Interpretacja indywidualna z dnia 27.02.2019, sygn. 0111-KDIB3-2.4018.1.2019.1.AZ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

brak obowiązku nadania NIP dla niepublicznego przedszkola prowadzonego przez osobę fizyczną

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 stycznia 2019 r. (data wpływu 28 stycznia 2019 r.) uzupełnionym pismem z 15 lutego 2019 r. (data wpływu 22 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie braku obowiązku nadania NIP dla niepublicznego przedszkola prowadzonego przez osobę fizyczną jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie braku obowiązku nadania NIP dla niepublicznego przedszkola prowadzonego przez osobę fizyczną. Wniosek został uzupełniony pismem z 15 lutego 2019 r. (data wpływu 22 lutego 2019 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Z dniem 3 stycznia 2019 r. nastąpiła zmiana organu prowadzącego Przedszkola Niepublicznego xxx. Do końca 2018 r. organem prowadzącym (właścicielem) była M.J., w wyniku dokonanej zmiany organem prowadzącym został P. J. Nastąpiła więc zmiana w ewidencji szkół i placówek niepublicznych, prowadzonej przez Burmistrza.

We wrześniu 2018 roku ówczesny organ prowadzący złożył wniosek o udzielenie dotacji z budżetu Gminy Miejskiej, co skutkuje prawem do uzyskania dotacji z budżetu gminy na prowadzenie przedszkola.

Wpis do Ewidencji szkół i placówek oświatowych skutkuje otrzymaniem numeru RSPO (w Rejestrze Szkół i Placówek Oświatowych prowadzonym przez Ministerstwo Edukacji Narodowej), a w następstwie numer REGON w RSPO został utrzymany poprzedniego organu prowadzącego.

• nazwa PRZEDSZKOLE NIEPUBLICZNE xxx (ale nie sp. z o.o.)
• REGON xxx
• NIP xxx
• kod i nazwa podstawowej formy prawnej 2 - JEDNOSTKA ORGANIZACYJNA NIEMAJĄCA OSOBOWOŚCI PRAWNEJ
• kod i nazwa szczególnej formy prawnej 382 - PRZEDSZKOLA NIEPUBLICZNE
• kod i nazwa formy własności 215 - WŁASNOŚĆ PRYWATNA KRAJOWA POZOSTAŁA
• organ rejestrowy MINISTER EDUKACJI NARODOWEJ
• rodzaj rejestru lub ewidencji REJESTR SZKÓŁ I PLACÓWEK OŚWIATOWYCH
• numer w rejestrze lub ewidencji 1/10

Po nadaniu numeru w RSPO Urząd Statystyczny stwierdził, że dla nowej jednostki należy wystąpić o nowy numer NIP odrębny od osoby fizycznej będącej organem prowadzącym przedszkole czyli dla jednostki nieposiadającej osobowości prawnej.

Jednak Przedszkole nie jest ani płatnikiem składek ubezpieczeniowych, ani płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy. Pracodawcą jest osoba fizyczna P. J.

Do momentu zaistnienia zmiany sytuacja była analogiczna. Płatnikiem składek i zaliczek na podatek była osoba fizyczna, M. J., i prowadzona przez nią działalność posługiwała się jej osobistym NIPem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy przedszkole powinno wystąpić o nadanie odrębnego numeru NIP w sytuacji gdy organizatorem jest osoba fizyczna? (pytanie sformułowane ostatecznie w piśmie z 15 lutego 2019 r.)

Stanowisko Wnioskodawcy:

Nie ma żadnych podstaw ani uzasadnienia do nadania odrębnego NIPu dla przedszkola, odrębnie od osoby go prowadzącej. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw. Fakt, że przedszkole posiada wpis do rejestru placówek niepublicznych oraz odrębny REGON nie ma wpływu na obowiązujące w tym zakresie zasady rozliczeń z Urzędem Skarbowym i ZUS. Temat opisany w pytaniu był przedmiotem kilku rozstrzygnięcia Dyrektorów Izby Skarbowych z powodu rzeczywistych zawiłości związanych z odrębnym rejestrem placówek oświatowych oraz odrębnym REGON. Z przedłożonych w załączeniu interpretacji jednoznacznie wynika, że placówki oświatowe powinny posługiwać się NIPem organu założycielskiego (prowadzącego), ponieważ nie podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu, nie występują jako odrębny podatnik, płatnik podatków bądź płatnik składek ubezpieczeniowych i w konsekwencji przedszkola niepubliczne nie są zobowiązane do posiadania własnego NIP.

Placówka oświatowa, prowadzona przez osobę inną niż jednostka samorządu terytorialnego nie jest samodzielnym podmiotem i nie może działać w oderwaniu od osoby fizycznej lub prawnej, która ją założyła. To osoba fizyczna ma osobowość prawną i jako organ prowadzący rozlicza zobowiązania publicznoprawne. Na gruncie przepisów podatkowych osoba fizyczna, prawna prowadząca niepubliczne przedszkole rozlicza się ze źródła dochodów działalności gospodarczej, mimo, że ustawa Prawo oświatowe stanowi, że prowadzenie szkoły nie jest działalnością gospodarczą. Przedszkole nie jest odrębnym podmiotem działającymi niezależnie od organu prowadzącego, którym jest osoba fizyczna, a tym samym nie jest odrębnym podatnikiem. Podatnikiem podatku dochodowego i płatnikiem składek ZUS jest osoba fizyczna.

W związku z tym do opłacania zaliczek na podatek dochodowy ze wszystkich źródeł aktywności gospodarczej zobowiązana jest osoba fizyczna będąca organem prowadzącym przedszkole. Organ prowadzący jest płatnikiem składek i dokonuje rozliczeń zatrudnionych pracowników z każdego rodzaju aktywności gospodarczej na jednej deklaracji ZUS.

Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie potwierdzają następujące interpretacje indywidualne:

IPPP2/4510-4/15-4/MT, 2461-IBPP1.4519.1.2016.1.KJ, ITPP1/443-878/13/KM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zasady powstawania powszechnego obowiązku ewidencyjnego dla celów podatkowych, w którego zakres wchodzi w szczególności obowiązek dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego składanego w celu uzyskania numeru identyfikacji podatkowej (NIP), reguluje ustawa z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 63), zwana dalej ustawą o NIP.

Zgodnie z art. 1 ustawy o NIP, ustawa określa:

1. zasady ewidencji:
   
   1. podatników,
   2. płatników podatków,
   3. płatników składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenia zdrowotne, zwanych dalej płatnikami składek ubezpieczeniowych;
2. zasady i tryb nadawania numeru identyfikacji podatkowej, zwanego dalej NIP;
3. zasady posługiwania się identyfikatorem podatkowym.
   
   

W myśl art. 2 ust. 1 cyt. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Zgodnie z 2 ust. 2 i ust. 3 cyt. ustawy, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków, a także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych.

Zgodnie z art. 3 ust.1 ustawy o NIP, identyfikatorem podatkowym jest:

1. numer PESEL - w przypadku podatników będących osobami fizycznymi objętymi rejestrem PESEL nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług;
2. NIP - w przypadku pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy o NIP, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Na mocy przepisu art. 8a ust. 1 ustawy o NIP, nadanie NIP następuje przy użyciu Centralnego Rejestru Podmiotów Krajowej Ewidencji Podatników, zwanego dalej CRP KEP, po dokonaniu zgłoszenia identyfikacyjnego.

Z kolei, w myśl art. 8c ust. 1 pkt 3 ustawy o NIP naczelnik urzędu skarbowego wydaje decyzję o odmowie nadania NIP w przypadku gdy podmiotowi został nadany NIP.

Natomiast jak stanowi art. 8c ust. 2 pkt 1 ustawy o NIP, naczelnik urzędu skarbowego unieważnia z urzędu, w drodze decyzji, NIP nadany podmiotowi, w przypadku wielokrotnego nadania NIP, biorąc pod uwagę interes prawny i gospodarczy podmiotu.

Powołane przepisy wskazują, że nie jest prawnie dopuszczalne posiadanie przez podatnika dwóch identyfikatorów podatkowych NIP.

Wobec tego, numer NIP nadany może być wyłącznie podatnikowi w przypadku, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, przy czym podatnik może posiadać tylko jeden numer NIP.

Należy zaznaczyć, że powszechny obowiązek ewidencyjny jest zasadniczo niezależny od statusu organizacyjno-prawnego, jaki zachowuje konkretny podmiot, w szczególności od tego, czy (poza osobami fizycznymi) funkcjonuje on jako osoba prawna czy jako jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej. Zasadnicze znaczenie ma tutaj zachowywanie statusu niezależnego podatnika w systemie opodatkowania co najmniej w jednym z obowiązujących podatków.

Jak wynika z opisu sprawy z dniem 3 stycznia 2019 r. Wnioskodawca (osoba fizyczna) został organem prowadzącym Przedszkola Niepublicznego. Po nadaniu numeru w RSPO (w Rejestrze Szkół i Placówek Oświatowych prowadzonym przez Ministerstwo Edukacji Narodowej) Urząd Statystyczny stwierdził, że dla nowej jednostki należy wystąpić o nowy numer NIP odrębny od osoby fizycznej będącej organem prowadzącym przedszkole czyli dla jednostki nieposiadającej osobowości prawnej. Jednak Przedszkole nie jest ani płatnikiem składek ubezpieczeniowych, ani płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy. Pracodawcą jest osoba fizyczna.

W tym miejscu wskazać należy, że na podstawie art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. 2018 poz. 996 z późn. zm.), ilekroć w dalszych przepisach jest mowa bez bliższego określenia o szkole należy przez to rozumieć także przedszkole.

Jak wynika z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, szkoła i placówka może być szkołą i placówką publiczną albo niepubliczną.

Stosownie do art. 168 ust. 1 ustawy prawo oświatowe, osoby prawne i osoby fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek.

W myśl art. 170 ust. 1 ww. ustawy, prowadzenie szkoły lub placówki, zespołu, o którym mowa w art. 182, oraz innej formy wychowania przedszkolnego nie jest działalnością gospodarczą.

Wszelka zatem odpowiedzialność, w tym obowiązki rejestracyjne, ciąży na osobie zakładającej i prowadzącej przedszkole niepubliczne, które samo nie jest w pełni samodzielnym podmiotem i nie może działać w oderwaniu od osoby, która ją założyła.

Wobec powyższego, skoro Wnioskodawca jako osoba fizyczna na podstawie wpisu do ewidencji szkół i placówek niepublicznych prowadzi niepubliczne przedszkole, którego jest organizatorem i założycielem, to w tym przypadku przedsiębiorcą nie jest przedszkole. Jako przedsiębiorca może się wobec tego zarejestrować organizator niepublicznego przedszkola, nie ma natomiast formalnej możliwości zarejestrowania jako przedsiębiorcy tego rodzaju placówki.

W myśl art. 7 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawa lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Jak stanowi art. 7 § 2 Ordynacji podatkowej, ustawy podatkowe mogą ustanawiać podatnikami inne podmioty niż wymienione w § 1.

Zgodnie zaś z art. 8 ww. ustawy, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego, do obliczenia i pobrania podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Analiza stanu faktycznego sprawy w kontekście wyżej powołanych przepisów pozwala na stwierdzenie, że utworzone przez Wnioskodawcę niepubliczne przedszkole nie jest wyodrębnionym podmiotem charakteryzującym się cechami istotnymi dla jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej. Jednostki oświatowe, których założycielem jest osoba fizyczna, nie posiadają osobowości prawnej, a w relacjach prawnych korzystają z podmiotowości prawnej swego podmiotu założycielskiego, którym w rozpatrywanej sprawie jest Wnioskodawca.

Oznacza to tym samym, że utworzone przedszkole nie podlega obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników. Nie występuje bowiem jako odrębny od Wnioskodawcy podatnik, płatnik podatków bądź płatnik składek ubezpieczeniowych. Jak wynika z opisu sprawy, przedszkole nie jest ani płatnikiem składek ubezpieczeniowych, ani płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy. Pracodawcą jest osoba fizyczna. W konsekwencji utworzone przedszkole niepubliczne nie jest zobligowane do posiadania odrębnego własnego numeru identyfikacji podatkowej, winno więc posługiwać się numerem NIP nadanym Wnioskodawcy jako osobie fizycznej. Tym samym to Wnioskodawca jako osoba fizyczna jest płatnikiem podatków i składek ubezpieczeniowych, i powinien posiadać numer NIP, nie zaś prowadzone przez Wnioskodawcę Przedszkole.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej