Temat interpretacji
Zgodnie z art. 21 pkt 3 ustawy z dnia 26 pażdziernika 1982r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi , za reklamę napojów alkoholowych uważa się "publiczne rozpowszechnianie znaków towarowych napojów alkoholowych lub symboli graficznych z nimi związanych, a także nazw i symboli graficznych przedsiębiorców produkujących napoje alkoholowe, nieróżniących się od nazw i symboli graficznych napojów alkoholowych, służące popularyzowaniu znaków towarowych napojów alkoholowych; za reklamę nie uważa się informacji używanych do celów handlowych pomiędzy przedsiębiorcami zajmującymi się produkcją, obrotem hurtowym i handlem napojami alkoholowymi". Stosownie do art. 13.2 ust. 1 Ustawy, "podmioty świadczące usługi, których przedmiotem jest reklama prowadzona zgodnie z przepisami niniejszej ustawy, wnoszą na wyodrębniony rachunek utworzony w tym celu przez ministra właściwego do spraw kultury fizycznej i sportu opłatę w wysokości 10% ustalonego umownie wynagrodzenia netto za usługę polegającą na reklamowaniu napoju alkoholowego".
Z powołanych przepisów wynika, że w celu ustalenia podmiotu obowiązanego do wnoszenia przedmiotowych opłat, powinno decydować kryterium podmiotowe - przedmiotowe, tj. pozwalające na wskazanie podmiotu świadczącego usługę, której przedmiotem jest reklama prowadzona zgodnie z przepisami powołanej Ustawy.
Jak wynika z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego, przedmiotem umowy podnajmu, jest wyłącznie podnajęcie powierzchni, natomiast wszelkie ewentualne czynności zmierzające do stworzenia lub eksponowania treści reklamowych wykonane zostaną przez agencję reklamową, na podstawie odrębnej umowy wiążącej podnajemcę z tą agencją. Strona, poza umożliwieniem wykorzystania przez osobę trzecią wspomnianej powierzchni, nie współdziała z podnajemcą w przedmiocie reklamy napojów alkoholowych.
Z tych przyczyn należy uznać, że treścią umowy podnajmu łączącej Spółkę z podnajemcą nie jest świadczenie usługi, o której mowa w art. 13.2 ust. 1 Ustawy, której zakres wykracza poza samo udostępnienie powierzchni reklamowej określonej osobie, a w konsekwencji stwierdzić, że stanowisko Spółki jest prawidłowe