Zapłata zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych przez Usługodawcę działającego w charakterze posłańca (wyręczyciela) spowoduje wygaśnięcie zobowiązania po stronie Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 59 § 2 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 23 maja 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 2286/17 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 13 sierpnia 2021 r.), stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 7 lutego 2017 r. (data wpływu 9 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie wygaśnięcia zobowiązania podatkowego poprzez zapłatę zaliczek na podatek dochodowy przez posłańca (wyręczyciela) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie wygaśnięcia zobowiązania podatkowego poprzez zapłatę zaliczek na podatek dochodowy przez posłańca (wyręczyciela).

Z uwagi na braki formalne, pismem z 28 lutego 2017 r. Nr 1462-IPPB4.4518.1.2017.1.JK3 (data nadania 28 lutego 2017 r., data doręczenia 28 lutego 2017 r.) tutejszy organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku. Pismem z 3 marca 2017 r. (data nadania 3 marca 2017 r., data wpływu 6 marca 2017 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 3 kwietnia 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną Nr 1462-IPPB4.4518.1.2017.2.JK3, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W interpretacji stwierdzono, że obliczanie, pobieranie od podatnika i wpłacanie podatku organowi podatkowemu należy do obowiązków płatnika. Obowiązki te wynikają wprost z ustawy i w żaden sposób nie mogą być modyfikowane postanowieniami umowy cywilnoprawnej. Nie jest zatem możliwe przejęcie, na podstawie postanowień umowy cywilnoprawnej, obowiązków publicznoprawnych danego podmiotu jako płatnika.

Stosownie do powołanego powyżej art. 60 § 1 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, za termin dokonania zapłaty podatku uważa się w obrocie bezgotówkowym – dzień obciążenia rachunku podatnika. Powyższy przepis, w związku z odesłaniem zawartym w art. 60 § 2 Ordynacji podatkowej, stosuje się również do wpłat dokonywanych przez płatnika. Z powołanych przepisów wynika zatem jednoznacznie, że wpłata przez płatnika musi nastąpić z jego rachunku.

Żaden przepis Ordynacji podatkowej nie modyfikuje zasad ww. wpłaty.

Tym samym, zapłata zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych będących pracownikami lub zleceniobiorcami Wnioskodawcy przez usługodawcę działającego w charakterze posłańca (wyręczyciela) nie spowoduje wygaśnięcia zobowiązania Wnioskodawcy jako płatnika.

Interpretacja została doręczona Wnioskodawcy 3 kwietnia 2017 r.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem, Wnioskodawca wniósł 13 kwietnia 2017 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa (data wpływu 14 kwietnia 2017 r.). Pismem z 28 kwietnia 2017 r. Nr 1462-IPPB4.4518.1.2017.3.JK3 (data doręczenia 28 kwietnia 2017 r.) stwierdzono brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Na interpretację z 3 kwietnia 2017 r. Nr 1462-IPPB4.4518.1.2017.2.JK3 Wnioskodawca złożył skargę (data wpływu 29 maja 2017 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 23 maja 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 2286/17 uchylił zaskarżoną interpretację. Od powyższego wyroku, 30 lipca 2018 r. została złożona skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Wyrokiem z 14 kwietnia 2021 r. Naczelny Sąd Administracyjny sygn. akt II FSK 3305/18 oddalił skargę kasacyjną Organu. W związku z powyższym, wyrok z 23 maja 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 2286/17 stał się prawomocny od 14 kwietnia 2021 r. Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wraz z aktami wpłynął do tut. Organu 13 sierpnia 2021 r.

W myśl art. 153 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 225 ze zm.), ocena prawna  i wskazania  co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie wygaśnięcia zobowiązania podatkowego poprzez zapłatę zaliczek na podatek dochodowy przez posłańca (wyręczyciela), wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca – przedsiębiorca posiadający siedzibę na terytorium Niemiec zamierza zatrudnić w Polsce pracowników lub opcjonalnie oddelegować do Polski osoby zatrudnione na terytorium Niemiec. W związku z tym, rozważa zawarcie ze spółką doradczą (dalej: Usługodawca) umowy o świadczenie usług kadrowo – płacowych.

W związku z realizacją przedmiotowej usługi Usługodawca miałby wykonywać następujące czynności:

1.sporządzanie miesięcznych list płac pracowników oraz współpracowników Wnioskodawcy w oparciu o przekazane dokumenty

2.sporządzanie miesięcznych deklaracji składek na ubezpieczenie społeczne wraz z raportami imiennymi oraz ich wysyłka elektroniczna do ZUS

3.naliczanie miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych

4.sporządzanie rocznych informacji o zaliczkach pobranych i odprowadzonych na podatek dochodowy od osób fizycznych PIT-11 względnie PIT-40, PIT-8C, IFT

5.sporządzanie rocznych sprawozdań o wynagrodzeniach (Z)

6.sporządzanie dokumentów zgłoszeniowych do ZUS zatrudnionych pracowników

7.sporządzanie informacji o składnikach wynagrodzenia oraz o odprowadzonych składkach każdego pracownika na drukach ZUS RMUA.

Dodatkowo w celu ułatwienia działań Wnioskodawcy Usługodawca mógłby przejąć realizację przelewów z tytułu składek ZUS, zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych i wynagrodzeń dla pracowników Wnioskodawcy z założonego przez siebie konta a zasilanego przed dokonaniem przelewów przez Wnioskodawcę w ustalonych przez strony terminach. W tym miejscu należy dodatkowo wskazać, że pieniądze przekazywane przez Wnioskodawcę będą pochodzić ze środków własnych zatrudnionych u niego pracowników – rezydentów Rzeczypospolitej Polskiej lub oddelegowanych do Polski rezydentów innych państw, tj. wypłacane tym osobom wynagrodzenie będzie odpowiednio pomniejszone o kwotę zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Z wyżej wskazanego konta realizowane byłyby następujące przelewy:

a.składki do ZUS w terminach ustawowych,

b.zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w terminach ustawowych,

c.wynagrodzenia z tytułu umów o pracę i umów cywilnoprawnych – raz w miesiącu, po zatwierdzeniu listy płac przez osobę do tego upoważnioną.

Ponadto, Wnioskodawca będzie zobowiązany do pokrycia opłat bankowych wynikających z realizacji przelewów.

W celu potwierdzenia powierzenia środków pieniężnych Usługodawcy i doprowadzenia do wygaśnięcia zobowiązania płatnika poprzez wpłatę podatku przez płatnika, Wnioskodawca zamierza przekazać pisemną informację właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego. Oznacza to, że właściwy dla Wnioskodawcy Urząd Skarbowy będzie dysponował wiedzą o fakcie powierzenia Usługodawcy środków pieniężnych przez Wnioskodawcę.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych będących pracownikami lub zleceniobiorcami Wnioskodawcy, które będą wpłacane na rachunek właściwy urzędu skarbowego przez usługodawcę działającego w charakterze posłańca (wyręczyciela), w pewnych przypadkach nie będą przekraczały kwoty 1.000,00 zł (indywidualnie dla każdego pracownika czy zleceniobiorcy), natomiast w innych wypadkach będą wskazaną powyżej kwotę przekraczały.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zapłata zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych przez Usługodawcę działającego w charakterze posłańca (wyręczyciela) spowoduje wygaśnięcie zobowiązania po stronie Wnioskodawcy zgodnie z treścią art. 59 § 2 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613  ze zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 8 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm., dalej: „OP”) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z kolei zgodnie z art. 31 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2012 r. poz. 361 ze zm., dalej: „ustawa o PIT”), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zgodnie z art. 59 § 2 pkt 1 OP zobowiązanie płatnika wygasa w całości lub w części wskutek wpłaty.

Zatem, wpłata podatku przez płatnika powoduje wygaśnięcie zobowiązania płatnika. Przepisy ustaw podatkowych nie zabraniają natomiast wywiązania się z obowiązków płatnika, tj. dokonania obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu za pośrednictwem innego podmiotu.

Zdaniem Wnioskodawcy przyjąć należy, że dokonana przez podmiot inny niż płatnik wpłata kwoty odpowiadającej kwocie pobranego podatku może być uznana za skuteczną wpłatę pobranego podatku, w sytuacji gdy wpłacający występuje jako osoba działająca na rachunek płatnika i w jego imieniu. Podmiot wpłacający działa w tym przypadku jako podmiot umocowany do wpłaty pobranego podatku za płatnika (w sensie technicznym). Dokonuje on wówczas tylko wpłaty kwoty tytułem pobranego podatku, a dokonana przez niego wpłata ma w tym przypadku wyłącznie wymiar techniczny.

Odnosząc powyższe regulacje do opisanego w treści niniejszego wniosku zdarzenia przyszłego należy wskazać, że w przypadku zatrudnienia pracowników Wnioskodawca zobowiązany będzie do pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłat dokonywanych na rzecz pracowników lub stawianych do ich dyspozycji pieniędzy lub wartości pieniężnych.

Dodatkowo w celu potwierdzenia powierzenia środków pieniężnych Usługobiorcy i doprowadzenia do wygaśnięcia zobowiązania płatnika poprzez wpłatę podatku przez płatnika, Wnioskodawca zamierza przekazać informację w drodze pisemnej właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego. Oznacza to, że właściwy dla Wnioskodawcy Naczelnik Urzędu Skarbowego będzie dysponował wiedzą o fakcie powierzenia Usługodawcy środków.

Tym samym Usługodawca będzie jedynie pośredniczyć we wpłacie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Zaliczki na podatek nie będą płacone ze środków własnych Usługodawcy. Kwoty pieniężne, które Usługodawca będzie przelewał na rachunek urzędu skarbowego działając jako posłaniec Wnioskodawcy, będą miały więc charakter środków powierzonych przez Wnioskodawcę.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na fakt, że możliwość zapłaty podatku za pośrednictwem posłańca „wyręczyciela” została potwierdzona m.in. w następujących indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego:

-z 14 czerwca 2011 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu,

-Nr ILPB1/415-376/11-4/AO

-z 12 stycznia 2012 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu,

-Nr ILPB1/415-1191/11-5/AG

-z 21 czerwca 2010 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie,

-Nr IPPB1/415-394/09/10-5/S/JB

-z 11 czerwca 2013 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi,

-Nr IPTPB3/4230-11/13-2/GG

-z 23 stycznia 2014 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu,

-Nr ILPB2/415-1034/13-2/WS.

Reasumując, w przedmiotowym stanie faktycznym, w opinii Wnioskodawcy, pobranie i wpłata zryczałtowanego podatku przez Usługodawcę działającego w charakterze posłańca (wyręczyciela) Wnioskodawcy, spowoduje zgodnie z treścią art. 59 § 2 pkt 1 OP wygaśnięcie zobowiązania Wnioskodawcy jako płatnika poprzez wpłatę pobranego podatku. Przelew z rachunku bankowego Usługodawcy należy potraktować w takiej sytuacji jak wpłatę dokonaną przez Wnioskodawcę na rachunek urzędu skarbowego i uznać, że nastąpiło wygaśnięcie zobowiązania płatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 23 maja 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 2286/17.

Zgodnie z treścią art. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.), obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach.

W myśl art. 5 ww. ustawy, zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Natomiast podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej (art. 6 cyt. ustawy).

Z powołanych powyżej definicji wynika, że zobowiązanym do zapłaty podatku jest podatnik. Istnieją jednak sytuacje, gdy zapłata podatku następuje za pośrednictwem płatnika.

Jednocześnie z art. 8 powołanej ustawy wynika, że płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Z kolei z tytułu zawarcia umów cywilnoprawnych zastosowanie znajdzie przepis art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, zgodnie z którym osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Art. 42 ust. 1 zdanie pierwsze powołanej ustawy stanowi, że płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

W myśl art. 59 § 1 pkt 1 i 2 Ordynacji podatkowej – zobowiązanie podatkowe wygasa w całości lub w części wskutek zapłaty bądź pobrania podatku przez płatnika lub inkasenta.

Z kolei zgodnie z art. 59 § 2 pkt 1 ww. ustawy, zobowiązanie płatnika lub inkasenta wygasa w całości lub w części wskutek wpłaty.

Nie ulega zatem wątpliwości, że obowiązek zapłaty podatku wynika ze zobowiązania podatkowego, do którego zapłacenia jest zobowiązany podatnik, zaś obowiązkiem płatnika jest obliczenie i pobranie od podatnika podatku i wpłacenie go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Powyższe wskazuje zaś, że dla uznania wygaśnięcia zobowiązania płatnika na podstawie art. 59 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej konieczne jest terminowe dokonanie wpłaty właściwemu organowi podatkowemu, po uprzednim obliczeniu i pobraniu podatku od podatnika. Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, istotne jest, aby została dokonana wpłata podatku i wpłata ta była dokonywana ze środków podatnika.

Do wygaśnięcia zobowiązania przez zapłatę (wpłatę) dochodzi bowiem wówczas, gdy następuje zapłata (wpłata) z obciążeniem majątku podatnika, przy czym istotą realizacji zobowiązania, prowadzącą do jego wygaśnięcia jest to obciążenie. Dokonanie wpłaty stanowi zaś czynność techniczną.

Zarówno orzecznictwo sądów administracyjnych, jak i doktryna wskazuje, że dopuszczalne jest dokonanie wpłaty zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych przez tzw. „posłańca podatnika”, „wyręczyciela”. Naczelny Sąd Administracyjny w tezie wyroku z 22 sierpnia 2008 r. w sprawie sygn. akt II FSK 981/08 wskazał, że: „Spółka komandytowa dokonująca przelewu środków pieniężnych z należącego do niej rachunku bankowego jako zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych wspólnika tejże spółki, bez uprzedniego powierzenia jej tych środków, nie może być uznana za „posłańca podatnika”. W takiej sytuacji de facto nie dochodzi do zapłaty zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych tegoż wspólnika spółki, a tym samym nie następuje wygaśnięcie zobowiązania podatkowego tegoż podmiotu, stosownie do treści przepisów art. 59 § 1 pkt 1 w zw. z art. 60 § 1 pkt 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2005 r.”

Z powyższego wyroku wynika zatem, że nie ma przeszkód w uznaniu dokonania wpłaty zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych przez „posłańca podatnika” za prowadzącą do wygaśnięcia zobowiązania, pod warunkiem uprzedniego powierzenia temu posłańcowi środków stanowiących zaliczkę na podatek dochodowy.

W uzasadnieniu powyższego wyroku Naczelny Sąd Administracyjny wskazał także, że: „Przychylić się bowiem należy do stanowiska odnośnie pojęcia „posłańca podatnika” wyrażonego przez Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu Uchwały Składu Siedmiu Sędziów z 26 maja 2008 r. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, posłaniec dokonuje czynności technicznej. Jest „wyręczycielem” (zob. B. Brzeziński, w: B. Brzeziński, M. Kalinowski, M. Masternak, A. Olesińska, Ordynacja podatkowa. Komentarz, Dom Organizatora, Toruń 2007, s. 422) czy inaczej „przekazicielem środków podatnika” (zob. B. Deuter w: S. Babiarz, B. Dauter, B. Gruszczyński, R. Hauser, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Ordynacja podatkowa. Komentarz, Wydawnictwo Prawnicze, Lexis Nexis, Warszawa 2006, s. 270).

Dalej Naczelny Sąd Administracyjny zaznaczał, że nie są to pojęcia o charakterze normatywnym. Chodzi tu o podmiot, który dokonuje faktycznej wpłaty podatku, wpłacając środki pieniężne otrzymane od podatnika, np. pracownik podatnika w ramach powierzonych obowiązków udaje się do urzędu skarbowego i wpłaca w kasie środki od niego otrzymane, czy też krewny podatnika wyręczając go dokonuje zapłaty z jego środków. W tych bowiem wypadkach zapłaty w sensie prawnym dokonuje podatnik i nie zmienia tego faktyczne wyręczenie podatnika w przekazaniu jego środków do kasy organu podatkowego. Naczelny Sąd Administracyjny akcentował zatem, że w przypadku „posłańca podatnika” nie może być wątpliwości, że chodzi o sytuację, w której osoba wpłacająca podatek dokonuje tego ze środków powierzonych mu przez podatnika (zob. uzasadnienie Uchwały Składu Siedmiu Sędziów z 26 maja 2008 r., sygn. akt I FPS 8/07, niepublikowane).”

W okolicznościach przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego, z którego wynika, że realizacja przelewów będzie następować z konta Usługodawcy zasilanego przez Wnioskodawcę przed dokonaniem przelewów środkami pochodzącymi ze środków własnych pracowników – rezydentów Rzeczypospolitej Polskiej lub oddelegowanych do Polski rezydentów innych państwa, tj. wypłacane tym osobom wynagrodzenie będzie odpowiednio pomniejszone o kwotę zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, wskazuje na to, że Usługodawca wypełnia rolę „wyręczyciela”, dokonującego technicznej czynności wpłaty zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych ze środków pochodzących od podatników. Tym samym, dochodzi do wygaśnięcia zobowiązania, o którym mowa w art. 59 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

Mając zatem na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wyrażone w wyroku z 23 maja 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 2286/17 stwierdzić należy, że zapłata zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych przez Usługodawcę działającego w charakterze posłańca (wyręczyciela) spowoduje wygaśnięcie zobowiązania po stronie Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 59 § 2 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.

Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.z zastosowaniem art. 119a;

2.w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne. 

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.