Temat interpretacji

Która ze spółek, Dzielona czy Przejmująca, zobowiązana będzie do rozliczenia podatku należnego, w sytuacji, gdy obowiązek podatkowy powstanie przed dniem wydzielenia oraz po dniu wydzielenia?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2011 r. (data wpływu 19 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, która ze spółek, Dzielona czy Przejmująca, zobowiązana będzie do rozliczenia podatku należnego, w sytuacji, gdy obowiązek podatkowy powstanie przed dniem wydzielenia oraz po dniu wydzielenia jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, która ze spółek, Dzielona czy Przejmująca, zobowiązana będzie do rozliczenia podatku należnego, w sytuacji, gdy obowiązek podatkowy powstanie przed dniem wydzielenia oraz po dniu wydzielenia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka Dzielona jest przedsiębiorcą zajmującym się produkcją napojów alkoholowych. Spółka Dzielona planuje dokonać podziału przez wydzielenie, w trybie art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych.

Wydzieleniu podlegać będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa służąca dystrybucji produktów Spółki Dzielonej na terenie kraju. Zgodnie z planem podziału, Spółka Przejmująca ma przejąć składniki majątkowe związane z dotychczasową krajową działalnością dystrybucyjną Spółki Dzielonej. W związku z tym nastąpi sukcesja praw i obowiązków prawnopodatkowych związanych z magazynowaniem oraz dystrybucją na terenie kraju wyrobów akcyzowych (napojów alkoholowych) produkowanych zarówno w kraju, jak i za granicą.

Wydzielenie majątku związanego z działalnością dystrybucyjną do istniejącej Spółki Przejmującej będzie rodziło konsekwencje podatkowe, także na gruncie podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT).

Rodzaje wydatków

W przypadku podziału przez wydzielenie istotne jest ustalenie w jakim zakresie nabyte towary i usługi będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych, realizowanych w ramach działalności wydzielanej. Z uwagi na to można rozróżnić trzy możliwe sytuacje:

1. nabyte towary i usługi będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych związanych z majątkiem niepodlegającym podziałowi w przypadku, gdy nabyte towary i usługi nie są związane z majątkiem wydzielonym (np. koszty produkcji napojów alkoholowych),
2. nabyte towary i usługi będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych związanych zarówno z majątkiem wydzielonym, jak i nieobjętym podziałem mogą zdarzyć się sytuacje, kiedy towar lub usługa nabyta przed dniem podziału przez Spółkę Dzieloną będzie związana zarówno z majątkiem wydzielanym, jak i pozostającym w Spółce Dzielonej. Nie ma możliwości jednoznacznego przyporządkowania takich wydatków wyłącznie do działalności dystrybucyjnej (wydzielanej) (np. koszty energii elektrycznej zużywanej w budynkach administracji),
3. nabyte towary i usługi będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych związanych z majątkiem podlegającym podziałowi (np. koszty transportu wyrobów do hurtowni).

Dostawy towarów i świadczenie usług

Może się zdarzyć, że dostawa towarów lub świadczenie usług zostaną zrealizowane przed dniem wydzielenia, podczas gdy obowiązek podatkowy dla VAT powstanie po dniu wydzielenia. Obowiązek podatkowy może powstać po dniu wydzielenia, np. w sytuacji gdy dostawa towarów zostanie zrealizowana tuż przed dniem wydzielenia, a faktura VAT potwierdzająca dokonanie dostawy towarów zostanie wystawiona po dniu wydzielenia. Umiejscowienie momentu powstania obowiązku podatkowego względem dnia wydzielenia będzie miało wpływ na to, który podmiot będzie obowiązany do rozliczenia podatku VAT należnego w deklaracji Spółka Dzielona czy Spółka Przejmująca.

Nabycie towarów i usług

W przypadku podziału przez wydzielenie mogą wystąpić sytuacje, w których usługi lub towary zostaną nabyte przed dniem wydzielenia i będą służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych VAT związanych z działalnością podlegającą podziałowi. W takich przypadkach nabycie towarów i usług nastąpi przed dniem wydzielenia, a prawo do odliczenia powstanie po dniu wydzielenia. W związku z tym, powstaje wątpliwość, który podmiot, zgodnie z przepisami podatkowymi, będzie mógł zrealizować prawo do odliczenia VAT w takim przypadku.

Korekta podstawy opodatkowania

W praktyce obrotu zdarzają się sytuacje, w których wystąpi konieczność korekty podstawy opodatkowania, np. na skutek udzielenia rabatu, bądź pomyłki w cenie lub ilości dostarczonego towaru. W związku z zaistnieniem takich okoliczności przed dniem wydzielenia, Spółka Dzielona będzie zobowiązana do wystawienia faktury korygującej VAT. Następnie Spółka Dzielona otrzyma potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez kontrahenta, lecz dopiero po dniu wydzielenia.

Mogą jednak wystąpić sytuacje, w których z treści otrzymanego potwierdzenia odbioru faktury korygującej będzie wynikać, iż odbiór faktury korygującej przez kontrahenta nastąpił przed dniem wydzielenia, a samo potwierdzenie Spółka Dzielona otrzyma jeszcze przed upływem terminu na złożenie deklaracji VAT obejmującej okres rozliczeniowy zawierający dzień otrzymania faktury korygującej przez kontrahenta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy jeśli obowiązek podatkowy dla VAT powstanie przed dniem wydzielenia, to podatek VAT rozliczany jest przez Spółkę Dzieloną, a jeśli po dniu wydzielenia to przez Spółkę Przejmującą...

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy obowiązek podatkowy powstanie przed dniem wydzielenia, wówczas obowiązek rozliczenia VAT należnego będzie spoczywał na Spółce Dzielonej. Natomiast, jeśli obowiązek podatkowy powstanie po dniu wydzielenia, wtedy to Spółka Przejmująca będzie rozliczać podatek VAT należny.

Obowiązek rozliczenia podatku VAT należnego jest obowiązkiem podlegającym sukcesji prawnopodatkowej, zgodnie z art. 93c Ordynacji podatkowej, pod warunkiem że dotyczy czynności opodatkowanych VAT związanych z majątkiem wydzielanym (zgodnie z planem podziału). Tym samym kluczowe dla ustalenia, który podmiot (Spółka Dzielona czy Spółka Przejmująca) będzie dokonywał rozliczenia podatku VAT należnego jest wskazanie zdarzenia podatkowego, którego wystąpienie względem dnia wydzielenia będzie determinowało, który z podmiotów ma dokonać rozliczenia.

Rozliczenie podatku VAT należnego związane jest nierozerwalnie z powstaniem obowiązku podatkowego. Dopiero w momencie powstania obowiązku podatkowego, podatnik jest obowiązany do ujęcia danego zdarzenia w rozliczeniach podatkowych na cele VAT. Oznacza to, że kluczowym dla ustalenia, który podmiot ma obowiązek dokonania rozliczenia będzie moment powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli obowiązek podatkowy powstanie przed dniem wydzielenia, wówczas to Spółka Dzielona będzie obowiązana do dokonania rozliczenia podatku VAT należnego. Jeśli obowiązek podatkowy powstanie po dniu wydzielenia, wtedy analogicznie podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT należnego będzie Spółka Przejmująca. Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m. in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 listopada 2007 r., sygn. lP-PP2-443-377/07-2/IB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie regulują przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Zgodnie z art. 93 § 1 ww. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

1. osób prawnych,
2. osobowych spółek handlowych,
3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych,

   - wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

W myśl art. 93 § 2 cyt. ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

1. innej osoby prawnej (osób prawnych);
2. osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).

Zgodnie z art. 93c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku.

Przepis § 1 stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej).

Z cytowanych przepisów prawa wynika, że w przypadku podziału osoby prawnej następuje sukcesja jej praw i obowiązków. Zakres sukcesji związany jest z przydzielonymi w planie podziału składnikami majątku. Warunkiem sukcesji jest, aby majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Nadmienić przy tym należy, iż zgodnie z art. 93e Ordynacji podatkowej, przepisy art. 93-93d stosuje się w zakresie, w jakim odrębne ustawy, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej. Oznacza to, że aby określić zakres przejmowanych przez następcę prawnego praw i obowiązków, należy dokonać oceny nie tylko przepisów Ordynacji podatkowej, ale także innych aktów prawnych.

Zagadnienie podziału spółek jest również uregulowane w tytule IV dziale II ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), zwanej dalej k.s.h.

W treści art. 529 § 1 k.s.h. wyróżniono cztery sposoby dokonania podziału spółek kapitałowych. Jednym z nich jest, zgodnie z pkt 4 tego przepisu, podział przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).

Do podziału przez wydzielenie stosuje się przepisy o podziale spółek dotyczące odpowiednio spółki przejmującej lub spółki nowo zawiązanej (art. 529 § 2 k.s.h.). Podział przez wydzielenie jest instytucją prawa handlowego będącą jedną z form restrukturyzacji, polegającą na rozdrobnieniu majątku spółki dzielonej, które polega na przekazaniu składników majątkowych (pasywów i aktywów) spółki dzielonej bez przeprowadzenia likwidacji, do spółek nowo tworzonych. Instytucję podziału spółek regulują przepisy art. 528 - 550 k.s.h.

Stosownie do art. 531 § 1 k.s.h. spółki przejmujące lub spółki nowo zawiązane powstałe w związku z podziałem wstępują z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia w prawa i obowiązki spółki dzielonej, określone w planie podziału. Na spółkę przejmującą lub spółkę nowo zawiązaną powstałą w związku z podziałem przechodzą z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia w szczególności zezwolenia, koncesje oraz ulgi, pozostające w związku z przydzielonymi jej w planie podziału składnikami majątku spółki dzielonej, a które zostały przyznane spółce dzielonej, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej (art. 531 § 2 k.s.h.).

Art. 532 § 1 k.s.h. wprost stanowi, że do podziału spółki stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące powstania właściwego typu spółki przejmującej albo nowo zawiązanej, z wyłączeniem przepisów o wkładach niepieniężnych.

Istotą podziału przez wydzielenie w rozumieniu przepisów Kodeksu spółek handlowych jest to, że przy takim trybie podziału nie dochodzi do wniesienia aportu do nowo powstałej spółki.

Kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 93c Ordynacji podatkowej w powiązaniu z art. 531 § 1 k.s.h. Z przepisów tych jednoznacznie wynika, iż osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku.

Jednakże podział przez wydzielenie ma szczególny charakter, ze względu na fakt, iż spółka dzielona nie traci swojej podmiotowości prawnej, a jedynie zmniejsza swój majątek o część, która jest przenoszona do istniejącego podmiotu. Zatem następstwo prawne, w zakresie o którym mowa powyżej dotyczy tylko i wyłącznie określonej w planie podziału części przenoszonej na inny podmiot (sukcesja uniwersalna częściowa).

Należy również podkreślić, iż przedmiotem sukcesji prawno-podatkowej przewidzianej w art. 93c Ordynacji podatkowej będą jedynie te prawa i obowiązki dzielonej osoby prawnej, które pozostają w związku z przydzielonymi sukcesorowi w planie podziału składnikami majątku. Przepis art. 93c Ordynacji podatkowej zakłada możliwość wyodrębnienia praw i obowiązków podatkowych związanych z poszczególnymi zorganizowanymi częściami majątku oraz że tak wyodrębnione zespoły praw i obowiązków są objęte sukcesją. Powyższy przepis wprowadza zatem do systemu podatkowego zasadę sukcesji podatkowej częściowej. Zgodnie z tą zasadą, w przypadku podziału przez wydzielenie, podmiot przejmujący wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki podatkowe, które związane są z tą częścią majątku, która jest przejmowana. Należy jednak zwrócić uwagę na to, iż w wyniku podziału przez wydzielenie przejmowane są prawa i obowiązki przewidziane w przepisach prawa podatkowego, ale pod warunkiem, że majątek przejmowany na skutek podziału, a także majątek osoby prawnej dzielonej stanowi zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa (art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej).

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przez pojęcie sprzedaży według art. 2 pkt 22 ustawy rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem z powyższych uregulowań wynika, iż faktura VAT jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonej transakcji sprzedaży, a ustawodawca określił w jakich okolicznościach należy ją wystawić. Przede wszystkim wystawiane przez podatników podatku od towarów i usług faktury VAT muszą dokumentować wykonanie przez nich czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. dostawy towarów lub świadczenia usług.

Elementem dokonania sprzedaży jest moment powstania obowiązku podatkowego. Powyższą kwestię regulują przepisy art. 19 ustawy.

W przepisie art. 19 ust. 1 ustawy, wprowadzona została ogólna zasada, zgodnie z którą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jak stanowi art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Stosownie do art. 106 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Zgodnie z art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1. określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;
2. może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;
3. może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur zawiera rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), obowiązujące od dnia 1 kwietnia 2011 r., wydane na podstawie upoważnienia przewidzianego w art. 106 ust. 8 ustawy.

I tak, jak stanowi § 4 ust 1 ww. rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami FAKTURA VAT.

Powyższe przepisy wskazują, że prawo do wystawiania faktur VAT mają czynni podatnicy podatku, a dokument ten potwierdza zaistnienie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. m. in. dostawy towarów lub świadczenia usług.

