Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządze... - Interpretacja - IPPP1-443-480/08-2/AK

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 03.06.2008, sygn. IPPP1-443-480/08-2/AK, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej ..., przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2008r. (data wpływu 13 marca 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ewidencji i identyfikacji podatników w zakresie informacji, które powinno zawierać zgłoszenie aktualizacyjne NIP-2 - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ewidencji i identyfikacji podatników w zakresie informacji, które powinno zawierać zgłoszenie aktualizacyjne NIP-2.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca został utworzony na mocy ustawy z dnia ... 2000r. o komercjalizacji, ... przedsiębiorstwa X ... . Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na:

  • zarządzaniu nieruchomościami Grupy A,
  • zagospodarowaniu zbędnego majątku (w tym sprzedaży nieruchomości),
  • wyposażaniu w majątek spółek z Grupy A,
  • wynajmowaniu i wydzierżawianiu nieruchomości,
  • sprzedaży lokali mieszkalnych dotychczasowym najemcom, oraz
  • sprzedaży lokali komercyjnych w budynkach mieszkalnych.

W ww. działalności Wnioskodawca wykorzystuje nieruchomości, których jest właścicielem, użytkownikiem wieczystym lub władającym.

Wnioskodawca z mocy prawa został powołany do zarządzania majątkiem dawnego przedsiębiorstwa B, dlatego też stał się posiadaczem składników jego majątku. Majątek ten został powierzony Wnioskodawcy głównie w celu uporządkowania jego sytuacji prawnej, a także rozdysponowania pomiędzy nowoutworzone Spółki - córki z Grupy A oraz mieszkańców lokali mieszkalnych - osoby fizyczne. Zatem Wnioskodawca posiada i zarządza częścią składników majątku wykonując swoją działalność gospodarczą: część powierzając w zarząd osobom trzecim, a częścią zarządza w sposób przejściowy tzn. czynności gospodarowania mieniem przez Wnioskodawcę polegać mają głównie na jego wyzbywaniu się (za wyjątkiem zawierania umów prawa cywilnego).

Wnioskodawca zarządza majątkiem m.in. w oparciu o Strategię ..., zgodnie z którą na podstawie przepisów ustawy o ..., nieruchomości Wnioskodawcy zostały podzielone na:

  1. nieruchomości niezbędne do wykonywania zadań statutowych Spółek Grupy ... oddane tym Spółkom do korzystania (nieruchomości te, w miarę uzyskiwania zdolności aportowej są systematycznie wnoszone do Spółek w formie aportów podwyższających kapitał zakładowy/akcyjny),
  2. nieruchomości zbędne z punktu widzenia realizacji zadań statutowych Spółek Grupy A przeznaczone do zagospodarowania komercyjnego przez A lub innej formy zbycia
  1. mieszkania - planowana jest likwidacja gospodarki mieszkaniowej Wnioskodawcy poprzez sprzedaż lokali mieszkalnych ich mieszkańcom lub wniesienie do innych Spółek Grupy A w formie aportu bądź ewentualnie ich przekazanie gminom, orazpozostałe nieruchomości przeznaczone do zagospodarowania na rynku zewnętrznym.

W związku z powyższym jedynie część majątku Wnioskodawcy jest przeznaczona do samoistnego zarządzania w ramach Grupy A i prowadzenia tam przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. W rezultacie tylko w niektórych lokalizacjach znajduje się personel Wnioskodawcy mający wpływ na decyzje podejmowane przez Wnioskodawcę.

W związku z podejmowanymi przez A działaniami mającymi na celu uporządkowanie stanu prawnego posiadanych nieruchomości, nieruchomości te sukcesywnie zmieniają swój status prawny i podlegają zbyciu choć proces ten jest długotrwały.

Wnioskodawca dokonał we właściwym urzędzie skarbowym zgłoszenia identyfikacyjnego, w polu B.11 formularza NIP-2 podając jako adresy miejsc prowadzenia działalności cały kraj. Kilka lat po zgłoszeniu Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie zwrócił się do Wnioskodawcy z żądaniem aktualizacji danych objętych ww. zgłoszeniem identyfikacyjnym w zakresie adresów miejsc prowadzenia działalności. Wnioskodawca dopełniając tego żądania dokonał aktualizacji zgłoszenia identyfikacyjnego, uszczegóławiając informację o adresach prowadzenia działalności i wskazując następujące adresy: siedziby Wnioskodawcy oraz siedziby oddziałów i zakładów Wnioskodawcy. Naczelnik US ponowił żądanie wskazując iż w jego ocenie Wnioskodawca ma obowiązek w zgłoszeniu aktualizacyjnym podać adresy wszystkich posiadanych nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

  1. w zgłoszeniu identyfikacyjnym podatników wykonujących działalność gospodarczą informacje dotyczące tej działalności (art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 13 października 1995r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników ) obejmują m. in. adresy miejsc prowadzenia działalności, o których mowa w polu B.11 formularza NIP-2, rozumianej zgodnie z definicją działalności gospodarczej w art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej , a zatem wyłącznie takie miejsca, gdzie działalność ta jest wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, a tym samym nie obejmują takich miejsc, w których znajdują się jedynie składniki majątku podatnika, ale działalność taka nie jest wykonywana,
  2. w przypadku potwierdzenia ww. stanowiska z pkt 1 Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, iż z uwagi na wykonywanie przez niego działalności gospodarczej wyłącznie w miejscach siedziby władz Wnioskodawcy oraz innych organów uczestniczących w zarządzaniu i nadzorowaniu prowadzonej działalności gospodarczej oraz mających umocowanie do podejmowania decyzji w imieniu Wnioskodawcy oraz miejsca pracy pracowników, jedynie te adresy stanowią informację, o której mowa w polu B.11 formularza NIP-2 i powinny zostać przez Wnioskodawcę w tym formularzu zawarte.

Zdaniem Wnioskodawcy, pole B.11 zatytułowane Adresy miejsc prowadzenia działalności stanowi rozwinięcie art. 5 ust. 4 ustawy o NIP, zgodnie z którym zgłoszenie identyfikacyjne podatników wykonujących działalność gospodarczą zawiera również informacje dotyczące tej działalności. Niewątpliwie bowiem adresy miejsc prowadzenia działalności są tymi informacjami które mogą dotyczyć działalności gospodarczej.

Jednocześnie brak jest definicji legalnej miejsc prowadzenia działalności w ustawie o NIP, jak również w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 listopada 2003r. w sprawie wzorów formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych (Dz. U. Nr 202 poz. 1959 ze zm.) . W związku z tym w ocenie Wnioskodawcy sformułowanie w polu B.11 formularza NIP-2 adresy miejsc prowadzenia działalności należy interpretować przez pryzmat definicji zawartej w Ordynacji podatkowej i art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Zgodnie bowiem z art. 3 pkt 9 Ordynacji podatkowej, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej rozumie się przez to każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność do przedsiębiorców.

W konsekwencji, dla ustalenia zakresu ww. pojęcia, niezbędne jest odwołanie się do art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. W rozumieniu ww. przepisu działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. W świetle powyższej definicji, żeby daną działalność można było uznać za działalność gospodarczą, musi ona posiadać łącznie następujące cechy powinna być wykonywana przez podmiot w sposób - zorganizowany, ciągły zarobkowy, profesjonalny i we własnym imieniu. W związku z tym miejscem wykonywania działalności gospodarczej są jedynie te miejsca, gdzie wykonywana jest działalność charakteryzująca się wyżej wymienionymi cechami.

W doktrynie zorganizowanie działalności postrzega się przez wytworzenie przez przedsiębiorcę niezbędnych struktur zarządzania, działania i nadzoru, w sposób umożliwiający wykonywanie przedmiotu działalności. Ciągłość działalności gospodarczej rozumiana jest w kategoriach stabilności i pewności. Aby dana aktywność była działalnością gospodarczą nie może mieć charakteru okazjonalnego, lecz powinna być nastawiona na stałe osiąganie przychodów. Ponadto działalność gospodarcza powinna odznaczać się celem zarobkowym czyli działalność powinna być nastawiona na osiąganie dochodu. Profesjonalizm działalności gospodarczej przejawia się jako posiadanie odpowiednich kwalifikacji i umiejętności niezbędnych do wykonywania takiej działalności. Ostatnią przesłanką jest wykonywanie działalności we własnym imieniu.

Miejsce prowadzenia działalności gospodarczej powinno posiadać pewne cechy odrębności organizacyjnej. Jednocześnie część składowa powinna uczestniczyć w procesie wykonywania działalności gospodarczej a zatem podlegać trwałemu gospodarowaniu W konsekwencji działalność, która byłaby wykonywana w miejscu lokalizacji danej części składowej Wnioskodawcy powinna nosić znamiona zorganizowania a zatem powinny znajdować się tam struktury, które miałyby możliwość oddziaływania na przychód i potencjalny zysk osiągany przez Wnioskodawcę. Zatem niezbędną przesłanką (ale nie zawsze wystarczającą) jest posiadanie w miejscu wykonywania działalności gospodarczej personelu (pracowników Wnioskodawcy) mającego wpływ na decyzje podejmowane przez Wnioskodawcę. Ponadto miejsce wykonywania działalności powinno być wyposażone w zaplecze techniczne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa.

W ocenie Wnioskodawcy, za miejsca prowadzenia działalności gospodarczej należy uznać tylko te lokalizacje gdzie działalność prowadzona jest w sposób charakteryzujący się wyżej wskazanymi cechami. Z tego powodu nie wszystkie składniki majątkowe (nieruchomości), które znajdują się w posiadaniu Wnioskodawcy, należy traktować jako miejsca prowadzenia przez niego działalności gospodarczej. Są nimi jedynie nieruchomości w których ta działalność wykonywana jest w sposób zorganizowany, ciągły zarobkowy profesjonalny i we własnym imieniu. Za takie nieruchomości Wnioskodawca uznaje miejsca, gdzie mają siedzibę władze Spółki A, bądź inne organy uczestniczące w zarządzaniu i nadzorowaniu prowadzonej działalności gospodarczej oraz mające umocowanie do podejmowania decyzji w imieniu Wnioskodawcy oraz miejsca pracy personelu (pracowników Wnioskodawcy) mającego wpływ na decyzje podejmowane przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż jak to wspomniano powyżej, w miejscu prowadzenia działalności musi znajdować się jakaś część składowa Wnioskodawcy (jednostka), która posiada pewne cechy odrębności organizacyjnej. Większość nieruchomości (składników majątku) Wnioskodawcy nie spełnia wymienionych przesłanek uznania ich za miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Nieruchomości powierzone osobom trzecim w zarząd nie znajdują się w bezpośrednim zarządzie Wnioskodawcy. Z tego też powodu nie występują tam jego struktury organizacyjne jak również pracownicy. Są to zatem wyłącznie składniki majątkowe, których nominalnie właścicielem, użytkownikiem wieczystym lub władającym jest Wnioskodawca. Ponadto przesłanki uznania za miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, nie spełniają również składniki majątku zarządzanego przez Wnioskodawcę przejściowo. Trudno bowiem mówić o prowadzeniu działalności gospodarczej w sytuacji zarządzania majątkiem w celu przekazania go innemu podmiotowi, lub też innego rozporządzenia przede wszystkim jednak w celu wykonania przepisów ustawy o A. Ustawa o A w art. 39 ust 1 określiła obowiązek Wnioskodawcy związany z gospodarowaniem posiadanym mieniem, w szczególności wnoszenie do spółek, sprzedaż, oddawanie do odpłatnego korzystania w drodze umów prawa cywilnego, a także zbywanie mienia zbędnego. Podobnie, jeśli chodzi o zasoby mieszkaniowe - Wnioskodawca ma prowadzić działalność w zakresie ustanawiania odrębnej własności i sprzedaży samodzielnych lokali mieszkalnych wraz z pomieszczeniami przynależnymi, garażami oraz niezbędnymi do korzystania z nich gruntami (art. 41 ust. 1 ustawy o A).

Wnioskodawca podnosi w związku z tym, iż jeden z aspektów jego działalności związanej z zarządzaniem nieruchomościami, stanowi realizacja obowiązku wynikającego z art. 41 i n. ustawy o A. Beneficjentami zatem działalności Wnioskodawcy w tym zakresie są tysiące mieszkańców lokali mieszkalnych - osób fizycznych, którym ustawa o A umożliwia nabycie zajmowanych przez nich lokali na preferencyjnych warunkach. W związku z dużym zainteresowaniem ww. ofertą, obsługa tego procesu jest niezwykle pracochłonna, a często poprzedzona procesem mającym na celu regulację stanu prawnego budynku. W każdym jednak przypadku jedynym celem działalności Wnioskodawcy w tym zakresie jest ustanowienie odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub jego sprzedaż w wykonaniu obowiązku ustawowego. W związku z tym również nie można uznać, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie zarządzania zasobami mieszkaniowymi. Celem działalności w tych przypadkach jest wykonanie zobowiązania nałożonego przez ustawę o A, zatem brak jest podstawowego elementu działania Wnioskodawcy we własnym imieniu. Ponadto brak w tej sytuacji elementu prowadzenia działalności w sposób zorganizowany i ciągły. Jak wspomniano, działalność zarządcza Wnioskodawcy w tym zakresie ma na celu przede wszystkim realizację ustawy o A, a zatem jest ograniczona w czasie co wyklucza ciągłość takiej działalności. W związku z tym również oczywiste jest, iż majątek zarządzany przez Wnioskodawcę w celu realizacji ustawy o A w sposób przejściowy zasadniczo nie zostanie włączony na stałe do jej struktury, co z kolei wyklucza uznanie możliwości prowadzenia zorganizowanej działalności w miejscu położenia tych nieruchomości. Wnioskodawca w związku z tym, czyniąc zadość żądaniom Naczelnika US, w zgłoszeniu aktualizacyjnym podał wyłącznie te adresy miejsc prowadzenia działalności, które w jego przypadku spełniają przesłanki opisane powyżej.

Podkreślenia wymaga fakt, iż A jest spółką holdingową, której zasadniczym celem jest zarządzanie spółkami wchodzącymi w skład Grupy A. Wskazana czasowa działalność polegająca na zarządzaniu nieruchomościami w związku z realizacją obowiązków na podstawie ustawy o A, stanowi jeden z aspektów działalności Wnioskodawcy. Po uporządkowaniu spraw związanych z majątkiem przedsiębiorstwa X co może okazać się procesem wieloletnim, A będzie przede wszystkim kontynuować swoją działalność jako spółki holdingowej zarządzającej Grupą A. Działalność ta polega m.in. na dbaniu o wizerunek Grupy A, występowaniu w imieniu Grupy A na konferencjach krajowych i międzynarodowych, reprezentowaniu spółek w kolejowych organizacjach międzynarodowych, reprezentowaniu Grupy A w relacjach ze związkami zawodowymi itp. Z tytułu tego rodzaju działalności Wnioskodawca pobiera różnego rodzaju opłaty od spółek zależnych oraz uzyskuje wynagrodzenie w formie dywidendy. Taka działalność niewątpliwie spełnia przesłanki działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej ze względu na jej stały zarobkowy cel. Miejsca prowadzenia tej działalności ograniczają się zatem wyłącznie do adresów siedziby i oddziałów/zakładów, gdzie mieszczą się organy uczestniczące w zarządzaniu i nadzorowaniu tej działalności oraz miejsca pracy personelu (pracowników Wnioskodawcy) mającego wpływ na decyzje podejmowane przez Wnioskodawcę.

Ponadto Wnioskodawca nadmienił, iż w dniu 15 maja 2007r. wystąpił z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w odniesieniu do przepisów prawa podatkowego w zakresie obowiązków aktualizacyjnych NIP-2 odnośnie miejsc prowadzenia działalności. W odpowiedzi na wniosek wypowiedział się Naczelnik US, a w wyniku wniesienia zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie. Wnioskodawca podkreślił jednak, iż zakres niniejszego wniosku zmienił się w stosunku do poprzedniego, z uwagi na to, że obecnie składany wniosek zawiera uszczegółowiony, uzupełniony i zmodyfikowany opis stanu faktycznego w stosunku do poprzedniego wniosku. Od daty bowiem złożenia poprzedniego wniosku zmienił się stan posiadania spornych nieruchomości Wnioskodawcy, ale przede wszystkim zmiana stanu faktycznego przedstawionego w poprzednim wniosku polega na tym, iż zarządzanie spornymi nieruchomościami przez Wnioskodawcę ma w dużej części charakter tymczasowy, zgodnie z przepisami ustawy o A i treścią Strategii ....

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1995r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t.j. Dz. U. z 2004r. Nr 269, poz. 2681 ze zm.), zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera w szczególności pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, a ponadto:

  1. w przypadku zakładów (oddziałów) osób prawnych oraz innych wyodrębnionych jednostek wewnętrznych będących podatnikami - NIP oraz inne dane dotyczące jednostki macierzystej;
  2. w przypadku spółek cywilnych, jawnych, partnerskich, komandytowych oraz komandytowo-akcyjnych - dane dotyczące wspólników, w tym również NIP nadany poszczególnym wspólnikom;
  3. w przypadku podatkowych grup kapitałowych - dane dotyczące spółek wchodzących w skład grupy, w tym również NIP nadane tym spółkom.

Jak stanowi art. 5 ust. 4 cyt. ustawy, zgłoszenie identyfikacyjne podatników wykonujących działalność gospodarczą zawiera również informacje dotyczące tej działalności. Natomiast w myśl art. 4b cyt. ustawy, zdanie pierwsze, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą dołączają do zgłoszenia identyfikacyjnego uwierzytelnione lub urzędowo poświadczone kopie dokumentów potwierdzających informacje objęte zgłoszeniem, w szczególności: odpisu z Krajowego Rejestru Sądowego, umowy spółki, dokumentu potwierdzającego uprawnienie do korzystania z lokalu lub nieruchomości, w których znajduje się siedziba, zaświadczenia o numerze identyfikacyjnym REGON, z zastrzeżeniem art. 5a ust. 2.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, podatnicy mają obowiązek aktualizowania danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym przez dokonanie zgłoszenia aktualizacyjnego do właściwego naczelnika urzędu skarbowego określonego w art. 4 (wymienieni w art. 6 ust. 1, tj. podatnicy podatku od towarów i usług lub podatku akcyzowego) - nie później niż w terminie 14 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana danych.

Adresy prowadzenia działalności gospodarczej osoby prawne zgłaszają do urzędu skarbowego na formularzu NIP-2, którego wzór został określony w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 listopada 2003r. w sprawie wzorów formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych (Dz. U. Nr 202, poz. 1959), wypełniając pola oznaczone jako B.11. Opis części B.11 formularza NIP-2 zawiera jednoznaczne wyjaśnienie, iż w zgłoszeniu identyfikacyjnym należy podać adresy wszystkich miejsc prowadzenia działalności (również hurtowni, magazynów, składów), a w zgłoszeniu aktualizacyjnym stosownie do okoliczności i zmian. Jeśli liczba podawanych miejsc prowadzenia działalności jest większa niż 3, informacje o tych miejscach należy podać w niniejszym zgłoszeniu i formularzach NIP-C albo należy sporządzić listę adresów tych miejsc z zaznaczeniem powodu zgłoszenia każdego adresu.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, iż Spółka jest posiadaczem składników majątku ... przedsiębiorstwa X, który został jej powierzony głównie w celu uporządkowania jego sytuacji prawnej i rozdysponowania go pomiędzy nowoutworzone spółki córki z Grupy A. Aktualnie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą m. in. na zarządzaniu nieruchomościami Grupy A, wyposażaniu spółek z tej Grupy w majątek, zagospodarowywaniu zbędnego majątku (w tym sprzedaż nieruchomości), wynajmowaniu i wydzierżawianiu nieruchomości, sprzedaży lokali mieszkalnych dotychczasowym najemcom oraz sprzedaży lokali komercyjnych w budynkach mieszkalnych. Do prowadzenia działalności w powyższym zakresie Wnioskodawca wykorzystuje nieruchomości, których jest właścicielem, użytkownikiem wieczystym lub władającym. W zgłoszeniu identyfikacyjnym NIP-2, w polu B.11 jako adresy miejsc prowadzenia działalności Spółka wskazała cały kraj. Wnioskodawca dokonał aktualizacji zgłoszenia identyfikacyjnego, uszczegóławiając informację o adresach prowadzenia działalności i wskazując adresy: siedziby Wnioskodawcy oraz siedziby oddziałów i zakładów Wnioskodawcy.

Zauważyć należy, iż ani ustawa z dnia 13 października 1995r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, ani też ustawa z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 Nr 8, poz. 60 ze zmianami) nie definiują pojęcia miejsce prowadzenia działalności. Jedynie art. 3 pkt 9 ustawy Ordynacja podatkowa stanowi, iż pod pojęciem działalności gospodarczej rozumie się każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonujące taką działalność do przedsiębiorców. Natomiast art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. O swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 ze zmianami), wskazuje jedynie, iż działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Można również posiłkować się pojęciem działalności gospodarczej określonej w ustawie z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami), która w art. 15 ust. 2 wskazuje, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

A zatem za miejsce prowadzenia działalności, w świetle powyższych regulacji, należałoby uznać miejsce, gdzie zdefiniowana w powyższych przepisach działalność gospodarcza jest wykonywana. Ponadto winna być ona prowadzona w celach zarobkowych, tj. w celu osiągnięcia przychodu (zysku) oraz wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły lub chociażby częstotliwy.

Skoro jednak bezpośrednio z przepisów prawa nie wynika definicja miejsca prowadzenia działalności należy wziąć pod uwagę jego słownikowe brzmienie. Miejsce prowadzenia działalności oznacza zatem miejsce, w którym przedsiębiorca podejmuje czynności w zakresie działalności gospodarczej lub statutowej. Za takie miejsca można przykładowo uznać filie, przedstawicielstwa, oddziały, punkty, w których przedsiębiorca podejmuje czynności, nawet w sytuacji, gdy są one organizacyjnie podporządkowane.

W świetle przywołanych powyżej przepisów prawa, w których określono co należy rozumieć pod pojęciem działalności gospodarczej oraz znaczenia słownikowego pojęcia: miejsce prowadzenia działalności, w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym należy stwierdzić, iż położenia wszystkich posiadanych przez Spółkę nieruchomości, w których wykonywana jest przez Wnioskodawcę jakakolwiek działalność należy uznać za miejsca prowadzenia działalności i jako takie winny zostać wymienione w polu B.11 formularza NIP-2, a przypadku gdy ich liczba przekroczy 3, w formularzu NIP-C lub wskazane poprzez sporządzenie listy adresów tych miejsc z zaznaczeniem powodu zgłoszenia każdego adresu. Zatem przedmiotowym zgłoszeniem winny zostać objęte wszystkie punkty, w których są wykonywane czynności, mające związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością. Skoro więc celem działania Spółki jest zarządzanie Spółkami wchodzącymi w skład Grupy A, co wyraża się poprzez dbanie o wizerunek Grupy A, występowanie w imieniu Grupy A na konferencjach krajowych i międzynarodowych, reprezentowanie spółek w kolejowych organizacjach międzynarodowych, reprezentowanie Grupy A w relacjach ze związkami zawodowymi itp., natomiast aktualnie przede wszystkim do zadań Wnioskodawcy należy m. in. zagospodarowywanie zbędnego majątku i zarządzanie nieruchomościami, których jest właścicielem, użytkownikiem wieczystym lub władającym, to stwierdzić należy, iż posiadane nieruchomości służą wykonywaniu czynności, do których Spółka została powołana i zobowiązana, a więc przedmiotowe nieruchomości niewątpliwie służą wykonywaniu działalności gospodarczej są więc miejscami prowadzenia tej działalności. Nie można ponadto utożsamiać miejsca prowadzenia działalności tylko z miejscem siedziby władz Spółki i innych organów uczestniczących w zarządzaniu i nadzorowaniu prowadzonej działalności gospodarczej i ograniczyć wypełnienie zgłoszenia aktualizacyjnego tylko do wskazania tych miejsc (tj. związanych z siedzibą władz i nadzorem).

Reasumując, należy stwierdzić, iż w świetle przywołanych powyżej przepisów ustawy z dnia 13 października 1995r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 listopada 2003r. w sprawie wzorów formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych (Dz. U. Nr 202, poz. 1959) oraz w świetle definicji słownikowej miejsca prowadzenia działalności, Wnioskodawca w zgłoszeniu NIP-2, w polu B.11 winien wskazać położenia (adresy) wszystkich posiadanych nieruchomości, związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie