Interpretacja indywidualna z dnia 10.12.2020, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.695.2020.2.JSZ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

przeliczenie kwot wyrażonych na fakturach w Euro według właściwego kursu walut

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2020 r. (data wpływu 8 października 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 listopada 2020 r. (data wpływu 27 listopada 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przeliczenia kwot wyrażonych na fakturach w Euro według właściwego kursu walut jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwego kursu walut do przeliczania waluty obcej na złote.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 listopada 2020 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, zadanych pytań oraz własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest firmą transportową, stosującą metodę kasową. Z uwagi na wykonywane przewozy na terenie UE przyjmuje zlecenia w formie pisemnej, w których ustala się przeważnie w walucie Euro. W zależności od ustaleń, faktura za wykonana usługę wystawiana jest w całości w złotówkach lub kwota netto w Euro a VAT w Pln. Powoduje to konieczność zastosowania różnych kursów waluty.

W piśmie z dnia 24 listopada 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

1. Jest zarejestrowanym podatnikiem VAT i posiada nadany NIP ...
2. Jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE i posiada nadany NIP PL ...
3. Kontrahenci Wnioskodawcy posiadają siedziby działalności gospodarczej w PL i UE i poza UE, ale pytanie postawione we wniosku dotyczy tylko i wyłącznie kontrahenta będącego czynnym podatnikiem VAT mającym siedzibę działalności gospodarczej w PL.
4. Kontrahenci mający siedzibę w UE posiadają nadany VAT UE.
5. Kontrahenci Wnioskodawcy są czynnymi podatnikami VAT prowadzącymi działalność gospodarczą jako osoby prawne, bądź osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą.
6. Ponieważ Wnioskodawca jest zarejestrowanym płatnikiem zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy stosującym metodę kasową, a zleceniodawcą jest podmiot mający siedzibę na terenie RP obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje w chwili otrzymania całości lub części zapłaty za wystawioną fa VAT.
7. Wystawiane fa VAT za wykonaną usługę transportową są wystawiane przed dniem powstania obowiązku podatkowego.

Głównym profilem działalności Wnioskodawcy jest transport międzynarodowy i związane z tym zlecenia transportowe, którym walutą podstawową jest Euro. Ponieważ wielokrotnie zleceniodawcy narzucają własne warunki przeliczenia kursu euro na złotówki Wnioskodawca chce ujednolicić praktykę niejednokrotnie monopolistyczną dużych spedycji dyktujących własne warunki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jaki kurs Euro należy przyjąć na potrzeby faktury wystawianej zleceniodawcy w kwocie netto wyrażonej w Euro a VAT w Pln? (oznaczone we wniosku nr 2)

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca doprecyzował ww. pytanie poprzez wskazanie, że:

Firma Wnioskodawcy otrzymuje zlecenie transportowe od firmy prowadzącej czynną działalność gospodarczą (posiadającą NIP) mającą siedzibę działalności gospodarczej na terenie RP na przewóz towaru według pisemnego zlecenia transportowego za kwotę wyrażoną w Euro. Firma zleceniodawca żąda wystawienia tej faktury w Euro (ponieważ zapłata nastąpi w Euro), a do celów podatkowych podatku VAT wskazuje na zleceniu kurs przeliczenia z dnia poprzedzający załadunek towaru. Po wykonaniu usługi Wnioskodawca wystawia fa VAT z odroczonym terminem płatności np. 60-dniowym czyli wystawia fa VAT przed dniem powstania obowiązku podatkowego, ponieważ Wnioskodawca jest małym podatnikiem stosującym metodę kasową.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), ponieważ zlecenie jest w walucie obcej, a faktura VAT jest wystawiana przed dniem powstania obowiązku podatkowego (którym jest otrzymanie części lub całości zapłaty w metodzie kasowej) obliguje go brzmienie art. 31a pkt 2 ustawy o VAT. Zatem Wnioskodawca powinien wystawić fakturę w Euro, a do celów podatku VAT przeliczyć ją zgodnie z brzmieniem art. 31a pkt 2 ustawy o VAT, czyli kurs Euro musi być przeliczony na złote według kursu średniego Euro ogłoszonego przez Narodowy Bak Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. O tym, że Wnioskodawca jest podatnikiem stosującym metodę kasową zleceniodawca jest informowany stosownym opisem na fakturze (adnotacja: Metoda Kasowa), jak również podane zastosowane podstawy prawne do stosowania przeliczenia waluty obcej na złotówki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie kwestii objętej zakresem pytania nr 2 wniosku.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w świetle art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (.).

Zgodnie z art. 2 pkt 25 ustawy przez małego podatnika rozumie się podatnika podatku od towarów i usług:

1. u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro,
2. prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, zarządzającego alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, będącego agentem, zleceniobiorcą lub inną osobą świadczącą usługi o podobnym charakterze, z wyjątkiem komisu - jeżeli kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzenia za wykonane usługi (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 45 000 euro

-przy czym przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Bank . na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Jednocześnie z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Jak stanowi art. 19a ust. 1 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zgodnie z art. 21a ust. 1 ustawy mały podatnik może wybrać metodę rozliczeń polegającą na tym, że obowiązek podatkowy w odniesieniu do dokonywanych przez niego dostaw towarów i świadczenia usług powstaje:

1. z dniem otrzymania całości lub części zapłaty w przypadku dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny,
2. z dniem otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż 180. dnia, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi w przypadku dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz podmiotu innego niż wymieniony w pkt 1

-po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca miesiąca poprzedzającego okres, za który będzie stosował tę metodę, zwaną dalej metodą kasową; otrzymanie zapłaty w części powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części.

Przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w momencie dostarczenia towarów lub wykonania usług. Unormowanie zawarte w cyt. art. 19a ust. 1 ustawy pozostaje w zgodzie z art. 63 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. serii L Nr 347 str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego ma miejsce, a VAT staje się wymagalny w momencie dostarczenia towarów lub wykonania usług.

Należy zwrócić uwagę, że dla powstania obowiązku podatkowego na zasadach ogólnych nie ma zupełnie znaczenia chwila wystawienia faktury czy moment zapłaty za świadczenie. Inaczej ma się natomiast sprawa w przypadku świadczonych usług czy dostawy towarów przez małych podatników

Metoda kasowa stanowi szczególny sposób ustalania momentu powstania obowiązku podatkowego, w którym powstanie obowiązku podatkowego zostało powiązane z uregulowaniem należności. Mali podatnicy rozliczający się metodą kasową dokonujący sprzedaży na rzecz podatników czynnych rozpoznają obowiązek podatkowy w dacie otrzymania części lub całości zapłaty. Brak otrzymania zapłaty nie powoduje powstania obowiązku podatkowego mimo wystawienia faktury i dokonania czynności opodatkowanej.

Stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Bank na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Bank . na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

Jednocześnie jak stanowi art. 31a ust. 2 ustawy, w przypadku gdy podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone na tej fakturze w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Bank . na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. Przepis ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Przepis art. 31a ust. 1 ustawy znajduje zastosowanie kiedy podstawa opodatkowania jest wyrażona w walucie obcej. Wówczas kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Bank . na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Alternatywnie podatnik kwoty wyrażone w walucie obcej może przeliczać na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez .i Bank na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego.

Jeśli podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, nie stosuje zasady wynikającej z zasady wynikającej z art. 31a ust. 1 ustawy. Kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania podane na tej fakturze w walucie obcej są przeliczane na złote według:

• kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Bank na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury albo

• ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Bank na ostatni dzień poprzedzający dzień wystawienia faktury; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

Zasady fakturowania obowiązujące na gruncie ustawy o podatku VAT regulują przepisy Działu XI Dokumentacja Rozdział 1 Faktury.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 11-16 ustawy faktura powinna zawierać m.in.:

1. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
2. stawkę podatku;
3. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
4. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
5. kwotę należności ogółem;
6. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których:
   1. obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1, lub
   2. w przepisach wydanych na podstawie art. 19a ust. 12 określono termin powstania obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty

wyrazy metoda kasowa.

Stosownie do art. 106i ust. 1 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-9. Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy (art. 106i ust. 2 ustawy).

Jednocześnie zgodnie z art. 106i ust. 7 ustawy faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

1. dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi;
2. otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.

Powołane przepisy wskazują, że podatnik jest zobowiązany do wystawienia faktury nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy lub wykonano usługę, lecz nie wcześniej niż 30. dnia przed dokonaniem tej dostawy lub wykonaniem usługi. Jeżeli podatnik otrzyma całość lub część zapłaty przed dokonaniem danej czynności powinien wystawić fakturę również nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym otrzymał całość lub część zapłaty, jednak nie wcześniej niż 30. dnia przed otrzymaniem tej części zapłaty lub całości.

Odnosząc się do kwestii objętej zakresem pytania nr 2 wniosku należy zauważyć, że z przedstawionych powyżej regulacji wynika, iż zastosowanie odpowiedniego kursu wymiany jest ściśle powiązane z datą powstania obowiązku podatkowego (wyjątek został przewidziany w art. 31a ust. 2 ustawy jedynie w sytuacji, gdy faktura zostanie wystawiona przed powstaniem obowiązku podatkowego i wystawienie faktury nie rodzi obowiązku podatkowego).

W przedmiotowej sprawie w sytuacji, gdy jak wskazał Wnioskodawca faktury za wykonaną usługę transportową wystawiane są w Euro przed dniem powstania obowiązku podatkowego, to zgodnie z przepisem art. 31a ust. 2 ustawy, dla celów określenia podstawy opodatkowania, kwota określona na fakturze w walucie obcej powinna zostać przeliczona na złote według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Bank na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, że niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie pytania nr 2 wniosku dotyczącego przeliczenia kwot wyrażonych na fakturach w Euro według właściwego kursu walut. Natomiast w zakresie pytania nr 1 wniosku, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: . lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przez sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej