Uznanie przedmiotu aportu za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w konsekwencji uznanie wniesienia tej z... - Interpretacja - 0113-KDIPT1-2.4012.131.2022.4.KT

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 26 kwietnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.131.2022.4.KT

Temat interpretacji

Uznanie przedmiotu aportu za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w konsekwencji uznanie wniesienia tej zorganizowanej części przedsiębiorstwa w formie aportu do Spółki z o.o., która zostanie utworzona, za czynność niepodlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 lutego 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 17 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania przedmiotu aportu za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w konsekwencji uznania wniesienia tej zorganizowanej części przedsiębiorstwa w formie aportu do Spółki z o.o., która zostanie utworzona, za czynność niepodlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Uzupełnił go Pan pismem z 15 kwietnia 2022 r. (wpływ 21 kwietnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Od 23 czerwca 2014 roku prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej. Głównym przedmiotem Pana działalności jest zarządzanie nieruchomościami, wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi oraz kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek. Jest Pan płatnikiem podatku liniowego oraz czynnym podatnikiem podatku VAT. Do końca 2022 roku planuje Pan założyć Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, której wspólnikami będą wyłącznie osoby fizyczne, tj. Pan, Pana siostra i Pana ojciec.

Przedmiot działalności Spółki będzie tożsamy z przedmiotem działalności prowadzonej przez Pana. Siostra i ojciec mają wnieść do Spółki wkłady pieniężne, natomiast Pan zamierza wnieść wkład niepieniężny w postaci niżej opisanego aportu.

W skład aportu wchodzić będzie dział obejmujący:

1)środek trwały w postaci lokalu niemieszkalnego (usługowego) numer 1, stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności, położonego w budynku wielolokalowym numer … w …, powiecie …, województwie …, który został nabyty w związku i na potrzeby prowadzonej przez Pana działalności, za gotówkę, na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu niemieszkalnego, umowy sprzedaży oraz pełnomocnictwa sporządzonej w dniu 15 czerwca 2020 r., Rep. A …,

2)udział w nieruchomości wspólnej, tj. w działkach pod budynkiem oraz w elementach i urządzeniach budynku, które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli lokali,

3)prawo do korzystania na zasadach wyłączności z jednego miejsca postojowego, usytuowanego na zewnątrz budynku,

4)zgody na zorganizowanie i prowadzenie w przedmiotowym lokalu sklepu ogólnospożywczego oraz prowadzenie sprzedaży napojów alkoholowych w godzinach pracy sklepu,

5)długoterminową umowę najmu zawartą w dniu 18 kwietnia 2019 r. w … z … … Sp. z o.o. z siedzibą w … wraz z zawartymi do niej aneksami,

6)należności i zobowiązania z ww. umowy,

7)prawa i obowiązki wynikające z bycia członkiem wspólnoty mieszkaniowej (w tym środki pieniężne zgromadzone na rachunku funduszu remontowego),

8)umowę o zarządzanie zawartą przez wspólnotę mieszkaniową i umowy z tym powiązane (media: gaz, prąd, nieczystości itp.); wszelkie czynności związane z bieżącym utrzymaniem nieruchomości, tj. np. sprzątanie, odśnieżanie, konserwacja wykonuje zarządca powołany przez wspólnotę mieszkaniową.

Spółka otrzymująca aport, przyjmie dla celów podatkowych składniki majątku wchodzące w skład aportu w wartości wynikającej z Pana ksiąg podatkowych. Opisany w powyższym akapicie przedmiot aportu stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmujący w szczególności: własność nieruchomości oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości, prawa i obowiązki wynikające z umowy najmu nieruchomości oraz prawa do korzystania, tajemnicę przedsiębiorstwa oraz księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przedmiotowy zespół składników niematerialnych i materialnych charakteryzuje się wyodrębnieniem na płaszczyźnie:

1)organizacyjnej, bowiem składniki zlokalizowane są w innym miejscu niż siedziba przedsiębiorstwa, a ich funkcjonowanie w obecnej formie jest niezależne od funkcjonowania reszty przedsiębiorstwa, przez co może stanowić oddzielne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące dotychczasowe działania,

2)finansowej, bowiem możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań, aby na podstawie tak prowadzonej ewidencji księgowej można w dowolnym momencie ustalić wynik oraz wszystkie zdarzenia gospodarcze i finansowe z tym związane; nadto do nieruchomości przypisane są fundusz remontowy z zindywidualizowanym numerem rachunku bankowego, na którym gromadzone są środki przeznaczone na remonty oraz rozliczenia związane z bieżącym naliczaniem mediów,

3)funkcjonalnej, bowiem w oparciu wyłącznie o przedmiot aportu, o którym mowa powyżej, będzie możliwe samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej; możliwe jest funkcjonowanie jako wyodrębniona jednostka na rynku.

Mając na uwadze powyższe planowany aport, stanowi zespół składników majątkowych i niemajątkowych umożliwiający kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę i wystarczający do prowadzenia działalności gospodarczej bez konieczności angażowania przez nabywcę (Spółkę z o.o.) innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji oraz bez konieczności podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia dodatkowych umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki.

Wniesiony aport będzie wykorzystywany przez nabywcę (Spółkę z o.o.) do prowadzenia działalności gospodarczej w tym samym zakresie co zbywca, tj. nabywca ma zamiar kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji.

Ponadto w uzupełnieniu wskazano:

Poza zakresem wymienionym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, prowadzi Pan działalność w zakresie robót budowlanych, remontowych i konserwacyjnych oraz realizuje Pan projekty budowlane związane ze wznoszeniem budynków i całą organizacją procesu budowlanego, poczynając od zakupu działki, po przygotowanie dokumentacji projektowej, budowlanej i prawnej (tj. decyzja o pozwoleniu na budowę, decyzja o warunkach zabudowy, warunki na przyłącza) związanej z budową, jej trwaniem i zakończeniem.

Wyżej opisana działalność prowadzona jest przy pomocy ruchomych składników majątkowych takich jak np. ciągnik …, ładowarka …, przyczepy … i …, mini koparka gąsienicowa … i wiele innych składników wymienionych w ewidencji środków trwałych i wyposażenia Pana firmy.

Główna działalność prowadzona przez Pana, polegająca na wynajmie i zarządzaniu nieruchomościami własnymi, prowadzona jest w oparciu o zabudowane nieruchomości, stanowiące Pana własność. W związku z tym składniki majątkowe w postaci tych nieruchomości nie są wykorzystywane do działalności w pozostałym zakresie, tj. robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków i realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków.

Po dokonanym aporcie będzie Pan kontynuował indywidualną działalność gospodarczą w takim samym zakresie jak dotychczas, tj. będzie Pan wynajmował i zarządzał nieruchomościami własnymi, innymi niż nieruchomości będące przedmiotem aportu do zakładanej spółki oraz będzie Pan prowadził roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków, remontami i konserwacją i realizował projektu budowlane związane ze wznoszeniem budynków.

Nieruchomość, która ma być przedmiotem aportu do zakładanej Spółki jest zarządzana przez Pana i nie ma Pan podpisanej umowy o zarządzanie z podmiotem zewnętrznym. Po wniesieniu przedmiotowej nieruchomości do Spółki, będzie ona zarządzała tą nieruchomością samodzielnie, tak samo jak Pan dotychczas.

Tak jak to opisano we wniosku przedmiot aportu stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmujący w szczególności: własność nieruchomości oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości, prawa i obowiązki wynikające z umowy najmu nieruchomości oraz prawa do korzystania i zgody, tajemnicę przedsiębiorstwa oraz księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, funkcjonującej w ramach Pana działalności pod nazwą „…”.

Z uwagi na coraz większe zagrożenie ze strony nieuczciwych kontrahentów, dużą konkurencję, niekorzystną sytuację gospodarczą w kraju, jak i na świecie, powodującą przerwy w łańcuchu dostaw materiałów potrzebnych do budowy i w związku z tym przedłużający się proces inwestycyjny, inwestor często może nie wywiązać się z terminów zakończenia przedsięwzięcia budowlanego określonych w zawartych kontraktach, co powoduje nałożenie na niego wysokich kar umownych. W związku z powyższym, zakładając Spółkę chce Pan ograniczyć odpowiedzialność za zaciągnięte zobowiązania.

Pytanie

Czy aport opisany w przedstawionym stanie faktycznym stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 27e ustawy o VAT i w związku z tym jest wyłączony z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem przedmiot planowanego aportu stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 27e ustawy o VAT i w związku z tym jest wyłączony z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy o VAT:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, ze zm.) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Należy zauważyć, że art. 6 pkt 1 ustawy o VAT stanowi implementację art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, z 11.12.2006, str. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”.

W myśl art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 2006/112/WE:

W przypadku przekazania odpłatnie lub nieodpłatnie, lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i, że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 551 ustawy Kodeks cywilny. Zgodnie z tym przepisem:

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5)koncesje, licencje i zezwolenia;

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8)tajemnice przedsiębiorstwa;

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przy czym, zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego:

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo jest nie tylko sumą składników materialnych i niematerialnych, lecz ich zorganizowanym zespołem, tzn. składniki te powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie tylko o zbiorze pewnych elementów. „Czynnikiem konstytuującym przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników, umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewnej całości” – wyrok NSA z dnia 27 marca 2008 r. (sygn. II FSK 1896/11).

Zatem, przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym.

Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta jest w art. 2 ust. 27e ustawy o VAT, pod którym to pojęciem rozumie się:

Organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Zatem na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

·istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,

·zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

·składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

·zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

W ocenie tut. Organu wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy powinien być interpretowany z uwzględnieniem wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie C-497/01.

W wyroku C-497/01 w sprawie Zita Modes Sàrl przeciwko Administration de l’enregistrement et des domaines Trybunał zwracając uwagę, że niezgodne z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń – innych niż te, o których mowa w Dyrektywie podkreślił, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz – w zależności od konkretnego przypadku – składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Ponadto TSUE stwierdził, iż fakt, że VI Dyrektywa nie zawiera definicji pojęcia przedsiębiorstwa lub jego części, nie oznacza, że państwa członkowskie mają swobodę jego interpretacji. Pojęcia w niej używane powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny od innych przepisów, z wyjątkiem sytuacji, gdy sama Dyrektywa daje państwom członkowskim jasną dyspozycję do zdefiniowania pojęcia w krajowej legislacji. TSUE wskazał też, iż nabywca musi jednak posiadać zamiar kontynuowania działalności gospodarczej przejmowanego przedsiębiorstwa lub jego części, nie zaś jedynie natychmiast likwidować daną działalność i sprzedać przejęte mienie.

Na przydatność zespołu składników do prowadzenia (kontynuowania) działalności przez nabywcę, zwrócił uwagę TSUE w wyroku C-408/98 (Abbey National Plc), podzielając opinię Rzecznika Generalnego z dnia 13 kwietnia 2000 r., który stwierdził, iż „rozwiązanie przyjęte w Zjednoczonym Królestwie wydaje się rozsądne: gdy aktywa stanowiące część przedsiębiorstwa zdolną do odrębnego funkcjonowania są zbywane w taki sposób, że sprzedana część kontynuuje swoją działalność, ma zastosowanie opcja, z której Zjednoczone Królestwo skorzystało na mocy art. 5(8) VI Dyrektywy i uznaje się, że nie nastąpiła dostawa towarów”.

W kontekście zatem zbycia przedsiębiorstwa, z wyłączenia stosowania przepisów ustawy korzysta przekazanie przedsiębiorstwa lub jego niezależnej części, w tym dóbr materialnych oraz ewentualnie elementów niematerialnych, które razem tworzą przedsiębiorstwo lub jego część zdolne do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Nabywca musi jednakże mieć na celu prowadzenie przekazanego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jedynie natychmiastową likwidację danej działalności lub sprzedanie zapasów zasobów, jeśli istnieją.

Sformułowanie zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy w aspekcie art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, rozumieć w sposób funkcjonalny, a nie tylko werbalny, tzn. analizując, czy dany zespół aktywów, który jest przedmiotem zbycia, pozwala na prowadzenie i służy w sposób trwały prowadzeniu samodzielnej działalności gospodarczej nabywcy, realizowanej uprzednio w przedsiębiorstwie Zbywcy.

Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa lub jego zorganizowana część przechodzi na własność nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. Wynika to również z treści przepisu art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, który stanowi, że – w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Aksjomat racjonalności ustawodawcy oraz kategoryczność sformułowania tego przepisu nakazuje przyjąć, że z transakcją zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 ustawy o VAT mamy do czynienia tylko wówczas, gdy nabywca kontynuuje działalność gospodarczą przy użyciu nabytego przedsiębiorstwa (zorganizowanej części przedsiębiorstwa).

Kontynuowanie działalności gospodarczej przy zbyciu przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy rozumieć, jako sytuację, w której nabywca w związku z dokonanym nabyciem nadal prowadzi przedsiębiorstwo. Przy czym nie chodzi tu o prowadzenie jakiejkolwiek działalności z wykorzystaniem składników nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, a o prowadzenie nabytego przedsiębiorstwa.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. Głównym przedmiotem Pana działalności jest zarządzanie nieruchomościami, wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi oraz kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek.

Poza tym zakresem, prowadzi Pan działalność w zakresie robót budowlanych, remontowych i konserwacyjnych oraz realizuje Pan projekty budowlane związane ze wznoszeniem budynków i całą organizacją procesu budowlanego, poczynając od zakupu działki, po przygotowanie dokumentacji projektowej, budowlanej i prawnej (tj. decyzja o pozwoleniu na budowę, decyzja o warunkach zabudowy, warunki na przyłącza) związanej z budową, jej trwaniem i zakończeniem. Ta działalność prowadzona jest przy pomocy ruchomych składników majątkowych i wiele innych składników wymienionych w ewidencji środków trwałych i wyposażenia Pana firmy. Główna działalność prowadzona przez Pana, polegająca na wynajmie i zarządzaniu nieruchomościami własnymi, prowadzona jest w oparciu o zabudowane nieruchomości, stanowiące Pana własność. W związku z tym składniki majątkowe w postaci tych nieruchomości nie są wykorzystywane do działalności w pozostałym zakresie, tj. robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków i realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków.

Do końca 2022 roku planuje Pan założyć Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, której wspólnikami będą wyłącznie osoby fizyczne, tj. Pan, Pana siostra i Pana ojciec.

Zamierza Pan wnieść do tej Spółki wkład niepieniężny w postaci aportu.

W skład aportu wchodzić będzie dział obejmujący:

1)środek trwały w postaci lokalu niemieszkalnego (usługowego) numer …, stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności, położonego w budynku wielolokalowym numer … w …, powiecie …, województwie …, który został nabyty w związku i na potrzeby prowadzonej przez Pana działalności, za gotówkę, na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu niemieszkalnego, umowy sprzedaży oraz pełnomocnictwa sporządzonej w dniu 15 czerwca 2020 r., Rep. A …,

2)udział w nieruchomości wspólnej, tj. w działkach pod budynkiem oraz z elementach i urządzeniach budynku, które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli lokali,

3)prawo do korzystania na zasadach wyłączności z jednego miejsca postojowego, usytuowanego na zewnątrz budynku,

4)zgody na zorganizowanie i prowadzenie w przedmiotowym lokalu sklepu ogólnospożywczego oraz prowadzenie sprzedaży napojów alkoholowych w godzinach pracy sklepu,

5)długoterminową umowę najmu zawartą w dniu 18 kwietnia 2019 r. w … z … … Sp. z o.o. z siedzibą w … wraz z zawartymi do niej aneksami,

6)należności i zobowiązania z ww. umowy,

7)prawa i obowiązki wynikające z bycia członkiem wspólnoty mieszkaniowej (w tym środki pieniężne zgromadzone na rachunku funduszu remontowego),

8)umowę o zarządzanie zawartą przez wspólnotę mieszkaniową i umowy z tym powiązane (media: gaz, prąd, nieczystości itp.); wszelkie czynności związane z bieżącym utrzymaniem nieruchomości, tj. np. sprzątanie, odśnieżanie, konserwacja wykonuje zarządca powołany przez wspólnotę mieszkaniową.

Przedmiotowy zespół składników niematerialnych i materialnych charakteryzuje się wyodrębnieniem na płaszczyźnie:

1)organizacyjnej, bowiem składniki zlokalizowane są w innym miejscu niż siedziba przedsiębiorstwa, a ich funkcjonowanie w obecnej formie jest niezależne od funkcjonowania reszty przedsiębiorstwa, przez co może stanowić oddzielne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące dotychczasowe działania,

2)finansowej, bowiem możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań, aby na podstawie tak prowadzonej ewidencji księgowej można w dowolnym momencie ustalić wynik oraz wszystkie zdarzenia gospodarcze i finansowe z tym związane; nadto do nieruchomości przypisane są fundusz remontowy z zindywidualizowanym numerem rachunku bankowego, na którym gromadzone są środki przeznaczone na remonty oraz rozliczenia związane z bieżącym naliczaniem mediów,

3)funkcjonalnej, bowiem w oparciu wyłącznie o przedmiot aportu, o którym mowa powyżej, będzie możliwe samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej; możliwe jest funkcjonowanie jako wyodrębniona jednostka na rynku.

Planowany aport, stanowi zespół składników majątkowych i niemajątkowych umożliwiający kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę i wystarczający do prowadzenia działalności gospodarczej bez konieczności angażowania przez nabywcę (Spółkę z o.o.) innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji oraz bez konieczności podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia dodatkowych umów) niezbędnych do prowadzenia działalność gospodarczej w oparciu o przejęte składniki.

Wniesiony aport będzie wykorzystywany przez nabywcę (Spółkę z o.o.) do prowadzenia działalności gospodarczej w tym samym zakresie co zbywca, tj. nabywca ma zamiar kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji.

Po dokonanym aporcie będzie Pan kontynuował indywidualną działalność gospodarczą w takim samym zakresie jak dotychczas, tj. będzie Pan wynajmował i zarządzał nieruchomościami własnymi, innymi niż nieruchomości będące przedmiotem aportu do zakładanej Spółki oraz będzie Pan prowadził roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków, remontami i konserwacją i realizował projektu budowlane związane ze wznoszeniem budynków.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, będący przedmiotem aportu na rzecz Spółki z o.o., którą zamierza Pan wraz z siostrą i ojcem założyć, będzie charakteryzować się wyodrębnieniem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym, a ponadto ww. Spółka wniesiony aport będzie wykorzystywała do prowadzenia działalności gospodarczej w tym samym zakresie co zbywca.

Zatem, zespół składników materialnych i niematerialnych mających być przedmiotem aportu będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Jak już zostało wyżej wskazane, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wobec powyższego, ww. zespół składników materialnych i niematerialnych, będący przedmiotem aportu na rzecz ww. Spółki z o.o. będzie spełniał przesłanki do uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. W konsekwencji przedmiotowa transakcja w związku z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto wskazać należy, że niniejsza interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329, ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).