Temat interpretacji
Moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu odsprzedaży (refakturowania) mediów: energii elektrycznej, cieplnej oraz tzw. usług komunalnych (sprzedaży wody i usług odprowadzania ścieków) Najemcom.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
6 maja 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu odsprzedaży (refakturowania) mediów: energii elektrycznej, cieplnej oraz tzw. usług komunalnych (sprzedaży wody i usług odprowadzania ścieków) Najemcom.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego
A sp. z o.o. (dalej „Spółka”) jest spółką prawa polskiego, czynnym podatnikiem VAT. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest zarządzanie nieruchomością niemieszkalną przy ul. (…) w (…) (dalej „Nieruchomość”). Ponadto Spółka zajmuje się też wynajmem powierzchni wspólnych biurowca zlokalizowanego w budynku przy ulicy (…).
Współwłaścicielami Nieruchomości w częściach ułamkowych są wspólnicy Spółki w ten sposób, że każdocześni Współwłaściciele Nieruchomości są równocześnie wyłącznymi wspólnikami Spółki (dalej „Współwłaściciele”). Współwłaściciele są odrębnymi, wyłącznie krajowymi spółkami kapitałowymi, posiadającymi odrębną osobowość prawną. Współwłaścicieli łączą ze Spółką indywidualne umowy na świadczenie przez Spółkę usług związanych z administracją i eksploatacją (…)-piętrowego budynku biurowego (dalej „Budynek”) usytuowanego na Nieruchomości. Spółka nie jest Współwłaścicielem żadnej części Budynku.
Spółka wynajmuje wspólne powierzchnie użytkowe i biurowe mieszczące się w Budynku Najemcom. Na podstawie zawartych umów najmu Najemcy zobowiązani są w szczególności do:
a)uiszczania na rzecz Spółki, jako Wynajmującego, czynszu z tytułu najmu powierzchni użytkowej i biurowej,
b)pokrycia:
-kosztów zużycia wody i energii na podstawie zainstalowanego podlicznika/wodomierza lub
-opłaty ryczałtowej za zużycie energii elektrycznej, cieplnej oraz wody i ścieków,
-opłaty ryczałtowej wartościowej za wywóz nieczystości (wyliczonej wg zajmowanej powierzchni tj. uzgodniona stawka przemnożona przez metr kwadratowy powierzchni) lub kosztów wywozu nieczystości, którego wysokość zależy od uzgodnionej ilości pojemników na śmieci oraz kosztu wywozu odpadów, którego wysokość zależy od ilości zamówionych kontenerów na odpady wielkogabarytowe,
c)ponoszenia innych opłat, niezależnie od czynszu i opłat wskazanych powyżej.
Spółka otrzymała interpretacje indywidualne IPPP2/443-995/14-2/KBr (dot. rozliczenia Współwłaścicieli) oraz IPPP2/443-995/14-3/KBr (dot. rozliczenia Najemców).
Najemcy są rozliczani za media i wywóz nieczystości w jeden z poniższych sposobów:
1)ryczałtowa kwota miesięczna (dot. rozliczania mediów),
2)uzgodniona indywidualnie ryczałtowa stawka pomnożona przez ilość metrów kwadratowych wynajmowanej powierzchni (dot. rozliczania mediów),
3)według faktycznego zużycia mediów: stawka wynikająca z faktury dostawcy pomnożona przez ilość zużytych mediów (dot. rozliczania mediów),
4)ryczałtowa kwota miesięczna według zajmowanej powierzchni tj. uzgodniona indywidualnie stawka przemnożona przez metr kwadratowy zajmowanej powierzchni (dot. rozliczania wywozu nieczystości),
5)miesięczna kwota za ilości pojemników na śmieci tj. uzgodniona w umowie ilość pojemników przemnożona przez stawkę odpowiadającą stawce widniejącej na fakturze dostawcy tej usługi (dot. rozliczania wywozu nieczystości, bez doliczania marży),
6)jednorazowa opłata za wywóz kontenerów z odpadami wielkogabarytowymi wg faktycznej ilości zamówionych kontenerów (dot. rozliczania wywozu nieczystości).
Usługi świadczone na rzecz Najemców, wymienione w punktach od 1) do 3) powyżej są traktowane jako usługa kompleksowa najmu i są refakturowane na nich według stawki 23%, zgodnie ze stanowiskiem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wyrażonym w interpretacji indywidualnej z 11 grudnia 2014 r. sygn. IPPP2/443-995/14-3/KBr.
Natomiast usługi świadczone na rzecz Najemców, wymienione w punktach od 4) do 6) zostały również potraktowane przez Spółkę jako usługa kompleksowa najmu i refakturowane według stawki 23%, analogicznie jak usługi wymienione punktach od 1) do 3).
W związku z wprowadzeniem od 1 stycznia 2022 r. czasowo obniżonych stawek VAT m.in. na media tj.:
1)na energię elektryczną do 5% (obniżka z 23 do 5%),
2)na energię cieplną do 5% (od 1 stycznia br. zmiana z 23 do 8%, a od 1 lutego z 8 do 5%).
Spółka powzięła wątpliwości co do prawidłowego stosowania odpowiednich wysokości stawek VAT w świetle posiadanych interpretacji indywidualnych i wprowadzonych zmian przepisów tj.:
- Rozporządzenia Ministra Finansów z 17 grudnia 2021 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych („Rozporządzenie”) oraz
- ustawy z 13 stycznia 2022 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług wprowadzającej zmianę przepisów ustawy z 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.; dalej „ustawa zmieniająca” oraz „ustawa o VAT”), w zakresie czasowego obniżenia stawek VAT m.in. za media do 31 lipca 2022 r.
Spółka powzięła wątpliwości co do prawidłowego stosowania odpowiednich wysokości stawek VAT dla fakturowania za dostawę wody i odprowadzenie ścieków na rzecz Współwłaścicieli oraz Najemców, które w stawce właściwej dla tych usług, tj. 8% są uwzględniane tylko w przypadku Właścicieli Nieruchomości.
Spółka powzięła również wątpliwości co do prawidłowego stosowania odpowiednich wysokości stawek VAT dla fakturowania usług wywozu nieczystości na rzecz Współwłaścicieli oraz Najemców, które w stawce właściwej dla tych usług, tj. 8% są uwzględniane tylko w przypadku Właścicieli Nieruchomości. Natomiast w przypadku Najemców uwzględniane są w stawce właściwej dla najmu, czyli 23%.
W związku z powyższym prosimy o potwierdzenie prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy w zakresie poniższych pytań.
Pytanie (oznaczone we wniosku nr 3)
W jakim terminie powstanie obowiązek podatkowy w VAT z tytułu odsprzedaży (refakturowania) kosztów mediów tj. energii elektrycznej, cieplnej oraz tzw. usług komunalnych (sprzedaży wody i usług odprowadzenia ścieków) Najemcom lokali biurowych i użytkowych, tj. czy w dacie wystawienia refaktury (rozliczany odrębnie od usługi najmu), czy jako element usługi kompleksowej zgodnej z usługą główną najmu, tj. na koniec każdego miesiąca?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, skoro Wnioskodawca uznawany jest za dokonującego sprzedaży mediów przy obciążaniu Najemców konsekwentnie Wnioskodawca uznawany jest za dokonującego sprzedaży również w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, zastosowanie znajdzie tu art. 19a ust. 5 pkt 4 i ust. 7 ustawy o VAT, tj. obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia faktury, a w przypadku gdy faktura nie została wystawiona - z chwilą upływu terminu płatności.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 359), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na podstawie art. 2 pkt 22 i 31 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:
22)sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów;
31)fakturze - rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.
Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywca usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług, to - co do zasady - niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności (wynagrodzenie za usługę).
Należy zauważyć, że w świetle art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.
Powyższy przepis jest źródłem praw i obowiązków podatników w odniesieniu do świadczeń określanych mianem „odsprzedaży” lub „refakturowania” usług. W związku z tym należy stwierdzić, że nabycie usług oraz ich późniejsza odsprzedaż (z marżą czy bez) powinny być zawsze traktowane jako dwie odrębne transakcje usługowe.
Przepis ten stanowi wdrożenie art. 28 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, ze zm.), zgodnie z którym:
W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.
Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Zatem, konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.
Zgodnie z cytowanym wyżej art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są między innymi wszelkie postacie energii w tym energii elektrycznej, gazu i energii cieplnej oraz chłodniczej. Oznacza to, że w przypadku wykonywania świadczeń dotyczących tych mediów na gruncie podatku od towarów i usług będziemy mieć do czynienia z dostawą towarów. Jeśli chodzi o inne media (objęte zakresem opodatkowania), będzie to świadczenie usług.
Natomiast w załączniku nr 3 do ustawy m.in. pod poz. 24 i 25 zostały wymienione następujące usługi:
24.„Usługi związane z uzdatnianiem i dostarczaniem wody za pośrednictwem sieci wodociągowych”;
25.„Usługi związane z handlem wodą dostarczaną za pośrednictwem sieci wodociągowych”.
Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Analizując bowiem powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.
Podkreślenia wymaga, że aby dana czynność – stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu ustawy – podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonywana przez podmiot działający w charakterze podatnika.
Zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy:
podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:
działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką prawa polskiego, czynnym podatnikiem VAT. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest zarządzanie nieruchomością niemieszkalną. Ponadto Spółka zajmuje się też wynajmem powierzchni wspólnych biurowca.
Współwłaścicielami Nieruchomości w częściach ułamkowych są wspólnicy Spółki w ten sposób, że każdocześni Współwłaściciele Nieruchomości są równocześnie wyłącznymi wspólnikami Spółki. Współwłaściciele są odrębnymi, wyłącznie krajowymi spółkami kapitałowymi, posiadającymi odrębną osobowość prawną. Współwłaścicieli łączą ze Spółką indywidualne umowy na świadczenie przez Spółkę usług związanych z administracją i eksploatacją 46-piętrowego budynku biurowego usytuowanego na Nieruchomości. Spółka nie jest Współwłaścicielem żadnej części Budynku.
Na podstawie zawartych umów najmu Najemcy zobowiązani są w szczególności do:
a)uiszczania na rzecz Spółki, jako Wynajmującego, czynszu z tytułu najmu powierzchni użytkowej i biurowej,
b)pokrycia:
- kosztów zużycia wody i energii na podstawie zainstalowanego podlicznika/wodomierza lub
- opłaty ryczałtowej za zużycie energii elektrycznej, cieplnej oraz wody i ścieków,
- opłaty ryczałtowej wartościowej za wywóz nieczystości (wyliczonej wg zajmowanej powierzchni tj. uzgodniona stawka przemnożona przez metr kwadratowy powierzchni) lub kosztów wywozu nieczystości, którego wysokość zależy od uzgodnionej ilości pojemników na śmieci oraz kosztu wywozu odpadów, którego wysokość zależy od ilości zamówionych kontenerów na odpady wielkogabarytowe,
c)ponoszenia innych opłat, niezależnie od czynszu i opłat wskazanych powyżej.
Najemcy są rozliczani za media i wywóz nieczystości w jeden z poniższych sposobów:
1)ryczałtowa kwota miesięczna (dot. rozliczania mediów),
2)uzgodniona indywidualnie ryczałtowa stawka pomnożona przez ilość metrów kwadratowych wynajmowanej powierzchni (dot. rozliczania mediów),
3)według faktycznego zużycia mediów: stawka wynikająca z faktury dostawcy pomnożona przez ilość zużytych mediów (dot. rozliczania mediów),
4)ryczałtowa kwota miesięczna według zajmowanej powierzchni tj. uzgodniona indywidualnie stawka przemnożona przez metr kwadratowy zajmowanej powierzchni (dot. rozliczania wywozu nieczystości),
5)miesięczna kwota za ilości pojemników na śmieci tj. uzgodniona w umowie ilość pojemników przemnożona przez stawkę odpowiadającą stawce widniejącej na fakturze dostawcy tej usługi (dot. rozliczania wywozu nieczystości, bez doliczania marży),
6)jednorazowa opłata za wywóz kontenerów z odpadami wielkogabarytowymi wg faktycznej ilości zamówionych kontenerów (dot. rozliczania wywozu nieczystości).
Usługi świadczone na rzecz Najemców, wymienione w punktach od 1) do 3) powyżej są traktowane jako usługa kompleksowa najmu i są refakturowane na nich według stawki 23%. Natomiast usługi świadczone na rzecz Najemców, wymienione w punktach od 4) do 6) zostały również potraktowane przez Spółkę jako usługa kompleksowa najmu i refakturowane według stawki 23%, analogicznie jak usługi wymienione punktach od 1) do 3).
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku refakturowania na Najemców lokali biurowych i użytkowych kosztów zużycia mediów: energii elektrycznej, energii cieplnej oraz sprzedaży wody i odprowadzenia ścieków.
Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.
Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy:
Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.
Generalna zasada wynikająca z brzmienia powołanego powyżej art. 19a ust. 1 ustawy wskazuje, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. Zgodnie z tą regulacją, podatek stanie się wymagalny w miesiącu dokonania dostawy towaru lub wykonania usługi i co do zasady zostanie rozliczony za ten okres rozliczeniowy.
W świetle art. 19a ust. 2 ustawy:
W odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę.
W myśl art. 19a ust. 3 ustawy:
Usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.
Według art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy:
4)obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu:
a)dostaw energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego,
b)świadczenia usług:
‒telekomunikacyjnych,
‒wymienionych w poz. 24-37, 50 i 51 załącznika nr 3 do ustawy,
‒najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze,
‒ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia,
‒stałej obsługi prawnej i biurowej,
‒dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego
z wyjątkiem usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług.
Stosownie do art. 19a ust. 7 ustawy:
W przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu - z chwilą upływu terminu płatności.
Art. 19a ust. 8 ustawy stanowi:
Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z wyjątkiem:
1)dostaw towarów, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 1b;
2)dostaw towarów i świadczenia usług, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 5 pkt 4.Przepis art. 2 pkt 31 ustawy wprowadza definicję faktury, przez którą rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.
W myśl art. 106a ustawy:
Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:
1)sprzedaży, z wyjątkiem:
a)przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów,
b)czynności rozliczanych w procedurach szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9, dla których państwem członkowskim identyfikacji w rozumieniu przepisów tych rozdziałów jest państwo członkowskie inne niż Rzeczpospolita Polska;
2)dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
a)państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
b)państwa trzeciego;
3)dostawy towarów i świadczenia usług rozliczanych w procedurach szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a i 7, przez podatników zidentyfikowanych na potrzeby tych procedur, dla których państwem członkowskim identyfikacji w rozumieniu przepisów tych rozdziałów jest Rzeczpospolita Polska;
4)sprzedaży na odległość towarów importowanych, rozliczanej w procedurze szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 9, przez podatników zidentyfikowanych na potrzeby tej procedury, dla których państwem członkowskim identyfikacji w rozumieniu przepisów tego rozdziału jest Rzeczpospolita Polska.
Stosownie do przepisu art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:
Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
1)sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.
Zgodnie z art. 106i ust. 1 ustawy:
Fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-9.
Jak stanowi art. 106i ust. 3 ustawy:
Fakturę wystawia się nie później niż:
1)30 dnia od dnia wykonania usług - w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a;
2)60 dnia od dnia wydania towarów - w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b, z zastrzeżeniem ust. 4;
3)90 dnia od dnia wykonania czynności - w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. c;
4)z upływem terminu płatności - w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4.
Na mocy art. 106i ust. 7 ustawy:
Faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 60 dnia przed:
1)dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi;
2)otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.
Zgodnie z art. 106i ust. 8 ustawy:
Przepis ust. 7 pkt 1 nie dotyczy wystawiania faktur w zakresie dostawy i świadczenia usług, o których mowa w art. 19a ust. 3, 4 i ust. 5 pkt 4, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy.
Należy zatem wskazać, że moment powstania obowiązku podatkowego dla tych usług określa się na podstawie art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy.
Biorąc po uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy należy wskazać, że w stosunku do dokonywanych przez Wnioskodawcę czynności (refakturowania na Najemców lokali biurowych i użytkowych kosztów zużycia mediów: energii elektrycznej, energii cieplnej oraz sprzedaży wody i odprowadzenia ścieków) obowiązek podatkowy powstaje na zasadach szczególnych wynikających z art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy, tj. z chwilą wystawienia faktury na rzecz Najemców. Jeżeli Wnioskodawca nie wystawi faktury lub wystawi ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy – zgodnie z art. 19a ust. 7 ustawy – powstaje z chwilą upływu terminu wystawienia faktury, a w przypadku braku określenia tego terminu – nie później niż z upływem terminu płatności.
Tym samym Państwa stanowisko uznano za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Niniejsza interpretacja dotyczy pytania oznaczonego we wniosku nr 3. W zakresie pytań nr 1, 2 i 4 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musicie się Państwo zastosować do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Macie Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...).Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).