W przyszłości planowany jest podział Spółki w trybie art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych (dalej jako: „k.s.h.”), poprzez wydzielenie z niej części przedsiębiorstwa, która służy prowadzeniu działalności w zakresie zarządzania nieruchomościami oraz wynajmu nieruchomości (dalej jako: „Usługi związane z nieruchomościami”) i przeniesienie jej, wraz z zatrudnionym w niej pracownikiem, do nowozawiązanej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: „Nowa Spółka” lub „Spółka Nowozawiązana”, lub „Spółka Nowopowstała”).

Celem planowanej reorganizacji działalności Spółki ma być m.in. rozdzielenie działalności obarczonej większym ryzykiem od innych działalności prowadzonych przez Spółkę, a także optymalizacja kosztów funkcjonowania poszczególnych obszarów biznesowych.

W skład wydzielonej części wejdą zarówno składniki materialne powiązane z wydzielaną działalnością, w szczególności środki trwałe (nieruchomości gruntowe i budynki) oraz zespoły niskocennych składników majątkowych, niewprowadzonych do ewidencji środków trwałych, jak i składniki niematerialne (znak towarowy, domena, oprogramowanie), w tym wartości niematerialne i prawne wpisane do prowadzonej ewidencji, wiedza pracowników oraz tzw. czynnik organizacyjny.

Do Nowej Spółki wydzielone zostaną zatem wszelkie składniki majątkowe związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie Usług związanych z nieruchomościami. Wynika to z przyjętego w Spółce modelu organizacyjnego.

Wyodrębnieniu podlegać także będą wszelkie funkcjonalnie przyporządkowane do wydzielanej działalności zobowiązania i umowy (w tym zawarte przez Spółkę Dzieloną umowy na dostawę mediów, w tym energii oraz ciepła, PWiK oraz świadczenie usług ochrony budynku). Zgodnie z planem nastąpi również przejście zakładu pracy, w rozumieniu przepisów prawa pracy, w odniesieniu do pracownika wykonującego pracę związaną z obsługą tej części przedsiębiorstwa, która wiążę się z działalnością w zakresie Usług związanych z nieruchomościami. Do wydzielanych aktywów zakwalifikowano również ogół praw i obowiązków komandytariusza w spółce celowej, utworzonej w celu prowadzenia inwestycji deweloperskiej, z uwagi na przedmiot planowanej aktywności oraz branżę związaną z zakresem działalności wydzielanego zespołu aktywów (Usługi związane z nieruchomościami).

Wydzielana działalność jest faktycznie i organizacyjnie wyodrębniona w ramach wewnętrznej struktury organizacyjnej Spółki. Obejmuje ona w schemacie przedsiębiorstwa zespół powiązanych funkcjonalnie i organizacyjnie, niezależnych od innych części przedsiębiorstwa zespołów, do którego został przyporządkowany pracownik o kompetencjach związanych ze specyfiką wykonywanej działalności, który podlega służbowo członkowi zarządu ds. nieruchomości, wyposażonemu w kompetencje decyzyjne w zakresie powierzonych mu zadań.

Dodatkowo Wnioskodawca pragnie wskazać, że prowadzona przez Spółkę ewidencja księgowa pozwala na rozpoznanie i przypisanie poszczególnych przychodów i kosztów do wydzielanej części oraz do pozostałej działalności prowadzonej przez Spółkę. Zasady księgowości obowiązujące w Spółce pozwalają na precyzyjne przypisanie poszczególnych kosztów do danego rodzaju działalności prowadzonej przez Spółkę. Ewidencja rachunkowa każdego z dwóch rodzajów działalności Spółki (wydzielanego i pozostawianego w Spółce Dzielonej) umożliwia odrębne ewidencjonowanie zdarzeń gospodarczych, związanych z ich funkcjonowaniem. Dla wyodrębnienia działalności związanej z nieruchomościami prowadzone są oddzielne konta księgowe, wyodrębniony jest oddzielny rejestr zakupowy. W zakresie należności prowadzony jest oddzielny rodzaj faktur, w zakresie płac sporządzane są osobne listy płac dla pracowników wydzielanej części.

Powyższe działania pozwalają na oddzielne ewidencjowanie zapisów operacji gospodarczych funkcjonalnie związanych z działalnością prowadzoną przez wydzielaną część działalności oraz resztę majątku Spółki. Podobne zasady dotyczą kosztów wspólnych (koszty ogólnego zarządu), które według opracowanego klucza alokacji przyporządkowywane są poszczególnym rodzajom działalności Spółki. Należy w tym miejscu dodać, iż koszty związane z całością działalności Spółki, np. koszty zarządu, czy inne koszty ogólne, z których korzysta całość działalności Spółki, są przyporządkowane proporcjonalnie, zgodnie z opracowanym, stałym algorytmem alokacji kosztów wspólnych.

Sam podział zostanie przeprowadzony na podstawie sporządzonego przez Zarząd Spółki szczegółowego planu podziału, zawierającego wszystkie elementy wymagane przepisami Kodeksu spółek handlowych, w szczególności wykaz składników majątkowych i niemajątkowych przenoszonych do Nowopowstałej Spółki w ramach podziału. Kapitał zakładowy Nowej Spółki pokryty będzie majątkiem wydzielanym ze Spółki. Udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki Nowozawiązanej zostaną przydzielone wspólnikom Spółki proporcjonalnie do posiadanych przez nich udziałów Spółki Dzielonej. Zgodnie z art. 531 § 1 k.s.h., również zobowiązania Spółki, związane z wydzielaną częścią majątku, przejdą z mocy prawa na Spółkę Nowopowstałą w dniu wydzielenia.

W planie podziału Spółki wymienione zostaną składniki majątkowe i niemajątkowe wchodzące w skład wydzielanej części przedsiębiorstwa Spółki, co pozwoli w sposób jednoznaczny określić majątek przenoszony do Nowej Spółki. Jednocześnie należy zaznaczyć, że pozostawiona w Spółce Dzielonej część przedsiębiorstwa również składa się z powiązanego funkcjonalnie zespołu składników majątkowych i niemajątkowych (umów, zobowiązań i zezwoleń), który stanowić będzie niezależne przedsiębiorstwo zdolne do samodzielnego realizowania zadań gospodarczych, jakie dotychczas były przez ten zespół realizowane. Pozostała po zakończeniu podziału część majątku będzie więc nadal mogła prowadzić działalność w zakresie pozostałych świadczonych przez Spółkę Dzieloną usług wsparcia, przy pomocy pracowników, którzy w wyniku podziału pozostaną pracownikami Spółki Dzielonej, zaś źródła przychodów Spółki w przedmiotowym zakresie nie ulegną zmianie. Powyższe pozwala jednocześnie na stwierdzenie, iż pozostała część majątku Spółki również posiada cechę wydzielenia w ramach działalności Spółki.

Wnioskodawca pragnie dodać, że zespół składników będący przedmiotem przeniesienia do Nowej Spółki będzie w ocenie Wnioskodawcy wystarczający do samodzielnego wykonywania zadań gospodarczych bez udziału pozostałych struktur Spółki Dzielonej, i będzie miał zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot. Zdolność kontynuowania przydzielonych zadań gospodarczych oraz samodzielnego funkcjonowania zachowa także, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka Dzielona.

W uzupełnieniu wniosku z 7 kwietnia 2022 r., odpowiadając na wezwanie Organu, Wnioskodawca podał, że spółka, która ma zostać zawiązana, i do której Wnioskodawca zamierza przenieść usługi związane z nieruchomościami (działalność w zakresie zarządzania nieruchomościami oraz wynajmu nieruchomości), będzie kontynuowała tę działalność, w takim samym zakresie jaki prowadzony był dotychczas w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy.

Pytania

1. Czy opisany w zdarzeniu przyszłym zespół składników materialnych i niematerialnych, tworzących wydzielaną ze Spółki działalność, będzie uznany, dla celów ustalenia

    skutków podatkowych podziału Spółki, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu definicji z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług?

    tworzących wydzielaną działalność, będą wyłączone spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Pytanie 1.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako: „Ustawa VAT”), przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej jako: „ZCP”) uważa się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Przytoczona definicja wskazuje na konieczność spełnienia szeregu warunków, aby dany zespół składników materialnych i niematerialnych mógł być uznany za ZCP. Za warunki takie uważane są: istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, jego wyodrębnienie organizacyjne oraz finansowe, przeznaczenie zespołu do realizacji zadań gospodarczych oraz zdolność zespołu do samodzielnego realizowania zadań gospodarczych. Warunki te powszechnie przyjęte są również w praktyce przez organy podatkowe; np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 14 maja 2018 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.83.2018.2.JM wskazał, że: „(...) mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

