Interpretacja indywidualna z dnia 24.09.2018, sygn. 0111-KDIB3-3.4018.5.2018.2.MS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Obowiązek złożenia wniosku o nadanie Numeru Identyfikacji Podatkowej w sytuacji prowadzenia działalności nierejestrowanej w zakresie usług kosmetycznych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 lipca 2018 r. (data wpływu 24 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie stwierdzenia czy Wnioskodawca aby prowadzić działalność nierejestrową w zakresie usług kosmetycznych jako podatnik zwolniony podmiotowo z podatku od towarów i usług ze względu na limit obrotów musi wystąpić do Urzędu Skarbowego o nadanie Numeru Identyfikacji Podatkowej poprzez zgłoszenie identyfikacyjne NIP-7 (zaznaczając w nim w części A.4. pkt 2 osoba podlegająca zarejestrowaniu jako podatnik podatku od towarów i usług lub będąca zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług) -jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lipca 2018 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie stwierdzenia czy Wnioskodawca aby prowadzić działalność nierejestrową w zakresie usług kosmetycznych jako podatnik zwolniony podmiotowo z podatku od towarów i usług ze względu na limit obrotów musi wystąpić do Urzędu Skarbowego o nadanie Numeru Identyfikacji Podatkowej poprzez zgłoszenie identyfikacyjne NIP-7 (zaznaczając w nim w części A.4. pkt 2 osoba podlegająca zarejestrowaniu jako podatnik podatku od towarów i usług lub będąca zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług).

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe:

1. ZDARZENIE PRZYSZŁE:

Po zakończeniu obecnej pracy na etat (umowa o pracę, do momentu ustania stosunku pracy Wnioskodawca jest ubezpieczony w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych), Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi kosmetyczne jako osoba fizyczna wykonująca działalność nierejestrową (miesięczny przychód nie będzie przekraczał 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia) - na podstawie Ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców. Usługi kosmetyczne typu: manicure, pedicure, stosowanie maseczek upiększających, farbowanie rzęs, makijaż, świadczone będą z dojazdem do klientów - na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Zgodnie z Prawem przedsiębiorców działalności nierejestrowej Wnioskodawcy nie mam obowiązku rejestrować w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej jak i w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych - do momentu przekroczenia w danym miesiącu przychodu w wysokości 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia. Na podstawie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca zamierza ubiegać się o zwolnienie podmiotowe z VAT - przewidywana wartość sprzedaży w działalności nierejestrowej Wnioskodawcy nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności w roku podatkowym, kwoty 200. 000 zł. Wnioskodawca zamierza kupić i zarejestrować kasę fiskalną, gdyż zgodnie z art. 4 pkt 2 lit. j rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej nie stosuje się w przypadku świadczenia usług kosmetycznych i kosmetologicznych. Zatem kasa fiskalna w przypadku Wnioskodawcy powinna zostać zainstalowana przed dokonaniem świadczenia pierwszej usługi, niezależnie od tego, czy limit obrotu do 20 tys. został przekroczony, czy też nie. Aby zarejestrować kasę fiskalną i odnotowywać na niej zdarzenia gospodarcze (sprzedaż usług kosmetycznych) potrzebny jest jednak indywidualny Numer Identyfikacji Podatkowej (NIP). Wnioskodawca zamierzam ubiegać się o jego nadanie.

2. ZDARZENIE PRZYSZŁE:

Przy działalności nierejestrowej Wnioskodawca będzie również ponosił koszty uzyskania przychodu - np. zakup szminek, lakierów do paznokci, rzęs. Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym PIT-36 przy obliczaniu dochodu odliczyć te koszty, które poniósł ściśle w związku z wykonywaną działalnością i dokumentować je fakturami, paragonami, dokumentami wewnętrznymi.

3. ZDARZENIE PRZYSZŁE:

Równocześnie z rozpoczęciem powyżej opisanej pozarolniczej działalności nierejestrowej, Wnioskodawca zamierza wziąć w 10-letnią dzierżawę 4 hektarowe grunty rolne i czynnie prowadzić gospodarstwo rolne - uprawę truskawek. Jako rolnik: pełnoletnia osoba fizyczna, zamieszkująca i prowadząca osobiście i na własny rachunek działalność rolniczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Wnioskodawca zamierza zgłosić się do ubezpieczenia w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (KRUS) i kwartalnie opłacać składki emerytalno-rentowe, wypadkowe, chorobowe, macierzyńskie. Wnioskodawca nigdy wcześniej nie podlegał ubezpieczeniu w KRUS - tylko w ZUS.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

w zakresie zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników:

1. ZDARZENIE PRZYSZŁE: Czy aby prowadzić działalność nierejestrową w zakresie usług kosmetycznych jako podatnik zwolniony podmiotowo z podatku od towarów i usług ze względu na limit obrotów, Wnioskodawca musi: - wystąpić do Urzędu Skarbowego o nadanie Numeru Identyfikacji Podatkowej poprzez zgłoszenie identyfikacyjne NIP-7 (zaznaczając w nim w części A.4. pkt 2. Osoba podlegająca zarejestrowaniu jako podatnik podatku od towarów i usług lub będąca zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług)?

Zdaniem Wnioskodawcy: zamierza On świadczyć usługi kosmetyczne jako osoba fizyczna wykonująca działalność nierejestrową (miesięczny przychód nie będzie przekraczał 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia) - na podstawie ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców. Usługi kosmetyczne typu: manicure, pedicure, stosowanie maseczek upiększających, farbowanie rzęs, makijaż, świadczone będą z dojazdem do klientów - na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Zgodnie z Prawem przedsiębiorców Wnioskodawca działalności nierejestrowej nie ma obowiązku rejestrować w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej jak i w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych - do momentu przekroczenia w danym miesiącu przychodu w wysokości 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia. Na podstawie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca zamierza ubiegać się o zwolnienie podmiotowe z VAT - przewidywana wartość sprzedaży w działalności nierejestrowej Wnioskodawcy nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności w roku podatkowym, kwoty 200. 000 zł. Wnioskodawca zamierza kupić i zarejestrować kasę fiskalną, gdyż zgodnie z art. 4 pkt 2 lit. j rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej nie stosuje się w przypadku świadczenia usług kosmetycznych i kosmetologicznych. Zatem kasa fiskalna w przypadku Wnioskodawcy powinna zostać zainstalowana przed dokonaniem świadczenia pierwszej usługi, niezależnie od tego, czy limit obrotu do 20 tys. został przekroczony, czy też nie. Aby zarejestrować kasę fiskalną i odnotowywać na niej zdarzenia gospodarcze (sprzedaż usług kosmetycznych) potrzebny jest jednak indywidualny Numer Identyfikacji Podatkowej (NIP). Wnioskodawca zamierza ubiegać się o jego nadanie. Aby więc prowadzić działalność nierejestrową w zakresie usług kosmetycznych jako podatnik zwolniony podmiotowo z podatku od towarów i usług ze względu na limit obrotów, Wnioskodawca musi: - wystąpić do Urzędu Skarbowego o nadanie Numeru Identyfikacji Podatkowej poprzez zgłoszenie identyfikacyjne NIP-7 (zaznaczając w nim w części A.4. pkt 2. Osoba podlegająca zarejestrowaniu jako podatnik podatku od towarów i usług lub będąca zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 869 ze zm.) dalej ustawa o NIP, określa między innymi zasady ewidencji:

1. podatników,
2. płatników podatków,
3. płatników składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenia zdrowotne, zwanych dalej płatnikami składek ubezpieczeniowych

oraz zasady i tryb nadawania numeru identyfikacji podatkowej NIP.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy o NIP osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o NIP obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków.

Na mocy art. 3 ust. 1 ustawy o NIP identyfikatorem podatkowym jest:

1. numer PESEL - w przypadku podatników będących osobami fizycznymi objętymi rejestrem PESEL nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług;
2. NIP - w przypadku pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2.

Powyższe oznacza, że każdy podmiot, który należy do jednej z ww. kategorii, jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego. Obowiązek dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego dotyczy podmiotów, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami lub płatnikami podatków. Obowiązek ewidencyjny obejmuje również co do zasady podmioty korzystające w całości lub w części ze zwolnień podatkowych, bowiem posiadają one status podatników.

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o NIP podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Stosownie do art. 5 ust. 2 ustawy o NIP zgłoszenie identyfikacyjne osób fizycznych zawiera nazwisko, imiona, imiona rodziców, datę i miejsce urodzenia, płeć, nazwisko rodowe, obywatelstwo lub obywatelstwa, adres miejsca zamieszkania, adres miejsca zameldowania na pobyt stały lub czasowy, rodzaj i numer dowodu tożsamości oraz numer PESEL w przypadku osób fizycznych objętych tym rejestrem.

W myśl art. 5 ust. 2a ustawy o NIP zgłoszenia identyfikacyjnego nie dokonują podatnicy będący osobami fizycznymi objętymi rejestrem PESEL nieprowadzący działalności gospodarczej lub niebędący zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 4 ustawy o NIP zgłoszenie identyfikacyjne podatników będących osobami fizycznymi wykonujących działalność gospodarczą zawiera dane, o których mowa w ust. 2, nazwę (firmę), adres głównego miejsca wykonywania działalności gospodarczej, adresy dodatkowych miejsc wykonywania działalności, numer identyfikacyjny REGON, organ ewidencyjny, wykaz rachunków bankowych, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych.

Wobec tego, numer NIP nadany może być wyłącznie podatnikowi w przypadku, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, przy czym podatnik może posiadać tylko jeden numer NIP.

W myśl art. 7 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Jak stanowi art. 7 § 2 Ordynacji podatkowej, ustawy podatkowe mogą ustanawiać podatnikami inne podmioty niż wymienione w § 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz.U. z 2018 r., poz. 646 z późn. zm.). nie stanowi działalności gospodarczej działalność wykonywana przez osobę fizyczną, której przychód należny z tej działalności nie przekracza w żadnym miesiącu 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia, o którym mowa w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz.U. z 2017 r. poz. 847 oraz z 2018 r. poz. 650), i która w okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywała działalności gospodarczej.

Osoba wykonująca działalność, o której mowa w ust. 1, może złożyć wniosek o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Działalność ta staje się działalnością gospodarczą z dniem określonym we wniosku.

Przepisy ustawy Prawo przedsiębiorców pozwalają działać podmiotom na małą skalę bez konieczności rejestracji w CEiDG i opłacania składek ZUS.

Jednocześnie ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) zawiera własną definicje podatnika oraz działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy ww. ustawy należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem z punktu widzenia ustawy o VAT osoba prowadząca działalność nierejestrową będzie podatnikiem VAT, jeśli prowadzi działalność gospodarczą zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 (art. 113 ust. 9 ustawy o VAT).

Natomiast zgodnie z art. 113 ust . ustawy o VAT zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:

1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
   • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
   • wyrobów tytoniowych,
   • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
4. terenów budowlanych,
5. nowych środków transportu;

2. świadczących usługi:

1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie;

3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi kosmetyczne jako osoba fizyczna wykonująca działalność nierejestrową (miesięczny przychód nie będzie przekraczał 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia) - na podstawie ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców. Usługi kosmetyczne typu: manicure, pedicure, stosowanie maseczek upiększających, farbowanie rzęs, makijaż, świadczone będą z dojazdem do klientów - na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Na podstawie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca zamierza ubiegać się o zwolnienie podmiotowe z VAT - przewidywana wartość sprzedaży w działalności nierejestrowej Wnioskodawcy nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności w roku podatkowym, kwoty 200. 000 zł. Wnioskodawca zamierza kupić i zarejestrować kasę fiskalną, gdyż zgodnie z art. 4 pkt 2 lit. j rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej nie stosuje się w przypadku świadczenia usług kosmetycznych i kosmetologicznych.

W świetle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości czy na obowiązek wystąpić do Urzędu Skarbowego o nadanie Numeru Identyfikacji Podatkowej poprzez zgłoszenie identyfikacyjne NIP-7 (zaznaczając w nim w części A.4. pkt 2 - Osoba podlegająca zarejestrowaniu jako podatnik podatku od towarów i usług lub będąca zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług).

Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, że Wnioskodawca świadcząc usługi kosmetyczne i kosmetologiczne na rzecz osób fizycznych w ramach działalności nierejestrowanej (spełniając warunki określone w ustawie Prawo przedsiębiorców) prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym Wnioskodawca jest podatnikiem w rozumieniu tej ustawy.

W konsekwencji w związku z tym, iż świadcząc usługi kosmetyczne i kosmetologiczne w ramach działalności nierejestrowanej Wnioskodawca będzie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku VAT podatnikiem Wnioskodawca będzie zobowiązany wystąpić o nadanie numeru identyfikacji podatkowej - NIP.

Przy czym Wniosek o nadanie numeru identyfikacji podatkowej NIP Wnioskodawca powinien złożyć na druku NIP-7 (zaznaczając w nim w części A.4. pkt 2 osoba podlegająca zarejestrowaniu jako podatnik podatku od towarów i usług lub będąca zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie stwierdzenia czy Wnioskodawca aby prowadzić działalność nierejestrową w zakresie usług kosmetycznych jako podatnik zwolniony podmiotowo z podatku od towarów i usług ze względu na limit obrotów musi wystąpić do Urzędu Skarbowego o nadanie Numeru Identyfikacji Podatkowej poprzez zgłoszenie identyfikacyjne NIP-7, tj. tylko w zakresie zagadnienia będącego przedmiotem wniosku zapytania. Wszystkie inne kwestie nieobjęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej świadczonych przez Wnioskodawcę usług. Stwierdzenie Wnioskodawcy, że zamierza kupić kasę fiskalną przyjęto informacyjnie i nie było ono przedmiotem oceny.

Jednocześnie zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej