zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie obowiązku wystąpienia o nadanie nr NIP - Interpretacja - IBPP3/443-240/10/PK

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 07.07.2010, sygn. IBPP3/443-240/10/PK, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie obowiązku wystąpienia o nadanie nr NIP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2010r. (data wpływu 12 kwietnia 2010r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 czerwca 2010r (data wpływu 15 czerwca 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie obowiązku wystąpienia o nadanie nr NIP jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2010r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie obowiązku wystąpienia o nadanie nr NIP. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 czerwca 2010r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 2 czerwca znak: IBPP3/443-240/10/PK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podatnik jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością utworzoną wyłącznie w celu prowadzenia Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej (szpitala). Przedmiotem działalności spółki (zgodnie z umowa spółki) jest działalność medyczna (m.in. PKD 86.10.Z - działalność szpitali, PKD 86.21.Z - praktyka lekarska ogólna, PKD 86.22.Z - praktyka lekarska specjalistyczna, etc). W celu udzielania świadczeń zdrowotnych w ramach kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia, spółka powołała - zgodnie z umową spółki oraz przepisami ustawy o zakładach opieki zdrowotnej - Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej pod nazwą "K".

Niepubliczny zakład opieki zdrowotnej utworzony przez Spółkę posiada swój statut. NZOZ oraz jego statut zostały zarejestrowane decyzją wojewody o wpisaniu NZOZ do rejestru zakładów opieki zdrowotnej (dokumenty - w załączeniu). Celem statutowym NZOZ powołanego przez spółkę jest działalność w zakresie ochrony zdrowia, która realizowana jest poprzez udzielanie świadczeń zdrowotnych. Obecnie Spółka - w ramach prowadzonego NZOZ - podpisała kontrakt z Narodowym Funduszem Zdrowia, w ramach którego realizuje leczenie szpitalne pacjentów ubezpieczonych w NFZ.

Powołany przez Spółkę Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej jest jednostką organizacyjną, nieposiadającą osobowości prawnej. NZOZ działa w ramach osobowości prawnej podmiotu, który go utworzył (czyli wnioskodawcy). Jednak posiada własną autonomiczną strukturę organizacyjną oraz własne kierownictwo i reprezentację (w obrocie prawnym reprezentuje go kierownik NZOZ-u) - wynikającą z ustawy o zakładach opieki zdrowotnej. Ustrój ten opisuje nadany NZOZ-owi statut NZOZ utworzony przez podatnika jest zarejestrowany w rejestrze Wojewody , ma swojego kierownika oraz własną kadrę.

Przykładowo:

  1. Kontrakt z Narodowym Funduszem Zdrowia jest podpisywany przez wnioskodawcę, ale podmiotem kontraktu jest K. Sp. z o. o - Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej S." Sp. z o.o. To ten podmiot zajmuje się rozliczaniem zawartego kontraktu.
  2. Ewentualne sprawy cywilne (np. za domniemywany błąd w sztuce) również kierowane są przeciwko tak właśnie oznaczonemu podmiotowi.

W tym więc zakresie utworzony przez Spółkę NZOZ działa w imieniu własnym choć w famach osobowości prawnej podatnika- wnioskodawcy, jako jego założyciela.

W tym kontekście - pod kątem ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 1 ust. 2) - NZOZ należy traktować jako twór tak dalece wyodrębniony od założyciela, że należy go zakwalifikować jako odrębnego (od jego założyciela) podatnika podatku dochodowego od osób prawnych. Pod kątem podatkowym NZOZ można więc uznać za podmiot podatkowo odrębny od założyciela.

Na chwilę obecną utworzony przez podatnika NZOZ nie działa jako płatnik składek ani podatków. Obecnie wszelkie należności publicznoprawne powstałe w ramach NZOZ, regulowane są przez podatnika jako założyciela NZOZ. Złożenie w przedmiotowej sprawie zapytania ma doprowadzić właśnie do wyjaśnienia piętrzących się w tym zakresie wątpliwości Podatnik chce bowiem zweryfikować prawidłowość swoich dotychczasowych działań.

Po ostatnich rozstrzygnięciach sądowych z zakresu CIT (potwierdzających zwolnienie podatkowe dochodów pochodzących z NZOZ), powstała wątpliwość, czy spółka winna uznać utworzony przez nią NZOZ jako odrębny od spółki byt prawny oraz, jakie niesie to za sobą implikacje z zakresu opodatkowania CIT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy niepubliczny zakład opieki zdrowotnej powinien wystąpić o nadanie mu własnego NIP...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej zakład opieki zdrowotnej jest wyodrębnionym organizacyjnie zespołem osób i środków majątkowych utworzonym i utrzymywanym w celu udzielania świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia. Mając na uwadze te definicje oraz fakt, iż NZOZ działa na podstawie nadanego mu statutu, należy uznać, ze NZOZ stanowi jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, i jako taki winien być traktowany jako wyodrębniony podmiot w stosunku do założyciela, będącego spółka prawa handlowego.

Tym samym - NZOZ, na zasadzie art. 1 ust. 1, art. 5 oraz art. 11 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników winien wystąpić o nadanie mu numeru NIP i posługiwać się tym numerem w obrocie.

Na uzasadnienie powyższego stanowiska podatnika wskazują również następujące argumenty:

Ponad wszelka wątpliwość należy uznać, iż niepubliczny zakład opieki zdrowotnej "K.", jako jednostka organizacyjna będąca tworem społecznym, przejawiającym się w postaci zorganizowanej formy działalności ludzkiej, których funkcjonowanie regulują różne gałęzie prawa (uchwala SN z dnia 26 stycznia 1996r. sygn. akt III CZP 111/95), jest odrębnym od swojego założyciela - "K." Sp. z o. o. - podmiotem praw i obowiązków. Niesie to za sobą ten skutek, iż powyższy niepubliczny ZOZ, będąc suwerennym podmiotem prawa podatkowego, zalicza się do kręgu podmiotów wolnych od podatku dochodowego od osób prawnych na płaszczyźnie art. 17 ust. 1 pkt 4 updop.

Argumentem na rzecz powyższego, jest pogląd prezentowany w orzecznictwie, iż majątek podatnika, co jest najistotniejszym, obok organów zarządzających, elementem składowym konstrukcji podatnika, bezspornie występuje u podatnika. Dla uznania podmiotowości podatnika istotne jest bowiem, że podatnik jest autonomiczny w sferze majątkowej, czyli jest zdolny do osiągania dochodów podlegających opodatkowaniu, nawet, gdy są to dochody zwolnione od podatku.

Wnioskodawca wskazuje, że także inne poglądy orzecznictwa w przedmiotowej sprawie potwierdzają jego stanowisko.

Zgodnie treścią orzeczenia NSA (sygn. akt II FSK 978/07) niepubliczny zakład opieki zdrowotnej utworzony przez osobę prawna, posiadający zdolność prawna, odrębna strukturę organizacyjna, odrębny przedmiot działania, odrębna gospodarkę finansowa, odrębny majątek jest jako jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 1 ust 2 u.p.d.o.p. W konkluzji Sąd ów stwierdził, iż za taka teza przemawia fakt posiadania wyodrębnionego zespołu środków organizacyjnych, majątkowych i osobistych pozwalający na samodzielne działanie, a także podleganie odrębnej ewidencji, posiadanie na mocy statutu odrębnych od Spółki organów zarządzających, odrębnej struktury organizacyjnej, własnego zakresu działania, samofinansowania (osiągane dochody służą finansowaniu działalności statutowej) a także posiadanie zasobów ludzkich w postaci fachowej obsługi. Ponadto NZOZ jest uczestnikiem obrotu gospodarczego, o czym świadczy fakt podpisywania umów cywilnoprawnych i występowania w sporach cywilnych, posiadanie odrębnej siedziby, statusu pracodawcy, zdolności sadowej i procesowej, a także numeru statystycznego i identyfikacyjnego. Dodatkowo za samodzielnością zakładu zdaniem NSA, przemawia fakt, iż niepubliczny zakład opieki zdrowotnej odpowiada za szkodę wyrządzona pacjentom.

Sąd ponadto podkreślił, iż niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej mają zbliżony status do niepublicznych szkół i placówek oświatowych. A skoro nie budzi wątpliwości ich podmiotowość podatkowa, to dopuszczalne jest tutaj zastosowanie analogii do niepublicznych zakładów opieki zdrowotnej.

Zakład opieki zdrowotnej może być utworzony m.in. przez "inną krajową lub zagraniczna osobę prawną lub osobę fizyczną z wyjątkiem niedopuszczalności utworzenia takiego zakładu przez samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej". Juz bowiem, tylko z tych unormowań wynika to, że zakład opieki zdrowotnej jest jednostką odrębną w stosunku do tworzącego go podmiotu.

W piśmiennictwie zgodnie przyjmuje się, ze typowymi atrybutami jednostek organizacyjnych niemajacymi osobowości prawnej są:

  1. posiadanie struktury organizacyjnej (art. 35 k.c.),
  2. działanie za pośrednictwem organów (art. 38 k.c.),
  3. zdolność prawna w zakresie prawa materialnego,
  4. zdolność procesowa,
  5. zdolność upadłościowa i układowa,
  6. posiadanie własnego majątku,
  7. odpowiedzialność własnym majątkiem za zobowiązania (S. Janczewski, Spółka jawna w nowym kodeksie handlowym. PPH 1934, s. 50; S. Wlodyka S. Wlodyka, Prawo spółek (praca zbiorowa pod red. S. Wlodyki). Kraków 1991, s. 198- 200; W. Pyziol S. Władyka, Prawo spółek (praca zbiorowo pod red. S. Wlodyki). Kraków 1991, s, 313; S. Soltysinski S. Soltysinski, A. Szajkowskl, J. Szwaja, Kodeks Handlowy. Komentarz. 11. Warszawa 1997, s. 44- 46).

Poza tym, wedle tych poglądów dla uzyskania statusu jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej wystarczające jest posiadanie przez dany podmiot przynajmniej jednej z wymienionych wyżej cech.

Nadto, Wojewódzki Sad Administracyjny we Wrocławiu w sprawie z sygn. akt. I SA/Wr 1353/06, stwierdził, iż w kontekście obowiązujących przepisów, w szczególności art. 1 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, art. 7 Ordynacji podatkowej oraz art. 1, art. 8 i następne ustawy z dnia 30 sierpnia o zakładach opieki zdrowotnej - uzasadnia przyjęcie stanowiska, ze niepubliczne ZOZ są odrębnymi od tworzących je podmiotów podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Konsekwencją tej jest uznanie, że uzyskiwane przez nie dochody w części przeznaczonej na statutowo określone cele ochrony zdrowia - zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 (z zastrzeżeniem ust. 1c) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - wolne są od tego podatku.

Ten sam sąd orzekł również, iż w sytuacji, gdy przesłanki ustawowe pozwalają na traktowanie jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej jako podatników podatku dochodowego od osób prawnych - stanowisko odmawiające takiego statusu niepublicznym zakładom opieki zdrowotnej należy uznać za nieuzasadnione. Tym bardziej, że bardzo zbliżony jest status niepublicznych szkól i placówek oświatowych działających w oparciu o przepisy ustawy o systemie oświaty (podmiot prowadzący, wpis do ewidencji placówek oświatowych, statut określający zakres działania i organizacje, wyodrębniony zespół środków organizacyjnych i majątkowych, zatrudnianie pracowników). Zbliżone są też preferencje podatkowe jakie ustawodawca przewidział z uwagi na społecznie doniosły cel jaki realizują zarówno placówki oświaty jak i zakłady opieki zdrowotnej. Skoro nie budzi wątpliwości podmiotowość podatkowa jednostek oświaty, to uzasadniona jest w tym przypadku (wyjątkowa w prawie podatkowym) analogia w uznaniu niepublicznych zakładów opieki zdrowotnej za podatników do których stosuje się art. 1 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Natomiast, Wojewódzki Sad Administracyjny we Wrocławiu w sprawie z sygn. akt I SA/Wr 348/05 potwierdzając również powyżej przedstawione argumenty, stwierdził, iż fakt posiadania przez niepubliczny zakład opieki zdrowotnej podmiotowości w podatku dochodowym od osób prawnych skutkuje możliwością zastosowania zwolnienia przedmiotowego przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

W konsekwencji Wnioskodawca jako niepubliczny zakład opieki zdrowotnej stanowiący odrębny od swego założyciela podmiot prawnopodatkowy stoi na stanowisku, iż przez wzgląd na okoliczność, ze prowadzi on działalność w zakresie ochrony zdrowia i swe dochody przeznacza na cele statutowe związane właśnie z ochroną zdrowia, podatnik jest objęty zwolnieniem podatkowym, o którym mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując niepubliczny zakład opieki zdrowotnej powinien wystąpić o nadanie mu własnego NIP i się nim posługiwać w obrocie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1-3 ustawy z dnia 13 października 1995r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t.j. Dz. U. z 2004r. Nr 269, poz. 2681 ze zm.), zwanej dalej ustawą o NIP, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu oraz otrzymują numery identyfikacji podatkowej, zwane dalej "NIP".

Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione powyżej, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, a w szczególności zakłady (oddziały) osób prawnych oraz płatnicy podatków; podmioty te również otrzymują NIP.

Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek na ubezpieczenia społeczne lub ubezpieczenia zdrowotne, zwane dalej "płatnikami składek ubezpieczeniowych"; podmioty te również otrzymują NIP.

W myśl art. 5 ust. 1 i ust. 3 ustawy o NIP podatnicy obowiązani są do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego; zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera w szczególności pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, a ponadto:

  1. w przypadku zakładów (oddziałów) osób prawnych oraz innych wyodrębnionych jednostek wewnętrznych będących podatnikami - NIP oraz inne dane dotyczące jednostki macierzystej;
  2. w przypadku spółek cywilnych, jawnych, partnerskich, komandytowych oraz komandytowo-akcyjnych - dane dotyczące wspólników, w tym również NIP nadany poszczególnym wspólnikom;
  3. w przypadku podatkowych grup kapitałowych - dane dotyczące spółek wchodzących w skład grupy, w tym również NIP nadane tym spółkom.

Powyższe oznacza, że obowiązek dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego dotyczy podmiotów, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami lub płatnikami podatków bądź płatnikami składek ubezpieczeniowych.

Mocą art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawa lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Zatem aby odpowiedzieć na pytanie Wnioskodawcy konieczne jest przeanalizowanie statusu podatnika na podstawie ustaw podatkowych.

Ustawodawca określając zakres podmiotowy ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. dalej updop) w art. 1 stwierdził, że opodatkowaniu podlegają dochody osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej.

Pojęcie osoby prawnej" zostało zdefiniowane w art. 33 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), zgodnie z którym osobami prawnymi są Skarb Państwa i jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne przyznają osobowość prawną. Osobowość prawną uzyskuje się z chwilą wpisu do właściwego rejestru, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej (art. 37 § 1 Kodeksu cywilnego).

Prawo cywilne nie zawiera natomiast definicji pojęcia jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej". Art. 331 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi jedynie, że do jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną, stosuje się odpowiednio przepisy o osobach prawnych. W doktrynie przyjmuje się, że jednostkami organizacyjnymi nie mającymi osobowości prawnej są podmioty, którym przepisy prawa w ograniczonym zakresie przyznają zdolność prawną, głównie zdolność sądową (podmiot może pozywać i być pozywany) oraz zdolność do nabywania praw i zaciągania zobowiązań. Ponadto jednostka organizacyjna posiada pewną, choćby minimalną strukturę organizacyjną. Do takich jednostek zalicza się: działające w Polsce przedstawicielstwa zagranicznych osób prawnych, zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, wspólnoty mieszkaniowe.

Ustawa z dnia 30 sierpnia 1991 roku o zakładach opieki zdrowotnej (t.j. Dz. U. z 2007r. Nr 14, poz. 89, ze zm.) dalej: ustawa o zoz, definiuje zakład opieki zdrowotnej jako wyodrębniony organizacyjnie zespół osób i środków majątkowych, utworzony i utrzymywany w celu udzielania świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia (art. 1 ust. 1 ustawy o zoz).

Zakład opieki zdrowotnej może być odrębną jednostką organizacyjną, częścią innej jednostki organizacyjnej lub jednostką organizacyjną podległą innej jednostce organizacyjnej (art. 2 ust. 2 ustawy o zoz).

Przyznane przez ustawodawcę wyodrębnienie dotyczy wyłącznie organizacji zakładu opieki zdrowotnej, a nie wyodrębnienia prawnego, które przesądza o jego samodzielności. Zgodnie z art. 35b ust. 3 ww. ustawy o zoz, samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej podlega obowiązkowi rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym. Z chwilą wpisania do rejestru samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej uzyskuje osobowość prawną.

Ustawa ta nie daje natomiast przymiotu osobowości prawnej niepublicznemu zakładowi opieki zdrowotnej, tym samym niepubliczny zakład opieki zdrowotnej nie jest niezależną od osoby założyciela (osoby prawnej, osoby fizycznej lub spółki tych osób) jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej, która mogłaby samodzielnie funkcjonować w obrocie prawnym. Oznacza to, że niepubliczny zakład opieki zdrowotnej nie może być uznany za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, w rozumieniu art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Nie można zatem przyjąć, iż niepubliczny zakład opieki zdrowotnej będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych jako jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej. Jeżeli założycielem niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej jest osoba prawna (fundacja, związek zawodowy, stowarzyszenie, inna krajowa osoba prawna), to osobowość prawnopodatkową ma jedynie ta osoba prawna. Dochody osób prawnych będących założycielami niepublicznych zakładów opieki zdrowotnej podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Zakład opieki zdrowotnej stanowi integralną część osoby prawnej, a przez to i jego działalność składa się na działalność całej osoby prawnej, niezależnie od stopnia jego wyodrębnienia i samodzielności. Trudno bowiem mówić o podmiotowości określonej jednostki organizacyjnej w sytuacji, gdy podmiotowość ta przysługuje macierzystej osobie prawnej w tym przypadku Spółce.

Tym samym nie można uznać niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej za odrębnego od Spółki podatnika podatku dochodowego co też zostało potwierdzone we wydanej przez tut. organ interpretacji z dnia 8 lipca 2010r. znak: IBPBI/2/423-569/10/PP.

Odnośnie zaś statusu NZOZ na gruncie podatku VAT należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast jak wynika z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dla oceny, czy Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej (NZOZ) jest odrębnym podatnikiem w stosunku do organu założycielskiego, którym jest Wnioskodawca (Spółka z o.o.) ważne jest ustalenie, czy NZOZ prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą.

Jak już zauważono zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej zakład opieki zdrowotnej może być odrębną jednostką organizacyjną, częścią innej jednostki organizacyjnej lub jednostką organizacyjną podległą innej jednostce organizacyjnej.

Z wniosku wynika, że NZOZ posiada autonomię organizacyjną należy też zauważyć, że czynności wykonywane przez niepubliczny zakładu opieki zdrowotnej (udzielanie świadczeń zdrowotnych) spełniają kryteria definicji działalności gospodarczej, jednakże uwzględniając fakt, iż to Wnioskodawca zawiera kontrakt z NFZ na świadczenie usług medycznych nie można powiedzieć, iż NZOZ będzie posiadał pełną odrębną podmiotowość od swojego organu założycielskiego, nie będzie zatem samodzielnym, wyodrębnionym podmiotem gospodarczym, a co najważniejsze z punktu widzenia ustawy o VAT nie będzie prowadził samodzielnie działalności gospodarczej.

W świetle powyższego podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w ww. art. 15 ustawy o VAT, jest Wnioskodawca, czyli organ założycielski NZOZ.

Ponadto z wniosku nie wynika aby NZOZ prowadził działalność pozwalającą uznać go za podatnika na gruncie innego podatku (np. akcyzowego), jak też podano w stanie faktycznym NZOZ nie działa jako płatnik składek ubezpieczeniowych ani podatkowych. Tym samym nie zaistnieją przesłanki przewidziane w art. 2 ust. 1-3 ustawy o NIP które obejmowałyby obowiązkiem ewidencyjnym NZOZ.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach