Opodatkowanie dotacji podmiotowej na realizację programu oraz moment powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do tej dotacji. - Interpretacja - 0114-KDIP4-1.4012.646.2022.2.DP

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 19 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.646.2022.2.DP

Temat interpretacji

Opodatkowanie dotacji podmiotowej na realizację programu oraz moment powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do tej dotacji.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest:

        prawidłowe w zakresie opodatkowania środków finansowych, otrzymanych z urzędu marszałkowskiego w formie dotacji podmiotowej na realizację programu pn. „(…)” oraz

        nieprawidłowe w zakresie miesięcznego naliczania podatku należnego od dopłaty finansowanej w ramach programu.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z  10 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

opodatkowania środków finansowych, otrzymanych z urzędu marszałkowskiego na realizację programu pn. „(…)” w formie dotacji podmiotowej,

możliwości miesięcznego naliczenia podatku należnego od dopłaty finansowanej w ramach programu.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 stycznia 2023 r. (wpływ 11 stycznia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Muzeum jest samorządową instytucją kultury wpisaną do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez Samorząd Województwa (…), który jest organizatorem. Muzeum otrzymuje dotacje od organizatora: podmiotową i celowe na zadania bieżące i inwestycyjne. Muzeum posiada osobowość prawną i jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Muzeum realizuje program pn.: „(…)”, którego inicjatorem jest Samorząd Województwa (…). W ramach programu grupy szkolne korzystają z oferty instytucji kultury za preferencyjną cenę biletu, to jest 1 zł brutto za jednego uczestnika. Program obejmuje uczniów szkół podstawowych i ponadpodstawowych w grupach zorganizowanych, zgłaszanych przez dyrektorów szkół. Muzeum posiada cennik na oferowane usługi związane ze wstępem do instytucji. Zgodnie z przyjętą zasadą przez Zarząd Województwa (…), instytucja kultury w ramach zorganizowanych grup sprzedaje bilet wstępu na wszelką ofertę za 1 zł brutto. Może to być zwiedzanie muzeum, lekcje muzealne lub warsztaty, albo połączone wg indywidualnego zapotrzebowania. Pozostałą część należności wynikającą z cennika za zrealizowane usługi pokrywa Samorząd Województwa (…) na podstawie miesięcznego sprawozdania. Przydział środków dla instytucji kultury wyliczono na podstawie zebranych danych dotyczących frekwencji z 2019 r. oraz cennika na rok 2022.

Uchwałą nr (…)  Zarządu Województwa (…) z (…) 2022 r. zwiększona została dotacja podmiotowa na dofinansowanie działalności bieżącej muzeum w zakresie realizowanych zadań statutowych, w tym z przeznaczeniem na dopłatę w ramach programu „(…)” o 30.000 zł. Kwota ta została przekazana na rachunek muzeum w czerwcu br. Wymienioną dotację podmiotową należy rozliczyć z uwzględnieniem szczegółowego rozliczenia finansowego z wykonania programu do 15 stycznia 2023 r., a niewykorzystane środki z dotacji zwrócić na rachunek urzędu marszałkowskiego również do 15 stycznia 2023 r.

W dniu odwiedzenia muzeum od uczestników programu pobierana jest opłata i wystawiony paragon z kasy fiskalnej w wys. 1 zł brutto (z podatkiem VAT w wysokości 8% ) za osobę.

Po zakończeniu każdego miesiąca, na podstawie sporządzonego sprawozdania do urzędu marszałkowskiego w zakresie zrealizowanych usług, różnica pomiędzy wartością usług wynikającą z cennika, a otrzymaną od uczestników programu jest wartością brutto do pokrycia z dotacji podmiotowej jako dopłata do biletów wstępu.

Na koniec miesiąca, w którym realizowany był program (w ciągu roku szkolnego), wystawiany jest dokument wewnętrzny, wyliczony jest podatek VAT należny i rozliczony w deklaracji miesięcznej VAT JPK.

Pytania

1.Czy środki finansowe, otrzymane z urzędu marszałkowskiego na realizację programu pn. „(…)” w formie dotacji podmiotowej podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT?

2.Czy miesięczne (wystawienie dokumentu wewnętrznego) naliczenie podatku VAT należnego od dopłaty finansowanej w ramach programu jest prawidłowe?

Państwa stanowisko w sprawie

Dotacja podmiotowa w wysokości 30.000 zł wpłynęła na rachunek muzeum w dniu 30 czerwca 2022 r. z przeznaczeniem na program „(…)”, który trwa od maja do grudnia 2022 r.

Zgodnie z ustawą o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, organizator przekazuje instytucji kultury środki finansowe w formie dotacji podmiotowej na dofinansowanie działalności bieżącej w zakresie realizowanych zadań statutowych.

Również przepisy ustawy o finansach publicznych wskazują, że dotacje podmiotowe pochodzące z budżetu państwa lub budżetu jednostek samorządu terytorialnego, przeznaczone na wsparcie konkretnej instytucji, służą wyłącznie dofinansowaniu bieżącej działalności.

Otrzymanie dotacji nie stanowi odrębnej czynności podlegającej opodatkowaniu. Dotacja jest dodatkowym elementem podstawy opodatkowania wliczonym do ceny usługi, z którą dotacja jest związana. Dlatego też, otrzymana ww. dotacja nie została opodatkowana w momencie otrzymania zgodnie z art. 29a ust. 1 i art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT, gdyż nie ma powiązania z konkretnymi usługami i nie jest znana wysokość dotacji, która zostanie użyta jako dopłata.

Wykonanie usług w ramach programu „(…)” w okresie miesięcznym pozwala na określenie należności stanowiącej dopłatę do ceny usługi.

Kwota dopłaty bezpośrednio związana z wykonaną usługą stanowi podstawę opodatkowania i wykazana jest w deklaracji VAT JPK za dany miesiąc.

Powyższe stanowisko przedstawione jest w wyroku WSA w Poznaniu z 31 stycznia 2018 r. I SA/Op 473/17.

Podobne stanowisko wyraził WSA w Krakowie w wyroku z 23 stycznia 2018 r., I SA/Kr 1226/17:

„Aby dofinansowanie w postaci np. dotacji czy też subwencji kształtowało podstawę opodatkowania, musi mieć bezpośredni (a nie wyłącznie pośredni) wpływ na cenę oferowanych produktów lub świadczonych usług. Musi ono w sposób zindywidualizowany i policzalny wpływać na cenę danego świadczenia (tzn. świadczenie dzięki dofinansowaniu ma cenę niższą o konkretną kwotę). W przypadku pośredniego związku otrzymanie dofinansowania nie rzutuje na podstawę opodatkowania”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest:

prawidłowe w zakresie opodatkowania dotacji podmiotowej otrzymanej z urzędu marszałkowskiego na realizację programu pn. „(…)” oraz

nieprawidłowe w zakresie miesięcznego naliczenia podatku należnego od dopłaty finansowanej w ramach programu.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług definiujeustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.),

zwana dalej „ustawą”.

Art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy. Usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Zatem czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Przepisy dotyczące funkcjonowania podatku VAT w krajach członkowskich Unii Europejskiej podlegają harmonizacji na zasadach określonych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą. Uszczegółowieniem zasad obowiązywania i funkcjonowania podatku VAT określonych w Dyrektywie są wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).  Kwestia odpłatności i bezpośredniego związku pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem była wielokrotnie podnoszona w orzecznictwie TSUE (wyrok z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86, wyrok z 26 czerwca 2003 r. w sprawie C-305/01, wyrok z 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93).

Aby dana czynność była opodatkowana podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku VAT.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały zdefiniowane w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy:

Art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny. Pozwala na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Status podatnika podatku od towarów i usług wynika również z okoliczności dokonania czynności, które podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

We wniosku wskazali Państwo, że Muzeum jest czynnym podatnikiem VAT  oraz samorządową instytucją kultury, której organizatorem jest Samorząd Województwa (…).

Muzeum otrzymuje dotacje od organizatora: podmiotową i celowe na zadania bieżące i inwestycyjne.

Muzeum realizuje program pn.: „(…)”, którego inicjatorem jest Samorząd Województwa (…). W ramach programu grupy szkolne korzystają z oferty instytucji kultury w preferencyjnej cenie, tj. 1 zł brutto (z podatkiem VAT w wysokości 8% ) za jednego uczestnika. Pozostałą część należności wynikającą z cennika za zrealizowane usługi pokrywa Samorząd Województwa (…).

Na podstawie zebranych danych dotyczących frekwencji z 2019 r. oraz cennika na rok 2022 wyliczono przydział środków dla instytucji kultury. Zarząd Województwa (…) zwiększył dotację podmiotową na dofinansowanie Państwa bieżącej działalności w zakresie realizowanych zadań statutowych, w tym z przeznaczeniem na dopłatę w ramach programu „(…)” o 30.000 zł. Kwota ta została przekazana na Państwa rachunek w czerwcu 2022 r.

Po zakończeniu miesiąca sporządzają Państwo sprawozdanie dla Urzędu Marszałkowskiego, w szczególności wskazuje w nim różnicę pomiędzy wartością usług wynikającą z cennika a otrzymaną od uczestników programu, która jest wartością brutto do pokrycia z dotacji podmiotowej jako dopłata do biletów wstępu.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy środki finansowe, otrzymane z urzędu marszałkowskiego na realizację programu pn. „(…)” w formie dotacji podmiotowej, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podstawa opodatkowania w podatku od towarów i usług jest zdefiniowana w art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Art. 29a ust. 6 ustawy:

Podstawa opodatkowania obejmuje:

1) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Art. 29a ust. 7 ustawy:

Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1) stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

2) udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

3) otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Oznacza to, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane, istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania. Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części lub całości ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Przepis art. 29a ust. 1 ustawy jest odpowiednikiem art. 73 Dyrektywy, zgodnie z którym:

(…) podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT. Jednocześnie nie ma znaczenia status podmiotu wypłacającego dofinansowanie ani pochodzenie środków, z których dofinansowanie jest wypłacane.

Otrzymanie dofinansowania (dotacji, dopłaty) nie stanowi samo w sobie żadnej czynności, ani też zdarzenia opodatkowanego. Dotacje (dopłaty) podlegają bowiem opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Dotacje, które stanowią dopłatę do ceny sprzedawanych towarów lub świadczonych usług, są ściśle związane z daną usługą lub towarem i podlegają opodatkowaniu.

Dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy niezbędne jest wyjaśnienie pojęcia „dotacja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym kontekście istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des produits wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners of Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku z 22 listopada 2001 r. w sprawie C-184/00 Trybunał stwierdził, że sam fakt, że dofinansowanie wpływa na ostateczną cenę świadczenia, nie ma znaczenia dla uznania, czy powinno ono zwiększać podstawę opodatkowania VAT. W praktyce bowiem prawie zawsze dofinansowanie działalności podatnika wpływa w jakiś w sposób na poziom stosowanych przez niego cen. Elementem istotnym, wpływającym na ewentualne włączenie dofinansowania do podstawy opodatkowania, jest natomiast stwierdzenie, czy dotacje są przekazywane w celu dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług. Ponadto Trybunał stwierdził, że sformułowanie – dotacje bezpośrednio związane z ceną – należy interpretować w taki sposób, aby dotyczyło ono jedynie dotacji odpowiadających całości lub części wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług, które wypłacane są sprzedawcy lub dostawcy przez stronę trzecią.

W wyroku z 13 czerwca 2022 r. w sprawie C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymywane dofinansowanie (dotacja) jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związane z ceną danego świadczenia/danej dostawy (tj. świadczenie/dostawa dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), takie dofinansowanie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dofinansowanie nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować je jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Bezpośrednio z art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.

Aby dana czynność (dostawa lub usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy dokonywaną dostawą towarów lub świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za dokonaną dostawę towarów lub wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Wskazali Państwo, że różnica pomiędzy wartością usług wynikającą z cennika a otrzymaną od uczestników programu pn.: „(…)” jest wartością brutto do pokrycia z dotacji podmiotowej jako dopłata do biletów wstępu. Dzięki otrzymanej dotacji kwota, za jaką uczniowie mogą skorzystać z usług Muzeum w ramach ww. programu, została obniżona do kwoty 1 zł brutto za osobę.

A zatem dotacja, którą Państwo otrzymali od Organizatora na podstawie uchwały nr (…) Zarządu Województwa (…) z (…) 2022 r., w części przeznaczonej na pokrycie różnicy między należnością wynikającą z cennika Muzeum a należnością faktycznie pobraną od uczestników programu, jest dotacją bezpośrednio związaną z ceną świadczonych przez Państwa usług w ramach programu pn.: „(…)”. Tym samym, ta część dotacji stanowić będzie podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 w zw. z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy, a tym samym będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. 

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

W pytaniu nr 2 sformułowali Państwo wątpliwości dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do otrzymanej dotacji, tj. czy prawidłowe jest miesięczne naliczenie podatku VAT należnego od dopłaty finansowanej w ramach programu pn. „(…)”.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Natomiast w myśl art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w art. 29a ust. 1.

Jak wykazano wyżej, otrzymana przez Państwa dotacja w części przeznaczonej na dopłatę w ramach programu „(…)”, stanowi podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 ustawy, i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W tej sytuacji obowiązek podatkowy z tytułu świadczonych usług w ramach ww. programu – w części dotyczącej wartości usługi podlegającej dofinansowaniu (z tytułu dotacji) – powstał zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy: z chwilą otrzymania części lub całości tej dotacji.

Tym samym miesięczne naliczenie podatku należnego od dopłaty finansowanej w ramach programu jest nieprawidłowe.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wskazane przez Państwa wyroki zostały potraktowane jako element Państwa argumentacji, są to jednak rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnych spraw i co do zasady wiążą strony postępowania w konkretnych, indywidualnych sprawach, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).