Temat interpretacji

Czy Spółka Przejmująca nie będzie odpowiadała za zobowiązania podatkowe, w tym ewentualne zaległości podatkowe Spółki Dzielonej powstałe przed dniem podziału przez wydzielenie, niezależnie od faktu, czy są one związane, bądź też nie są związane ze składnikami majątku przydzielonymi Spółce Przejmującej w planie podziału?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 29 września 2017 r. (data wpływu 10 października 2017 r.), uzupełnionym 29 listopada 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie ustalenia, czy Spółka Przejmująca nie będzie odpowiadała za zobowiązania podatkowe, w tym ewentualne zaległości podatkowe Spółki Dzielonej powstałe przed dniem podziału przez wydzielenie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2017 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie ustalenia, czy Spółka Przejmująca nie będzie odpowiadała za zobowiązania podatkowe, w tym ewentualne zaległości podatkowe Spółki Dzielonej powstałe przed dniem podziału, w sytuacji gdy:

• są one związane ze składnikami majątku przydzielonymi Spółce Przejmującej w planie podziału,
• nie są one związane ze składnikami majątku przydzielonymi Spółce Przejmującej w planie podziału.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 17 listopada 2017 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4017.2 2017.1.BD wezwano Wnioskodawcę do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 29 listopada 2017 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną będącą polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca planuje utworzenie spółki kapitałowej, która podlegała będzie nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: Spółka Przejmująca). Z uwagi na powyższe Wnioskodawca składając wniosek w zakresie dotyczącym działalności tej spółki, działa jako osoba planująca jej utworzenie, zgodnie z art. 14n § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.; dalej: OP).

Nowo utworzona spółka kapitałowa będzie działała pod firmą MC Sp. z o.o. W momencie utworzenia Spółki Przejmującej Wnioskodawca będzie jej jedynym wspólnikiem, jednakże po utworzeniu Spółki Przejmującej Wnioskodawca nie wyklucza możliwości zbycia części jej udziałów. Siedzibą Spółki przejmującej będzie M.

Spółka nie została jeszcze przez Wnioskodawcę zawiązana, nie posiada ona innych danych identyfikacyjnych.

Planowany jest podział innej spółki kapitałowej z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: Spółka Dzielona) w trybie podziału przez wydzielenie, o którym mowa w art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1578 z późn. zm.; dalej: KSH). W wyniku podziału przez wydzielenie nastąpi przeniesienie części majątku Spółki Dzielonej na Spółkę Przejmującą. Majątek przejmowany przez Spółkę Przejmującą na skutek podziału przez wydzielenie, a także majątek pozostający w Spółce Dzielonej, stanowić będą zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu właściwych przepisów podatkowych, w tym art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 z późn. zm.; dalej: ustawa o PDOP), art. 5a pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.; dalej: ustawa o PDOF) oraz art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.; dalej: ustawa o PTU).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał również, że zaległości podatkowe stanowiące przedmiot zapytania mogą być związane z majątkiem stanowiącym zorganizowaną część przedsiębiorstwa, przydzielonym Spółce przejmującej w planie podziału.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

(pytanie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):
Czy Spółka Przejmująca nie będzie odpowiadała za zobowiązania podatkowe, w tym ewentualne zaległości podatkowe Spółki Dzielonej powstałe przed dniem podziału przez wydzielenie, niezależnie od faktu, czy są one związane, bądź też nie są związane ze składnikami majątku przydzielonymi Spółce Przejmującej w planie podziału?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko częściowo sformułowane w uzupełnieniu wniosku), Spółka Przejmująca nie będzie odpowiadała za zobowiązania podatkowe, w tym ewentualne zaległości podatkowe Spółki Dzielonej powstałe przed dniem podziału przez wydzielenie, niezależnie od faktu, czy są one związane, bądź też nie są związane ze składnikami majątku przydzielonymi Spółce Przejmującej w planie podziału.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy sukcesja podatkowa na podstawie art. 93c OP.

Na podstawie art. 529 § 1 pkt 4 KSH, podział może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).

Z kolei w myśl art. 529 § 2 KSH, do podziału przez wydzielenie stosuje się przepisy o podziale spółek dotyczące odpowiednio spółki przejmującej lub spółki nowo zawiązanej.

Zgodnie z art. 531 § 1 KSH, spółki przejmujące lub spółki nowo zawiązane powstałe w związku z podziałem wstępują z dniem podziału, bądź z dniem wydzielenia w prawa i obowiązki spółki dzielonej, określone w planie podziału. W takiej sytuacji ma miejsce tzw. sukcesja uniwersalna częściowa (następstwo generalne dotyczące praw i obowiązków związanych z przenoszonymi składnikami majątku określonymi w planie podziału).

Powyższy przepis KSH dotyczy sukcesji praw i obowiązków spółki dzielonej głównie na gruncie prawa prywatnego. Natomiast sukcesja podatkowa, a także kwestie ewentualnej odpowiedzialności Spółki Przejmującej, jako osoby trzeciej, za zaległości podatkowe Spółki Dzielonej, zostały uregulowane w odpowiednich przepisach OP.

I tak, zgodnie z art. 93c § 1 OP, osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku.

Z powyższego wynika, że podstawą sukcesji praw i obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego w sytuacji podziału spółki przez wydzielenie nie są przepisy prawa handlowego, lecz wyraźne uregulowanie art. 93c OP.

Co istotne, przepis § 1 stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (art. 93c § 2 OP).

Tym samym, dla ustalenia istnienia sukcesji w przypadku takiego podziału istotne jest określenie zakresu znaczeniowego pojęcia zorganizowana część przedsiębiorstwa. Zarówno przepisy OP, jak i KSH nie zawierają definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Pojęciem tym posługują się natomiast ustawa o PDOP, ustawa o PDOF oraz ustawa o PTU. I tak, zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy o PDOP, ilekroć w ustawie mowa jest o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania (analogiczną definicję przewiduje art. 5a pkt 4 ustawy o PDOF oraz art. 2 pkt 27e ustawy o PTU). Wprawdzie definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w ustawie o PDOP, ustawie o PDOF oraz ustawie o PTU została zbudowana na potrzeby wyłącznie tych ustaw, jednakże wydaje się, że można się odwołać do jej treści ustalając zakres znaczeniowy pojęcia zorganizowana część przedsiębiorstwa na gruncie języka powszechnego.

Jednocześnie należy mieć na uwadze, że sukcesja wynikająca z art. 93c OP nie zawęża się wyłącznie do praw i obowiązków spółki dzielonej w podatku dochodowym od osób prawnych, podatku dochodowym od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług, ale dotyczy ogólnie praw i obowiązków na gruncie prawa podatkowego.

Z uwagi na to, że jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego zawartego we wniosku, zarówno majątek przejmowany przez Spółkę Przejmującą na skutek podziału przez wydzielenie, jak również majątek Spółki Dzielonej, stanowić będą zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu właściwych przepisów podatkowych, w tym ustawy o PDOP, ustawy o PDOF oraz ustawy o PTU, do podziału Spółki Dzielonej przez wydzielenie części majątku do Spółki Przejmującej znajdzie zastosowanie art. 93c OP. Oznacza to, że Spółka Przejmująca będzie następcą prawnym Spółki Dzielonej w zakresie wszelkich przewidzianych w przepisach prawa podatkowego praw i obowiązków Spółki Dzielonej pozostających w związku z przydzielonymi Spółce Przejmującej, w planie podziału, składnikami majątku.

Jeśli chodzi o zakres praw i obowiązków Spółki Dzielonej przenoszonych w wyniku sukcesji na Spółkę Przejmującą, to decydujące znaczenie ma okoliczność, czy dane prawo lub obowiązek powstało i istniało przed dniem wydzielenia. Wniosek taki wynika z wykładni językowej art. 93c OP, w którym ustawodawca posłużył się czasem teraźniejszym (poprzez użycie wyrażenia pozostające w związku). Zatem, przedmiotem sukcesji mogą być wyłącznie stany otwarte, tj. prawa i obowiązki, które na dzień wydzielania pozostają w związku z przydzielonymi spółce przejmującej składnikami majątku i nie zostały rozliczone przez spółkę dzieloną, tj. które nie uległy konkretyzacji na gruncie rozliczeń podatkowych. W związku z powyższym należy przyjąć, że po podziale Spółki Dzielonej przez wydzielenie części majątku do Spółki Przejmującej, tj. na podstawie art. 529 § 1 pkt 4 KSH, wszelkie zobowiązania podatkowe powstałe przed podziałem, do których zapłaty była zobowiązana Spółka Dzielona, nie staną się przedmiotem sukcesji na podstawie art. 93c OP. W konsekwencji, Spółka Przejmująca nie będzie zobowiązana do zapłaty podatków, które wynikają z zobowiązań podatkowych Spółki Dzielonej powstałych przed dniem wydzielenia. Co istotne, powyższe znajduje potwierdzenie w odpowiedzi Ministra Rozwoju i Finansów z 8 listopada 2016 r., znak PS2.054.32.2016, na interpelację poselską nr 6845. Minister Rozwoju i Finansów wskazał w niej, że po podziale przez wydzielenie na podstawie art. 93c OP przedmiotem sukcesji nie są m.in.: prawo do stwierdzenia nadpłaty podatku i otrzymania jej zwrotu za okres sprzed podziału, obowiązek zapłaty zobowiązania podatkowego za okres sprzed podziału (w tym wynikającego z decyzji organu podatkowego), a także prawo i obowiązek dokonywania korekt deklaracji za okres sprzed podziału.

Stanowisko to jest również podzielane w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego wydawanych przez organy podatkowe z upoważnienia ministra właściwego do spraw finansów publicznych, przykładowo w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 16 grudnia 2016 r., Znak: 0461.ITPB3.4510.554.2016.1.MJ, w której organ podatkowy uznał, że: sukcesji uniwersalnej na gruncie art. 93c Ordynacji podatkowej podlegają te prawa i obowiązki, które choć wynikają ze zdarzeń mających miejsce przed podziałem, to nie uległy konkretyzacji do dnia podziału (względnie dnia wydzielenia) na gruncie rozliczeń podatkowych. Decydujące znaczenie ma więc okoliczność, czy dane prawo lub obowiązek powstało i istniało przed dniem wydzielenia. Wniosek taki wynika z literalnej wykładni art. 93c Ordynacji podatkowej, w którym ustawodawca posłużył się czasem teraźniejszym. Zatem przedmiotem sukcesji mogą być wyłącznie tzw. stany otwarte, tj. prawa i obowiązki, które na dzień podziału (dzień wydzielenia) pozostają w związku z przydzielonymi spółce przejmującej składnikami majątku i nie uległy konkretyzacji na gruncie rozliczeń podatkowych;
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 8 lipca 2016 r., Znak: ILPB3/4510-1-202/16-8/EK, w której organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, że: Literalna wykładnia art. 93c Ordynacji podatkowej prowadzi do wniosku, że nie odnosi się on do praw i obowiązków, które pozostawały w związku z danymi składnikami majątku przed dniem wydzielenia. W konsekwencji, jeżeli dane prawo, bądź obowiązek (np. do rozpoznania przychodu, czy kosztu) powstało przed dniem wydzielenia lub dotyczy okresu poprzedzającego podział, powinno być rozliczone w tym właśnie czasie. Skutki podatkowe z nim związane ściśle wiążą się z rozliczeniami podatkowymi Spółki dzielonej, tj. na dzień wydzielenia nie pozostają w związku z wydzielanym majątkiem zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Tym samym, jeżeli przychody należne i - odpowiednio - związane z nim koszty dotyczące działalności zorganizowanej części przedsiębiorstwa powstały do dnia wydzielenia i zostały rozliczone przez Spółkę dzieloną, prawa i obowiązki dotyczące rozliczenia takich przychodów i kosztów nie będą przedmiotem sukcesji na podstawie art. 93c Ordynacji podatkowej.

Reasumując, skoro zarówno majątek przejmowany przez Spółkę Przejmującą na skutek podziału przez wydzielenie, jak również majątek pozostający w Spółce Dzielonej, stanowić będą zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu właściwych przepisów podatkowych, w tym ustawy o PDOP, ustawy o PDOF oraz ustawy o PTU, to w związku z podziałem Spółki Dzielonej przez wydzielenie części majątku do Spółki Przejmującej zastosowanie znajdzie art. 93c OP. Oznacza to, że w takiej sytuacji będzie miała miejsce sukcesja uniwersalna częściowa - tj. następstwo generalne dotyczące praw i obowiązków na gruncie prawa podatkowego pozostających w związku z przenoszonymi na Spółkę Przejmującą składnikami majątku (określonymi w planie podziału). Jednocześnie, Spółka Przejmująca nie będzie zobowiązana do zapłaty podatków, które wynikają z zobowiązań podatkowych Spółki Dzielonej powstałych przed dniem wydzielenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej