Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2008 roku (data wpływu 11 lutego 2008 roku) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o izbach i urzędach skarbowych w zakresie uznania Spółki za podmiot określony w art. 5 ust. 9b pkt 7 lit. c tej ustawy jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2008 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o izbach i urzędach skarbowych w zakresie uznania Spółki za podmiot określony w art. 5 ust. 9b pkt 7 lit. c tej ustawy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka została założona w lutym 2007 roku. Jedynym jej udziałowcem, dysponującym 100% kapitału zakładowego jest K. Sp. z o. o. z siedzibą w G. Z kolei udziałowcami we wskazanej spółce są:

• T. Spółka z o.o., w której udziałowcami w 100% są osoby fizyczne, posiadające miejsce zamieszkania na terytorium Polski i będące rezydentami w świetle art. 2 ust. 1 pkt 1 lit. a, ustawy z dnia 27 lipca 2002 roku Prawo dewizowe 51% udziałów;
• osoba fizyczna posiadająca miejsce zamieszkania poza granicami kraju, będąca nierezydentem w świetle art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. a, wskazanej ustawy 49% udziałów.

Zarząd K. Sp. z o.o. jest pełniony jednoosobowo przez rezydenta polskiego. Osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania za granicą, tj. nierezydent w rozumieniu prawa dewizowego, będąca udziałowcem wskazanej spółki nie jest członkiem zarządu ani K. Spółka z o.o., ani L. Spółka z o.o. Nie jest również członkiem Rady Nadzorczej obu ww. spółek. Dysponuje jedynie udziałem i prawem głosu na zgromadzeniu Wspólników K. Spółka z o.o.

Naczelnik Urzędu Skarbowego wezwał Jednostkę do złożenia korekty deklaracji NIP-2, polegającej na zaznaczeniu w części B pkt 38, poz. 4, co oznacza że Spółka posiada status szczególny, jest Spółką z udziałem kapitału zagranicznego.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie jest spółką z udziałem kapitału zagranicznego. Zgodnie z art. 11 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka jest podmiotem krajowym oraz rezydentem w myśl przepisów prawa dewizowego.

Kapitał Spółki jest w 100% kapitałem wniesionym przez inny podmiot krajowy, tj. K. Sp. z o.o. z siedzibą w G. również rezydenta w świetle prawa dewizowego.

Osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania za granicą nierezydent w świetle prawa dewizowego posiada jedynie 49% udziałów w Spółce K., ale z uwagi na fakt, iż nie jest członkiem zarządu, ani nie jest członkiem Rady Nadzorczej Spółek K. oraz L., nie stanowi ani organu zarządzającego, ani organu kontrolnego żadnej z ww. spółek.

Właściwość miejscową poszczególnych kategorii podatników reguluje ustawa o urzędach i izbach skarbowych. W art. 5 ust. 9a i ust. 9b ww. ustawy, ustalono, iż niektórych kategorii podatników oraz wykonania niektórych zadań może obejmować zasięg działania innych urzędów skarbowych określonych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej w drodze stosownego rozporządzenia. Na podstawie art. 5 ust. 9b pkt 7 wskazanej ustawy, wyznaczenie terytorialnego zasięgu działania określonego urzędu skarbowego zgodnie z ust. 9a następuje w przepisach określonych na podstawie ust. 9c i może dotyczyć w szczególności: osób prawnych lub jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, które:

1. w ostatnim roku podatkowym osiągnęły przychód netto, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług o równowartości co najmniej 5 mln euro według kursu średniego ogłaszanego przez NBP na koniec roku podatkowego albo
2. jako rezydenci w rozumieniu przepisów prawa dewizowego, biorą udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwami położonymi za granicą lub w ich kontroli, albo posiadają udział w kapitale takich przedsiębiorstw albo
3. są zarządzane bezpośrednio lub pośrednio przez nierezydenta w rozumieniu przepisów prawa dewizowego lub nierezydent dysponuje co najmniej 5% głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu albo
4. jako rezydenci w rozumieniu przepisów prawa dewizowego jednocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym w rozumieniu innych ustaw lub w jego kontroli albo posiadają jednocześnie udział w kapitale takich podmiotów.

L. Spółka z o.o. nie spełnia żadnej z przesłanek wymienionych w cytowanym art. 5 ust. 9b pkt 7 ww. ustawy, które wskazywałyby na konieczność rejestrowania podmiotu jako określonej kategorii podatnika, w rozumieniu ustawy o urzędach i izbach skarbowych. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, iż Spółka nie osiągnęła obrotu w wysokości 5 mln euro za rok poprzedni, nie ma udziałów w żadnych innych podmiotach zarówno na terytorium kraju, jak i poza jego granicami oraz nie jest zarządzana bezpośrednio lub pośrednio przez nierezydenta, jak również nierezydent nie dysponuje co najmniej 5% głosów na zgromadzeniu wspólników gdyż 100% głosów na zgromadzeniu wspólników reprezentuje rezydent w rozumieniu prawa dewizowego.

W ocenie Wnioskodawcy, na podstawie tych faktów nie można wysnuć wniosku, że Spółka jest podmiotem z udziałem kapitału zagranicznego, gdyż udziałowcem w Spółce jest inna spółka, będąca podmiotem krajowym oraz rezydentem w rozumieniu prawa dewizowego, tym samym Jednostka nie powinna podlegać rejestracji jako, określonej kategorii podatników w rozumieniu ustawy o urzędach i izbach skarbowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 9b pkt 7 lit. c, ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędach i izbach skarbowych (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1267 ze zm.), wyznaczenie terytorialnego zasięgu działania określonego urzędu skarbowego może dotyczyć osób prawnych lub jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, które są zarządzane bezpośrednio lub pośrednio przez nierezydenta w rozumieniu przepisów prawa dewizowego lub nierezydent dysponuje co najmniej 5% głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu.

Pojęcie zarządzania bezpośredniego i pośredniego zostało wprowadzone konwencją ramową OECD w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Na gruncie ustawodawstwa polskiego użyte ono zostało w ustawach podatkowych, które nie zawierają jednak jego definicji. Opierając się na wykładni językowej i logicznej, należy przyjąć, iż o zarządzaniu bezpośrednim i pośrednim podmiotem przez inny podmiot można mówić wówczas, kiedy ze względu na związki o charakterze majątkowym, organizacyjnym lub kapitałowym, jeden podmiot ma bezpośredni lub pośredni wpływ na decyzje podejmowane przez drugi podmiot. W przypadku polskich spółek handlowych należałoby przyjąć, iż podmiotami zarządzającymi bezpośrednio lub pośrednio tymi spółkami są m.in. wspólnicy spółki, a jeżeli wspólnicy tacy są podmiotami instytucjonalnymi również wspólnicy tych podmiotów.

Uwzględniając powyższe okoliczności przyjąć należy, że spółkę handlową, w której inny podmiot posiada jakikolwiek udział, uznać należy za zarządzaną bezpośrednio lub pośrednio przez ten inny podmiot. Podobnie w przypadku gdy nierezydent posiada udział w spółce, która z kolei posiada udział w innej spółce, uznać należy, że ten nierezydent zarządza bezpośrednio lub pośrednio również tą inną spółką.

Reasumując, w związku z tym, iż udziałowcem Spółki jest inna spółka, której jednym ze wspólników jest osoba fizyczna będąca nierezydentem w rozumieniu prawa dewizowego, Wnioskodawca jest podmiotem, o którym mowa w art. 5 ust. 9b pkt 7 lit. c, ustawy o urzędach i izbach skarbowych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia przedmiotowego stanu faktycznego.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 ustawy Ordynacja podatkowa).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.