Stosownie do treści § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako FAKTURA VAT;
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka Dzielona jest przedsiębiorcą zajmującym się produkcją napojów alkoholowych. Planuje ona dokonać podziału przez wydzielenie, w trybie art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych. Wydzieleniu podlegać będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa służąca dystrybucji produktów Spółki Dzielonej na terenie kraju. Zgodnie z planem podziału, Spółka Przejmująca ma przejąć składniki majątkowe związane z dotychczasową krajową działalnością dystrybucyjną Spółki Dzielonej. W związku z tym nastąpi sukcesja praw i obowiązków prawnopodatkowych związanych z magazynowaniem oraz dystrybucją na terenie kraju wyrobów akcyzowych (napojów alkoholowych) produkowanych zarówno w kraju, jak i za granicą.

Z wniosku wynika ponadto, iż możliwe są sytuacje, w których dostawa towarów lub świadczenie usług zostanie zrealizowane przed dniem wydzielenia, podczas gdy obowiązek podatkowy dla VAT powstanie po dniu wydzielenia. Obowiązek podatkowy może powstać po dniu wydzielenia np. w sytuacji gdy dostawa towarów zostanie zrealizowana tuż przed dniem wydzielenia, a faktura VAT potwierdzająca dokonanie dostawy towarów zostanie wystawiona po dniu wydzielenia. Umiejscowienie momentu powstania obowiązku podatkowego względem dnia wydzielenia będzie miało wpływ na to, który podmiot będzie obowiązany do rozliczenia podatku VAT należnego w deklaracji Spółka Dzielona czy Spółka Przejmująca.

W analizowanej sprawie należy wskazać że, jak stanowi ogólna zasada określona z powołanym art. 19 ust. 4 ustawy w przypadku gdy dostawa towaru lub wykonanie usługi powinno być udokumentowane fakturą VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, jednak nie później niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Dla przedmiotu dostawy, którym w rozpatrywanej sprawie jest alkohol, ustawodawca nie przewidział szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego, zatem analizowana jest ogólna zasada wynikająca z art. 19 ust. 1 i ust. 4 ustawy.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że do rozliczenia podatku należnego, w sytuacji, gdy obowiązek podatkowy powstanie przed dniem wydzielenia, zobowiązana będzie Spółka Dzielona. Natomiast, jeśli obowiązek podatkowy powstanie po dniu wydzielenia, rozliczenia podatku należnego będzie musiała dokonać Spółka Przejmująca.

Końcowo należy również dodać, że niniejsza interpretacja nie dotyczy oceny, czy wydzielona część majątku jest zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, gdyż nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, kwestia ta stanowi element zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek dotyczący zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, która ze spółek, Dzielona czy Przejmująca, zobowiązana będzie do rozliczenia podatku należnego, w sytuacji, gdy obowiązek podatkowy powstanie przed dniem wydzielenia oraz po dniu wydzielenia.

Natomiast, pozostałe kwestie dotyczące zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług zostały rozstrzygnięte w odrębnych interpretacjach indywidualnych z dnia 19 lipca 2011 r., w zakresie:

• ustalenia, czy Spółka Dzielona ma prawo odliczyć w całości podatek VAT naliczony związany z towarem lub usługą nabytą przed dniem wydzielenia w stosunku do których prawo do odliczenia powstało po dniu wydzielenia w przypadku, gdy nabyty towar lub usługa nie może być jednoznacznie przypisana do czynności związanych z działalnością dystrybucyjną, nr ILPP1/443-656/11-2/MS,
• ustalenia, która ze spółek, Dzielona czy Przejmująca, uprawniona będzie do odliczenia podatku naliczonego, w sytuacji, gdy prawo do odliczenia powstanie przed dniem wydzielenia oraz po dniu wydzielenia, nr ILPP1/443-656/11-4/MS,
• ustalenia, która ze spółek, Dzielona czy Przejmująca, uprawniona będzie do dokonania korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego w przypadku gdy kontrahent otrzymał fakturę korygującą przed dniem wydzielenia, a otrzymanie potwierdzenia odbioru tej faktury przez Spółkę Dzieloną nastąpiło przed upływem terminu do złożenia deklaracji VAT bądź w przypadku gdy kontrahent otrzymał fakturę korygującą po dniu wydzielenia, a otrzymanie takiego potwierdzenia przez Spółkę Dzieloną nastąpiło po upływie terminu do złożenia deklaracji VAT, nr ILPP1/443-656/11-5/MS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPP1/443-656/11-2/MS, interpretacja indywidualna
ILPP1/443-656/11-4/MS, interpretacja indywidualna
ILPP1/443-656/11-5/MS, interpretacja indywidualna

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu