Zdaniem Wnioskodawcy spółce cywilnej przysługuje prawo do łącznego rozliczenia podatkowego z działalności Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej oraz pozostałej działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę cywilną - posługując się jednym numerem identyfikacji podatkowej i prowadząc wspólną książkę przychodów i rozchodów.

Stosownie bowiem do regulacji ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, osoba fizyczna dokonuje jednokrotnego zgłoszenia identyfikacyjnego bez względu na liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej, a także liczbę prowadzonych przedsiębiorstw

Spółka uważa również, że obowiązek zarejestrowania zakładu opieki zdrowotnej w rejestrze, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, nie przesądza o powstaniu nowego podmiotu gospodarczego lecz jedynie o odrębnej - określonej ustawowo - procedurze rejestracji zakładów opieki zdrowotnej.

Ponadto przychody z działalności Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej wpływają na konto bankowe Spółki są całkowicie przez nią nadzorowane i wydatkowane. W konsekwencji utworzony NZOZ nie posiada własnej, niezależnej osobowości podatkowej.

Wnioskodawca uważa, że w świetle przepisów ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oraz regulacji ustawy o zakładach opieki zdrowotnej w opisanym stanie faktycznym, Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej nie będzie posiadał odrębnej podmiotowości podatkowej. W konsekwencji Wnioskodawcy przysługuje prawo łącznego rozliczenia, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, prowadzonego zakładu opieki zdrowotnej oraz pozostałej działalności gospodarczej Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t. j. Dz. U. z 2004r. Nr 269, poz. 2681 ze zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu oraz otrzymują numery identyfikacji podatkowej (NIP).

Stosownie do ust. 2 i 3 cyt. wyżej przepisu, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, a w szczególności zakłady (oddziały) osób prawnych, płatnicy podatków oraz płatnicy składek na ubezpieczenie społeczne lub zdrowotne; podmioty te również otrzymują NIP.

Powyższe oznacza, że każdy podmiot, który należy do jednej z ww. kategorii, jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego.

W myśl art. 5 ust. 1 i ust. 3 cyt. ustawy, podatnicy obowiązani są do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego; zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Należy podkreślić również, że nie jest prawnie dopuszczalna sytuacja nadania jednego NIP dwóm podmiotom (z których jeden jest podatnikiem np. podatku od towarów i usług, a drugi płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych), jak również posługiwania się do identyfikacji NIP nadanym innemu podmiotowi. Numer identyfikacji podatkowej nie może być używany w oderwaniu od nazwy podmiotu, która występuje w decyzji administracyjnej o nadaniu NIP. Zgodnie bowiem z przepisem art. 3 ust. 2 cyt. ustawy, nadanie NIP następuje w drodze decyzji wydanej przez naczelnika urzędu skarbowego.

Zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera w szczególności pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, a ponadto:

1. w przypadku zakładów (oddziałów) osób prawnych oraz innych wyodrębnionych jednostek wewnętrznych będących podatnikami - NIP oraz inne dane dotyczące jednostki macierzystej;
2. w przypadku spółek cywilnych, jawnych, partnerskich, komandytowych oraz komandytowo-akcyjnych - dane dotyczące wspólników, w tym również NIP nadany poszczególnym wspólnikom;
3. w przypadku podatkowych grup kapitałowych - dane dotyczące spółek wchodzących w skład grupy, w tym również NIP nadane tym spółkom.

Powyższe oznacza, że obowiązek dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego dotyczy podmiotów, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami lub płatnikami podatków bądź płatnikami składek ubezpieczeniowych.

Mocą art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawa lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Pojęcie osoby prawnej" zostało zdefiniowane w art. 33 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), zgodnie z którym osobami prawnymi są Skarb Państwa i jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne przyznają osobowość prawną. Osobowość prawną uzyskuje się z chwilą wpisu do właściwego rejestru, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej (art. 37 § 1 Kodeksu cywilnego).

Prawo cywilne nie zawiera natomiast definicji pojęcia jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej". Art. 331 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi jedynie, że do jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną, stosuje się odpowiednio przepisy o osobach prawnych. W doktrynie przyjmuje się, że jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej są podmioty, którym przepisy prawa w ograniczonym zakresie przyznają zdolność prawną, głównie zdolność sądową (podmiot może pozywać i być pozywany) oraz zdolność do nabywania praw i zaciągania zobowiązań. Ponadto jednostka organizacyjna posiada pewną, choćby minimalną strukturę organizacyjną. Do takich jednostek zalicza się: działające w Polsce przedstawicielstwa zagranicznych osób prawnych, zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, wspólnoty mieszkaniowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991r. o zakładach opieki zdrowotnej (t. j. Dz. U. z 2007r. Nr 14, poz. 89 ze zm.), zakład opieki zdrowotnej jest wyodrębnionym organizacyjnie zespołem osób i środków majątkowych, utworzonym i utrzymywanym w celu udzielania świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia.

Jak stanowi art. 2 ust. 2 ww. ustawy, zakład opieki zdrowotnej może być odrębną jednostką organizacyjną, częścią innej jednostki organizacyjnej lub jednostką organizacyjną podległą innej jednostce organizacyjnej.

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, zakład opieki zdrowotnej może być utworzony również przez inną krajową albo zagraniczną osobę prawną lub osobę fizyczną ().

Niepublicznym zakładem opieki zdrowotnej jest zakład opieki zdrowotnej utworzony przez instytucje, o których mowa w ust. 1 pkt 4-8, o czym stanowi art. 8 ust. 3 ww. ustawy.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, ustrój zakładu opieki zdrowotnej oraz inne sprawy dotyczące jego funkcjonowania, nieuregulowane w ustawie, określa statut.

Przyznane przez ustawodawcę wyodrębnienie dotyczy wyłącznie organizacji zakładu opieki zdrowotnej, a nie wyodrębnienia prawnego, które przesądza o jego samodzielności. Zgodnie bowiem z art. 35b ust. 3 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej podlega obowiązkowi rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym. Z chwilą wpisania do rejestru samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej uzyskuje osobowość prawną.

Ustawa ta nie daje natomiast przymiotu osobowości prawnej niepublicznemu zakładowi opieki zdrowotnej, tym samym niepubliczny zakład opieki zdrowotnej nie jest niezależną od osoby założyciela (osoby prawnej, osoby fizycznej lub spółki tych osób) jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej, która mogłaby samodzielnie funkcjonować w obrocie prawnym.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, iż z dniem 10.05.2010r. decyzją uchwały wspólników Spółka stała się organem założycielskim Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej nadając mu statut i powołując jego Kierownika, którym został jeden ze wspólników Spółki. Zadaniem Kierownika NZOZ jest reprezentowanie i prowadzenie spraw dotyczących placówki. Wszelkie decyzje dotyczące finansów NZOZ podejmują Wspólnicy Spółki (zgodnie z uchwałą Spółki nr 5/2010 z dnia 11.05.2010r.).

Decyzją Wojewody z dnia 08.07.2010r. Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej został wpisany do Rejestru Zakładów Opieki Zdrowotnej w rejestrze REGON NZOZ traktowany jest jako jednostka lokalna spółki, a REGON posiada jedynie rozszerzenie. Początkowo Spółka wpisana była do Ewidencji Działalności Gospodarczej pod nazwą D. Jednakże w związku z koniecznością posiadania medycznego nazewnictwa Spółki dla uzyskania kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia w drodze złożenia oferty i udziału w konkursie na świadczenie usług zdrowotnych Spółka zmieniała nazwę na G. (zmiana we wpisie do Ewidencji Działalności Gospodarczej z dnia 05.06.2009r.). Potem jeszcze wprowadzono zmiany w związku z rozszerzeniem terenu działalności. G. działają na podstawie uzyskanego zezwolenia na wykonywanie działalności od Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych właściwej ze względu na miejsce wykonywania praktyki oraz Ustawy z dnia 05.07.1996r. o zawodach pielęgniarki i położnej.

Art. 25a ust. 1 Ustawy o zawodach pielęgniarki położnej mówi, że w celu udzielania świadczeń zdrowotnych pielęgniarki położne mogą prowadzić grupową praktykę pielęgniarską w formie spółki cywilnej lub partnerskiej, natomiast w ustępie 2 tegoż to artykułu określa możliwość udzielania świadczeń zdrowotnych wyłącznie przez pielęgniarki lub położne będące wspólnikami spółki.

Aby spółka dla świadczenia usług medycznych mogła zatrudniać personel medyczny konieczne stało się utworzenie Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej.

O wyodrębnieniu organizacyjnym zakładu opieki zdrowotnej stanowią następujące okoliczności: wpis w rejestrze prowadzonym przez Wojewodę, status pracodawcy dla pracowników NZOZ odrębny od organu założycielskiego (m.in. umowy o pracę, deklaracje roczne o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-4R, informacje o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy pracowników PIT-11), rozliczenia z Narodowym Funduszem Zdrowia (rachunki za usługi medyczne wystawiane są na NZOZ), statut nadany przez organ założycielski (określający ustrój oraz inne sprawy związane z funkcjonowaniem podmiotu). Istotnym faktem jednak jest to, iż organem zarządzającym NZOZ w tym również pozyskanymi środki finansowymi z udzielanych świadczeń zdrowotnych jest Spółka.

Spółka posiadając stosowane umowy najmu lokalu zapewnia także korzystanie Niepublicznemu Zakładowi Opieki Zdrowotnej z pomieszczeń, w tym również biurowych, w których gromadzona i przechowywana jest dokumentacja księgowa i medyczna, także niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej.

Stwierdzić należy, że utworzony przez spółkę cywilną Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej (obecnie G.) spełnia przesłanki aby uznać go za niepubliczny zakład opieki zdrowotnej na gruncie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej.

Z powyższych okoliczności wynika, iż NZOZ, którego założycielem jest Spółka cywilna, jest wyodrębnioną organizacyjnie formą jej działalności. Nie posiada zatem osobowości prawnej, służy do udzielania świadczeń zdrowotnych, a w relacjach prawnych korzysta z podmiotowości prawnej swego podmiotu założycielskiego.

Jak już wskazano z treści art. 2 ust. 1 i ust. 3, wynika, iż m.in. jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu oraz otrzymują numer identyfikacji podatkowej; obowiązkowi temu podlegają również płatnicy podatków oraz płatnicy podatków oraz płatnicy składek na ubezpieczenie społeczne lub zdrowotne. Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, iż NZOZ posiada status pracodawcy dla zatrudnianych przez siebie pracowników, a więc jest płatnikiem podatków (składa deklaracje roczne o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-4R oraz informacje o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy pracowników PIT-11); jest więc również płatnikiem składek na ubezpieczenie zdrowotne lub społeczne. Biorąc zatem pod uwagę powyższe przepisy oraz okoliczności funkcjonowania Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej (obecnie G.) stwierdzić należy, iż NZOZ jest objęty obowiązkiem ewidencyjnym wynikającym z przepisów ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników i powinien posiadać własny Numer Identyfikacji Podatkowej inny niż numer powołującej go jednostki, tj. spółki cywilnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W zakresie pytania 2 wskazanego we wniosku z dnia 23 grudnia 2010r., dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych, wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie Organ podatkowy zauważa, że złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczy jednego stanu faktycznego, stąd też Wnioskodawca winien wnieść opłatę w wysokości 40,00 zł. Zgodnie bowiem z art. 14f § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zmienionym ustawą z dnia 10 lipca 2008r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 Nr 888, poz. 141), od dnia 20 września 2008r. opłata za wydanie interpretacji indywidualnej wynosi 40,00 zł. Natomiast art. 14f § 2 ustawy Ordynacja podatkowa stanowi, iż w przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Podatnik w dniu 15.12.2010r. dokonał wpłaty w wysokości 75,00 zł. Zatem kwota 35,00 zł stanowi nadpłatę i zgodnie z § 18 ust.1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 grudnia 2010r. w sprawie sposobu prowadzenia gospodarki finansowej jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych (Dz. U. z 2010r. Nr 241 poz. 1616) zostanie zwrócona na rachunek bankowy Podatnika wskazany we wniosku z dnia 23 grudnia 2010r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie