazać w siedzibie organu. Zdaniem Zainteresowanego jest to znacznie rozszerzona interpretacja ww. przepisu.

Ponadto Zainteresowany wskazał, iż w jego opinii nie ma do niniejszej sytuacji zastosowania także art. 83 KKS. Jeśli bowiem np. wyśle pocztą kopie żądanych dokumentów to nie utrudnia on pracy organowi. Jeśli w odpowiedzi na wezwanie organu wskaże, że dokumenty mogą być sprawdzone w miejscu ich przechowywania również nie pozbawia organu prawa do sprawdzania dokumentów. Przedstawiając organowi żądane dokumenty chciałby również wiedzieć w związku z jaką kontrolą czy postępowaniem prowadzi się czynności sprawdzające. Jest przecież zainteresowanym w sprawie i ma prawo wiedzieć czy organ żąda od niego tylko tych dokumentów, których faktycznie żądać powinien.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Polskie prawo podatkowe przewiduje, obok kontroli podatkowej, także inny sposób aktywności organów podatkowych o charakterze kontrolnym czynności sprawdzające. Procedura tych czynności, jako specjalny rodzaj procedury w sprawach podatkowych, została uregulowana w dziale V oraz stosowanych odpowiednio niektórych przepisach działu IV ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową.

Dział V ustawy Ordynacja podatkowa reguluje tryb postępowania w odniesieniu do czynności sprawdzających. Na podstawie art. 272 ww. ustawy, organy podatkowe pierwszej instancji, z zastrzeżeniem art. 272a, dokonują czynności sprawdzających, mających na celu:

1. sprawdzenie terminowości:
   1. składania deklaracji,
   2. wpłacania zadeklarowanych podatków, w tym również pobieranych przez płatników oraz inkasentów;
2. stwierdzenie formalnej poprawności dokumentów wymienionych w pkt 1;
3. ustalenie stanu faktycznego w zakresie niezbędnym do stwierdzenia zgodności z przedstawionymi dokumentami.

Zgodnie z art. 274c § 1 Ordynacji podatkowej, organ podatkowy, w związku z prowadzonym postępowaniem podatkowym lub kontrolą podatkową, może zażądać od kontrahentów podatnika wykonujących działalność gospodarczą przedstawienia dokumentów, w zakresie objętym kontrolą u podatnika, w celu sprawdzenia ich prawidłowości i rzetelności. Z czynności tych sporządza się protokół.

Z brzmienia tego przepisu wynika, że organ przeprowadzający postępowanie podatkowe, kontrolę podatkową oraz postępowanie kontrolne, może zażądać od kontrahentów podatnika wykonujących działalność gospodarczą przedstawienia dokumentów, w zakresie objętym kontrolą u podatnika w celu sprawdzenia ich prawidłowości i rzetelności.

Oznacza to, że czynności te organ podatkowy realizuje w ramach już toczącego się wobec podatnika postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej, przy czym mają one charakter czynności sprawdzających u kontrahentów podatnika wykonujących działalność gospodarczą.

Z czynności sprawdzających określonych w tym przepisie sporządza się protokół, stosując odpowiednio przepisy dotyczące protokołów w postępowaniu podatkowym (por. art. 280 w zw. z art. 172 i nast. Ordynacji podatkowej).

W myśl art. 280 Ordynacji podatkowej w sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale stosuje się odpowiednio przepis art. 143 oraz przepisy rozdziałów 1-3, 5, 6, 9, 10, 14, 16 oraz 23 działu IV.

Z opisu sprawy wynika, iż Naczelnik Urzędu Skarbowego wezwał Wnioskodawcę do przedłożenia faktur VAT oraz rejestru sprzedaży VAT, w których zaewidencjonowano te faktury i na podstawie których sporządzono deklaracje VAT-7. W wezwaniu wskazano, że ww. dokumenty należy przedłożyć w oryginale osobiście lub za pośrednictwem pełnomocnika w organie podatkowym w ciągu 7 dni.

W związku z powyższym Zainteresowany ma wątpliwości czy art. 274c § 1 i art. 155 § 1 Ordynacji podatkowej daje organowi podatkowemu prawo do żądania dostarczenia oryginałów faktur i innych dokumentów do siedziby organu oraz czy na podstawie art. 274c Ordynacji podatkowej organ może żądać oprócz faktur innych dokumentów, np. rejestrów i czy może zadawać w trakcie czynności sprawdzających pytania dotyczące przeprowadzonych transakcji lub żądać oświadczeń woli. Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii czy organ sprawdzający powinien poinformować go w związku z jakim postępowaniem czy kontrolą dokonuje się u niego czynności sprawdzających.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, iż zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego, dokument to w uogólnionej definicji rzeczowe świadectwo jakiegoś zjawiska sporządzone w formie właściwej dla danego czasu i miejsca.

W art. 180 ust. 1 Ordynacji podatkowej postanowiono, że jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Na mocy art. 181 § 1 Ordynacji podatkowej, dowodami w postępowaniu podatkowym mogą być w szczególności księgi podatkowe, deklaracje złożone przez stronę, zeznania świadków, opinie biegłych, materiały i informacje zebrane w wyniku oględzin, informacje podatkowe oraz inne dokumenty zgromadzone w toku czynności sprawdzających lub kontroli podatkowej, z zastrzeżeniem art. 284a § 3, art. 284b § 3 i art. 288 § 2, oraz materiały zgromadzone w toku postępowania karnego albo postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe.

Podkreślić w tym miejscu należy, że w sytuacji gdy przeprowadzana jest kontrola u kontrahenta Wnioskodawcy, to podmiot przeprowadzający kontrolę decyduje jakie dokumenty są niezbędne do wyjaśnienia sprawy. Żadne przepisy nie wykluczają tego, iż takimi dokumentami nie mogą być np.: rejestry VAT Wnioskodawcy za miesiące, w których miejsce miały transakcje z kontrolowanym podatnikiem, ewidencje, oświadczenia, dowody zapłaty związane z transakcjami z kontrahentem itp.

Wnioskodawca, w stosunku do którego są podejmowane czynności sprawdzające, nie ma prawa decydować o tym jakie dokumenty są niezbędne do wyjaśnienia sprawy dotyczącej przeprowadzanej kontroli u kontrahenta podatnika, gdyż nie zna istoty sprawy. Jeżeli więc podmiot kontrolujący kontrahenta Wnioskodawcy w ramach czynności sprawdzających zażąda przedstawienia wyżej wymienionych dokumentów oraz udowodnienia zgodności prowadzonych rejestrów ze złożoną deklaracją podatkową, to Wnioskodawca nie ma prawa odmówić temu żądaniu. Oczywiście warunkiem niezbędnym jest wystąpienie przez kontrolującego z takim wnioskiem do Wnioskodawcy lub do podmiotu mającego przeprowadzić czynności sprawdzające. Zgodnie z cytowanymi przepisami, z wykonania czynności sprawdzających powinien być sporządzony protokół. Żądanie przedmiotowych dokumentów przez organy podatkowe i skarbowe w żaden sposób nie wykracza poza ich kompetencje, jeżeli mają one służyć jako dowód służący wyjaśnianiu sprawy, w przeprowadzanej kontroli u kontrahenta Wnioskodawcy.

Takie stanowisko podzielił również WSA w Warszawie w wyroku z dnia 4 września 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 542/09, stwierdzając () O przydatności dokumentu dla potrzeb wyjaśnienia sprawy decyduje bowiem organ, (). Istota danej sprawy może wymagać zebrania dokumentów, które w ocenie osób jej nie znających, mogą być uznane za nieprzydatne, jednak wbrew tej ocenie mogą one przyczynić się do wyjaśnienia tej sprawy. Nie można więc, bez znajomości danej sprawy przesądzić, czy dany dokument był potrzebny do wyjaśnienia sprawy, czy też organ zażądał go niezasadnie.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca został wezwany przez organ do przedłożenia przedmiotowych dokumentów w oryginale w terminie 7 dni, wskazując, że podstawą żądania określonego zachowania się podatnika są przepisy art. 274c § 1 i art. 155 § 1 Ordynacji podatkowej.

Stosownie do art. 155 § 1 Ordynacji, organ podatkowy może wezwać stronę lub inne osoby do złożenia wyjaśnień, zeznań lub dokonania określonej czynności osobiście, przez pełnomocnika lub na piśmie, jeżeli jest to niezbędne dla wyjaśnienia stanu faktycznego lub rozstrzygnięcia sprawy.

Art. 156 § 1 Ordynacji stanowi, iż wezwany jest obowiązany do osobistego stawienia się tylko na obszarze województwa, w którym zamieszkuje lub przebywa.

Na wstępie należy jednoznacznie stwierdzić, że wezwanie na podstawie art. 155 § 1 Ordynacji podatkowej nie ogranicza się tylko do postępowania podatkowego, a tym bardziej do konkretnego toczącego się postępowania podatkowego, poprzedzonego postanowieniem o wszczęciu postępowania. Ograniczenie takie nie zostało bowiem wprost sformułowane, tak jak przykładowo sformułowano zasadę ograniczenia informacji prawnej wyłącznie do danego konkretnego toczącego się postępowania. Wezwanie jest zatem czynnością procesową o charakterze pomocniczym, zaliczaną do czynności materialno-technicznych, która może być podjęta zarówno w toczącym się postępowaniu podatkowym, jak również w postępowaniu kontrolnym oraz w toku czynności sprawdzających.

Ponadto w myśl wyżej cyt. regulacji obowiązek stawienia się bądź złożenia wyjaśnień, zeznań lub dokonania innej czynności na żądanie organu ma charakter formalny i nie jest przez żaden przepis Ordynacji podatkowej uzależniony od merytorycznej celowości wezwania. Teza ta została przyjęta w orzeczeniu z dnia 15 grudnia 1999 r. Naczelnego Sądu Administracyjnego sygn.: III SA 7862/98.

W konsekwencji, swoboda uznania organu co do zastosowania czynności wezwania ograniczona jest tylko kwalifikatorem w postaci niezbędności dla wyjaśnienia stanu faktycznego lub rozstrzygnięcia sprawy.

Należy także zwrócić uwagę, że żadna z regulacji rozdziału 6 (Wezwania) Działu IV (Postępowanie podatkowe) Ordynacji podatkowej, normującego zagadnienie wezwań nie kreuje po stronie podatnika uprawnienia do oceny zasadności wezwania oraz niezbędności żądania przez organ określonych informacji dla toczącego się postępowania. Ustawodawca nie nałożył również na organy podatkowe obowiązku wyjaśnienia w piśmie będącym wezwaniem potrzeby procesowej, a tym bardziej uzasadniania, iż żądane przez organ informacje są niezbędne dla wyjaśnienia stanu faktycznego lub rozstrzygnięcia sprawy.

Literalne brzmienie art. 155 Ordynacji podatkowej w żaden sposób nie wskazuje na ciężar udowodnienia, iż wezwanie podatnika jest jedynym środkiem uzyskania przez organ informacji.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż organ podatkowy ma prawo na podstawie art. 274c § 1 i art. 155 § 1 Ordynacji podatkowej żądać od podatnika dostarczenia do siedziby organu, oryginałów faktur VAT, rejestrów zakupu i sprzedaży VAT bądź innych dokumentów, a także żądać różnych oświadczeń woli lub odpowiedzi na pytania dotyczące przeprowadzonych transakcji.

Odnosząc się zatem do kwestii obowiązku poinformowania Zainteresowanego w związku z jakim postępowaniem czy kontrolą dokonuje się u niego czynności sprawdzających, tut. Organ wyjaśnia, iż jak już wyżej wskazano, stosownie do art. 155 § 1 Ordynacji podatkowej, organ podatkowy może wezwać stronę lub inne osoby do złożenia wyjaśnień, zeznań lub dokonania określonej czynności osobiście, przez pełnomocnika lub na piśmie, jeżeli jest to niezbędne dla wyjaśnienia stanu faktycznego lub rozstrzygnięcia sprawy.

Na mocy art. 159 § 1 Ordynacji podatkowej, w wezwaniu należy wskazać:

1. nazwę i adres organu podatkowego;
2. imię i nazwisko osoby wzywanej;
3. w jakiej sprawie i w jakim charakterze oraz w jakim celu osoba ta zostaje wezwana;
4. czy osoba wezwana powinna stawić się osobiście lub przez pełnomocnika, czy też może złożyć wyjaśnienie lub zeznanie na piśmie;
5. termin, do którego żądanie powinno być spełnione, albo dzień, godzinę i miejsce zgłoszenia się osoby wzywanej lub jej pełnomocnika;
6. skutki prawne niezastosowania się do wezwania.

Podkreślić należy, iż w świetle powyższego przepisu wezwanie powinno wyraźnie określać przedmiot sprawy i cel wezwania. Ma to przede wszystkim umożliwić wezwanemu odpowiednie przygotowanie się do sprawy. W wezwaniu tym powinny być też precyzyjnie określone dokumenty, które będą przedmiotem czynności sprawdzających.

Brak jest natomiast jakichkolwiek podstaw do wskazania w takim wezwaniu przez organ podatkowy informacji w związku z jakim postępowaniem czy kontrolą są prowadzone u Wnioskodawcy czynności sprawdzające. Wskazać bowiem należy, iż stroną postępowania podatkowego bądź kontroli jest w tym przypadku kontrahent Wnioskodawcy, a nie on sam.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Dodatkowo informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej opisanego stanu faktycznego, w zakresie prawa organu do żądania dostarczenia oryginałów faktur i innych dokumentów do siedziby organu, żądania innych dokumentów np. rejestrów oraz zadawania pytań w trakcie czynności sprawdzających, dotyczących przeprowadzonych transakcji, żądania oświadczeń woli, a także ujawniania informacji w związku z jakim postępowaniem czy kontrolą prowadzone są czynności sprawdzające.

Natomiast w kwestii dotyczącej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie zastosowania przepisu art. 83 Kodeksu karnego skarbowego, w sytuacji gdy Zainteresowany nie dostarczy oryginalnych dokumentów do organu podatkowego, a np. wyśle ich kopie pocztą zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie nr ILPP2/443-1149/10-3/EN z dnia 22 października 2010 r.

Ponadto, zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu stanu faktycznego, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu