Określenie przedmiotu opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej oraz sposobu ustalania podstawy opodatkowania - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 13 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4019.8.2023.1.MAZ

Temat interpretacji

Określenie przedmiotu opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej oraz sposobu ustalania podstawy opodatkowania

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od sprzedaży detalicznej jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 19 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy przedmiotu opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej oraz sposobu ustalania podstawy opodatkowania, wpłynął 19 lipca 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

ABCD spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w … (dalej jako: „Spółka” albo „Wnioskodawca”) jest spółką kapitałową mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca prowadzi działalność za pośrednictwem sklepów zlokalizowanych w różnych miejscowościach w Polsce, w których oferuje do sprzedaży produkty spożywcze i inne artykuły. Oferta skierowana jest w głównej mierze do klientów indywidualnych (konsumentów).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje sprzedaży detalicznej w rozumieniu art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o podatku od sprzedaży detalicznej (tj. Dz.U. z 2023 r. poz. 148 ze zm.; dalej jako: „Ustawa”). Zgodnie z tym przepisem, za sprzedaż detaliczną w rozumieniu Ustawy należy przyjąć dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej zbywcy, odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej:

a)w lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz.U. z 2020 r. poz. 287, z 2021 r. poz. 2105 oraz z 2022 r. poz. 2337 i 2581),

b)poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta

- także w przypadku, gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej.

Przy czym przez konsumenta, zgodnie z art. 3 pkt 3 tej Ustawy, należy rozumieć osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej oraz osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą nabywającą towary bez związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą, a także rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje także sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy, tj. sprzedaży na rzecz osób niebędących konsumentami. Przychód ze sprzedaży detalicznej jest ewidencjonowany w kasie rejestrującej, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz.U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.; dalej: „ ustawa o VAT”). Spółka nie korzysta ze zwolnień z ewidencjonowania określonych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy o VAT.

Przychód ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy również może być ewidencjonowany w kasie rejestrującej. Przychód ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy, który może być ewidencjonowany w kasie rejestrującej, to w szczególności przychód ze sprzedaży dokonywanej na rzecz innych osób niż konsumenci w rozumieniu Ustawy.

Przychód ze sprzedaży detalicznej w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy oraz ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy może być ewidencjonowany w tej samej kasie rejestrującej.

Spółka na podstawie posiadanych informacji gromadzonych poza kasą rejestrującą, w oddzielnych komputerowych zbiorach danych lub bazach, danych jest w stanie określić, jaką część przychodu zaewidencjonowanego w danej kasie rejestrującej stanowi przychód ze sprzedaży detalicznej w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy, a jaką część stanowi przychód ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy.

Pytania

1. Czy w przypadku zaewidencjonowania w kasie rejestrującej przychodu ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy, przychód ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy stanowi przedmiot opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej?

2. Czy w przypadku ewidencjonowania w kasie rejestrującej przychodu ze sprzedaży detalicznej w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy, jak i przychodu ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy, Spółka może, celem ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej, określić przychód ze sprzedaży detalicznej w taki sposób, że łączny przychód zaewidencjonowany w kasie rejestrującej pomniejszy o przychód ze sprzedaży innej niż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy, ustalony na podstawie posiadanych przez Spółkę informacji, gromadzonych poza kasą rejestrującą, w oddzielnych komputerowych zbiorach danych lub bazach danych

Państwa stanowisko w sprawie

1. W przypadku zaewidencjonowania na kasie rejestrującej przychodu ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy, przychód ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy nie stanowi przedmiotu opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej.

2. W przypadku ewidencjonowania w kasie rejestrującej przychodu ze sprzedaży detalicznej w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy, jak i przychodu ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy, Spółka może, celem ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej, określić przychód ze sprzedaży detalicznej w taki sposób, że łączny przychód zaewidencjonowany w kasie rejestrującej pomniejszy o przychód ze sprzedaży innej niż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy, ustalony na podstawie posiadanych przez Spółkę informacji, gromadzonych poza kasą rejestrującą, w oddzielnych komputerowych zbiorach danych lub bazach danych.

Uzasadnienie – uwagi ogólne

Zgodnie z art. 3 pkt 1-6 Ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o:

1) działalności gospodarczej - rozumie się przez to działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r. poz. 931, z późn. zm.);

2) kasie rejestrującej - rozumie się przez to kasę rejestrującą, o której mowa w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) konsumencie - rozumie się przez to osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej oraz osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą nabywającą towary bez związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą, a także rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

4) sprzedawcy detalicznym - rozumie się przez to osobę fizyczną, osobę prawną, spółkę cywilną oraz jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej dokonujące sprzedaży detalicznej;

5) sprzedaży detalicznej - rozumie się przez to dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej zbywcy, odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej:

a)w lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz.U. z 2020 r. poz. 287, z 2021 r. poz. 2105 oraz z 2022 r. poz. 2337 i 2581),

b)poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta

-także w przypadku, gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej;

6) towarze - rozumie się przez to rzeczy ruchome lub ich części.

Na podstawie art. 4 i art. 5 ustawy, podatnikami podatku są sprzedawcy detaliczni, a przedmiotem opodatkowania podatkiem jest przychód ze sprzedaży detalicznej.

Przepisy ustawy stosuje się do przychodów ze sprzedaży detalicznej osiągniętych od dnia 1 stycznia 2021 r. (art. 11a Ustawy).

Jak wynika z cytowanych przepisów, podatnikiem podatku od sprzedaży detalicznej (dalej zwanym podatkiem) jest sprzedawca detaliczny (art. 4 Ustawy), a to jest osoba fizyczna, osoba prawna, spółka cywilna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej dokonująca - na terytorium Polski - w ramach działalności gospodarczej, odpłatnego zbywania rzeczy ruchomych lub ich części na rzecz osób fizycznych (bez związku z prowadzoną przez nie działalnością gospodarczą jeżeli takową prowadzą) oraz rolnikom ryczałtowym w rozumieniu ustawy o VAT.

Przy czym, aby takie zbycie stanowiło „sprzedaż detaliczną” w rozumieniu ustawy - a tym samym przychód z takiej sprzedaży podlegał opodatkowaniu podatkiem - konieczne jest, aby miało ono miejsce w Polsce na podstawie umowy zawartej w lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz.U. z 2020 r. poz. 287, z 2021 r. poz. 2105 oraz z 2022 r. poz. 2337 i 2581) albo poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta.

Zgodnie z art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (tj. Dz.U. z 2020 r. poz. 287 ze zm.) przez umową zawartą poza lokalem przedsiębiorstwa rozumie się umowę z konsumentem zawartą:

a) przy jednoczesnej fizycznej obecności stron w miejscu, które nie jest lokalem przedsiębiorstwa danego przedsiębiorcy,

b) w wyniku przyjęcia oferty złożonej przez konsumenta w okolicznościach, o których mowa w lit. a,

c) w lokalu przedsiębiorstwa danego przedsiębiorcy lub za pomocą środków porozumiewania się na odległość bezpośrednio po tym, jak nawiązano indywidualny i osobisty kontakt z konsumentem w miejscu, które nie jest lokalem przedsiębiorstwa danego przedsiębiorcy, przy jednoczesnej fizycznej obecności stron,

d) podczas wycieczki zorganizowanej przez przedsiębiorcę, której celem lub skutkiem jest promocja oraz zawieranie umów z konsumentami,

e) podczas pokazu zorganizowanego przez przedsiębiorcę, w którym uczestniczy zaproszona bezpośrednio lub pośrednio określona liczba konsumentów, w którego trakcie ma miejsce promocja, składanie ofert sprzedaży lub sprzedaż towarów lub usług, bez względu na to, czy został na niego zorganizowany transport.

Natomiast przez lokal przedsiębiorstwa - stosownie do art. 2 pkt 3 ustawy o prawach konsumenta - rozumie się:

a)miejsce prowadzenia działalności będące nieruchomością albo częścią nieruchomości, w którym przedsiębiorca prowadzi działalność na stałe,

b)miejsce prowadzenia działalności będące rzeczą ruchomą, w którym przedsiębiorca prowadzi działalność zwyczajowo albo na stałe.

Zgodnie z art. 5 Ustawy, przedmiotem opodatkowania podatkiem jest przychód ze sprzedaży detalicznej.

Na podstawie art. 6 ust. 1 Ustawy, podstawę opodatkowania podatkiem stanowi osiągnięta w danym miesiącu nadwyżka przychodów ze sprzedaży detalicznej ponad kwotę 17 000 000 zł.

Przychodem ze sprzedaży detalicznej są kwoty otrzymane przez podatnika z tytułu sprzedaży, o której mowa w ust. 1, w tym zaliczki, raty, przedpłaty i zadatki, także w przypadku, gdy kwoty te podatnik otrzymał przed wydaniem towaru (art. 6 ust. 2 Ustawy).

Przychód ze sprzedaży detalicznej określa się na podstawie wielkości sprzedaży zaewidencjonowanej przy użyciu kas rejestrujących oraz sprzedaży niezaewidencjonowanej zgodnie ze zwolnieniem określonym w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 8 i art. 145a ust. 17 ustawy o VAT (art. 6 ust. 3 Ustawy).

Przychód ze sprzedaży detalicznej nie obejmuje należnego podatku od towarów i usług (art. 6 ust. 4 Ustawy).

Z ww. przepisów wynika, że podstawą opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej jest nadwyżka - ponad kwotę 17 000 000 zł w danym miesiącu - przychodów ze sprzedaży towarów uznanej za sprzedaż detaliczną w rozumieniu Ustawy, zaewidencjonowanej przy pomocy kas rejestrujących oraz obrotu niezaewidencjonowanego zgodnie ze stosownym zwolnieniem.

Sytuacja Wnioskodawcy

Spółka w ramach działalności gospodarczej dokonuje odpłatnego zbywania różnych towarów, w tym sprzedaży detalicznej w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy. Przychód ze sprzedaży detalicznej, jak i przychód ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna może być ewidencjonowany w jednej kasie rejestrującej (tych samych kasach).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy przychód ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna stanowi przedmiot opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej, w przypadku łącznego ewidencjonowania w kasie rejestrującej zarówno przychodu ze sprzedaży detalicznej, jak i przychodu ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna.

Mając na uwadze przytoczone przepisy należy stwierdzić, że dla obliczenia podstawy opodatkowania dla celów naliczenia i poboru podatku od sprzedaży detalicznej brana jest tylko wartość przychodu generowana z tytułu sprzedaży detalicznej w rozumieniu art. 3 ust. 5 Ustawy, która została zaewidencjonowana na kasach rejestrujących oraz obrotu niezaewidencjonowanego zgodnie z przewidzianymi zwolnieniami w tym zakresie. Natomiast do obliczenia przychodu służącego określeniu podstawy opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej, nie uwzględnia się obrotu wynikającego ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna w rozumieniu art. 3 ust. 5 Ustawy, niezależnie od tego czy jest on ewidencjonowany czy też nie w kasach rejestrujących, jak i niezalenie od tego czy jest on ewidencjonowany w tej samej kasie rejestrującej co obrót ze sprzedaży detalicznej, czy też w kasie, w której nie jest ewidencjonowany obrót z tytułu sprzedaży detalicznej.

Odrębną kwestią, wymagającą wyjaśnienia, jest czy w przypadku ewidencjonowania w kasie rejestrującej przychodu ze sprzedaży detalicznej, jak i przychodu ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna, Spółka może, celem ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej, określić przychód ze sprzedaży detalicznej w taki sposób, że łączny przychód zaewidencjonowany w kasie rejestrującej pomniejszy o przychód ze sprzedaży innej niż detaliczna, ustalony na podstawie posiadanych przez Spółkę informacji, gromadzonych poza kasą rejestrującą, w oddzielnych komputerowych zbiorach danych lub bazach danych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 Ustawy, podatnicy są obowiązani, bez wezwania właściwego organu podatkowego:

1)składać właściwemu dla podatnika naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe o wysokości podatku, sporządzone według ustalonego wzoru,

2)obliczać i wpłacać podatek na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego właściwy dla podatnika naczelnik urzędu skarbowego wykonuje swoje zadania

- za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego podatek dotyczy. Z powyższego przepisu wynika, że podatnik podatku od sprzedaży detalicznej jest zobowiązany do samoobliczenia podatku, do jego zadeklarowania oraz zapłacenia.

Jak wskazano powyżej, opodatkowaniu podatkiem od sprzedaży detalicznej podlega m.in. przychód ze sprzedaży detalicznej zaewidencjonowany w kasie rejestrującej. Zatem w sytuacji, gdy dany podmiot ewidencjonuje w jednej kasie rejestrującej zarówno sprzedaż detaliczną, jak i inną, to powinien z wartości całkowitej zaewidencjonowanej sprzedaży wyodrębnić wartość sprzedaży detalicznej. Przepisy ustawy nie precyzują w jaki sposób należy w takiej sytuacji wyodrębnić wartość sprzedaży detalicznej, zatem należy uznać, że każdy sposób, który prowadzi do prawidłowego rozliczenia podatku od sprzedaży detalicznej jest dopuszczalny.

Wnioskodawca wskazuje, że na podstawie posiadanych informacji gromadzonych poza kasą rejestrującą, w oddzielnych komputerowych zbiorach danych lub bazach danych, jest w stanie określić, jaką część przychodu zaewidencjonowanego w danej kasie rejestrującej stanowi przychód ze sprzedaży detalicznej, a jaką część stanowi przychód ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.; dalej jako: „Ordynacja podatkowa”), jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Dowodami w postępowaniu podatkowym mogą być w szczególności księgi podatkowe, deklaracje złożone przez stronę, zeznania świadków, opinie biegłych, materiały i informacje zebrane w wyniku oględzin, informacje podatkowe oraz inne dokumenty zgromadzone w toku działalności analitycznej Krajowej Administracji Skarbowej, czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub kontroli celno-skarbowej oraz materiały zgromadzone w toku postępowania karnego albo postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe (art. 181 Ordynacji podatkowej).

Użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w szczególności” wskazuje, że katalog dowodów jest otwarty. Wskazane jest zatem posiadanie (pod kątem ewentualnego postępowania kontrolnego lub podatkowego) wszelkich dowodów, potwierdzających zaistnienie danego zdarzenia gospodarczego. Dlatego należy uznać, że Wnioskodawca, dla prawidłowego określenia jaką część przychodu zaewidencjonowanego w danej kasie rejestrującej stanowi przychód ze sprzedaży detalicznej, a jaką część stanowi przychód ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna, może posługiwać się posiadanymi informacjami gromadzonymi poza kasą rejestrującą, w oddzielnych komputerowych zbiorach danych lub bazach danych.

Podsumowując:

1. Opodatkowaniu podatkiem od sprzedaży detalicznej nie podlega przychód ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna pomimo tego, że jest ewidencjonowany w tej samej kasie rejestrującej co sprzedaż detaliczna.

2. Dla określenia wartości sprzedaży detalicznej, ewidencjonowanej w jednej kasie wraz ze sprzedażą inną niż sprzedaż detaliczna, dopuszczalne jest posługiwanie się informacjami gromadzonymi poza kasą rejestrującą, w oddzielnych komputerowych zbiorach danych lub bazach danych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o podatku od sprzedaży detalicznej (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 148; dalej jako: „ustawa”):

Ilekroć w ustawie jest mowa o:

2) kasie rejestrującej - rozumie się przez to kasę rejestrującą, o której mowa w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

a) w lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz.U. z 2020 r. poz. 287, z 2021 r. poz. 2105 oraz z 2022 r. poz. 2337 i 2581),

b) poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta

- także w przypadku, gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej;

6) towarze - rozumie się przez to rzeczy ruchome lub ich części.

W myśl art. 4 ustawy:

Podatnikami podatku są sprzedawcy detaliczni.

Jak stanowi art. 5 ustawy:

Przedmiotem opodatkowania podatkiem jest przychód ze sprzedaży detalicznej.

W świetle art. 6 ust. 1 ustawy:

Podstawę opodatkowania podatkiem stanowi osiągnięta w danym miesiącu nadwyżka przychodów ze sprzedaży detalicznej ponad kwotę 17 000 000 zł.

Stosownie do art. 6 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy:

W myśl art. 6 ust. 4 ustawy:

Przychód ze sprzedaży detalicznej nie obejmuje należnego podatku od towarów i usług.

Jak wynika z zacytowanych przepisów, przedmiotem opodatkowania jest przychód ze sprzedaży detalicznej dokonywanej na terytorium Polski w lokalu przedsiębiorstwa lub poza tym lokalem. W zakresie rozumienia pojęć „lokal przedsiębiorstwa oraz „umowa zawarta poza lokalem przedsiębiorstwa” przepisy ustawy odwołują się do definicji zawartych w ustawie z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 287, ze zm.; dalej jako: „ustawa o prawach konsumenta”).

Podstawą opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej jest nadwyżka – ponad kwotę 17 000 000 zł w danym miesiącu – przychodów ze sprzedaży towarów uznanej za sprzedaż detaliczną w rozumieniu ustawy, zaewidencjonowanej przy pomocy kas rejestrujących oraz obrotu niezaewidencjonowanego zgodnie ze zwolnieniem przewidzianym w rozporządzeniu Ministra Finansów Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2021 r. poz. 2442)

Jak stanowi art. 2 pkt 2 ustawy o prawach konsumenta:

Określenie użyte w ustawie „umowa zawarta poza lokalem przedsiębiorstwa” oznacza umowę z konsumentem zawartą:

a)przy jednoczesnej fizycznej obecności stron w miejscu, które nie jest lokalem przedsiębiorstwa danego przedsiębiorcy,

b)w wyniku przyjęcia oferty złożonej przez konsumenta w okolicznościach, o których mowa w lit. a,

c)w lokalu przedsiębiorstwa danego przedsiębiorcy lub za pomocą środków porozumiewania się na odległość bezpośrednio po tym, jak nawiązano indywidualny i osobisty kontakt z konsumentem w miejscu, które nie jest lokalem przedsiębiorstwa danego przedsiębiorcy, przy jednoczesnej fizycznej obecności stron,

d)podczas wycieczki zorganizowanej przez przedsiębiorcę, której celem lub skutkiem jest promocja oraz zawieranie umów z konsumentami,

e)podczas pokazu zorganizowanego przez przedsiębiorcę, w którym uczestniczy zaproszona bezpośrednio lub pośrednio określona liczba konsumentów, w którego trakcie ma miejsce promocja, składanie ofert sprzedaży lub sprzedaż towarów lub usług, bez względu na to, czy został na niego zorganizowany transport.

W świetle art. 2 pkt 3 ustawy o prawach konsumenta:

Określenie użyte w ustawie „lokal przedsiębiorstwa” oznacza:

a)miejsce prowadzenia działalności będące nieruchomością albo częścią nieruchomości, w którym przedsiębiorca prowadzi działalność na stałe,

b)miejsce prowadzenia działalności będące rzeczą ruchomą, w którym przedsiębiorca prowadzi działalność zwyczajowo albo na stałe.

Zatem opodatkowaniu podlega sprzedaż dokonana na podstawie umów zawartych w lokalu oraz poza nim, przy czym konieczna jest fizyczna obecność stron przynajmniej na etapie złożenia oferty, która inicjuje zawarcie umowy.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje sprzedaży detalicznej oraz sprzedaży innej niż detaliczna, tj. sprzedaży na rzecz osób niebędących konsumentami. Przychód ze sprzedaży detalicznej jest ewidencjonowany w kasie rejestrującej. Spółka nie korzysta ze zwolnień z ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej. Przychód ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna również może być ewidencjonowany w kasie rejestrującej. Przychód ze sprzedaży detalicznej oraz ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna może być ewidencjonowany w tej samej kasie rejestrującej. Spółka na podstawie posiadanych informacji gromadzonych poza kasą rejestrującą, w oddzielnych komputerowych zbiorach danych lub bazach, danych jest w stanie określić, jaką część przychodu zaewidencjonowanego w danej kasie rejestrującej stanowi przychód ze sprzedaży detalicznej, a jaką część stanowi przychód ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna.

Wątpliwości Wnioskodawcy wyrażone w zadanych pytaniach dotyczą tego:

- czy przychód ze sprzedaży innej niż detaliczna, zaewidencjonowany w kasie rejestrującej, stanowi przedmiot opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej?

- czy w przypadku ewidencjonowania w kasie rejestrującej przychodu ze sprzedaży detalicznej, jak i przychodu ze sprzedaży innej niż detaliczna, Spółka może, w celu ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej, określić przychód ze sprzedaży detalicznej w taki sposób, że łączny przychód zaewidencjonowany w kasie rejestrującej pomniejszy o przychód ze sprzedaży innej niż detaliczna, ustalony na podstawie posiadanych przez Spółkę informacji, gromadzonych poza kasą rejestrującą, w oddzielnych komputerowych zbiorach danych lub bazach danych?

Mając na uwadze przytoczone przepisy należy stwierdzić, że dla obliczenia podstawy opodatkowania dla celów naliczenia i poboru podatku od sprzedaży detalicznej, brana jest tylko wartość przychodu generowana z tytułu sprzedaży detalicznej, w rozumieniu art. 3 ust. 5 ustawy, zaewidencjonowana w kasie rejestrującej oraz obrotu niezaewidencjonowanego zgodnie z przewidzianymi zwolnieniami w tym zakresie. Natomiast przy obliczaniu przychodu służącego określeniu podstawy opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej, nie uwzględnia się obrotu wynikającego ze sprzedaży innej niż detaliczna, w rozumieniu art. 3 ust. 5 ustawy. W tym wypadku odbywa się to niezależnie od tego, czy ta sprzedaż inna niż detaliczna jest ewidencjonowana czy też nie w kasie rejestrującej oraz niezależnie od tego czy to ewidencjonowanie następuje w tej samej kasie co sprzedaż detaliczna lub w innej.

Reasumując – opodatkowaniu podatkiem od sprzedaży detalicznej nie podlega przychód ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna, pomimo tego, że jest ewidencjonowany w kasie rejestrującej.

Jak stanowi art. 10 ust. 1 ustawy:

Podatnicy są obowiązani, bez wezwania właściwego organu podatkowego:

1) składać właściwemu dla podatnika naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe o wysokości podatku, sporządzone według ustalonego wzoru,

2) obliczać i wpłacać podatek na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego właściwy dla podatnika naczelnik urzędu skarbowego wykonuje swoje zadania

- za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego podatek dotyczy.

Z powyższego przepisu wynika, że podatnik podatku od sprzedaży detalicznej jest zobowiązany do samoobliczenia podatku, do jego zadeklarowania i zapłacenia.

Jak wskazano powyżej, opodatkowaniu podatkiem od sprzedaży detalicznej podlega m.in. przychód ze sprzedaży detalicznej zaewidencjonowany w kasie rejestrującej. Zatem w sytuacji, gdy dany podmiot ewidencjonuje w jednej kasie rejestrującej zarówno sprzedaż detaliczną, jak i inną, to powinien z wartości całkowitej zaewidencjonowanej sprzedaży wyodrębnić wartość sprzedaży detalicznej. Przepisy ustawy nie precyzują w jaki sposób należy tego wyodrębnienia dokonać, zatem należy uznać, że każdy sposób, który prowadzi do prawidłowego rozliczenia podatku od sprzedaży detalicznej jest dopuszczalny.

Wnioskodawca wskazuje, że na podstawie posiadanych informacji gromadzonych poza kasą rejestrującą, w oddzielnych komputerowych zbiorach danych lub bazach danych jest w stanie określić, jaką część przychodu zaewidencjonowanego w danej kasie rejestrującej stanowi przychód ze sprzedaży detalicznej, a jaką część stanowi przychód ze sprzedaży innej niż detaliczna.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.; dalej jako: „Ordynacja podatkowa”), jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w szczególności” oznacza, że katalog dowodów jest otwarty. Wskazane jest zatem posiadanie (pod kątem ewentualnego postępowania kontrolnego lub podatkowego) wszelkich dowodów, potwierdzających zaistnienie danego zdarzenia gospodarczego.

Dlatego należy uznać, że Wnioskodawca, dla prawidłowego określenia jaką część przychodu zaewidencjonowanego w kasie rejestrującej stanowi przychód ze sprzedaży detalicznej, a jaką część stanowi przychód ze sprzedaży innej niż detaliczna, może posługiwać się posiadanymi informacjami gromadzonymi poza kasą rejestrującą, w oddzielnych komputerowych zbiorach danych lub bazach danych.

Reasumując – w przypadku ewidencjonowania w kasie rejestrującej przychodu ze sprzedaży detalicznej, jak i przychodu ze sprzedaży innej niż detaliczna, Spółka może, w celu ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej, określić przychód ze sprzedaży detalicznej w taki sposób, że łączny przychód zaewidencjonowany w kasie rejestrującej pomniejszy o przychód ze sprzedaży innej niż detaliczna, ustalony na podstawie posiadanych przez Spółkę informacji, gromadzonych poza kasą rejestrującą, w oddzielnych komputerowych zbiorach danych lub bazach danych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obu zadanych pytań jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym;

-zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.; dalej jako: „Ordynacja podatkowa”). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1634; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie