Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

fot.Shutterstock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0113-KDIPT2-1.4011.750.2024.3.DJD

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 października 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 8 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług. Uzupełnił go Pan w odpowiedzi na wezwanie pismem z 20 grudnia 2024 r. (wpływ 24 grudnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

4 czerwca 2021 r. zmarł Pan …, prowadzący działalność gospodarczą - firmę, (dalej jako: „Upadły”). 8 listopada 2023 r. postanowieniem Sądu Rejonowego Wydziału Gospodarczego została ogłoszona upadłość Upadłego, na podstawie art. 11a Prawa upadłościowego, które jako postępowanie odrębne toczy się na podstawie art. 418-425 Prawa upadłościowego.

W skład majątku Upadłego wchodzi, m.in. 6 nieruchomości:

·grunt, nr księgi wieczystej …5, o powierzchni 1 310,52 m2 (własność),

·grunt, nr księgi wieczystej …6, o powierzchni 44 m2 (użytkowanie wieczyste),

·grunt, nr księgi wieczystej …7, o powierzchni 309 m2 (użytkowanie wieczyste),

·grunt, nr księgi wieczystej …0, o powierzchni 301 m2 (użytkowanie wieczyste),

·grunt, nr księgi wieczystej …4, o powierzchni 323 m2 (użytkowanie wieczyste),

·lokal użytkowy, nr księgi wieczystej …9, o powierzchni 2 185,60 m2 (własność).

Syndyk masy upadłości Upadłego, celem generowania środków do masy upadłości wynajmuje lub ma zamiar wynajmować wyżej opisane nieruchomości.

W uzupełnieniu wniosku, wskazał Pan, że wniosek o ogłoszenie upadłości Upadłego został złożony 3 kwietnia 2022 r., natomiast Upadły zmarł 4 czerwca 2021 r. W związku z tym wniosek został złożony po jego śmierci. Upadły w postępowaniu upadłościowym jest reprezentowany przez kuratora. Wedle wiedzy syndyka masy upadłości po Upadłym nie zostali ustanowieni spadkobiercy. Krąg spadkobierców został ustalony przez Syndyka, jednak wedle wiedzy Syndyka nie ma stosownego orzeczenia w tej materii. Nie doszło do działu spadku po Upadłym, ponieważ masa spadkowa stanowi masę upadłości. Wedle wiedzy Syndyka nie został ustanowiony zarząd sukcesyjny po Upadłym. Wedle wiedzy Syndyka w zakresie dat zawarcia umów najmu istnieje spór pomiędzy Syndykiem a … Sp. z o. o., który uważa się za obecnego najemcę. Wedle dokumentacji posiadanej przez Syndyka umowa najmu nieruchomości została zawarta 1 października 2017 r. Umowa ta została rozwiązana przez syndyka bez terminu wypowiedzenia ze skutkiem na dzień 13 lutego 2024 r. W okresie od ogłoszenia upadłości, tj. 8 listopada 2023 r. do dnia rozwiązania umowy wpłynęła jednorazowa zapłata czynszu najmu w kwocie 10 000,00 zł. Sp. z o.o. stoi zaś na stanowisku, że wynajmuje nieruchomość wchodzącą w skład masy upadłości na podstawie innej umowy najmu. Trzeba bowiem wskazać, że Prezesem Zarządu Sp. z o.o. jest syn Upadłego. Najemca (tj. Sp. z o. o.) był przedsiębiorcą. Obecnie nieruchomości nie są wynajmowane. Syndyk rozwiązał bowiem umowę najmu, co zostało wyżej wskazane. Nieruchomość jest jednak zajmowana przez podnajemcę, który to zawarł umowę podnajmu z Sp. z o.o. Syndyk stoi zatem na stanowisku, że podnajemca zajmuje lokal bezumownie. Do masy upadłości nie wpływają z tego tytuły żadne środki.

Pytania (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

1.    Czy dochód z czynszu najmu nieruchomości zmarłego przedsiębiorcy prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą, wobec którego prowadzone jest postępowanie upadłościowe, które to nieruchomości wynajmuje syndyk jest opodatkowany podatkiem od towarów i usług? (stanie faktycznym)

2.    Czy dochód z czynszu najmu nieruchomości zmarłego przedsiębiorcy, wobec którego prowadzone jest postępowanie upadłościowe, które to nieruchomości wynajmuje syndyk, jest opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych? (stan faktyczny)

3.    Czy syndyk, w związku z uzyskaniem jednej zapłaty czynszu za najem nieruchomości zmarłej osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą, wobec którego prowadzone jest postępowanie upadłościowe, ma obowiązek wystawienia faktury VAT dokumentującej wpłatę czynszu? (stan faktyczny)

4.    Czy syndyk, w związku z wpłatą czynszu za najem nieruchomości zmarłej osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą, wobec którego prowadzone jest postępowanie upadłościowe, ma obowiązek wystawienia rachunku dokumentującego fakt zapłaty czynszu? (stan faktyczny)

Syndyk wskazuje, że koryguje swój wniosek w zakresie zaistniałych zdarzeń. Przedmiotowy wniosek dotyczy 4 zdarzeń, które miały miejsce. Poprzednie wskazanie, że pytania będą dotyczyły stanu przyszłego było podyktowane faktem, że Syndyk planował wynajmować nieruchomości będące własnością Upadłego. Na obecnym stanie postępowania upadłościowego Upadłego Syndyk nie będzie korzystał z tej formy generowania środków do masy upadłości.

Przedmiotem interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 2 w zakresie podatku dochodowego osób fizycznych, natomiast w zakresie pozostałych pytań dotyczących podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pana stanowisko w sprawie

Na gruncie wyżej opisanego stanu faktycznego warto zaznaczyć, że syndyk pełni w postępowaniu upadłościowym funkcję organu postępowania, co prowadzi do wniosku, że syndyk nie jest następcą prawnym upadłego, a więc nie wstępuje w miejsce upadłego jako strona stosunków zobowiązaniowych. Wynika to również m.in. z faktu, że po ogłoszeniu upadłości w dalszym ciągu upadły, a nie syndyk, jest podatnikiem i płatnikiem w rozumieniu przepisów prawa podatkowego (m.in. A. …, „Status syndyka masy upadłości oraz upadłego podmiotu korzystającego ze środowiska w rozumieniu przepisów ustawy Prawo upadłościowe w postępowaniach administracyjnych toczących się na podstawie ustawy o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie oraz postępowaniu egzekucyjnym dotyczącym wykonaniu ostatecznych decyzji administracyjnych wydanych na podstawie ww. ustawy”, Warszawa 2019 r., str. 22). Warto również zaznaczyć, że zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem doktryny, z chwilą śmierci człowiek traci status osoby fizycznej i przestaje być podmiotem prawa. ( A. Lutkiewicz-Rucińska [w:] Kodeks cywilny. Komentarz aktualizowany, red. M. Balwicka-Szczyrba, A. Sylwestrzak, LEX/el. 2024, art. 8)

Pana zdaniem w zakresie pytania nr 2, dochód z czynszu za najem nieruchomości zmarłego przedsiębiorcy prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą, wobec którego prowadzone jest postępowanie upadłościowe przez Pana nie jest opodatkowany podatkiem PIT.

W myśl art.3 ust. 1 ustawy o PIT, podatkowi temu podlegają opodatkowaniu osoby fizyczne.

Zmarły przedsiębiorca, wobec którego prowadzone jest postępowanie upadłościowe, ani syndyk nie jest podatnikiem w rozumieniu ustawy o PIT, przez co dochód ten nie będzie opodatkowany.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych.

Z powyższego wynika, że na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikami tego podatku są osoby fizyczne, natomiast przedmiotem opodatkowania tym podatkiem jest dochód tychże osób fizycznych.

Dla zdefiniowania pojęcia osoby fizycznej należy odwołać się do przepisów ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej: „Kodeks Cywilny”:

Z art. 8 § 1 Kodeksu Cywilnego wynika, że:

Osobą fizyczną, posiadającą zdolność prawną jest każdy człowiek od chwili urodzenia. Zdolność prawna, podobnie jak i byt osoby fizycznej, ustaje z chwilą jej śmierci.

W świetle powyższego, obowiązujące przepisy prawa podatkowego nie przewidują, aby obowiązek złożenia deklaracji podatkowej za zmarłego podatnika spoczywał na jego następcach prawnych.

Natomiast, zgodnie z art. 7 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową:

Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Byt prawny podatnika - osoby fizycznej, na którego przepisy podatkowe nakładają obowiązek podatkowy ustaje z chwilą jego śmierci.

Stosownie zaś do art. 922 § 1 ustawy z Kodeksu Cywilnego:

Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Zgodnie z art. 922 § 2 Kodeksu Cywilnego:

Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

Kwestię sukcesji podatkowej reguluje przede wszystkim art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym:

Spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 1a, 2 i 2a, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy.

Na podstawie art. 97 § 2 Ordynacji podatkowej:

Jeżeli, na podstawie przepisów prawa podatkowego, spadkodawcy przysługiwały prawa o charakterze niemajątkowym, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, uprawnienia te przechodzą na spadkobierców pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek.

Z powyższego wynika, że spadkobiercy nie wstępują w prawa i obowiązki spadkodawcy wynikające z przepisów prawa podatkowego, lecz przejmują z mocy prawa wszelkie prawa i obowiązki o charakterze majątkowym, a prawa niemajątkowe pod warunkiem kontynuacji działalności prowadzonej uprzednio przez spadkodawcę.

Natomiast art. 98 § 1 Ordynacji podatkowej stanowi, że:

Do odpowiedzialności spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego o przyjęciu i odrzuceniu spadku oraz o odpowiedzialności za długi spadkowe.

Zgodnie z art. 100 § 1 Ordynacji podatkowej:

Organ podatkowy orzeka w jednej decyzji o zakresie odpowiedzialności lub uprawnień poszczególnych spadkobierców na podstawie decyzji ostatecznych wydanych wobec spadkodawcy oraz jego zobowiązań wynikających z prawidłowych deklaracji.

Z opisu sprawy wynika, że 4 czerwca 2021 r. zmarł prowadzący działalność gospodarczą. 8 listopada 2023 r. postanowieniem Sądu Rejonowego, Wydziału Gospodarczego została ogłoszona upadłość zmarłego. Upadły w postępowaniu upadłościowym jest reprezentowany przez kuratora. W skład majątku Upadłego wchodzi m.in. 6 nieruchomości. Wedle Pana wiedzy jako syndyka do masy upadłości po Upadłym nie zostali ustanowieni spadkobiercy. Krąg spadkobierców został ustalony, jednak wedle Pana wiedzy nie ma stosownego orzeczenia w tej materii. Nie doszło do działu spadku po Upadłym, ponieważ masa spadkowa stanowi masę upadłości. Nie został ustanowiony zarząd sukcesyjny po Upadłym. Obecnie nieruchomości nie są wynajmowane. Jako syndyk masy upadłości Upadłego, celem generowania środków do masy upadłości wynajmuje lub ma zamiar wynajmować Pan wyżej opisane nieruchomości. W zakresie dat zawarcia umów najmu istnieje spór pomiędzy Panem jako syndykiem a Spółką z o. o., która uważa się za obecnego najemcę. Na podstawie dokumentacji posiadanej przez Pana umowa najmu nieruchomości została zawarta 1 października 2017 r. Umowa ta została rozwiązana przez Pana jako syndyka bez terminu wypowiedzenia ze skutkiem na dzień 13 lutego 2024 r. W okresie od ogłoszenia upadłości, tj. 8 listopada 2023 r. do dnia rozwiązania umowy wpłynęła jednorazowa zapłata czynszu najmu w kwocie 10 000,00 zł. Spółka z o.o. stoi zaś na stanowisku, że wynajmuje nieruchomość wchodzącą w skład masy upadłości na podstawie innej umowy najmu.

Pana wątpliwość dotyczy kwestii ustalenia, czy dochód z czynszu najmu nieruchomości zmarłego przedsiębiorcy powinien być opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych .

Należy wskazać, że zasady powoływania syndyków i nadzorców sądowych określa ustawa z 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 794 ze zm.), zwana dalej ustawą Prawo upadłościowe.

Syndyk jest wyznaczany przez sąd, który powierza mu pełnienie określonych funkcji w postępowaniu upadłościowym, określonych zakresem ustawy. Przy wykonywaniu czynności syndyk ograniczony jest przepisami ustawy i najważniejsze czynności musi konsultować z sędzią komisarzem i radą wierzycieli, jednak w podstawowym i zasadniczym zakresie wykonywania swoich obowiązków jest w pełni samodzielny. Sąd powierzając danej osobie wypełnienie określonych ustawowo zadań nie określa w ścisły sposób warunków wykonywania pracy odnoszących się przykładowo do miejsca i czasu jej wykonania.

Stosownie do art. 75 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe:

Z dniem ogłoszenia upadłości upadły traci prawo zarządu oraz możliwość korzystania z mienia wchodzącego do masy upadłości i rozporządzania nim.

Natomiast jak stanowi art. 62 ustawy Prawo upadłościowe:

W skład masy upadłości wchodzi majątek należący do upadłego w dniu ogłoszenia upadłości oraz nabyty przez upadłego w toku postępowania upadłościowego, z wyjątkami określonymi w art. 63-67a.

Zgodnie z art. 57 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe:

Upadły jest obowiązany wskazać i wydać syndykowi cały swój majątek, a także wydać dokumenty dotyczące jego działalności, majątku oraz rozliczeń, w szczególności księgi rachunkowe, inne ewidencje prowadzone dla celów podatkowych i korespondencję. Wykonanie tego obowiązku upadły potwierdza w formie oświadczenia na piśmie, które składa sędziemu-komisarzowi.

W myśl art. 160 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe:

W sprawach dotyczących masy upadłości syndyk dokonuje czynności w imieniu własnym na rachunek upadłego.

Przepis art. 173 ustawy Prawo upadłościowe stanowi, że:

Syndyk niezwłocznie obejmuje majątek upadłego, zarządza nim, zabezpiecza go przed zniszczeniem, uszkodzeniem lub zabraniem go przez osoby postronne oraz przystępuje do jego likwidacji.

Z cytowanych wyżej przepisów Prawa upadłościowego wynika, że syndyk obejmuje majątek upadłego, zarządza nim, zabezpiecza go przed zniszczeniem, uszkodzeniem lub zabraniem przez osoby postronne oraz przystępuje do jego likwidacji. Mimo, że upadły z mocy prawa traci zarząd oraz możliwość korzystania i rozporządzania majątkiem należącym do niego, to nie zostaje pozbawiony statusu podatnika, do którego to stosuje się prawa i obowiązki wynikające z przepisów obowiązujących ustaw podatkowych. We wszelkich postępowaniach stroną w znaczeniu materialnym pozostaje upadły, to on jest podmiotem praw i obowiązków, natomiast syndykowi przysługuje legitymacja formalna do występowania w tych postępowaniach, jest on stroną w znaczeniu formalnym. W zakresie prawnopodatkowym działanie syndyka należy potraktować jako działanie przez pełnomocnika z wszystkimi konsekwencjami prawnymi tego stanu rzeczy. Syndyk w sprawach dotyczących masy upadłości działa jako zastępca pośredni upadłego, podejmując za upadłego i na jego rachunek wszystkie czynności prawne i procesowe.

Podmiotowość prawnopodatkowa w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu działalności prowadzonej przez przedsiębiorcę po ogłoszeniu upadłości nie ustaje, a syndyk masy upadłości jest osobą odpowiedzialną w czasie trwania postępowania upadłościowego za realizację obowiązków podatnika. Syndyk masy upadłości ponosi również odpowiedzialność za rzetelność i niewadliwość prowadzonych ksiąg podatkowych.

Zatem, ogłoszenie upadłości nie zmienia statusu podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, w szczególności nie powoduje, że podatnikiem przestaje być upadły, a zostaje nim syndyk masy upadłości. Syndyk jako zarządzający majątkiem masy upadłości i jednocześnie osoba dysponująca środkami finansowymi uzyskanymi w toku postępowania upadłościowego jest zobowiązany obliczyć i odprowadzić w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Natomiast do zapłaty i obliczania podatku za dany rok podatkowy zobowiązany jest upadły (podatnik).

W świetle powyższego, upadły z mocy prawa traci zarząd oraz możliwość korzystania i rozporządzania majątkiem należącym do niego, jednakże ta okoliczność nie pozbawia upadłego statusu podatnika, do którego stosuje się prawa i obowiązki wynikające z przepisów obowiązujących ustaw podatkowych.

Jednakże z chwilą śmierci upadłego podmiotu, co ma miejsce w przedstawionym stanie sprawy, nie występuje sytuacja samodzielnego wykonywania przez upadłego działalności gospodarczej, a wszelkie dane identyfikujące ten podmiot tracą byt prawny.

Stosownie do przepisu art. 7 ustawy Prawo upadłościowe,

W razie śmierci przedsiębiorcy można ogłosić jego upadłość, jeżeli wniosek o ogłoszenie upadłości został złożony w terminie roku od dnia jego śmierci. Wniosek o ogłoszenie upadłości może złożyć wierzyciel, a także spadkobierca, oraz małżonek i każde z dzieci lub rodziców zmarłego, chociażby nie dziedziczyli po nim spadku.

Śmierć upadłego nie powoduje w stosunku do syndyka wstrzymania prowadzonego postępowania upadłościowego, niemożności jego dalszego działania i dokonywania czynności zmierzających do likwidacji majątku upadłego.

Zgodnie z art. 188 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe:

W przypadku śmierci upadłego jego spadkobierca ma prawo brać udział w postępowaniu upadłościowym. Jeżeli spadkobierca nie jest znany albo nie wstąpił do postępowania, sędzia-komisarz na wniosek syndyka albo z urzędu ustanowi kuratora, do którego przepis art. 187 stosuje się.

W myśl art. 418 ustawy Prawo upadłościowe:

Jeżeli wniosek o ogłoszenie upadłości wobec przedsiębiorcy lub osoby, o której mowa w art. 8 lub art. 9, złożono po ich śmierci, postępowanie upadłościowe prowadzone jest według przepisów zawartych w tytule niniejszym.

Na podstawie art. 424 ustawy Prawo upadłościowe:

W razie ogłoszenia upadłości w sprawach objętych przepisami niniejszego tytułu skutki prawne związane z przyjęciem spadku powstają po zakończeniu postępowania upadłościowego.

Stosownie do art. 425 ustawy Prawo upadłościowe:

Po zakończeniu albo umorzeniu postępowania upadłościowego wyciąg z zatwierdzonej listy wierzytelności, zawierający oznaczenie wierzytelności oraz sumy na jej poczet otrzymane przez wierzyciela, jest tytułem egzekucyjnym przeciwko spadkobiercy.

Z powyższego przepisu wynika, że postępowanie upadłościowe prowadzone jest nadal, jednakże nie można stwierdzić, że w takim przypadku syndyk samodzielnie wykonuje działalność gospodarczą, zamiast zmarłego podatnika.

Tym samym zarówno w ww. art. 188 ustawy Prawo upadłościowe, jak i ww. art. 97 ustawy Ordynacja podatkowa, przewidziana została możliwość wstąpienia do postępowania spadkobierców zmarłego podatnika, którego upadłość ogłoszono. Na gruncie przepisów prawa upadłościowego fakt śmierci upadłego nie zmienia sytuacji procesowej syndyka, jednak nie oznacza przejęcia wykonywania działalności gospodarczej przez syndyka.

Zakres obowiązków syndyka jest bowiem ściśle określony ww. przepisem art. 173 ustawy Prawo upadłościowe, zgodnie z którym syndyk niezwłocznie obejmuje majątek upadłego, zarządza nim, zabezpiecza go przed zniszczeniem, uszkodzeniem lub zabraniem go przez osoby postronne oraz przystępuje do jego likwidacji. Prawa niemajątkowe, mogą więc przejść na spadkobierców upadłego, ale nie przechodzą na syndyka. Po śmierci upadłego na syndyku nie ciążą obowiązki podatkowe w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (upadłego jako podatnika), związane z likwidacją majątku. Wynika to z braku uregulowań nakładających taki obowiązek w obecnie obowiązujących przepisach prawnopodatkowych.

Jak wynika z art. 2 ust. 1 ustawy z 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t. j.: Dz. U. z 2024 r. poz. 375), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Zgodnie z dyspozycją art. 12 ust. 1 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników:

NIP nadany podatnikowi nie przechodzi na następcę prawnego, z wyjątkiem:

- przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa lub przedsiębiorstwa komunalnego w jednoosobową spółkę gminy;

- przekształcenia spółki cywilnej w spółkę handlową lub spółki handlowej w inną spółkę handlową;

- przekształcenia stowarzyszenia zwykłego w stowarzyszenie.

Art. 12 ust. 2 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników wskazuje, że:

W przypadku zgonu lub ustania bytu prawnego podatnika, nadany NIP wygasa, z wyjątkiem przypadków wymienionych w ust. 1 -1b.

Śmierć osoby fizycznej powoduje również unieważnienie z dniem zgonu dowodu osobistego zgodnie z art. 50 i art. 51 ustawy z 6 sierpnia 2010 r. o dowodach osobistych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 671 ze zm.). Unieważnieniu podlegają również wszelkie dane wynikające z dowodu, w tym także nadany PESEL. Oznacza to, że z chwilą śmierci podatnika ustaje jego byt prawny, likwidacji ulegają NIP i PESEL.

Obowiązujące przepisy podatkowe nie wskazują na możliwość dalszego funkcjonowania masy upadłości zarządzanej przez syndyka pod nowym numerem NIP. Syndyk po śmierci upadłego prowadzi czynności zmierzające do likwidacji majątku upadłego, ale - wobec nieuregulowania pozycji syndyka w odniesieniu do rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych, w sytuacji ustania bytu prawnego podatnika tego podatku - brak jest podstaw prawnych do nałożenia obowiązku odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w trakcie roku, jak i obowiązek rozliczenia rocznego zmarłego podatnika.

Z chwilą śmierci upadłego, wraz z wygaśnięciem decyzji o nadaniu NIP, przestał istnieć podatnik podatku dochodowego. Obowiązujące przepisy podatkowe nie dają żadnej możliwości dalszego funkcjonowania masy upadłości zarządzanej przez syndyka pod nowym numerem NIP.

Mając na uwadze przytoczone wyżej przepisy, ich analizę oraz okoliczności sprawy przedstawione we wniosku należy stwierdzić, że na Panu jako syndyku, po śmierci upadłego nie będą ciążyły obowiązki podatkowe związane z rozliczeniem podatku dochodowego od osób fizycznych, dotyczące dochodu z czynszu najmu nieruchomości zmarłego przedsiębiorcy, bowiem zarówno ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i ustawa Ordynacja podatkowa, nakłada takie obowiązki jedynie na podatnika lub też na jego następców prawnych.

Podsumowując, dochód z czynszu za najem nieruchomości zmarłego przedsiębiorcy prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą, wobec którego prowadzone jest postępowanie upadłościowe przez Pana nie jest opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Pana stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na opisie stanu faktycznego przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Dokumenty dołączone przez Pana do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w  ramach wydanej interpretacji. Zgodnie bowiem z art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższego wynika, że nie przeprowadzam postępowania dowodowego, nie jestem zatem ani obowiązany, ani uprawniony do analizy dołączonych do wniosku dokumentów, ani do wykorzystania ich treści przy ocenie Pana stanowiska. Jestem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Pana. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pana w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy sprawy będącej przedmiotem zapytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oznaczonego we wniosku Nr 2. Inne kwestie nie podlegały ocenie. Natomiast w zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.