Warunek wyodrębnienia organizacyjnego, w ocenie Wnioskodawcy, powinien być uważany za spełniony m.in. w sytuacji, gdy dany zespół ma określone miejsce w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa jako wyodrębniona jednostka wewnętrzna, bądź zespół powiązanych funkcjonalnie, kilku jednostek, np. oddziałów, zakładów, wydziałów, biur, projektów itp. Takie też kryteria są wskazywane przez organy podatkowe; przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 29 grudnia 2011 r., sygn. IBPBI/1/415-1042/11/AB uznał, że: „Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp.”. Analogiczne stanowisko wynika również z innych interpretacji indywidualnych wydanych w imieniu Ministra Finansów: m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 29 stycznia 2010 r., nr IPPB1/415-858/09-4/AM; przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w dniu 18 czerwca 2010 r., nr ITPP2/443- 3O1a/10/RS; przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 22 grudnia 2012 r., nr IBPB2/423-1186/11/MO. Wnioskodawca pragnie ponadto zauważyć, że w jego ocenie istotne jest przy tym rzeczywiste wyodrębnienie organizacyjne w strukturze przedsiębiorstwa, co potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 26 maja 2014 r. (sygn. IBPP3/443-203/14/AŚ), w której stwierdził, że „wyodrębnienie organizacyjne i finansowe (wskazane przepisami ustawy) nie musi mieć charakteru bardzo sformalizowanego”.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym wydzielana część Spółki spełnia przedmiotowe kryterium wyodrębnienia organizacyjnego. Prowadzona przez Spółkę działalność w zakresie Usług związanych z nieruchomościami została wydzielona w ramach struktury organizacyjnej Spółki.

W sporządzanym planie podziału Spółki zostaną ponadto wymienione określone składniki majątkowe i niemajątkowe wchodzące w skład wydzielanej części przedsiębiorstwa Spółki, co pozwoli w sposób jednoznaczny określić majątek przenoszony do Nowej Spółki. Dodatkowo do prowadzenia działalności w ramach wyodrębnianej części przyporządkowany jest pracownik Spółki, którzy zarządzany jest przez dedykowanego członka zarządu Spółki, wyposażonego w kompetencje decyzyjne w zakresie prowadzonej działalności związanej z nieruchomościami. W związku z powyższym należy uznać, iż wydzielana ze Spółki część jej przedsiębiorstwa spełnia warunek wyodrębnienia organizacyjnego.

Wyodrębnienie finansowe rozumiane jest w orzecznictwie i piśmiennictwie jako stan, w którym prowadzone ewidencje pozwalają na przyporządkowanie przychodów i odpowiednio należności, oraz kosztów i odpowiednio zobowiązań, do danej ZCP. Takie przyporządkowanie rozumiane jest jako możliwość przypisania tych wartości do realizowanych przez ZCP zadań gospodarczych. Nie ma przy tym obowiązku, aby wydzielana jednostka samodzielnie sporządzała bilans (tak Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 8 grudnia 2011 r., sygn. IBPBI/1/415-980/11/AB, w której stwierdzono, że: „Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa”.

Podobne rozumienie tego wymogu wynika również z wielu innych interpretacji indywidualnych wydanych w imieniu Ministra Finansów: m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 29 stycznia 2010 r., nr IPPB1/415-858/09-4/AM; przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w dniu 18 czerwca 2010 r., nr ITPP2/443-301a/10/RS; przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 22 grudnia 2011 r., nr IBPB2/423-1186/11/MO; przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 17 sierpnia 2012 r., nr IPPP2/443-551/12-2/BH. Potwierdził ją również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w ww. wyroku, sygn. akt III SA/Wa 674/09 oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w prawomocnym wyroku z dnia 15 kwietnia 2010 r., sygn. akt I SA/Kr 31/10.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, prowadzona przez Spółkę ewidencja księgowa pozwala na rozpoznanie i przypisanie poszczególnych przychodów i kosztów do wydzielanej części albo do pozostałej działalności prowadzonej przez Spółkę. Zasady księgowości obowiązujące w Spółce pozwalają na precyzyjne przypisanie poszczególnych kosztów do danego rodzaju działalności prowadzonej przez Spółkę. Ewidencja rachunkowa każdego z dwóch rodzajów działalności Spółki (wydzielanego i pozostawianego w Spółce Dzielonej) umożliwia odrębne ewidencjonowanie zdarzeń gospodarczych związanych z ich funkcjonowaniem.

Dla wyodrębnienia działalności w zakresie Usług związanych z nieruchomościami wydzielone są oddzielne konta księgowe, prowadzony jest oddzielny rejestr zakupowy. W zakresie należności prowadzony jest oddzielny rodzaj faktur, w zakresie płac sporządzane są osobne listy płac dla pracowników wydzielanej części.

Powyższe działania pozwalają na oddzielne ewidencjowanie zapisów operacji gospodarczych funkcjonalnie związanych z działalnością prowadzoną przez wydzielaną oraz pozostającą w Spółce Dzielonej część działalności. Podobne zasady dotyczą kosztów wspólnych (koszty ogólnego zarządu), które według opracowanego i zatwierdzonego przez zarząd Spółki klucza alokacji przyporządkowywane są poszczególnym rodzajom działalności Spółki.

Warto w tym miejscu wskazać, że zgodnie z dotychczasowo przyjętą praktyką organów podatkowych, samo istnienie pewnych kosztów wspólnych nie oznacza, iż wydzielana część majątku Spółki lub pozostający w Spółce majątek nie stanowi ZCP (stanowisko takie zostało zaprezentowane np. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 23 listopada 2011 r., sygn. IPPB5/423-784/11-5/DG). Powyższe, w ocenie Wnioskodawcy oznacza, iż wydzielana ze Spółki część przedsiębiorstwa spełnia warunek wyodrębnienia finansowego.

Kolejnym warunkiem spośród wskazanych powyżej, jaki powinien spełniać zespół składników majątkowych dla uznania go za ZCP, jest zdolność do samodzielnej realizacji zadań, jakie wykonuje w dotychczasowym przedsiębiorstwie. Oznacza to, iż dany zespół składników powinien mieć możliwość samodzielnego działania jako niezależny podmiot. Tak więc dany podmiot, oprócz wypełniania określonych funkcji gospodarczych w ramach dotychczasowego przedsiębiorstwa, powinien mieć możliwość prowadzenia działalności samodzielnie. Jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 17 lipca 2012 r., sygn. IPTPB2/415-264/12-4/AKr: „Nie budzi bowiem wątpliwości to, iż aby wydzielona część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa”.

Należy wskazać, iż wydzielana część Spółki prowadzi aktualnie działalność gospodarczą w zakresie Usług związanych z nieruchomościami, osiągając określone przychody i ponosząc określone koszty. Obrót generowany przez wydzielaną część powstaje w przeważającej mierze w wyniku transakcji z podmiotami zewnętrznymi, co wprost wskazuje na możliwość prowadzenia działalności w sposób samodzielny. Ponadto w jego skład wchodzi pracownik o kompetencjach związanych ze specyfiką wydzielanej działalności, kierowany przez dedykowanego członka zarządu, razem stanowiący w istocie kompletny zespół pozwalający na jej wykonywanie. Biorąc pod uwagę, że wskutek wydzielenia Nowa Spółka zostanie wyposażona zarówno we właściwy personel, jak i w majątek służący prowadzeniu działalności w zakresie Usług związanych z nieruchomościami, a ponadto, na spółkę przejdą wszelkie (zarówno zakupowe, jak i sprzedażowe) umowy zawarte w ramach Spółki Dzielonej w tym zakresie, należy stwierdzić, iż wydzielana część Spółki będzie miała możliwość uzyskiwania przychodów z dotychczasowych źródeł.

Dla uznania danego zespołu składników majątkowych za ZCP niezbędne jest również, aby poszczególne składniki były powiązane funkcjonalnie. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 20 lutego 2012 r., sygn. IBPBH/2/415-1299/11/MMa wskazał, że: „zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębne przedsiębiorstwo, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość)”.

Struktura Spółki oraz źródła jej przychodów wskazują, iż wydzielana część spełnia przedmiotowy warunek. Składniki wchodzące w skład wyodrębnianego zespołu nie są przyporządkowane w sposób przypadkowy, ale tworzą określoną gospodarczą całość pozwalającą na samodzielne prowadzenie działalności, jedynie z pomocniczym zaangażowaniem aktywów pozostałej części Spółki. Analogiczna sytuacja występuje w przypadku działalności pozostającej w podmiocie dzielonym, przy czym przedmiotowe pomocnicze aktywa mogą być zastąpione usługami podmiotów zewnętrznych, co nie odbiera wydzielanej części statusu ZCP. Takie też stanowisko zostało zaakceptowane m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 11 sierpnia 2011 r., sygn. ILPB2/415-590/11-2/JK. W związku z powyższym należy stwierdzić, iż zespół składników majątkowych i niemajątkowych wchodzących w skład wydzielanej części nie jest przypadkowym zbiorem, a składniki te są ze sobą powiązane w sposób funkcjonalny i umożliwiają samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej.

Powyższe znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych oraz orzecznictwie TSUE. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 marca 2017 r., (sygn. 1061-IPTPP3.4512.18.2017.2.JM) uznano, że „przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego”.

Powyższe konkluzje znajdują także potwierdzenie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w wyroku z 27 marca 2013 r. (sygn. II FSK 1896/11) stwierdził, że: „Z definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika bowiem jedynie, że zespół składników materialnych i niematerialnych musi być na tyle zorganizowany i kompletny, aby mógł funkcjonować jako samodzielne przedsiębiorstwo, prowadzące określony rodzaj działalności gospodarczej (...). W orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się, a Naczelny Sąd Administracyjny w składzie orzekającym w tej sprawie poglądy te podziela, że możliwość uznania danej czynności prawnej za mającą za przedmiot zorganizowaną część przedsiębiorstwa zależna jest właśnie od tego, czy zespół ten pozwala na realizację działań gospodarczych, do których zorganizowana część przedsiębiorstwa została powołana”.

Kolejnym warunkiem uznania danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za ZCP jest okoliczność zawierania się w tym zespole zobowiązań z nim związanych. Należy wskazać, że w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym, w związku z treścią art. 531 § 1 k.s.h., wszelkie zobowiązania związane ze składnikami majątkowymi przypisanymi do wydzielanej działalności przejdą na Nową Spółkę z mocy prawa, w dniu wydzielenia. Przedstawiony w zdarzeniu przyszłym opis wskazuje, że wydzielana działalność składa się z różnorakich składników niematerialnych, w tym zobowiązań, funkcjonalnie związanych z jego działalnością, takich jak m in.:

W związku z powyższym należy uznać, iż przedmiotowy warunek zostanie spełniony w stosunku do wydzielanej części przedsiębiorstwa Spółki.

Mając na uwadze powyższe okoliczności opisane w zdarzeniu przyszłym, Spółka jest zdania, że zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na wyodrębnianą działalność, będzie uznany dla celów ustalenia skutków podatkowych podziału Spółki za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany w zdarzeniu przyszłym podział Spółki przez wydzielenie i związane z nim przeniesienie na Nową Spółkę zespołu składników materialnych i niematerialnych, tworzących powiązany funkcjonalnie zespół wewnętrznych jednostek organizacyjnych, będzie wyłączone spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 6 pkt 1 ustawy VAT. Wskutek tego transakcja nie będzie podlegała podatkowi od towarów i usług.

Zdaniem Spółki, za omawianym wnioskiem przemawia fakt, że przedmiot wydzielenia w ramach planowanego podziału Spółki będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT. W konsekwencji przeniesienie ww. zorganizowanej części przedsiębiorstwa na Nową Spółkę w drodze podziału Spółki przez wydzielenie, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy VAT nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Powyższe potwierdza także orzecznictwo sądów administracyjnych, np. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, zawarte w prawomocnych wyrokach: z dnia 7 lutego 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 934/07 oraz z dnia 12 sierpnia 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 666/08,w których wskazano, że podział spółki przez wydzielenie z niej zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest transakcją zbycia ZCP w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy VAT, a w konsekwencji pozostaje poza zakresem opodatkowania VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”):

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów”, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu) itp.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Zatem dla celów określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” należy odwołać się do regulacji zawartej w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r., poz. 1740, ze zm.; dalej jako: „Kodeks cywilny”).

Jak stanowi art. 55¹ Kodeksu cywilnego:

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków

    prawnych;

4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5) koncesje, licencje i zezwolenia;

6) patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8) tajemnice przedsiębiorstwa;

9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego:

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Należy wszakże zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w art. 55¹ Kodeksu cywilnego określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT stanowi, że:

Pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia z zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Podkreślić w tym miejscu należy, że nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części podlegają wyłączeniu z transakcji zbycia. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie lub jego zorganizowanej części zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze sprzedażą przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części należy dokładnie przeanalizować zarówno to jakie składniki majątku będą przedmiotem sprzedaży, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Przy dokonaniu tej analizy pomocne, a czasami nawet niezbędne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes C-497/01 „(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami materialnymi, które łącznie, stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy Dyrektywy 2006/112/WE Rady – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Lüdenscheid przeciwko Christel Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak już powyżej wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników. Przy tym punktem odniesienia jest tutaj rola jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim, w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania, że opisany zespół składników materialnych i niematerialnych, związany z zarządzaniem nieruchomościami oraz ich wynajmem, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, której przeniesienie do nowozawiązanej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (Nowa Spółka) jest wyłączone od opodatkowania na mocy art. 6 pkt 1 ustawy.

Zestawiając przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego z przywołanymi przepisami prawa oraz orzecznictwem TSUE, i analizując go w kontekście zadanego we wniosku pytania nr 1, wskazać należy, że przedmiot wydzielenia, w wyniku podziału przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa związaną z wynajmem oraz zarządzaniem nieruchomościami. Jak bowiem wskazała Spółka w opisie zdarzenia przyszłego, wydzielony zespół składników materialnych i niematerialnych (związanych z wynajmem oraz zarządzaniem nieruchomościami) jest wyodrębniony na płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy.

Na działalność polegającą na wynajmie i zarządzaniu nieruchomościami składa się odrębna funkcjonalnie grupa składników materialnych i niematerialnych (nieruchomości gruntowe i budynki, niskocennne składniki majątkowe, składniki niematerialne – znak towarowy, domena, oprogramowanie, a także wiedza pracowników, czynnik organizacyjny). Wydzielana działalność jest faktycznie i organizacyjnie wyodrębniona w strukturze organizacyjnej Spółki. W ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy do tej działalności wyznaczony został pracownik o odpowiednich kompetencjach, podlegający członkowi zarządu ds. nieruchomości. W Spółce jest prowadzona ewidencja księgowa, pozwalająca na odrębne ewidencjonowanie zdarzeń gospodarczych, rozpoznanie i przypisanie poszczególnych przychodów i kosztów. Dla wyodrębnianej działalności związanej z nieruchomościami prowadzone są odrębne konta księgowe, oddzielny rejestr zakupów. Wyodrębnianiu podlegać będą także zobowiązania związane z wydzielaną częścią przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Powyższe informacje, zawarte w opisie zdarzenia przyszłego, wskazują na wyodrębnienie organizacyjne i finansowe zespołu składników materialnych i niematerialnych, związanych z wynajmem i zarządzaniem nieruchomościami. Ponadto, jak podał Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego, zespół składników będących przedmiotem przeniesienia do Nowej Spółki będzie wystarczający do samodzielnego wykonywania zadań gospodarczych, bez udziału pozostałych struktur Spółki Dzielonej – będzie miał zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot.

Ponadto Nowa Spółka będzie kontynuowała działalność związaną z wynajmowaniem i zarządzaniem nieruchomościami w zakresie jaki prowadzony był dotychczas w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zespół składników materialnych i niematerialnych, związany w wynajmem i zarządzaniem nieruchomościami Spółki, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. W konsekwencji powyższego planowana czynność przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy związanej z nieruchomościami do Nowej Spółki, będzie wyłączona od opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym, oceniając łącznie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obu zadanych pytań należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do faktu, że na poparcie własnej argumentacji Wnioskodawca powołał się na funkcjonujące w obrocie prawnym interpretacje indywidualne, Organ pragnie zauważyć, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i odnoszą się wyłącznie do okoliczności przedstawionych w inicjujących te sprawy wnioskach. Podkreślenia w tym miejscu bowiem wymaga, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podmiotów w wyniku rozstrzygnięć, dotyczących konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych. Interpretacje indywidualne nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Zgodnie z art.  14b §  3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych i zastosują się Państwo do interpretacji.

      W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

       Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

      Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r., poz. 329, ze zm.; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).