Czy w przypadku ziszczenia się opisanego zdarzenia przyszłego, oznaczającego zwrot Rekompensaty w kwocie brutto (bez pomniejszenia jej o uiszczone w związku z jej otrzymaniem kwoty podatku VAT) Spółka byłaby obecnie uprawniona, do uzyskania zwrotu uiszczonego w związku z jej otrzymaniem VAT za lata 2005-2011.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie przepisów Ordynacji podatkowej jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 lutego 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania czy w przypadku ziszczenia się opisanego zdarzenia przyszłego, oznaczającego zwrot Rekompensaty w kwocie brutto (bez pomniejszenia jej o uiszczone w związku z jej otrzymaniem kwoty podatku VAT) Spółka byłaby obecnie uprawniona, do uzyskania zwrotu uiszczonego w związku z jej otrzymaniem VAT za lata 2005-2011.

Uzupełnili go Państwo – pismem z 7 kwietnia 2022 r. (wpływ 7 kwietnia 2022 r.) oraz pismem z 19 lipca 2022r. (wpływ 19 lipca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej również: VAT). Przedmiotem działalności Spółki jest eksploatacja koncesyjnego odcinka autostrady będącego jednym z największych przedsięwzięć infrastrukturalnych w kraju.

Na podstawie Aneksu do Umowy koncesyjnej dotyczącej budowy i eksploatacji autostrady, Wnioskodawca w okresie od dnia ... września 2005 r. do dnia ... czerwca 2011 r. otrzymywał pomoc publiczną w postaci rekompensaty finansowej (dalej: Rekompensata).

Bezpośrednią przyczyną przyznania Spółce Rekompensaty była potrzeba wyrównania utraconych przez Wnioskodawcę przychodów w związku z ustawowym zwolnieniem pojazdów ciężarowych wykupujących winietę w celu korzystania z dróg krajowych w Polsce z uiszczania opłat za przejazd autostradą, na podstawie ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz.U z 2005 r. poz. 155 nr 1297).

Zwolnienie takie powodowało utratę przez Wnioskodawcę przychodów z opłat za przejazd autostradą, do których pobierania Wnioskodawca uprawniony był na podstawie Umowy Koncesyjnej zawartej ze stroną publiczną - stąd konieczność zrekompensowania przez stronę publiczną utraty możliwości pobierania opłat przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z załącznikiem 1 do Aneksu 6 kwota miesięcznej Rekompensaty kalkulowana była m.in. w oparciu o liczbę przejazdów zwolnionych z opłat pojazdów ciężarowych oraz stawkę netto opłaty obowiązującą dla tych pojazdów według odpowiedniej kategorii uzgodnionej pomiędzy stronami umowy.

W dniu ... sierpnia 2017 r. Komisja Europejska (dalej: Komisja) wydała decyzję w sprawie pomocy Państwa (…) wdrożonej przez Polskę na rzecz Wnioskodawcy (dalej: Decyzja). W Decyzji Komisja uznała, iż Rekompensata za okres od dnia ... września 2005 r. do dnia ... czerwca 2011 r. wynosząca (…), przyznana przez Polskę na rzecz Spółki stanowi pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz jest niezgodna z prawem, ponieważ została przyznana z naruszeniem obowiązku zgłoszenia, a także jest niezgodna z rynkiem wewnętrznym. Komisja zobowiązała także Polskę w Decyzji do odzyskania od Spółki przyznanej pomocy. Spółka zaskarżyła Decyzję do Sądu Unii Europejskiej, który jednak wyrokiem z dnia ... października 2019 r. oddalił skargę Spółki.

W dniu ... listopada 2021 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) oddalił odwołanie Spółki od wyroku Sądu Unii Europejskiej. W konsekwencji, Decyzja została utrzymana w mocy i stała się ostateczna (prawomocna). Oznacza to, że określona w Decyzji nadmierna wartość Rekompensaty wypłacana w latach 2005-2011 na rzecz Wnioskodawcy została uznana za pomoc publiczną niezgodną z rynkiem wewnętrznym.

Kwoty uzyskanej pomocy publicznej, następnie zakwalifikowanej w drodze prawomocnej Decyzji jako niezgodnej z rynkiem wewnętrznym zwiększyły podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług w okresach, w których ta pomoc była uzyskana.

Zgodnie ze sprawozdaniem niezależnego biegłego rewidenta z weryfikacji zgodności ustalonych kwot podatku od towarów i usług dotyczących nadmiernej pomocy publicznej otrzymanej w latach 2005-2011 ze zbadanymi sprawozdaniami finansowymi za lata 2005-2011, a także zgodnie z dokumentacją księgową z dnia ... lutego 2018 r. oraz opinią podatkową z dnia ... lutego 2018 sporządzoną przez profesjonalnych doradców podatkowych, łączna kwota VAT faktycznie uiszczonego przez Spółkę (…) w związku z Rekompensatą wyniosła (…).

W odniesieniu do zobowiązań podatkowych w VAT za lata 2005-2011 nie wystąpiły żadne przesłanki zawieszenia bądź przerwania biegu terminu przedawnienia, które by powodowały, że obecnie termin przedawnienia tych zobowiązań jeszcze by nie upłynął.

Jednocześnie, zgodnie z pkt 184 Decyzji „W zakresie w jakim (...) odprowadziła podatek od otrzymanej pomocy, Polska może, zgodnie ze swoimi krajowymi przepisami podatkowymi, uwzględnić wcześniejsze płatności podatku i odzyskać jedynie otrzymaną przez Spółkę kwotę netto”.

W dniu ... listopada 2017 r. w postępowaniu nakazowym przed Sądem Okręgowym wydany został nakaz zapłaty, w którym Sąd nakazał Spółce, aby zapłaciła na rzecz Skarbu Państwa kwotę (…) wraz z odsetkami oraz kosztami zastępstwa procesowego i opłatą sądową od pozwu z tytułu zwrotu ww. pomocy publicznej. Od wskazanego nakazu zapłaty Spółka wniosła w dniu ... grudnia 2017 r. zarzuty. Postanowieniem z dnia ... kwietnia 2020 r. Sąd Okręgowy zawiesił postępowanie do czasu prawomocnego rozpoznania przez TSUE sprawy ze skargi Spółki na Decyzję.

W związku z powyższym Spółka powzięła wątpliwość czy w sytuacji gdyby aktualnie Wnioskodawca dokonał w wyniku orzeczenia sądu powszechnego zwrotu Rekompensaty w kwocie brutto, tj. nie pomniejszonej o uiszczony w związku z Rekompensatą VAT to mógłby poprzez skorygowanie swoich rozliczeń uzyskać zwrot tego podatku.

Pytanie (Państwa pytanie ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniającym z 19 lipca 2022 r.)

Czy w przypadku ziszczenia się opisanego zdarzenia przyszłego, oznaczającego zwrot Rekompensaty[1] w kwocie brutto (bez pomniejszenia jej o uiszczone w związku z jej otrzymaniem kwoty podatku VAT) Spółka będzie mogła odpowiednio zmniejszyć podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz podatek wykazany w deklaracjach podatkowych w VAT za lata 2005-2011 o równowartość zwróconej Rekompensaty poprzez skuteczne złożenie korekty rozliczeń podatkowych w VAT za wskazane okresy?

Państwa stanowisko (Państwa stanowisko ostatecznie przedstawione w piśmie uzupełniającym z 19 lipca 2022 r.)

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie będzie miała możliwości wykazania w deklaracjach VAT za poszczególne okresy w latach 2005-2011 podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług (i w konsekwencji też podatku) pomniejszonej o równowartość zwróconych Rekompensat, ponieważ - z uwagi na przedawnienie zobowiązania podatkowego - nie będzie mogła skutecznie złożyć korekt rozliczeń podatkowych w VAT za poszczególne okresy w latach 2005-2011.

V.UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

1.

Stosownie do art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Zgodnie z art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie deklaracji korygującej. Należy zatem przyjąć, że uprawnienie to przysługuje do momentu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego określonego w art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej.

Powyższy pogląd pozostaje niekwestionowany w orzecznictwie sądowym. Przykładowo, Naczelny Sąd Administracyjny w jednym z wyroków wskazuje „Powyższe stanowisko zgodne jest z art. art. 81 § 1 o.p., który dopuszcza możliwość dokonania korekty uprzedniego samoobliczenia podatku przez podatnika. Dopiero wyraźnie uregulowany w ustawie podatkowej wyjątek wyłącza uprawnienie dokonania takiej korekty, przy czym granicą prawa do dokonania korekty deklaracji jest przedawnienie zobowiązania podatkowego” (wyrok NSA z 3 lutego 2022 r., sygn. II FSK 1413/19).

Zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej zobowiązania podatkowe przedawniają się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Termin ten może jednak ulec przedłużeniu, jeżeli w odniesieniu do danego zobowiązania podatkowego wystąpią okoliczności stanowiące przesłankę zawieszenia (art. 70 § 2 i § 6 oraz art. 70a § 1 i 1a Ordynacji podatkowej) bądź przerwania (art. 70 § 3 i § 4 Ordynacji podatkowej) biegu terminu przedawnienia.

Ponadto, z art. 75 § 1 Ordynacji podatkowej wynika prawo do złożenia przez podatnika wniosku o stwierdzenie nadpłaty podatku, jeżeli kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku. Prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty oraz wniosku o zwrot nadpłaty wygasa jednak po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego (art. 79 § 2 Ordynacji podatkowej).

2.

W realiach niniejszej sprawy Rekompensata przyznawana była Spółce comiesięcznie w okresie od dnia 1 września 2005 r. do dnia 30 czerwca 2011 r. i za te okresy Spółka uiszczała związane z otrzymaną Rekompensatą należności podatkowe w VAT.

Wnioskodawca podkreśla, że w odniesieniu do zobowiązań podatkowych w VAT za poszczególne okresy w latach 2005-2011 nie wystąpiły żadne przesłanki zawieszenia bądź przerwania biegu terminu przedawnienia, które by powodowały, że obecnie termin przedawnienia tych zobowiązań jeszcze nie upłynął.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na przedawnienie zobowiązania podatkowego za wskazane powyżej okresy, nie będzie on mógł złożyć korekt deklaracji podatkowych VAT za poszczególne okresy w latach 2005-2011 wywołujących skutki prawne. Jeśli więc dojdzie do ziszczenia się zdarzenia przyszłego, oznaczającego uzyskanie zwrotu Rekompensaty w kwocie brutto (bez pomniejszenia jej o uiszczone w związku z jej otrzymaniem kwoty podatku VAT), Wnioskodawca nie będzie miał możliwości wykazania w deklaracjach VAT za poszczególne okresy w latach 2005-2011 podstawy opodatkowania (i w konsekwencji też podatku) pomniejszonej o równowartość zwróconych Rekompensat.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że z uwagi na brak możliwości skutecznego złożenia korekt deklaracji podatkowych, nie będzie możliwe też skuteczne wystąpienie przez niego o stwierdzenie i zwrot nadpłaty w VAT za lata 2005-2011.

Zgodnie z art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej, jeżeli z przepisów prawa podatkowego wynika obowiązek złożenia deklaracji, to podmiot występujący z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty jest obowiązany złożyć skorygowaną deklarację równocześnie z wnioskiem. W związku z tym bezpośrednią konsekwencją braku możliwości dokonania przez Wnioskodawcę skutecznej korekty deklaracji podatkowych w VAT za poszczególne okresy 2005-2011 byłby brak uprawnienia do ubiegania się o stwierdzenie i uzyskanie zwrotu nadpłaconego podatku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.):

W myśl art. 21 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Zgodnie z art. 21 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

W art. 21 § 3 ustawy Ordynacja podatkowa wskazano:

Zgodnie z art. 59 § 1 pkt 9 ustawy Ordynacja podatkowa:

Zgodnie z art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Istotą przedawnienia uregulowanego w art. 70 Ordynacji podatkowej jest to, że na skutek upływu czasu zobowiązanie podatkowe wygasa z mocy prawa, zobowiązanie podatkowe bowiem przestaje istnieć.

Zgodnie z uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 czerwca 2009 r. sygn. Akt I FPS 9/08 oraz linią orzeczniczą sądów, przepis art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej ma zastosowanie również do rozliczeń, w których obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług przekształcił się w kwotę zwrotu różnicy podatku lub nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym, która może być zadeklarowana przez podatnika do przeniesienia na następny miesiąc.

Przedawnienie zobowiązań podatkowych dotyczy zatem wszystkich zobowiązań, bez względu na sposób ich powstania. Przedawnieniu podlegają zarówno zobowiązania powstałe po doręczeniu decyzji ustalającej, jak i zobowiązania powstające z mocy prawa.

W komentowanym przepisie określony jest jeden termin przedawnienia - wynoszący 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Termin ten nie może być ani odroczony (art. 48 Ordynacji podatkowej) przez organ podatkowy, ani też przedłużony przez Ministra właściwego do spraw finansów publicznych (art. 50 Ordynacji podatkowej).

W związku z powyższym należy przyjąć tezę, że jeżeli przedawnia się zobowiązanie podatkowe, to wraz z nim przedawnieniu ulegają także inne elementy danego stosunku prawno-podatkowego.

W kwestii przedawnienia wypowiedział się również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 21 stycznia 2010 r. w sprawie C-472/08.

W orzeczeniu tym TSUE orzekł, że artykuł 18 ust. 4 szóstej dyrektywy 77/388 w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie przepisom państwa członkowskiego, wyznaczającym trzyletni termin przedawnienia na wystąpienie z wnioskiem o zwrot nadpłaty VAT nienależnie pobranej przez organy administracji skarbowej tego państwa.

Termin taki sam w sobie nie jest w stanie praktycznie uniemożliwić lub nadmiernie utrudnić wykonywania prawa do odliczenia, ponieważ trzyletni termin przedawnienia może w zasadzie umożliwić każdemu przeciętnie uważnemu podatnikowi skuteczne dochodzenie uprawnień przysługujących mu w porządku prawnym Unii.

Skoro TSUE za zgodny z zasadami uznał 3-letni okres przedawnienia, to tym bardziej za taki należy uznać termin 5-letni przewidziany w polskich przepisach podatkowych.

W art. 70 ustawy zostały ponadto wymienione okoliczności, które skutkują przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia.

W myśl art. 70 § 2 - ustawy Ordynacja podatkowa:

W art. 70 § 3 - ustawy Ordynacja podatkowa:

Zgodnie z art. 70 § 4 – ustawy Ordynacja podatkowa:

Instytucja przedawnienia powoduje, że w odniesieniu do okresu, który uległ przedawnieniu nie mogą być dokonywane żadne czynności ani zwiększające zobowiązanie podatkowe, ani zmniejszające zobowiązanie podatkowe.

W myśl art. 72 § 1 - ustawy Ordynacja podatkowa:

W myśl art. 73 § 1 pkt 1 - ustawy Ordynacja podatkowa:

W myśl art. 75 § 1 - ustawy Ordynacja podatkowa:

W myśl art. 75 § 3 - ustawy Ordynacja podatkowa:

W myśl art. 79 § 2 - ustawy Ordynacja podatkowa:

Przepisy regulujące zasady uprawniające do skorygowania deklaracji oraz jej wymogi formalne zawarte zostały w niżej cytowanych przepisach:

Z art. 80 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa wynika, że:

Natomiast w myśl art. 80 § 2 Ordynacji podatkowej,

Stosownie do art. 80 § 3 Ordynacji podatkowej:

Art. 81 § 1 - ustawy Ordynacja podatkowa:

Art. 81 § 2 - ustawy Ordynacja podatkowa:

Na gruncie prawa podatkowego dokonanie korekty deklaracji podatkowej wywołuje takie skutki, jak pierwotne złożenie deklaracji. Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej.

Skorygowanie deklaracji polega, więc na ponownym (poprawnym już) wypełnieniu formularza podatkowego z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Korekta może dotyczyć określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji.

Z opisu sprawy wynika, że na podstawie Aneksu do Umowy koncesyjnej  dotyczącej budowy i eksploatacji autostrady, Spółka w okresie od dnia ... września 2005 r. do dnia ... czerwca 2011 r. otrzymywała pomoc publiczną w postaci rekompensaty finansowej.

Bezpośrednią przyczyną przyznania Spółce Rekompensaty była potrzeba wyrównania utraconych przez Wnioskodawcę przychodów w związku z ustawowym zwolnieniem pojazdów ciężarowych wykupujących winietę w celu korzystania z dróg krajowych w Polsce z uiszczania opłat za przejazd autostradą, na podstawie ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym oraz ustawy o transporcie drogowym .

W dniu ... sierpnia 2017 r. Komisja Europejska wydała decyzję w sprawie pomocy Państwa wdrożonej przez Polskę na rzecz Spółki. W Decyzji Komisja uznała, iż Rekompensata za okres od dnia ... września 2005 r. do dnia ... czerwca 2011 r., przyznana przez Polskę na rzecz Spółki stanowi pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz jest niezgodna z prawem, ponieważ została przyznana z naruszeniem obowiązku zgłoszenia, a także jest niezgodna z rynkiem wewnętrznym. Komisja zobowiązała także Polskę w Decyzji do odzyskania od Spółki przyznanej pomocy.

W odniesieniu do zobowiązań podatkowych w VAT za lata 2005-2011 nie wystąpiły żadne przesłanki zawieszenia bądź przerwania biegu terminu przedawnienia, które by powodowały, że obecnie termin przedawnienia tych zobowiązań jeszcze by nie upłynął.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii czy w przypadku ziszczenia się opisanego zdarzenia przyszłego, oznaczającego zwrot Rekompensaty w kwocie brutto (bez pomniejszenia jej o uiszczone w związku z jej otrzymaniem kwoty podatku VAT) Spółka będzie mogła odpowiednio zmniejszyć podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz podatek wykazany w deklaracjach podatkowych w VAT za lata 2005-2011 o równowartość zwróconej Rekompensaty poprzez skuteczne złożenie korekty rozliczeń podatkowych w VAT za wskazane okresy.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny należy wyjaśnić, że podatek od towarów i usług należy do grupy podatków powstających z mocy prawa, który pobierany jest w trybie tzw. samoobliczenia. Dlatego też szczególnie istotną rolę w tym podatku odgrywają deklaracje podatkowe. Przy ich pomocy podatnik określa i zgłasza organowi podatkowemu (deklaruje) wysokość zobowiązania podatkowego.

W myśl art. 3 pkt 5 ustawy Ordynacja podatkowa, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach – rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Skorygowanie deklaracji polega na ponownym – poprawnie już – wypełnieniu jej formularza, z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Skorzystanie przez podatnika z wprowadzonej przez ustawodawcę instytucji korekty deklaracji powoduje, że złożona przez niego deklaracja korygująca zastępuje pierwotną (korygowaną) deklarację i pociąga za sobą skutki prawne, pozbawiające jednocześnie pierwotną deklarację mocy prawnej.

Jednakże należy podkreślić, że podatnik może skutecznie skorygować wysokość zobowiązania podatkowego (zgodnie z art. 81 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa), o ile zobowiązanie to nie uległo przedawnieniu.

Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa). Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a ww. ustawy.

Przepisy ustawy Ordynacja podatkowa nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość z zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja dotyczy.

Upływ terminu przedawnienia wywołuje szereg skutków zarówno ze sfery prawa materialnego jak i prawa procesowego. Skutkiem materialnoprawnym przedawnienia zobowiązania podatkowego jest jego wygaśnięcie o czym stanowi art. 59 § 1 pkt 9 O.p.

Konsekwencją tego jest to, że zarówno podatnik jak organ podatkowy nie może ingerować w treść takiego zobowiązania podatkowego. Tego stosunku prawnego nie można bowiem reaktywować i odtworzyć.

Należy wskazać, że konsekwencje wpływają na obie strony stosunku zobowiązaniowego.

Instytucja przedawnienia ma na celu stabilizację stosunków prawnych, przy czym owa stabilizacja działa w obie strony, a więc również na niekorzyść podatnika.

Natomiast uprawnienie do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty podatku przysługuje podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje na zasadzie tzw. samoobliczenia, jeżeli podatnicy w deklaracjach wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek (równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty należy złożyć skorygowaną deklarację).

Jak wykazano wyżej - na podstawie art. 79 § 2 Ordynacji podatkowej - prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty oraz jej zwrot wygasa po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, chyba że ustawy podatkowe przewidują inny tryb zwrotu podatku.

Z przepisu tego wynika, iż termin przedawnienia zobowiązania jest datą graniczną, po której nie można już zgłosić żądania zwrotu nienależnie zapłaconego podatku. Prawo podatnika do żądania zwrotu nadpłaconego bądź nienależnie zapłaconego podatku jest zatem ograniczone czasowo.

Wynika także z tego przepisu, że ustawodawca uznał za konieczne wyraźne wskazanie, iż tylko w razie zgłoszenia wniosku przed upływem terminu przedawnienia organ ma prawo badania wysokości zobowiązania w celu stwierdzenia, czy podatek nie został nadpłacony bądź zapłacony nienależnie.

W powołanym przepisie określono więc instytucję utraty prawa do złożenia wniosku o zwrot nadpłaty na skutek przedawnienia. Oznacza to, że po upływie określonego terminu nie można skutecznie domagać się ukształtowania stosunku prawnego. Termin ten jest terminem prawa materialnego o charakterze prekluzyjnym i nie podlega przywróceniu.

Złożenie zatem wniosku o zwrot nadpłaty wraz z korektą deklaracji po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w podatku VAT, powoduje, że wniosek ten nie może skutecznie doprowadzić do wszczęcia postępowania.

Ponadto w niniejszej sprawie nie istnieją żadne warunki, które pozwalałyby na odstąpienie zastosowania wyżej cytowanych przepisów.

Jak wynika z Państwa wyjaśnień, w odniesieniu do zobowiązań podatkowych w VAT za lata 2005-2011 nie wystąpiły żadne przesłanki zawieszenia bądź przerwania biegu terminu przedawnienia, które by powodowały, że obecnie termin przedawnienia tych zobowiązań jeszcze by nie upłynął. Prowadzi to więc do wniosku, że zobowiązania podatkowe Państwa Spółki za poszczególne okresy wskazane we wniosku uległy przedawnieniu.

Wobec powyższego Państwa stanowisko, zgodnie z którym z Spółka nie będzie miała możliwości wykazania w deklaracjach VAT za poszczególne okresy w latach 2005-2011 podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług (i w konsekwencji też podatku) pomniejszonej o równowartość zwróconych Rekompensat, ponieważ - z uwagi na przedawnienie zobowiązania podatkowego - nie będzie mogła skutecznie złożyć korekt rozliczeń podatkowych w VAT za poszczególne okresy w latach 2005-2011 – jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we  wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowani ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto należy zauważyć, iż załączone do przedmiotowego wniosku kserokopie dokumentów obrazujących przedstawiony we wniosku opis sprawy nie mogą być przedmiotem oceny przy wydawaniu indywidualnej interpretacji. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny tych materiałów: jest związany wyłącznie przedstawionym przez Państwa opisem zdarzenia przyszłego i Państwa stanowiskiem, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie sformułowanego pytania, stąd wszelkie inne kwestie poruszone we wniosku a nieobjęte pytaniem nie były przedmiotem rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musicie się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Macie Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).