Interpretacja indywidualna z dnia 26.10.2018, sygn. 0111-KDIB3-2.4018.7.2018.2.ASZ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

brak uprawnienia do przejęcia przez Wnioskodawcę rozpoczynającego działalność gospodarczą numeru NIP Sp

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął w dniu 27 sierpnia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie braku uprawnienia do przejęcia przez Wnioskodawcę rozpoczynającego działalność gospodarczą numeru NIP Spółki jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie braku uprawnienia do przejęcia przez Wnioskodawcę rozpoczynającego działalność gospodarczą numeru NIP Spółki.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca był wspólnikiem (z 50% udziałem w zysku/stracie) dwuosobowej spółki jawnej działającej pod firmą A. spółka jawna w G. (dalej: Spółka), która działała jako wykonawca umów o roboty budowlane (główny przedmiot działalności Spółki). Spółka posiada nadany NIP: xxx oraz jest wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego pod nr: xxx. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) i składała dotąd miesięczne deklaracje VAT do właściwego urzędu skarbowego. Spółka wykonywała wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem VAT. Podatnikami w podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: PDOF) z tytułu dochodów osiąganych w Spółce byli wspólnicy Spółki. Wspólnicy dokonywali zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wykorzystywanych w działalności Spółki.

Po skutecznym wypowiedzeniu przez drugiego wspólnika umowy Spółki, Wnioskodawca złożył w oparciu o art. 66 ksh pozew o przyznanie mu prawa do przejęcia majątku Spółki z obowiązkiem rozliczenia się z występującym drugim wspólnikiem zgodnie z art. 65 ksh. Wyrokiem z 9 maja 2018 r. Sąd Okręgowy przyznał Wnioskodawcy prawo do przejęcia majątku Spółki z obowiązkiem rozliczenia się z pozwanym (występującym wspólnikiem) na podstawie art. 65 ksh. Przedmiotowy wyrok uprawomocnił się 29 czerwca 2018 r.

Na mocy ww. wyroku przedsiębiorstwo Spółki stało się z dniem uprawomocnienia się ww. wyroku przedsiębiorstwem prowadzonym przez Wnioskodawcę indywidualnie w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. W obrocie prawnym nie jest bowiem możliwe funkcjonowanie spółki jawnej z jednym tylko wspólnikiem. Z tego powodu 29 czerwca 2018 r. Wnioskodawca, po odpowiednim zgłoszeniu w rejestrze CEiDG, rozpoczął wykonywanie samodzielnej działalności gospodarczej pod nazwą A., posługując się nadanym mu NIP: xxxxx. Wnioskodawca zamierza także dokonać rejestracji dla celów VAT, jako podatnik VAT czynny z tytułu prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej począwszy od lipca 2018 r.

W przypadku tego swoistego przekształcenia na podstawie art. 66 ksh spółki osobowej w przedsiębiorcę jednoosobowego ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna). Wnioskodawca wstępuje w ogół praw i obowiązków stanowiących cały majątek dotychczas funkcjonującej Spółki (przedsiębiorstwo Spółki) w celu kontynuowania jej działalności bez jakichkolwiek ograniczeń. Wnioskodawca od momentu przejęcia majątku Spółki staje się jedynym właścicielem ruchomości i nieruchomości, które dotąd były własnością Spółki. Wnioskodawca kontynuując działalność Spółki prowadzi także sprawy jeszcze niezakończone przez Spółkę, tj. czynności pozasądowe i czynności sądowe związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa Spółki. Wnioskodawca na zasadzie kontynuacji i sukcesji realizuje umowy zawarte jeszcze przez Spółkę, tj. umowy o roboty budowlane, umowy o podwykonawstwo, umowy dostawy towarów i świadczenia usług, umowy dzierżawy, umowy zlecenia, umowy kredytowe, umowy o prowadzenie rachunków bankowych oraz umowy o pracę z dotychczasowymi pracownikami Spółki. Wnioskodawca dochodzi także roszczeń na drodze sądowej i pozasądowej od kontrahentów Spółki. Majątek przejęty przez Wnioskodawcę (przedsiębiorstwo Spółki) nadaje się do prowadzenia przez Wnioskodawcę na zasadzie kontynuacji działalności gospodarczej już w ramach jego jednoosobowej działalności gospodarczej w zakresie analogicznej działalności, jak dotąd prowadzona przez Spółkę.

Wnioskodawca po przejęciu majątku Spółki otrzymuje/będzie otrzymywał i wystawia/będzie wystawiał na własny rachunek faktury VAT z tytułu ww. umów zawartych jeszcze przez Spółkę, ale kontynuowanych po przejęciu majątku Spółki już przez Wnioskodawcę jako przedsiębiorcę prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą (sukcesora). Ponadto, Wnioskodawca już jako przedsiębiorca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą osiąga/będzie osiągał na własny rachunek przychody i ponosi/będzie ponosił koszty uzyskania przychodu z wykorzystaniem przejętego majątku Spółki (na zasadzie kontynuacji). Przykładowo może zdarzyć się sytuacja, gdy usługi budowlane zostały rozpoczęte przez Spółkę, natomiast ich kontynuacja będzie już prowadzona przez Wnioskodawcę po przejęciu majątku Spółki, tj. może być tak, że część faktur za takie usługi została wystawiona przez Spółkę, a pozostała część przez Wnioskodawcę już jako przedsiębiorcę prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą. Ponadto, może zdarzać się sytuacja, gdy Wnioskodawca otrzyma faktury za usługi/towary nabyte jeszcze przez Spółkę, ale otrzymanie faktur nastąpi w okresie, gdy majątek Spółki zostanie już przejęty przez Wnioskodawcę. Ponadto, Wnioskodawca nie wyklucza, że ww. faktury mogą zawierać dane Spółki jako nabywcy (tj. nazwę i NIP Spółki). Wnioskodawca zawiadomił/zamierza zawiadomić kontrahentów, że przejął majątek Spółki i rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej w formie jednoosobowej działalności.

Na skutek przejęcia majątku Spółki przez Wnioskodawcę Spółka podlega wykreśleniu z rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym bez przeprowadzenia likwidacji (ustaje jej byt prawny, lecz nie ustaje przedsiębiorstwo Spółki), a Wnioskodawca jako były wspólnik, który przejął majątek Spółki, obowiązany jest rozliczyć się z drugim wspólnikiem zgodnie z art. 65 ksh. Wnioskodawca rozlicza się z drugim wspólnikiem wypłacając mu wartość udziału kapitałowego oznaczoną na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku Spółki. Drugi wspólnik, po wystąpieniu ze Spółki, nadal partycypuje w interesach kontynuowanych przez wspólnika przejmującego majątek spółki (Wnioskodawcę), ale jedynie w zakresie spraw rozpoczętych w czasie, gdy występujący wspólnik był wspólnikiem Spółki, zarówno w zakresie zysku, jak i straty.

Wnioskodawca zamierza dokonać przy udziale rzeczoznawcy wyceny majątku Spółki w celu rozliczenia udziału kapitałowego z występującym wspólnikiem według aktualnej wartości zbywczej tego majątku (w tym środków trwałych, które dotąd były wykorzystywane i amortyzowane przez wspólników w Spółce). Przedmiotowa wycena może spowodować, że wartość środków trwałych po aktualnej (rynkowej) wycenie przez rzeczoznawcę może być wyższa niż wartość początkowa, od której wspólnicy w Spółce dokonywali dotąd odpisów amortyzacyjnych. Wnioskodawca będzie się jednak rozliczał na bazie odpowiednich reguł prawa handlowego i bilansowego z występującym wspólnikiem według wartości środków trwałych (majątku Spółki) według aktualnej rynkowej wyceny.

Wnioskodawca zamierza wyrejestrować z VAT (jako podatnika VAT czynnego) Spółkę ze skutkiem od początku lipca 2018 r. Tym samym Wnioskodawca złożył za czerwiec 2018 r. ostatnią deklarację VAT-7 z danymi Spółki jako podatnika VAT (deklarując odpowiednio VAT naliczony i należny za ten okres), natomiast od lipca 2018 r. rozliczenia VAT z wykorzystaniem przedsiębiorstwa Spółki będą już dokonywane przez Wnioskodawcę jako podatnika VAT (tj. z podaniem jego danym jako podatnika VAT). Wnioskodawca zaznacza, że taki model rozliczeń (tj. złożenie ostatniej deklaracji VAT za czerwiec 2018 r. przez Spółkę) został uzgodniony w trakcie kontaktów z pracownikami właściwego dla Wnioskodawcy urzędu skarbowego. Taki model rozliczenia podatku VAT pozwoli na zachowanie zgodności z miesięcznymi rozliczeniami VAT w tym z danymi wymaganymi dla struktur jednolitego pliku kontrolnego i systemem księgowym w prowadzonej działalności Spółki/Wnioskodawcy. Działanie takie nie spowoduje także zaniżenia zobowiązania w VAT, ponieważ odpowiedni podatek należny i naliczony zostanie odpowiednio jednokrotnie i w odpowiednim momencie dla celów powstania obowiązku podatkowego w VAT/powstania prawa do odliczenia VAT zadeklarowany (w czerwcu przez Spółkę, a od lipca przez Wnioskodawcę).

Wnioskodawca, jako jednoosobowy przedsiębiorca, w pełni kontynuuje/zamierza kontynuować działalność gospodarczą i opodatkowaną VAT na przejętym majątku przedsiębiorstwa Spółki w zakresie analogicznym jak prowadzona dotąd działalność przez Spółkę, tj. dokonując czynności opodatkowanych VAT.

W związku z powyższym opisem, w zakresie przepisów o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników zadano następujące pytanie

(oznaczone we wniosku jako nr 2):
Czy Wnioskodawca jest uprawniony do przejęcia NIP Spółki do prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej na skutek przejęcia przedsiębiorstwa Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest on uprawniony do przejęcia NIP Spółki do prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej na skutek przejęcia przedsiębiorstwa Spółki; Wnioskodawca powinien uzyskać odrębny NIP dla prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o identyfikacji podatników osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu. W rozumieniu art. 3 ust. 1 tej ustawy identyfikatorem podatkowym jest: 1) numer PESEL w przypadku podatników będących osobami fizycznymi objętymi rejestrem PESEL, nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług albo 2) NIP w przypadku pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu. Ponadto, zgodnie z art. 5a ust. 1 ustawy o identyfikacji podatników podatnicy będący osobami fizycznymi rozpoczynającymi działalność gospodarczą w ramach wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej składają zgłoszenie identyfikacyjne albo aktualizacyjne.

Z art. 12 ust. 1 omawianej ustawy wynika natomiast, że NIP nadany podatnikowi nie przechodzi na następcę prawnego, z wyjątkiem:

1. przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa lub przedsiębiorstwa komunalnego w jednoosobową spółkę gminy;
2. przekształcenia spółki cywilnej w spółkę handlową lub spółki handlowej w inną spółkę handlową;
3. przekształcenia stowarzyszenia zwykłego w stowarzyszenie.

Mając na uwadze wskazane regulacje, a w szczególności zamknięty katalog sytuacji, w których dochodzi do przejęcia NIP przez następcę prawnego, zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on uprawniony do przejęcia NIP Spółki do prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej na skutek przejęcia przedsiębiorstwa Spółki. W przypadku Wnioskodawcy doszło bowiem do przejęcia majątku spółki osobowej (handlowej) do jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wnioskodawca powinien zatem uzyskać odrębny NIP dla prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej na ogólnych zasadach wynikających z ustawy o identyfikacji podatników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1-3 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2017 r. poz. 869) zwanej dalej ustawą osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków.

Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych.

W świetle art. 3 ust. 1 ustawy identyfikatorem podatkowym jest:

1. numer PESEL w przypadku podatników będących osobami fizycznymi objętymi rejestrem PESEL nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług;
2. NIP w przypadku pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2.

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Zgodnie z art. 5a ust. 1 ustawy podatnicy będący osobami fizycznymi rozpoczynającymi działalność gospodarczą w ramach wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej składają zgłoszenie identyfikacyjne albo aktualizacyjne.

W myśl art. 5a ust. 2 ustawy w przypadku określonym w ust. 1 podatnicy prowadzący działalność gospodarczą, zgodnie z art. 9, są obowiązani dokonać zgłoszenia aktualizacyjnego w celu uzupełnienia danych, w szczególności wykazu rachunków bankowych.

Na podstawie art. 5a ust. 3 ustawy naczelnik urzędu skarbowego jest obowiązany przekazać informację zwrotną o NIP nadanym przedsiębiorcy rozpoczynającemu działalność gospodarczą niezwłocznie po nadaniu sądowi prowadzącemu rejestr przedsiębiorców albo organowi prowadzącemu ewidencję działalności gospodarczej.

Z ww. przepisów wynika, że podatnicy oraz płatnicy podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu. Podmioty te są zobowiązane do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do właściwego organu. Każdy podmiot, który należy do jednej z ww. kategorii, jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego. Należy podkreślić również, że nie jest prawnie dopuszczalna sytuacja nadania jednego NIP dwóm podmiotom, jak również posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej nadanym innemu podmiotowi. Numer identyfikacji podatkowej nie może być używany w oderwaniu od nazwy podmiotu.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy NIP nadany podatnikowi nie przechodzi na następcę prawnego, z wyjątkiem:

1. przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa lub przedsiębiorstwa komunalnego w jednoosobową spółkę gminy;
2. przekształcenia spółki cywilnej w spółkę handlową lub spółki handlowej w inną spółkę handlową;
3. przekształcenia stowarzyszenia zwykłego w stowarzyszenie.

Na podstawie art. 12 ust. 1a ustawy do celów identyfikacji podatkowej za przekształcenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, uznaje się również wpis spółki cywilnej do rejestru na podstawie art. 26 § 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1578, 1579, 2255 i 2260).

W przypadku zgonu lub ustania bytu prawnego podatnika, nadany NIP wygasa, z wyjątkiem przypadków wymienionych w ust. 1 i 1a. (art. 12 ust. 2 ustawy)

Poza wymienionymi wyjątkami, na każdym nowopowstałym podmiocie, który na podstawie odrębnych ustaw posiada status podatnika, ciąży obowiązek ewidencyjny, tj. obowiązek dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego, na podstawie którego zostanie nadany NIP.

Zgodnie z art. 66 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1577 ze zm.), jeżeli w spółce składającej się z dwóch wspólników po stronie jednego z nich zaistnieje powód rozwiązania spółki, sąd może przyznać drugiemu wspólnikowi prawo do przejęcia majątku spółki z obowiązkiem rozliczenia się z występującym wspólnikiem zgodnie z art. 65.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca był wspólnikiem dwuosobowej spółki jawnej działającej pod firmą A. spółka jawna. Po skutecznym wypowiedzeniu przez drugiego wspólnika umowy Spółki, Wnioskodawca złożył w oparciu o art. 66 ksh pozew o przyznanie mu prawa do przejęcia majątku Spółki z obowiązkiem rozliczenia się z występującym drugim wspólnikiem zgodnie z art. 65 ksh. Wyrokiem z 9 maja 2018 r. Sąd Okręgowy w K. przyznał Wnioskodawcy prawo do przejęcia majątku Spółki z obowiązkiem rozliczenia się z pozwanym (występującym wspólnikiem) na podstawie art. 65 ksh. Przedmiotowy wyrok uprawomocnił się 29 czerwca 2018 r. Na mocy ww. wyroku przedsiębiorstwo Spółki stało się z dniem uprawomocnienia się ww. wyroku przedsiębiorstwem prowadzonym przez Wnioskodawcę indywidualnie w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Na skutek przejęcia majątku Spółki przez Wnioskodawcę Spółka podlega wykreśleniu z rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym bez przeprowadzenia likwidacji.

Przedmiotem zainteresowania Wnioskodawcy jest uprawnienie do przejęcia przez Wnioskodawcę rozpoczynającego działalność gospodarczą numeru NIP Spółki.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której obecnie prowadzona działalność gospodarcza w formie spółki jawnej przestanie istnieć, a kontynuować ją będzie Wnioskodawca jako osoba fizyczna i były wspólnik tej spółki.

Mając na uwadze cytowany art. 12 ust. 1 ustawy o NIP, z którego jednoznacznie wynika, że NIP nadany podatnikowi nie przechodzi na następcę prawnego (z wyjątkiem przypadków konkretnie w tym przepisie wymienionych, które w przedmiotowej sprawie nie mają zastosowania), należy stwierdzić, że jeżeli Wnioskodawca będzie kontynuować działalność gospodarczą spółki jawnej jako osoba fizyczna zobowiązany jest prowadzić tę działalność pod własnym numerem identyfikacji podatkowej.

Z chwilą ustania bytu prawnego spółki NIP nadany tej spółce wygasa, o czym stanowi powołany w niniejszej interpretacji art. 12 ust. 2 ustawy o NIP. Zatem Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadząca działalność nie ma prawa się nim posługiwać, nawet jeśli w myśl innych przepisów będzie następcą prawnym czy następcą podatkowym przedsiębiorstwa obecnej spółki jawnej. Zmiana numeru NIP nie stoi bowiem na przeszkodzie wstąpieniu w prawa i obowiązki innego podmiotu.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że Wnioskodawca rozpoczynając działalność gospodarczą jako osoba fizyczna po przejęciu majątku spółki będzie zobowiązany, stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o NIP do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego w celu otrzymania Numeru Identyfikacji Podatkowej (jeśli Wnioskodawca jeszcze nie posiada takiego numeru), za pomocą którego będzie się rozliczać jako podatnik. W zaistniałej sytuacji nie będzie możliwa sukcesja NIP spółki jawnej na osobę fizyczną, bowiem nie zachodzi żaden z przypadków określonych w art. 12 ustawy o NIP.

Reasumując w przedmiotowej sytuacji Wnioskodawca nie jest uprawniony do przejęcia numeru NIP Spółki do jednoosobowej działalności gospodarczej w związku z przejęciem przedsiębiorstwa Spółki.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

W zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny, co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzone

postępowanie jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej