Stanowisko Wnioskodawcy:

W opinii Spółki, w opisanym zdarzeniu przyszłym kwoty wynikające z faktur korygujących pierwszego rodzaju (pojedynczych oraz zbiorczych), powinny być przeliczane dla celów VAT według kursu średniego NBP, który był właściwy do przeliczenia kwot z faktury korygowanej, jeśli faktura korygująca nie powoduje zmniejszenia kwoty podatku. Jeśli natomiast faktura powoduje zmniejszenie kwoty podatku, zastosowanie powinien znaleźć kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury korygującej.

Natomiast w przypadku faktur korygujących drugiego rodzaju (pojedynczych oraz zbiorczych), w opisanym zdarzeniu przyszłym, Spółka powinna przeliczać dla celów VAT kwoty z nich wynikające rodzaju według kursu średniego NBP ogłaszanego na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury korygującej.

Uzasadnienie:

Stosownie do art. 31a ust. 1 i 2 ustawy o podatku VAT:

,,W przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

Na podstawie ust. 2 powyższego artykułu: ,,W przypadku gdy podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone na tej fakturze w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. Przepis ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Przytoczone powyżej przepisy art. 31a ustawy VAT wskazują tryb postępowania w przypadku, gdy kwoty wykazane zostały na fakturze w walucie obcej. Przepisy nie wskazują jednak wprost, jaki kurs należy zastosować do przeliczenia kwot wynikających z faktur korygujących.

Zdaniem Spółki, wybór właściwego kursu będzie zależał od tego, czy korekta wynika ze zdarzeń pierwotnych (czyli: faktura korygująca naprawia błąd istniejący już w momencie wystawienia faktury pierwotnej) lub wtórnych (faktura korygująca jest efektem nowych okoliczności, nieznanych w momencie wystawiania faktury pierwotnej).

1. W związku z fakturami korygującymi pierwszego rodzaju:

W ocenie Spółki, faktury korygujące mające na celu poprawienie błędów powstałych w momencie wystawienia faktury pierwotnej, takich jak błąd cenowy, błąd ilościowy, błędna stawka podatku VAT, które zwiększają kwotę podatku, podlegają rozliczeniu VAT za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy. Podstawą są przepisy, które regulują moment powstania obowiązku podatkowego (art. 19a ustawy VAT). Nie ma powodu, by efekt korekty ujmować w okresie innym niż okres, w którym powstał pierwotny obowiązek podatkowy (np. w którym miała miejsce dostawa towarów).

Jeśli natomiast faktury korygujące mające na celu poprawienie błędów powstałych w momencie wystawienia faktury pierwotnej zmniejszają kwotę podatku, wówczas, na mocy art. 29a ust. 14 ustawy VAT, ujęcie faktury korygującej następuje na podstawie potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę - czyli w okresie nie wcześniejszym, niż okres, w którym wystawiono fakturę korygującą.

W konsekwencji powyższego, w opinii Wnioskodawcy, dla wystawienia pojedynczej faktury korygującej rodzaju pierwszego prawidłowe jest zastosowanie średniego kursu ogłoszonego przez NBP, który:

• jeśli mamy do czynienia z fakturami korygującymi, które nie zmniejszają kwoty podatku - został wyznaczony zgodnie z art. 31a ust. 1 lub ust. 2 dla pierwotnej dostawy. Innymi słowy, kwoty z pojedynczej faktury korygującej rodzaju pierwszego powinny być przeliczone po takim samym kursie, który był właściwy dla faktur pierwotnych,
• jeśli mamy do czynienia z fakturami korygującymi które zmniejszają kwotę podatku - został ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury korygującej.

W opinii Spółki, wystawienie zbiorczych faktur korygujących pierwszego rodzaju (tj. korygujących pierwotne błędy), podlega takim samym zasadom przeliczenia na złote według kursu średniego danej waluty obcej. Różnicowanie bowiem kursów ze względu na fakt, czy mamy do czynienia z pojedynczą fakturą korygującą, czy zbiorczą fakturą korygującą nie ma uzasadnienia.

1. W związku z fakturami korygującymi drugiego rodzaju:

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, pojedyncze faktury korygujące wynikające ze zdarzeń powstałych po wystawieniu faktur pierwotnych, takich jak udzielenie rabatu, skonta, zwrot towaru, ustalenie zmiany ceny w drodze negocjacji cenowych, podlegają rozliczeniu za okres, w którym powstało niemożliwe pierwotnie do przewidzenia zdarzenie skutkujące podwyższeniem ceny.

Stanowisko Spółki, potwierdza przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu ILPP4/443-528/14-2/BA z dnia 2 stycznia 2015 r.:

,,z przyczyn niezależnych od Spółki, po wystawieniu danej faktury pierwotnej zmianie ulegają wartości cen sprzedanych towarów, pociągając za sobą konieczność wystawienia przez nią faktury korygującej, dokumentującej obniżenie podstawy opodatkowania, Spółka w momencie wystawienia pierwotnej faktury nie wie, o ile będzie obniżona cena towarów, które sprzedaje. Wobec tego fakt obniżenia ceny towarów na podstawie rentowności bądź w skutek negocjacji z klientem, jest nową okolicznością, niemożliwą do przewidzenia w chwili wystawienia faktury pierwotnej.

W związku z tym, gdy obniżenie wartości wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jest nową okolicznością, niemożliwą do przewidzenia w chwili wystawienia pierwotnej faktury sprzedaży, obowiązek rozpoznania korekty z tytułu obniżenia ceny w sytuacji 1A i 1B powstaje/powstanie w rozliczeniu za okres, w którym powstała/powstanie przyczyna korekty.

Skoro zatem faktura korygująca drugiego rodzaju jest rozliczana w okresie bieżącym, to w świetle art. 31a ustawy VAT nie ma uzasadnienia, by zastosować do niej historyczny kurs średni NBP. Wówczas bowiem, za moment obowiązku podatkowego, do którego odnosi się art. 31a ust. 1 ustawy VAT należy uznać moment ujęcia faktury korygującej. Zatem, do rozliczenia takiej faktury korygującej drugiego rodzaju należy użyć kursu średniego ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Jest to zarazem kurs ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury korygującej drugiego rodzaju.

Powyższe znajdzie zastosowanie zarówno do pojedynczych faktur korygujących, jak i zbiorczych faktur korygujących. Nie ma bowiem uzasadnienia, by różnicować zasady określania właściwego kursu wymiany walut z uwagi na zbiorczy charakter faktury korygującej.

Stanowisko Spółki znalazło odzwierciedlenie w interpretacjach indywidualnych organów podatkowych:

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie IPPP3/443-266/14-5/SM z dnia 4 lipca 2014 r., np:
  ,,Z sytuacji przedstawionej w złożonym wniosku wynika, że w momencie wystawiania faktur pierwotnych były one prawidłowe (ceny dotyczące świadczonych usług były ustalone na podstawie danych dostępnych w chwili sporządzania dokumentu). Korekta, która wynika z uzyskania nowych informacji i wskaźników od dostawców mediów skutkująca podwyższeniem cen i wystawieniem faktur korygujących, nie była możliwa do przewidzenia w chwili wystawienia faktur pierwotnych.
  W rozpatrywanej sprawie istotnym jest prawidłowe ustalenie momentu powstania obowiązku podatkowego w związku z wystawieniem faktury korygującej. W rezultacie, skoro w opisanej powyżej sytuacji kwota wynikająca z otrzymanej przez Spółkę faktury korygującej powinna zostać rozliczona na bieżąco (obowiązek podatkowy dla tych czynności powstanie w momencie wystawienia faktury korygującej), tym samym dniem właściwym do przeliczenia kwot w walutach obcych wykazanych na tej fakturze jest ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia ww. faktury korygującej zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy.

• Interpretacja indywidualna Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie IPPP3/4512-118/15-2/JF z dnia 29 kwietnia 2015 r.:
  Z sytuacji przedstawionej w złożonym wniosku wynika, że Spółka otrzymuje od wspólnotowego dostawcy credit noty z tytułu zwrotu towarów oraz otrzymanych rabatów posprzedażowych. Wartości zawarte w credit notach wyrażone są w walucie obcej. W rezultacie, skoro w opisanej powyżej sytuacji, kwoty wynikające z otrzymanych przez Spółkę credit not powinny zostać rozliczone na bieżąco, wobec tego dniem właściwym do przeliczenia kwot w walutach obcych wykazanych na credit notach jest ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia ww. dokumentów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Stosownie do art. 106j ust. 1 ustawy w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. dokonano zwrotu całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

podatnik wystawia fakturę korygującą.

Natomiast przepis art. 106j ust. 2 ustawy wskazuje, że faktura korygująca powinna zawierać:

1. wyrazy FAKTURA KORYGUJĄCA albo wyraz KOREKTA;
2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
3. dane zawarte na fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub i usługi objętych korektą;
4. przyczynę korekty;
5. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
6. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 prawidłową treść korygowanych pozycji.

Z kolei art. 106j ust. 3 ustawy stanowi, że w przypadku gdy podatnik udziela upustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonywanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2:

1. powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka;
2. może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 i 6 oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą.

Powyższy przepis odnosi się do przypadków, gdy w danym okresie podatnik opustem lub obniżką ceny obejmuje wszystkie dostawy towarów lub usługi dokonane dla jednego odbiorcy.

Z brzmienia przedstawionych wyżej regulacji prawnych wynika, że kwoty, o które zmniejsza się lub zwiększa się podstawę opodatkowania oraz podatku należnego (w wyniku zdarzeń wymienionych w art. 106j ust. 1 ustawy) muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą, stosownie do art. 106j ustawy. Faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur, a celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Przepisy nie ograniczają możliwości wystawiania faktur zbiorczych jedynie do przypadków, kiedy zmiana ceny (jej zmniejszenie) dotyczy wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie. Jednak tylko w takiej sytuacji faktura korygująca nie musi zawierać wszystkich informacji o fakturze pierwotnej. W pozostałych przypadkach również można wystawiać zbiorcze korekty, ale te muszą zawierać wszystkie elementy wskazane w art. 106j ust. 2 ustawy.

Faktury korygujące można generalnie podzielić na te, które powodują zmniejszenie podstawy opodatkowania oraz te, które wywołują skutki odwrotne, tj. w wyniku ich wystawienia wartość podstawy opodatkowania ulega podwyższeniu.

W ramach powyższego rozróżnienia można również dokonać podziału faktur korygujących ze względu na powód ich wystawienia:

• Pierwszy rodzaj stanowią faktury korygujące wystawione w celu naprawienia błędu, który spowodował podanie nieprawidłowej kwoty należności na fakturze pierwotnej, a który istniał już w chwili wystawienia faktury pierwotnej.

• Drugi rodzaj stanowią faktury korygujące wystawione z przyczyn o charakterze wtórnym, które nie istniały w momencie wystawienia faktury pierwotnej i których powstanie nie jest uzależnione od błędu popełnionego przez wystawcę.

Na podstawie art. 31a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

Zgodnie zaś z art. 31a ust. 2 ustawy, w przypadku gdy podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone na tej fakturze w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. Przepis ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest polską spółką z siedzibą w Polsce, która oferuje polskim przetwórcom produkty poliolefin. Transakcje sprzedaży na rzecz kontrahentów są zawierane przez Spółkę w złotych polskich oraz walutach obcych. Spółka nalicza na tych transakcjach sprzedaży podatek od towarów i usług, gdyż miejscem takiej dostawy jest terytorium Polski.

Występują sytuacje, w których Spółka dokonuje korekt faktur. Są to dwa rodzaje dokonywanych korekt:

1. Pierwszy rodzaj stanowią faktury korygujące wystawione w celu skorygowania błędu, który spowodował podanie nieprawidłowej kwoty należności na fakturze pierwotnej, a który istniał już w chwili wystawienia faktury pierwotnej. Błędy te polegają w szczególności na nieprawidłowym określeniu ilości sprzedawanego towaru, błędnie podanej cenie w fakturze niezgodnej z warunkami ustalonymi przez strony transakcji lub nieprawidłowej stawce podatku VAT. Faktury korygujące (mające na celu poprawienie błędów powstałych w momencie wystawienia faktur pierwotnych) Spółka wystawia do faktur dokumentujących krajową sprzedaż towarów opodatkowaną na zasadach ogólnych.
2. Drugi rodzaj faktur korygujących jest wystawiany przez Spółkę z przyczyn o charakterze wtórnym, nieistniejących w momencie wystawienia faktury pierwotnej i których powstanie nie jest uzależnione od błędu popełnionego przez wystawcę faktury. Powody wystawienia takich korekt to podwyższenie ceny towaru już po wystawieniu faktury pierwotnej, udzielenie rabatu lub skonta, negocjacje cenowe z kontrahentami lub zwrot towaru. Faktury korygujące (wynikające ze zdarzeń powstałych po wystawieniu faktur pierwotnych) Spółka wystawia do faktur dokumentujących krajową sprzedaż towarów opodatkowaną na zasadach ogólnych.

W obydwu powyższych przypadkach są to faktury korygujące dwóch rodzajów: powodujące obniżenie podstawy opodatkowania oraz powodujące podwyższenie podstawy opodatkowania.

Wystawiana faktura korygująca może odnosić się do pojedynczej faktury pierwotnej lub do więcej niż jednej faktury pierwotnej (takie faktury są nazywane zbiorczymi fakturami korygującymi).

Spółka nie zamierza stosować do przeliczania kwot na fakturach i fakturach korygujących kursów publikowanych przez Europejski Bank Centralny.

Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest zastosowanie właściwego kursu wymiany walut do przeliczania kwoty wynikające z ww. faktur korygujących, pojedynczych oraz zbiorczych, pierwszego i drugiego rodzaju.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności, odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy wziąć pod uwagę cztery możliwe przypadki:

1. faktury korygujące do faktur dokumentujących krajową sprzedaż towarów, wystawione wskutek błędów istniejących w momencie wystawiania faktur pierwotnych, powodujące
   1. obniżenie lub
   2. podwyższenie podstawy opodatkowania, oraz
2. faktury korygujące do faktur dokumentujących krajową sprzedaż towarów, które zostały wystawione z powodu zaistnienia nowych okoliczności nieznanych w momencie wystawiania faktur pierwotnych, powodujące
   1. obniżenie lub
   2. podwyższenie podstawy opodatkowania.

W świetle powołanych przepisów prawa, zdaniem tutejszego Organu, rozliczenie powyższych korekt powodujących obniżenie podstawy opodatkowania zarówno pierwszego jak i drugiego rodzaju (tj. przypadki 1a i 2a) - powinno nastąpić według kursu właściwego dla danej transakcji pierwotnej. Dotyczy to zarówno pojedynczych faktur korygujących, jak i zbiorczych faktur korygujących.

Natomiast w przypadku korekt zwiększających podstawę opodatkowania, jeżeli korekta faktury wynika ze zdarzeń zaistniałych już w chwili wystawienia faktury pierwotnej (przypadek 1b), to zdaniem Organu rozliczenie takiej korekty, powodującej podwyższenie podstawy opodatkowania, powinno nastąpić według kursu właściwego dla danej transakcji pierwotnej (zarówno w odniesieniu do pojedynczych jak i zbiorczych faktur korygujących). W przypadku zaś, gdy korekta faktury wynika z nowych okoliczności, nieznanych w chwili wystawienia faktury pierwotnej (przypadek 2b), to rozliczenie takiej korekty, powodującej podwyższenie podstawy opodatkowania, powinno zdaniem Organu nastąpić według średniego kursu waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury korygującej. Powyższe znajdzie zastosowanie zarówno do pojedynczych faktur korygujących, jak i zbiorczych faktur korygujących.

Tym samym, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zastosowania właściwego kursu waluty obcej do rozliczenia korekty dostaw krajowych w przypadku gdy korekta spowodowana została błędem pierwotnym (pytanie nr 1), jak również stanowisko Wnioskodawcy w zakresie kursu waluty właściwego dla rozliczenia korekty dostaw krajowych w przypadku gdy korekta spowodowana jest nową okolicznością (pytanie nr 2) stanowisko to należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych: ILPP4/443-528/14-2/BA z dnia 2 stycznia 2015 r. oraz IPPP3/4512-118/15-2/JF z 29 kwietnia 2015 r., które, zdaniem Spółki, potwierdzają jej stanowisko, należy wskazać, że interpretacje te dotyczą wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów a nie krajowych dostaw towarów, zatem, jako wydane w innym stanie faktycznym, nie mają zastosowania w niniejszej sprawie. Natomiast wskazana przez Wnioskodawcę interpretacja indywidualna IPPP3/443-266/14-5/SM z dnia 4 lipca 2014 r. dotyczy wyłącznie sytuacji określonej w niniejszej sprawie jako przypadek 2b, nie potwierdza natomiast stanowiska Wnioskodawcy w pozostałych opisanych przypadkach.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy
3. z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej