Interpretacja indywidualna z dnia 22.06.2020, sygn. 0111-KDIB3-2.4018.3.2020.1.AZ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Obowiązek złożenia do urzędu skarbowego zgłoszenia aktualizacyjnego zawierającego informacje o miejscach prowadzenia działalności przez jednostki organizacyjne powiatu oraz dane o numerach bankowych tych jednostek.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 kwietnia 2020 r. (data wpływu 22 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników w zakresie obowiązku aktualizacji danych dotyczących miejsc prowadzenia działalności gospodarczej przez jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz numerów rachunków bankowych, których użytkownikiem są jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej w związku z centralizacją rozliczeń w zakresie podatku od towarów i usług &− jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2020 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników w zakresie obowiązku złożenia do urzędu skarbowego zgłoszenia aktualizacyjnego zawierającego informacje o miejscach prowadzenia działalności przez jednostki organizacyjne powiatu oraz dane o numerach bankowych tych jednostek.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Powiat posiada status podatnika VAT czynnego o numerze NIP xx. Jako jednostka samorządu terytorialnego posiada osobowość prawną nadaną mu ustawowo przez art. 165 Konstytucji RP oraz art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 511, 1571, 1815). Powiat nie podlega wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Art. 4 ww. ustawy wskazuje, iż Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie:

1. edukacji publicznej;
2. promocji i ochrony zdrowia;
3. pomocy społecznej;
3a) wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej;
4. polityki prorodzinnej;
5. wspiera rodziny i systemu pieczy zastępczej;
6. transportu zbiorowego i dróg publicznych;
7. kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami;
8. kultury fizycznej i turystyki;
9. geodezji, kartografii i katastru;
10. gospodarki nieruchomościami;
11. administracji architektoniczno-budowlanej;
12. gospodarki wodnej;
13. ochrony środowiska i przyrody;
14. rolnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego;
15. porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli;
16. ochrony przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania powiatowego magazynu przeciwpowodziowego, przeciwpożarowej i zapobiegania innym nadzwyczajnym zagrożeniom życia i zdrowia ludzi oraz środowiska;
17. przeciwdziałania bezrobociu oraz aktywizacji lokalnego rynku pracy;
18. ochrony praw konsumenta;
19. utrzymania powiatowych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych;
20. obronności;
21. promocji powiatu;
22. współpracy i działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust.3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie;
23. działalności w zakresie telekomunikacji.

Do zadań publicznych powiatu należy również zapewnienie wykonywania określonych w ustawach zadań i kompetencji kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży.

Powiat realizuje również wiele zadań zleconych, co wynika z art. 166 ust 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, który stanowi, że jeżeli wynika to z uzasadnionych potrzeb państwa, ustawa może zlecić jednostkom samorządu terytorialnego wykonywanie innych zadań publicznych. Ustawa określa tryb przekazywania i sposób wykonywania zadań zleconych.

Zgodnie z art. 11 u.f.p. jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego, działają na podstawie statutu określającego w szczególności ich nazwę, siedzibę i przedmiot działalności. Podstawą gospodarki finansowej jednostki budżetowej jest plan dochodów i wydatków, zwany planem finansowym jednostki budżetowej.

Na skutek wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14 stwierdzono, że gminna jednostka organizacyjna, której działalność gospodarcza nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust 1 dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi. W konsekwencji tego należy uznać, że samorządowe jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisowo VAT. Zatem wszelkie czynności przez nie dokonywane powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła. Przed wydaniem wyroku przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej zapadła uchwała 7 sędziów NSA z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 1/13, zgodnie z którą w świetle art. 15 ust 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług gminne jednostki budżetowe nie są podatnikami podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jednostka budżetowa stanowi jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, zaliczaną do jednostek sektora finansów publicznych. Jej status wynika głównie z art. 11 i art. 12 ustawy o finansach publicznych. Jednostka budżetowa nie posiada własnego mienia i dysponuje jedynie wyodrębnioną i przekazaną w zarząd częścią majątku osoby prawnej, czyli powiatu. O utworzeniu, połączeniu czy likwidacji powiatowej jednostki budżetowej decyduje organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, czyli rada powiatu. Rada również nadaje jednostce budżetowej statut, który określa jej nazwę, siedzibę oraz przedmiot działalności.

Powiatowa jednostka budżetowa pokrywa swoje wydatki bezpośrednio z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, a swoje dochody odprowadza na rachunek powiatu. Wielość wydatków powiatowej jednostki budżetowej nie jest w żaden sposób związana z wysokością dochodów zrealizowanych przez tę jednostkę. Jednostka budżetowa nie dysponuje również realizowanymi przez siebie dochodami. Organ wykonujący budżet - powiat w trakcie roku budżetowego ma do dyspozycji pełną kwotę dochodów uzyskiwanych przez powiatowe jednostki budżetowe. Powiatowe jednostki budżetowe pomimo wyodrębnienia organizacyjnego nie prowadzą działalności gospodarczej w sposób samodzielny, czy niezależny od powiatu, którego majątkiem (w tym środkami finansowymi) dysponują. Celem takiej jednostki nie jest prowadzenie działalności gospodarczej.

Wyodrębnienie organizacyjne powiatowej jednostki budżetowej jest kształtowane przez powiat i służy do wykonywania jego zadań. Powiat jako organ władzy publicznej a zarazem osoba prawna do wykonywania ciążących na nim zadań musi wykorzystywać inne jednostki organizacyjne, cechujące się różnym stopniem samodzielności czy niezależności. Z punktu widzenia statusu takich jednostek jako podatników podatku od towarów i usług istotne jest przede wszystkim samodzielne czy niezależne wykonywanie działalności gospodarczej Powiatowe jednostki budżetowe takiej działalności gospodarczej nie prowadzą. Wszelkie czynności wykonywane są na podstawie umów cywilnoprawnych, które mogą być opodatkowane podatkiem od towarów i usług, w imieniu i na rzecz powiatu, w ramach limitu środków przyznanych im na dany rok w uchwale budżetowej. W jednostce budżetowej nie ma związku pomiędzy skutkiem tych czynności w aspekcie finansowym a wydatkami jednostki. W związku z tym odprowadzenie podatku należnego dokonywane jest z tej części budżetu powiatu, która została przekazana do dyspozycji jednostki w planie finansowym. Z kolei zwrot podatku wpływa do budżetu powiatu, nie powiększając ilości środków finansowych, będących w dyspozycji jednostki budżetowej.

Jeśli w powiatowej jednostce budżetowej dojdzie do podjęcia czynności opodatkowanych podatkiem od towarowi usług, to podatnikiem będzie powiat.

Od 1 stycznia 2017 r. Powiat rozpoczął scentralizowane rozliczanie podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 280). Procesem tym objęto powiatowe jednostki budżetowe.

W dniu 24 listopada 2016 r. Minister Finansów wydał broszurę informacyjną pt. Centralizacja rozliczeń w podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego.

W ww. broszurze zawarto informację na temat obowiązków informacyjnych JST w związku z centralizacją rozliczeń. JST zostały zobowiązane do złożenia informacji, w której wykazały, z jakim dniem nastąpi u nich centralizacja rozliczeń w VAT. Do informacji załączano wykaz wszystkich jednostek objętych centralizacją. Informacją tę składano najpóźniej przed dniem centralizacji rozliczeń do naczelnika urzędu skarbowego właściwego ze względu na adres siedziby JST.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Powiat po scentralizowaniu rozliczeń zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 280) winien aktualizować jako podatnik w myśl art. 9 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2020 poz. 170) dane dotyczące miejsc prowadzenia działalności przez jednostki organizacyjne Powiatu niemające osobowości prawnej?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Powiat po scentralizowaniu rozliczeń zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarowi usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 280) winien aktualizować jako podatnik - w myśl art. 9 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2020 r. poz. 170) dane dotyczące miejsc prowadzenia działalności przez jednostki organizacyjne Powiatu niemające osobowości prawnej oraz dane dotyczące numerów rachunków bankowych jednostek organizacyjnych Powiatu nieposiadających osobowości prawnej.

Zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników podmioty, o których mowa w art. 6 ust. 1, 1 a i 10 mają obowiązek aktualizowania danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym przez dokonanie zgłoszenia aktualizacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego, nie później niż w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana danych.

W związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14 stwierdzono, że gminna jednostka organizacyjna, której działalność gospodarcza nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w skład której jednostka ta wchodzi. W związku z tym należy uznać, że samorządowe jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów o VAT, a więc wszelkie czynności przez nie dokonywane powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła.

W dniu 24 listopada 2016 r. Minister Finansów wydał broszurę informacyjną pt. Centralizacja rozliczeń w podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego.

W ww. broszurze zawarto informację na temat obowiązków informacyjnych JST w związku z centralizacją rozliczeń. JST zostały zobowiązane do złożenia informacji, w których wskazały, z jakim dniem nastąpi u nich centralizacja rozliczeń w VAT. Do informacji załączano wykaz wszystkich jednostek objętych centralizacją. Informację tę składano najpóźniej przed dniem centralizacji rozliczeń do naczelnika urzędu skarbowego właściwego ze względu na adres siedziby JST.

W związku z centralizacją rozliczeń JST jest również zobowiązana do dokonania aktualizacji zgłoszenia identyfikacyjnego NIP-2 na zasadach ogólnych. Jako podstawę prawną wskazano art. 9 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników. W broszurze określono zakres przedmiotowy centralizacji. Wskazano, że dotyczy ona tylko i wyłącznie rozliczeń w podatku VAT. Zaś obowiązki podatkowe wynikające z innych ustaw pozostają bez zmian. Jednostki organizacyjne nadal pozostają w związku z tym odrębnymi podatnikami na gruncie innych ustaw podatkowych, jeżeli ustawy te nakładają na nie obowiązek odprowadzania stosownych podatków, np. posiadają status płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych od wypłacanych wynagrodzeń. Jednostki organizacyjne zostały również zobowiązane do odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne na dotychczasowych zasadach.

Obowiązek centralizacji podatkowej dotyczącej podatku VAT w samorządach został wprowadzony od dnia 01.01.2017 r. Powiat od tego terminu prowadzi scentralizowane rozliczanie podatku od towarów i usług - procesem tym zostały objęte wraz ze Starostwem Powiatowym wszystkie powiatowe jednostki budżetowe z wyłączeniem Powiatowego Urzędu Pracy i Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego (wykaz podmiotów stanowi załącznik nr 1 do wniosku). Formalną podstawę ww. działania stanowi art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizacją projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego. Zgodnie z ww. artykułem jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczenia podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 01.01.2017 r.

W związku z powyższym od dnia 01.01.2017 r. w przypadku jednostek samorządu terytorialnego mamy do czynienia z dualizmem numerów NIP. Na gruncie podatku VAT podatnik jest jeden - jest to osoba prawna, a więc Wnioskodawca, czyli Powiat. Jednak na gruncie przepisów dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych płatnikiem (pod swoim dotychczasowym numerem NIP) jest z osobna każda jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej.

W związku z art. 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1282) pracodawcą dla pracowników pracujących w jednostkach organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej są te jednostki organizacyjne, nie zaś osoba prawna, czyli jednostka samorządu terytorialnego będąca ich organem założycielskim.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) płatnikiem jest jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Na podstawie art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.) jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej zakładami pracy, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy.

W związku z powyższym od 01.01.2017 r. mamy do czynienia z dualizmem ról. Na gruncie cywilnoprawnym stroną umów i podatnikiem jest Powiat zaś na gruncie umów wynikających z Kodeksu Pracy - stroną umów o pracę jest każda jednostka organizacyjna osobno (przy zastosowaniu własnego numeru NIP).

Wobec powyższego w związku z objaśnieniami Ministra Finansów zawartymi w broszurze z dnia 26 listopada 2016 r. należy przyjąć, że jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej składają do naczelnika urzędu skarbowego formularz NIP-2 celem aktualizacji numerów rachunków bankowych oraz innych danych objętych zgłoszeniem - jako płatnicy. Z kolei Powiat jako osoba prawna winien w myśl art. 9 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2020 poz. 170) dokonać aktualizacji danych objętych zgłoszeniem w zakresie zarówno miejsc prowadzenia działalności przez jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, jak i rachunków bankowych, których on jest właścicielem oraz rachunków bankowych jednostek budżetowych. Powiat winien dokonać tych aktualizacji posługując się NIP Powiatu. NIP-2 należy złożyć do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla Powiatu. Jednostki organizacyjne nie mają natomiast obowiązku aktualizacji danych dotyczących rachunków bankowych oraz miejsc prowadzenia działalności.

Powiat podpisał z bankiem umowę generalną w zakresie prowadzenia rachunków bankowych, udostępnienia systemu bankowości internetowej oraz zawierania umów o świadczenie usług bankowych (załącznik nr 2). Bank zawarł odrębne umowy kompleksowe na obsługę bankową odrębnie z każdą z jednostek organizacyjnych Powiatu. Zgodnie z zapisami zawartymi w podpisanych umowach, bank otwiera i prowadzi dla Powiatu i dla każdej z jednostek budżetowych rachunki bankowe. Każda z jednostek organizacyjnych, jak i sam Wnioskodawca, posiadają wyodrębnione na potrzeby prowadzonej przez siebie działalności rachunki bankowe. Pracownicy tych jednostek mają przyznane uprawnienia do dokonywania operacji finansowych na tych rachunkach bankowych, jak również prowadzą odrębne ewidencje księgowe.

Należy jeszcze zwrócić uwagę na jeden fakt. Majątek jednostek (w tym rachunki bankowe nie należy do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej) należy w sensie własnościowym do osoby prawnej, czyli Powiatu. Powiatowa jednostka budżetowa nie posiada własnego mienia - dysponuje jedynie wyodrębnioną i przekazaną w zarząd częścią majątku osoby prawnej - Powiatu.

W związku z powyższym te same rachunki bankowe będą w bazie danych organów podatkowych przypisane dwóm podmiotom posługujących się dwoma numerami NIP - Powiatu jako podatnika i jednostki organizacyjnej - jako płatnika. Miejsca prowadzenia działalności jednostek są jednocześnie miejscami prowadzenia działalności podatnika, czyli Powiatu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 170), zwanej dalej ustawą o NIP lub ustawą, ustawa określa:

1. zasady ewidencji:
   
   1. podatników,
   2. płatników podatków,
   3. płatników składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenia zdrowotne, zwanych dalej płatnikami składek ubezpieczeniowych;
2. zasady i tryb nadawania numeru identyfikacji podatkowej, zwanego dalej NIP;
3. zasady posługiwania się identyfikatorem podatkowym.

W myśl art. 2 ust. 1 cyt. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Zgodnie z 2 ust. 2 i ust. 3 cyt. ustawy, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków, a także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych.

Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy identyfikatorem podatkowym jest:

1. numer PESEL w przypadku podatników będących osobami fizycznymi objętymi rejestrem PESEL nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług;
2. NIP w przypadku pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2.

W myśl art. 4 ustawy, w sprawach określonych w art. 5 ust. 1, art. 8b i art. 8c oraz art. 9 ust. 1, art. 12 c właściwymi naczelnikami urzędów skarbowych są:

1. dla podatników podatku od towarów i usług naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach podatku od towarów i usług;
2. (uchylony);
3. dla pozostałych podatników:
   
   1. będących podatnikami podatku dochodowego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach tego podatku,
   2. niebędących podatnikami podatku dochodowego naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę podatnika, a jeżeli podatnik nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w Polsce naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa Śródmieście;
4. dla płatników podatków oraz płatników składek ubezpieczeniowych, niebędących jednocześnie podatnikami, o których mowa w pkt 1-3 naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę płatnika; w pozostałych przypadkach właściwym naczelnikiem urzędu skarbowego jest naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa Śródmieście.

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Zgodnie z art. 5 ust. 3, zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera: pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych lub imiennych rachunków w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, z wyjątkiem rachunku VAT w rozumieniu art. 2 pkt 37 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, adresy miejsc prowadzenia działalności, dane prowadzącego dokumentację rachunkową, w tym jego NIP, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, a ponadto:

1. w przypadku zakładów (oddziałów) osób prawnych oraz innych wyodrębnionych jednostek wewnętrznych będących podatnikami NIP oraz inne dane dotyczące jednostki macierzystej;
2. w przypadku spółek cywilnych, osobowych spółek handlowych i podmiotów podlegających wpisowi do rejestru przedsiębiorców na zasadach określonych dla spółek osobowych dane dotyczące wspólników, w tym również identyfikator podatkowy poszczególnych wspólników;
3. w przypadku podatkowych grup kapitałowych dane dotyczące spółek wchodzących w skład grupy, w tym również NIP nadane tym spółkom.

Z ww. przepisów wynika, że podatnicy oraz płatnicy podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu. Podmioty te są zobowiązane do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do właściwego organu. Każdy podmiot, który należy do jednej z ww. kategorii, jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego.

Podatnicy, z wyłączeniem osób fizycznych objętych rejestrem PESEL nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług, oraz płatnicy podatków podlegający obowiązkowi ewidencyjnemu są obowiązani dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego nie później niż w terminie przewidzianym do złożenia pierwszej deklaracji, zeznania, informacji bądź oświadczenia, albo wraz z dokonaniem pierwszej wpłaty podatku lub zaliczki na podatek (art. 6 ust. 1a ustawy).

Płatnicy składek ubezpieczeniowych, niepodlegający obowiązkowi ewidencyjnemu jako podatnicy ani jako płatnicy podatków, dokonują zgłoszenia identyfikacyjnego nie później niż w terminach przewidzianych w odrębnych przepisach dotyczących terminów zgłaszania do ubezpieczeń społecznych lub ubezpieczenia zdrowotnego (art. 6 ust. 10 ustawy).

Informacje dotyczące aktualizacji danych, zawarte zostały w art. 9 ustawy. Stosownie do art. 9 ust. 1 cyt. ustawy, podmioty, o których mowa w art. 6 ust. 1, 1a i 10 oraz zarządca sukcesyjny, mają obowiązek aktualizowania danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym przez dokonanie zgłoszenia aktualizacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego, nie później niż w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana danych.

Z ww. przepisów wynika, że podatnicy oraz płatnicy podlegają obowiązkowi aktualizacji danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym. Podmioty te są zobowiązane do dokonania zgłoszenia aktualizacyjnego do właściwego organu. Każdy podmiot, który należy do jednej z ww. kategorii, jest obowiązany do złożenia zgłoszenia aktualizacyjnego w związku ze zmianą danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy po scentralizowaniu rozliczeń zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego powinien aktualizować jako podatnik dane dotyczące miejsc prowadzenia działalności przez jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz dane dotyczące numerów rachunków bankowych, których użytkownikiem są jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.

W tym miejscu należy zauważyć, że w wyniku wejścia w życie z dniem 1 października 2016 r. ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. 2018 poz. 280), zwana dalej ustawą z dnia 5 września 2016 r. na jednostki samorządu terytorialnego został nałożony obowiązek wspólnego rozliczania w zakresie podatku VAT wraz ze wszystkimi podległymi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

Stosownie zaś do treści art. 4 ustawy z dnia 5 września 2016 r., jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.

Jak stanowi art. 2 pkt 1 cyt. wyżej ustawy, przez jednostkę organizacyjną rozumie się:

1. utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy;
2. urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.

Z opisu sprawy wynika, że od 1 stycznia 2017 r. Powiat rozpoczął scentralizowane rozliczanie podatku od towarów i usług. Procesem tym objęto powiatowe jednostki budżetowe. Formalną podstawę ww. działania stanowił dla Powiatu art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizacje projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego.

Należy zauważyć, że z cytowanych wyżej przepisów wynika, że zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi obejmuje takie elementy, jak: pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adresy miejsc prowadzenia działalności, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych.

Mając zatem na uwadze przywołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w związku z dokonaną z dniem 1 stycznia 2017 r. centralizacją Wnioskodawca jednostka samorządu terytorialnego jako podatnik powinien na formularzu NIP-2 dokonać aktualizacji danych w zakresie adresów miejsc prowadzenia działalności przez jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz danych dotyczących numerów rachunków bankowych, których użytkownikiem są jednostki organizacyjne gminy nieposiadające osobowości prawnej bowiem wskazane dane uległy zmianie. Jednostki organizacyjne nie mają natomiast obowiązku aktualizacji danych dotyczących rachunków bankowych oraz miejsc prowadzenia działalności.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy również podkreślić, że organ dokonuje interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy Ordynacja Podatkowa. Odnośnie załączonych do wniosku dokumentów źródłowych, należy wyjaśnić, że organ wydający interpretację nie jest uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów. Wnioskodawca w składanym wniosku jest obowiązany sam przedstawić szczegółowo stan faktyczny albo zdarzenie przyszłe i na tej podstawie organ wydaje interpretację indywidualną. Zatem dołączone dokumenty nie były przedmiotem oceny.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej