Interpretacja indywidualna z dnia 07.10.2009, sygn. ILPP1/443-848/09-7/BD, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat interpretacji
W którym Urzędzie Skarbowym Wspólnota Mieszkaniowa powinna złożyć wniosek o nadanie nr NIP w urzędzie zgodnym z adresem położenia nieruchomości, czy w urzędzie zgodnym z adresem firmy zarządzającej?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko (), przedstawione we wniosku z dnia brak daty (data wpływu: 20 lipca 2009 r.), uzupełnionym pismami: z dnia brak daty (data wpływu: 20 sierpnia 2009 r.), z dnia 18 września 2009 r. (data wpływu: 28 września 2009 r.) oraz z dnia brak daty (data wpływu: 5 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie określenia urzędu skarbowego właściwego do nadania NIP jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 20 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników podatku od towarów i usług w zakresie określenia urzędu skarbowego właściwego do nadania NIP. Wniosek uzupełniono w dniu 20 sierpnia 2009 r. o podpis Wnioskodawcy, w dniu 28 września 2009 r. o doprecyzowanie stanu faktycznego oraz w dniu 5 października 2009 r. o umowę o zarządzanie nieruchomością wspólną.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Po zawiązaniu się wspólnoty mieszkaniowej złożono wniosek o wydanie NIP w Urzędzie Skarbowym X, zgodnie z adresem położenia nieruchomości. W Urzędzie tym stwierdzono, że urzędem właściwym jest Urząd Skarbowy Y, zgodnie z adresem firmy zarządzającej, czyli adresem umieszczonym na dokumencie REGON.
Urząd Skarbowy Y wniosku nie przyjął twierdząc, że urzędem właściwym jest Urząd Skarbowy X.
W piśmie uzupełniającym z dnia 18 września 2009 r. (data wpływu: 28 września 2009 r.) Wspólnota oświadczyła, że:
- wg dokumentu GUS o nadaniu nr REGON adresem siedziby jest ul. (). Jest to adres firmy zarządzającej tym budynkiem, z którą wspólnota podpisała umowę o zarządzanie nieruchomością wspólną. Nieruchomość położona jest przy ul. (). Innych dokumentów, w których figurowałby jakikolwiek inny adres nie ma. Wspólnota nie ma statutu, gdyż powstaje z mocy prawa i nie ma obowiązku jego posiadania.
- wspólnota jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, nie jest natomiast podatnikiem podatku od towarów i usług.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
W którym Urzędzie Skarbowym wspólnota mieszkaniowa powinna złożyć wniosek o nadanie NIP w urzędzie zgodnym z adresem położenia nieruchomości, czy w urzędzie zgodnym z adresem firmy zarządzającej...
Zdaniem Wnioskodawcy, wspólnota powinna złożyć wniosek o nadanie NIP w urzędzie zgodnym z adresem położenia nieruchomości, gdyż ten jest niezmienny. Adres zarządcy w momencie zmiany zarządcy zmienia się i powoduje niepotrzebne komplikacje. Dodatkowo wpisuje się go w zeznaniu rocznym CIT i tak ten sam adres ma wiele wspólnot.
W przypadku wpisywania adresu położenia nieruchomości, każda nieruchomość ma swój indywidualny adres zarządcy na deklaracji CIT. Urząd Skarbowy X stwierdził, że podając adres zarządcy, korespondencja dociera we właściwe miejsce nie krążąc między mieszkańcami nieruchomości. Możliwe jest przecież używanie w tym przypadku adresu do korespondencji, którym może być adres zarządcy.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Zasady powstania powszechnego obowiązku ewidencyjnego dla celów podatkowych, w którego zakres wchodzi w szczególności obowiązek dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego składanego w celu uzyskania numeru identyfikacji podatkowej, reguluje ustawa z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 ze zm.).
Zgodnie z art. 2 ust.1 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu oraz otrzymują numer identyfikacji podatkowej, zwane dalej NIP.
Stosownie do ust. 2 i ust. 3 cyt. wyżej przepisu, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, a w szczególności zakłady (oddziały) osób prawnych, płatnicy podatków oraz płatnicy składek ubezpieczeniowych podmioty te również otrzymują numer identyfikacji podatkowej (NIP).
Powyższe oznacza, że każdy podmiot, który należy do jednej z ww. kategorii, jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego. Obowiązek dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego dotyczy podmiotów, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami lub płatnikami podatków.
Właściwość urzędów skarbowych została określona w art. 4 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w sprawach określonych w art. 3 właściwymi naczelnikami urzędów skarbowych są:
- dla podatników podatku od towarów i usług, niekorzystających ze zwolnienia od tego podatku - naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach podatku od towarów i usług;
- dla jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, korzystających ze zwolnienia od podatku od towarów i usług naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na siedzibę jednostki lub miejsce wykonywania działalności;
- dla pozostałych podatników:
- będących podatnikami podatku dochodowego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach tego podatku,
- niebędących podatnikami podatku dochodowego naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę podatnika, a jeżeli podatnik nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w Polsce - naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa Śródmieście;
- dla płatników podatków oraz płatników składek ubezpieczeniowych, niebędących jednocześnie podatnikami, o których mowa w pkt 1-3 - naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę płatnika; w pozostałych przypadkach właściwym naczelnikiem urzędu skarbowego jest naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa Śródmieście.
Podstawą prawną funkcjonowania wspólnot jest ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). Powyższa ustawa określa prawa i obowiązki członków wspólnoty oraz zakres zarządu nieruchomością wspólną. Zgodnie z art. 6 ww. ustawy wspólnotę mieszkaniową tworzy ogół właścicieli, których lokale mieszkaniowe wchodzą w skład określonej nieruchomości. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Nie posiada jednak osobowości prawnej.
Wspólnotę mieszkaniową tworzą zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych. Jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej to jednostka o wyodrębnionym majątku, mająca zorganizowaną strukturę wewnętrzną ujętą w ramy organizacyjne oraz określone zasady prowadzenia spraw tej jednostki i reprezentowania jej na zewnątrz.
Za zobowiązania dotyczące nieruchomości wspólnej wspólnota odpowiada bez ograniczenia, a każdy właściciel lokalu w części odpowiadającej jego udziałowi w tej nieruchomości. W celu reprezentacji interesów wspólnoty, zobowiązana jest ona zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.) ustanowić zarząd, który może być sprawowany bezpośrednio przez członków wspólnoty lub pośrednio przez podmiot z zewnątrz. Ponadto na gruncie ustawy o własności lokali należy rozróżnić pojęcia zarządu i zarządcy. O zarządzie mówimy w przypadku, gdy mamy na myśli organ wspólnoty, a o zarządcy w przypadku, gdy zarządzanie (administrowanie) nieruchomością wspólną zostało powierzone osobie fizycznej lub prawnej. Mając na uwadze powyższe, należy jednoznacznie stwierdzić, że wspólnota mieszkaniowa stanowi wspólnotę interesów właścicieli lokali, zorganizowanych w formie i na zasadach określonych w powołanej wyżej ustawie o własności lokali.
Wspólnota mieszkaniowa zatem, jako jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, jeżeli zgodnie z przedstawionymi wyżej zasadami jest podatnikiem, wchodzi w zakres podmiotowy cyt. wyżej ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników.
Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że została zawiązana wspólnota mieszkaniowa, dla nieruchomości położonej przy ul. (), podlegającej pod terytorium działania Urzędu Skarbowego X. Wspólnota posiada firmę zarządzającą, mieszczącą się na terenie działania Urzędu Skarbowego Y. Wnioskodawca ubiega się o nadanie NIP.
Ponadto jak wynika z pisma uzupełniającego wg dokumentu GUS o nadaniu nr REGON adresem siedziby jest ul. (). Jest to adres firmy zarządzającej tym budynkiem, z którą Wspólnota podpisała umowę o zarządzanie nieruchomością wspólną. Wnioskodawca nie posiada innych dokumentów, w których figurowałby jakikolwiek inny adres.
Wspólnota jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, nie jest natomiast podatnikiem podatku od towarów i usług.
W świetle powyższego bezspornym jest fakt, że na Wspólnocie Mieszkaniowej jako jednostce organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, posiadającej status podatnika w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, spoczywa obowiązek ewidencyjny w rozumieniu powszechnego sytemu ewidencji i identyfikacji podatników.
Natomiast w myśl powołanych wyżej regulacji prawnych, właściwym naczelnikiem urzędu skarbowego do nadania NIP jednostkom organizacyjnym niemających osobowości prawnej jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na siedzibę jednostki lub miejsce wykonywania działalności.
W kwestiach dotyczących określenia siedziby wspólnot mieszkaniowych należy na zasadzie analogii stosować art. 41 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), zgodnie z którym siedzibą osoby prawnej jest miejscowość, w której ma siedzibę jej organ zarządzający, jeżeli ustawa lub oparty na niej statut nie stanowią inaczej.
Z brzmienia powołanej regulacji wynika zatem zasada swobody wyboru siedziby.
Siedzibą wspólnoty mieszkańców będzie więc co do zasady miejsce, w którym dokonywane są czynności prowadzenia spraw i reprezentacji, a więc siedziba organu zarządzającego, pod warunkiem jednak, że w statucie siedziba nie zostanie określona w odmienny sposób.
Ponadto, dla celów statystycznych adres siedziby określa się zgodnie z § 7 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 lipca 1999 r. w sprawie sposobu i metodologii prowadzenia i aktualizacji rejestru podmiotów gospodarki narodowej, w tym wzorów wniosków, ankiet i zaświadczeń, oraz szczegółowych warunków i trybu współdziałania służb statystyki publicznej z innymi organami prowadzącymi urzędowe rejestry i systemy informacyjne administracji publicznej (Dz. U. Nr 69, poz. 763 ze zm.). W myśl tego przepisu, za adres siedziby osoby prawnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej przyjmuje się adres siedziby organu zarządzającego ().
Zatem siedzibą wspólnoty mieszkaniowej jest adres jej zarządu, gdy został on wybrany lub adres jej zarządcy, gdy zarząd został powierzony w trybie art. 18 ustawy o własności lokali.
Odnosząc się do przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, że jeżeli siedziba wspólnoty, będąca przesłanką ustalenia właściwości naczelnika urzędu skarbowego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym i tym samym w sprawach z zakresu ewidencji podatników nie została jednoznacznie określona w żadnym z dokumentów, wówczas należy przyjąć, że może ona być wskazana zgodnie z dokumentem GUS o nadaniu nr REGON pod adresem organu zarządzającego.
Wobec powyższego w rozpatrywanej sprawie wspólnota mieszkaniowa powinna wystąpić o nadanie NIP do Naczelnika Urzędu Skarbowego Y.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu