Ewidencja i identyfikacja podatników i płatników w zakresie rejestracji w Polsce oddziału podmiotu zagranicznego dla celu podatku od czynności cywil... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 22.08.2016, sygn. IPPP3/4512-447/16-5/JF, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Ewidencja i identyfikacja podatników i płatników w zakresie rejestracji w Polsce oddziału podmiotu zagranicznego dla celu podatku od czynności cywilnoprawnych, podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2016 r. (data wpływu 20 czerwca 2016 r.) uzupełnionym w dniu 15 lipca 2016 r. (data wpływu 18 lipca 2016 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 7 lipca 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 8 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie rejestracji w Polsce oddziału podmiotu zagranicznego dla celu:

podatku od czynności cywilnoprawnych - jest prawidłowe,

podatku dochodowego od osób fizycznych - jest nieprawidłowe,

podatku dochodowego od osób prawnych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rejestracji w Polsce oddziału podmiotu zagranicznego dla celów podatku od czynności cywilnoprawnych, podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie nr 2). Wniosek uzupełniony został w dniu 15 lipca 2016 r. (data wpływu 18 lipca 2016 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 7 lipca 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest spółką posiadająca siedzibę na terenie Niemiec i będąca w tym kraju zarejestrowanym podatnikiem VAT w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. W związku z zamiarem wykonywania czynności opodatkowanych VAT w Polsce, w 2011 r. Spółka została zarejestrowana w Polsce dla celów podatkowych - numer NIP został nadany Spółce przez Naczelnika Urzędu Skarbowego dnia 19 stycznia 2011 r. (NIP-4 oraz VAT-5), jednocześnie w związku z rejestracją VAT Spółki w Polsce w dniu 25 stycznia 2011 r. organ ten potwierdził (w formie VAT-5UE) rejestrację Spółki dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce.

W grudniu 2011 r. Spółka dokonała rejestracji oddziału Spółki w Polsce, który działa pod nazwą: W. Sp. z o.o. Oddział w Polsce oraz został zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym (dalej: Oddział). W Oddziale zatrudnieni są pracownicy.

W związku z utworzeniem Oddziału Spółka nie uzyskała dla Oddziału odrębnego od nadanego wcześniej Spółce numeru NIP w Polsce (uznając zgodnie z obowiązującymi wytycznymi Ministerstwa Finansów, iż w przypadku utworzenia oddziału zagranicznego podmiotu nie powstaje w Polsce nowy podatnik VAT, a jedynie zmienia się zakres wykonywanych czynności i struktura organizacyjna podmiotu zagranicznego zarejestrowanego wcześniej w Polsce. W związku z tym, w momencie utworzenia Oddziału Spółka złożyła wyłącznie zgłoszenie aktualizacyjne w zakresie NIP wskazując Oddział jako stałe miejsce prowadzenia przez Spółkę działalności w Polsce).

W efekcie Spółka, działając w formie Oddziału, obecnie korzysta z nadanego jej uprzednio numeru NIP i wszelkie rozliczenia podatkowe (oraz ZUS) Spółki związane z działalnością Oddziału deklarowane są w Polsce z wykorzystaniem tego numeru NIP.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka dokonuje również w Polsce różnych czynności cywilnoprawnych objętych opodatkowaniem PCC (np. nabycie udziałów/akcji w polskich spółkach od polskich podmiotów), z tytułu których zobowiązana jest do zapłaty podatku PCC na zasadach wynikających z ustawy o PCC.

W chwili obecnej Spółka powzięła wątpliwości w zakresie identyfikacji podatkowej w odniesieniu do dotychczasowych oraz przyszłych rozliczeń podatkowych dotyczących działalności prowadzonej w formie Oddziału. Wątpliwości Spółki wiążą się z potencjalnym uznaniem Oddziału za odrębnego od Spółki podatnika VAT, PCC, podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: PDOP) jak również płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych (PDOF) pracowników Spółki, które skutkowałoby obowiązkiem odrębnej identyfikacji podatkowej Oddziału (tzn. nadania odrębnego numeru NIP).

Ponadto, w zakresie czynności sprzedaży realizowanych w Polsce przez Spółkę w formie Oddziału wystawiane są przez Oddział faktury, zawierające m.in. numer NIP nadany uprzednio Spółce oraz każdorazowo nazwę i adres Oddziału, który bierze udział w dostawach towarów i/lub świadczeniu usług.

Równocześnie w ramach działalności Oddziału nabywane są towary i usługi od kontrahentów polskich, którzy wystawiają z tego tytułu faktury na rzecz Oddziału, zawierające kwoty VAT (podlegające odliczeniu VAT przez Oddział na zasadach ogólnych). Często w tego typu fakturach wystawianych na rzecz Spółki dostawcy/usługodawcy podają NIP nadany Spółce, lecz posługują się wyłącznie nazwą i adresem Oddziału, tzn. faktury wystawiane przez kontrahentów nie zawierają adresu jednostki macierzystej Spółki ani dodatkowo (odrębnie) samej nazwy Spółki (tzn. nazwy Spółki bez dopisku Sp. z o.o. Oddział w Polsce). Zgodnie z informacjami uzyskanymi od kontrahentów, ograniczenia w systemach informatycznych stosowanych przez nich w procesie wystawiania faktur nie pozwalają na umieszczanie takiej ilości danych, tj. oprócz danych Oddziału (do którego dostarczane są towary i/lub usługi) na dodatkowe wyspecyfikowanie w treści faktury samej nazwy Spółki oraz adresu w Niemczech jako jednostki macierzystej. Z uwagi na powyższe Spółka powzięła wątpliwości w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług, które zostały (zostaną) udokumentowane przez dostawców/usługodawców wskazanymi powyżej tego rodzaju fakturami VAT, o ile pozostałe warunki dla odliczenia podatku VAT naliczonego zostały (zostaną) spełnione (np. w przypadku nabycia towarów i usługi od podatników VAT na cele działalności gospodarczej opodatkowanej VAT).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(oznaczone we wniosku jako nr 2):

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dla potrzeb wszystkich rozliczeń podatkowych w Polsce Wnioskodawca działając w formie Oddziału może występować pod numerem NIP nadanym uprzednio Wnioskodawcy (tj. jednostce macierzystej) jako podmiotowi zagranicznemu, w szczególności dotyczy to opodatkowania na gruncie:

PCC (w szczególności w zakresie czynności cywilnoprawnych w postaci nabycia przez Spółkę udziałów/akcji spółek z siedziba w Polsce),
PDOP,
PDOF, tj. nie istnieje konieczność uzyskania przez Oddział odrębnego numeru NIP dla potrzeb rozliczeń dokonywanych przez Oddział jako płatnika PDOF?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Punktem wyjścia dla przedstawienia stanowiska Wnioskodawcy w zakresie każdego z pytań objętych niniejszym wnioskiem jest analiza charakteru oraz ram prawnych funkcjonowania wyodrębnionych jednostek organizacyjnych danego przedsiębiorstwa, jakimi są jego oddziały.

Kwestie dotyczące funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego działającego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 584 ze zm. - dalej ustawa o SDG). W myśl art. 4 ust. 1 ustawy o SDG, przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą. Natomiast termin oddział zdefiniowany został w art. 5 pkt 4 ustawy o SDG, jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

Na podstawie postanowień zawartych w art. 86 ustawy o SDG przedsiębiorca zagraniczny tworzący oddział może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego. Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego. Potwierdza to również regulacja zawarta w art. 88 zdanie pierwsze ustawy o SDG, zgodnie z którą przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców. Jednocześnie, stosownie do treści art. 90 pkt 1 ustawy o SDG przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów oddział w Polsce.

Zatem zdaniem Spółki podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej, należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w stanowiskach organów podatkowych oraz sądów administracyjnych. Przykładowo, WSA w Szczecinie stwierdził w orzeczeniu z dnia 8 lutego 2006 r., sygn. II SA/Sz 984/05: w powszechnym odbiorze oddziały spółki z ograniczoną odpowiedzialnością funkcjonują jako samodzielne podmioty, tym niemniej nie można zapomnieć o tym, że poza organizacyjnym wyodrębnieniem, nie stanowią one innego od spółki podmiotu prawa. Samodzielność i wydzielenie struktur finansowych, osobowych, organizacyjnych oddziału spółki z o.o. nie daje podstaw do przyjęcia, iż oddział taki może posiadać odrębną od spółki formę prawną. Pomimo, iż oddział spółki z o.o. nie posiada samodzielnej osobowości prawnej, nie oznacza to, że może być on uznany jako odrębna jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej. Oddział spółki z o.o. cały czas pozostaje bowiem częścią danego przedsiębiorstwa, które posiada osobowość prawną. Jakkolwiek powyższy wyrok odnosi się do oddziału polskiej spółki z o.o., w ocenie Wnioskodawcy treść orzeczenia w pełni oddaje również istotę oddziału przedsiębiorcy zagranicznego (np. niemieckiej spółki, będącej odpowiednikiem polskiej formy prawnej sp. z o.o.).

W konsekwencji, w ocenie Spółki, istota oddziału determinuje brak jego podmiotowości (jako podatnika lub płatnika) zarówno na gruncie przepisów o identyfikacji podatników oraz płatników, jak również na gruncie poszczególnych ustaw podatkowych.

Zdaniem Wnioskodawcy dla potrzeb wszystkich rozliczeń podatkowych w Polsce Wnioskodawca działając w formie Oddziału może występować pod numerem NIP nadanym uprzednio Wnioskodawcy (tj. jednostce macierzystej) jako podmiotowi zagranicznemu. Dotyczy to zarówno rozliczeń na gruncie PCC, PDOP, jak i PDOF. W szczególności:

w zakresie PCC - w przypadku gdy Spółka jest stroną czynności cywilnoprawnej w Polsce, w odniesieniu do której wystąpi obowiązek podatkowy w PCC (w szczególności w przypadku wspomnianego w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego nabycia udziałów/akcji w polskich spółkach), to Spółka będzie podatnikiem PCC w tym zakresie (a nie Oddział) i to Spółka powinna złożyć odpowiednie deklaracje PCC używając numeru NIP nadanego Spółce, stąd nie jest konieczne uzyskanie przez Oddział odrębnego numeru NIP na potrzeby rozliczeń w PCC,
w zakresie PDOP - dokonanie zgłoszenia identyfikacyjnego Spółki jest wystarczające do dokonywania rozliczeń w zakresie PDOP dotyczących Oddziału w Polsce, stąd nie jest konieczne uzyskanie przez Oddział odrębnego numeru NIP na potrzeby rozliczeń w PDOP,
w zakresie PDOF - nie istnieje konieczność uzyskania przez Oddział odrębnego numeru NIP dla potrzeb rozliczeń dokonywanych przez Oddział jako płatnika PDOF.

Powyższe podejście potwierdzają zdaniem Spółki następujące argumenty:

Podatki dochodowe

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zarówno dla potrzeb VAT, jak i dla potrzeb rozliczeń w zakresie podatków dochodowych, w tym przede wszystkim płatnika PDOF oraz składek ZUS, Oddział może występować pod numerem NIP nadanym uprzednio Spółce (tj. jednostce macierzystej) jako podatnikowi zagranicznemu.

Według art. 2 ust. 1 ustawy o NIP osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu. Zgodnie natomiast z art. 5 ust. 1 ustawy o NIP podatnicy są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Zdaniem Spółki w świetle przytoczonych przepisów, jak również obserwowanej praktyki organów podatkowych i sądów administracyjnych, podatnikiem jest Spółka działająca w Polsce poprzez strukturę Oddziału.

Przedsiębiorstwo zagraniczne rejestrując swój oddział w Polsce nie dokonuje rejestracji odrębnego podatnika, lecz rejestracji własnego przedsiębiorstwa. W związku z powyższym, mimo, iż na terytorium kraju funkcjonuje Oddział Spółki, to nie staje się on odrębnym podatnikiem, ale ma prawo korzystać z rejestracji podatkowej Spółki. W konsekwencji, zdaniem Spółki zarówno dla potrzeb VAT, jak i dla potrzeb rozliczeń w zakresie podatków dochodowych Oddział może występować pod numerem NIP nadanym uprzednio Spółce jako podatnikowi zagranicznemu (tj. nie jest konieczna odrębna rejestracja Oddziału dla potrzeb rozliczeń dokonywanych jako podatnik PDOP oraz jako płatnik na gruncie PDOF oraz płatnik składek ZUS).

Powyższa teza znalazła potwierdzenie w wyrokach wydanych przez sądy administracyjne, przykładowo:

w wyroku dnia z 18 marca 2011 r. (sygn. II FSK 1773/09) Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż: W świetle art. 2 ust. 2 w związku z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 ze zm.) oddział spółki zagranicznej, będącej podatnikiem na mocy odrębnych przepisów, nie jest zobowiązany do zgłoszenia ewidencyjnego, nawet tylko jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych oraz płatnik składek na ubezpieczenie Społeczne i zdrowotne, ponieważ w obrocie gospodarczym posługuje się NIP nadanym spółce.

w wyroku z dnia 14 czerwca 2011 r. (sygn. I SA/Łd 584/11) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wskazał, że: W cytowanym wyżej wyroku z dnia 18 marca 2011 r. o sygn. akt II FSK 1773/09 NSA dokonał wykładni przedmiotowych przepisów ustawy o NIP i wskazał, iż w ustawie tej brak jest podstaw do przyjęcia, że dany podmiot, będący jednocześnie podatnikiem jakiegokolwiek podatku oraz płatnikiem podatku lub składek wskazanych w art. 2 ust. 3 ww. ustawy, jest zobowiązany do podwójnego zgłoszenia ewidencyjnego, a tym samym do posiadania dwóch NIP - na podstawie art. 2 ust. 2 w związku z art. 5 ust. 1 ustawy o NIP oddział spółki zagranicznej będącej podatnikiem na mocy odrębnych przepisów (np. ustawy o podatku od towarów i usług) nie jest zobowiązany do zgłoszenia ewidencyjnego, nawet tylko jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych oraz płatnik składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, ponieważ w obrocie gospodarczym posługuje się NIP nadanym spółce. Tym samym nie ma podstaw do nadania takiemu oddziałowi spółki odrębnego numeru identyfikacji podatkowej. Za przyjęciem takiej konstatacji przemawia ponadto okoliczność, że na żadnym etapie postępowania organy podatkowe nie przedstawiły zasadnego argumentu funkcjonalnego, że efektywne sprawowanie kontroli podatkowej nad działalnością gospodarczą Spółki wymaga nadania odrębnego NIP dla jej oddziału.

Podsumowując Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dla potrzeb wszystkich rozliczeń podatkowych w Polsce Wnioskodawca działając w formie Oddziału może występować pod nadanym mu uprzednio numerem NIP (tj. jednostce macierzystej) jako podatnikowi zagranicznemu, w szczególności nie istnieje konieczność uzyskania przez Oddział odrębnego numeru NIP dla potrzeb rozliczeń dokonywanych przez Oddział jako podatnika PDOP oraz płatnika PDOF oraz składek ZUS.

PCC

Obowiązek podatkowy w PCC ciąży na określonych przepisami tej ustawy stronach czynności cywilnoprawnej, podlegającej temu podatkowi (art. 4 oraz art. 5 ustawy o PCC). Mając na uwadze charakter Oddziału jako niesamodzielnej jednostki organizacyjnej Spółki, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż Oddział nie może być stroną umowy cywilnoprawnej a tym samym nie stanowi odrębnego od Spółki podatnika PCC. Podejście to potwierdza praktyka organów podatkowych prezentowana w wydawanych interpretacjach indywidualnych, w tym m.in. w:

interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 7 listopada 2011 r., sygn. IBPB1/2/423-1015/11/BG, w której organ stwierdził: Sam Oddział nie może być stroną umowy cywilnoprawnej, gdyż jak wskazano, jest on jedynie formą organizacyjną prowadzenia działalności gospodarczej Spółki na terytorium Polski,

interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy 27 kwietnia 2009 r., sygn. ITPB2/436-13/09/MK, w której organ stwierdził; Nie ulega wątpliwości, że pożyczka w rozumieniu prawa cywilnego oznacza przeniesienie własności jej przedmiotu z pożyczkodawcy na pożyczkobiorcę, a zatem Spółka - osoba prawna, jako pożyczkodawca, nie może skutecznie przenieść własności ww. przedmiotu na swoją wewnętrzną jednostkę organizacyjną (oddział).

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, jedynie na Spółce (nie zaś na jej Oddziale) może ciążyć obowiązek rozliczenia podatku PCC w odniesieniu do czynności cywilnoprawnych, podlegających temu podatkowi. W szczególności, w przypadku nabycia przez Spółkę udziałów lub akcji w innej spółce z siedzibą w Polsce, podatnikiem PCC z tytułu przedmiotowej transakcji będzie Spółka, a nie jej Oddział.

W konsekwencji, nie istnieje konieczność odrębnej rejestracji Oddziału na potrzeby PCC oraz nadania w tym celu Oddziałowi odrębnego numeru NIP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie rejestracji w Polsce oddziału podmiotu zagranicznego dla celu:

podatku od czynności cywilnoprawnych - jest prawidłowe,

podatku dochodowego od osób fizycznych - jest nieprawidłowe,

podatku dochodowego od osób prawnych jest prawidłowe.

W myśl art. 4 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą.

Natomiast oddział zdefiniowany został w art. 5 pkt 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywaną przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

Na podstawie postanowień zawartych w art. 86 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej przedsiębiorca zagraniczny tworzący oddział może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego.

W świetle powołanych unormowań podmiot zagraniczny, prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podmiot - przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego.

Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego.

Potwierdza to również regulacja zawarta w art. 88 zdanie pierwsze ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, zgodnie z którą przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców.

Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej, należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią.

Według art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz.U. z 2016 r., poz. 476 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o NIP, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

W myśl art. 2 ust. 2 ustawy o NIP obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków.

Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych (ust. 3 art. 2).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o NIP podatnicy, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera: pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno - prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adresy miejsc prowadzenia działalności, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, a ponadto w przypadku zakładów (oddziałów) osób prawnych oraz innych wyodrębnionych jednostek wewnętrznych będących podatnikami - NIP oraz inne dane dotyczące jednostki macierzystej - art. 5 ust. 3 pkt 1 ustawy o NIP.

Zatem każdy podmiot, który należy do jednej z wymienionych kategorii (podatnika i płatnika) jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego. Każdy więc podmiot posiadający status podatnika lub płatnika podatków lub płatnika składek ubezpieczeniowych i zdrowotnych jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego.

Stosownie do art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej zakładami pracy, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W myśl art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego, do obliczenia i pobrania podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Jak wyżej wskazał tut. Organ w myśl art. 2 ust. 2 ustawy o NIP obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również płatnicy podatków. Obowiązek odrębnej rejestracji Oddziału jako płatnika, tj. na potrzeby płacenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne wynika właśnie z tego przepisu.

Oddział, jako jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, na podstawie art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r., Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), pod warunkiem zatrudniania pracowników, może stać się pracodawcą. Stosownie do art. 8 Ordynacji, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego, do obliczania i pobierania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Oddziały osoby prawnej na podstawie art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są płatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych i stosownie do art. 38 ust. 1 tej ustawy przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby płatnika.

Oddział jest zatem, w rozumieniu art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnikiem zobowiązanym do pobierania zaliczek na podatek dochodowy od tych osób, z tytułu wypłacanego im wynagrodzenia z umowy o pracę. Tym samym, powinien on dokonać rejestracji na NIP jako płatnik w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o NIP i działać w tym zakresie odrębnie od Spółki. Oddział, z racji posiadania statusu płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych oraz składek na ubezpieczenia społeczne, powinien posługiwać się własnym, odrębnym od jednostki macierzystej numerem identyfikacji podatkowej. Przy czym oddział powinien wykorzystywać własny NIP jedynie w celu wykonywania obowiązków płatnika, a nie w celu dokonywania i dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu VAT lub rozliczania CIT z organami podatkowymi.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca będący spółką posiadająca siedzibę na terenie Niemiec w związku z zamiarem wykonywania czynności opodatkowanych VAT w Polsce, Spółka została zarejestrowana w Polsce dla celów podatkowych. Tego samego roku, tj. w grudniu 2011 r. Spółka dokonała rejestracji oddziału Spółki w Polsce. Spółka nie uzyskała dla Oddziału odrębnego od nadanego wcześniej Spółce numeru NIP w Polsce. W momencie utworzenia Oddziału Spółka złożyła wyłącznie zgłoszenie aktualizacyjne w zakresie NIP wskazując Oddział jako stałe miejsce prowadzenia przez Spółkę działalności w Polsce. W efekcie Spółka, działając w formie Oddziału, obecnie korzysta z nadanego jej uprzednio numeru NIP i wszelkie rozliczenia podatkowe (oraz ZUS) Spółki związane z działalnością Oddziału deklarowane są w Polsce z wykorzystaniem tego numeru NIP.

Spółka powzięła wątpliwości w zakresie identyfikacji podatkowej w odniesieniu do dotychczasowych oraz przyszłych rozliczeń podatkowych dotyczących działalności prowadzonej w formie Oddziału. Wątpliwości Spółki wiążą się z potencjalnym uznaniem Oddziału za odrębnego od Spółki podatnika PCC, podatku dochodowego od osób prawnych, jak również płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych pracowników Spółki, które skutkowałoby obowiązkiem odrębnej identyfikacji podatkowej Oddziału (tzn. nadania odrębnego numeru NIP).

W rozpatrywanej sprawie należy wskazać, że w przypadku, gdy przedsiębiorca zagraniczny nieposiadający na terytorium Polski siedziby oraz stałego miejsca prowadzenia działalności, został zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług, a następnie utworzył oddział, za pośrednictwem którego prowadzi na terytorium Polski działalność Spółki, nie dochodzi do powstania na terytorium Polski nowego podatnika podatku od towarów i usług. Zmienia się jedynie zakres wykonywanych czynności i struktura organizacyjna tego podatnika. Zatem numer identyfikacji podatkowej nadany wcześniej dla Spółki z chwilą rejestracji pozostaje aktualny po utworzeniu Oddziału w Polsce.

Ze złożonego wniosku wynika, że Oddział zatrudnia pracowników, a więc jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych oraz składek ubezpieczeniowych. Tym samym, Wnioskodawca jest zobowiązany obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na polski podatek dochodowy od osób, które uzyskują od niego przychody ze stosunku pracy. Jest także zobowiązany do obliczenia i zapłaty składek ubezpieczeniowych. Tym samym w rozpatrywanej sprawie znajduje zastosowanie art. 2 ust. 2 i 3 ustawy o NIP i w związku z tym Oddział jest zobowiązany w zakresie, w jakim jest płatnikiem (i tylko dla tych rozliczeń) posiadać i posługiwać się własnym niezależnym od Spółki - numerem identyfikacji podatkowej. Zatem Oddział jako strona umów o pracę ze swoimi pracownikami i w konsekwencji jako płatnik zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłacanych wynagrodzeń oraz jako płatnik składek ubezpieczeniowych, powinien posiadać z tego tytułu własny numer identyfikacji podatkowej. Wypełnienie tego obowiązku wynika wprost z przepisu art. 2 ust. 2 i 3 ustawy o NIP.

W konsekwencji nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że dla potrzeb wszystkich rozliczeń podatkowych w Polsce Wnioskodawca działając w formie Oddziału może występować pod numerem NIP nadanym uprzednio Wnioskodawcy (tj. jednostce macierzystej) jako podmiotowi zagranicznemu.

W rozpatrywanej sprawie stwierdzić należy, że w zakresie czynności cywilnoprawnych w postaci nabycia przez Spółkę udziałów/akcji spółek z siedzibą w Polsce oraz podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) brak jest konieczności uzyskania przez oddział Wnioskodawcy odrębnego numenu NIP.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Z kolei w odniesieniu do rozliczeń z zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych dla potrzeb rozliczeń przez Oddział jako płatnika istnieje konieczność uzyskania przez Oddział odrębnego numeru NIP dla potrzeb rozliczeń (obliczeń i poboru) zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych (pracowników). Zatem należy stwierdzić, że Oddział Spółki, prowadzący na terenie RP działalność gospodarczą, zatrudniający jako pracodawca pracowników i będący płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych oraz składek ubezpieczeniowych powinien wystąpić o nadanie numeru NIP, którego będzie używać w rozliczeniach podatku PIT, składek na ubezpieczenie społeczne zatrudnianych pracowników, mimo, że do czynności podatkowych z zakresu PCC i CIT korzysta z numeru NIP nadanego Spółce jako osobie prawnej będącej jednostką macierzystą Oddziału.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Wnioskodawca w uzasadnieniu własnego stanowiska w sprawie powołał wyroki sądów administracyjnych: I SA/Łd 584/11 wydany po II FSK 1773/09 oraz II SA/Sz 984/05. Wskazać należy, że dwa wyroki w zakresie z rozpatrywanej sprawy nie wskazują na utrwaloną linię interpretacyjną. Zatem nie wpływają na niniejsze rozstrzygnięcie.

Wskazać należy, że niniejsza interpretacja dotyczy rejestracji dla celów podatku od czynności cywilnoprawnych, podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie nr 2), natomiast w zakresie rejestracji oddziału podmiotu zagranicznego dla celów podatku od towarów i usług (pytanie nr 1) oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego (pytanie nr 3) została wydana odrębna interpretacja nr IPPP3/4512-447/16-4/JF.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcie naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie